Syntezator analogowy Behringer Poly D

Oryginalny syntezator Minimoog trafił na rynek w 1970 roku i na zawsze zmienił świat muzyki. Jeśli wcześniejsze instrumenty elektroniczne wydawały się ciekawostką, to wraz z wydaniem Minimooga wiele zespołów i studiów zdało sobie sprawę, że syntezator może być równie ważną częścią zespołu muzycznego, jak perkusja, gitara, klawisze i wokal. Replika firmy Behringer starannie traktuje swoje dziedzictwo i zawiera cały zestaw Moog: trzy niezależne oscylatory z kilkoma rodzajami fal, autorski filtr dolnoprzepustowy drabinkowy, parę obwiedni i LFO z ustawieniami modulacji, a także wbudowany chorus i zniekształcenia, których nie było w klasycznym modelu. Ponadto możliwości oryginalnego syntezatora zostały rozszerzone o wbudowany 32-krokowy sekwencer, który również może zamienić się w arpeggiator.

Polifoniczny Minimoog

Cóż, główną różnicą w stosunku do oryginału jest obsługa polifonii. Zwykły Minimoog i jego oficjalna reinkarnacja Minimoog Model D to syntezatory monofoniczne, tj. mogą grać tylko jedną nutę na raz. Kiedyś to ograniczenie zostało ominięte przez zmianę wysokości oscylatorów. Np. pierwszy gra nutę C, drugi E, a trzeci G, dzięki czemu wspólnie słyszymy akord durowy. Takie podejście zostało szczególnie docenione przez producentów techno, którzy potrafili grać akordy za pomocą jednego klawisza. Ale klawiszowcy nie byli z tego zadowoleni. Wersja firmy Behringer znosi wszelkie ograniczenia w korzystaniu z gry w ten i inny sposób.

A teraz pora przejść do pytania, co z dźwiękiem? Behringer mówi, że odtworzyli pierwotny schemat w 99% i tylko posiadacz doskonałego słuchu może je jakoś odróżnić. Jak pokazują testy na YouTube i recenzje online, takich osób na świecie jest niewiele, więc większość osób jest w 100% zadowolona z zakupu. A różnica w cenie jest nadal zauważalna – Behringer prosi za swoją pracę 700 euro, podczas gdy ceny oryginalnego Minimooga mogą sięgać 6 – 7 tysięcy euro. Nawiasem mówiąc, jeśli nie potrzebujesz fizycznych klawiszy, Behringer ma bardziej przystępną i nieco uproszczoną wersję tego syntezatora o nazwie Model D. Nie ma klawiatury, wbudowanych efektów i sekwencera. Ma jednak kilka wejść CV, co czyni go interesującą opcją do użycia z systemem modułowym.