Щоденник Notes. Paryż surrealistyczny 152 kartki

Arcyważną rolę grały w surrealistycznej wyobraźni kryte pasaże, które w drugiej połowie dziewiętnastego wieku zastąpiły wyburzone przez barona Haussmanna wąskie uliczki. Przy ich budowie wykorzystano najnowsze osiągnięcia techniczne: szkieletową konstrukcję metalową i szklany dach. Osłonięci przed deszczem i słońcem miłośnicy miejskiej włóczęgi spacerowali między sklepami, kawiarniami, salami teatralnymi. Koniec dziewiętnastego wieku przyniósł zmierzch pasaży, które w następne stulecie weszły jako miejsca podupadłe, naznaczone staroświecką patyną. Surrealizm – zbuntowane dziecko naiwnego romantyzmu belle époque – znalazł w nich podnietę do snucia własnych narracji. Agnieszka Taborska Notes podróżny do prowadzenia prywatnych zapisków, którego inspiracją stały się wędrówki tropem paryskiego surrealizmu. Spacer po mieście, dzięki odpowiedniemu stanowi ducha, był dla surrealistów czynnością irrealną. Błądząc bez celu, wcielali w życie ideę „automatycznej wędrówki” sprzyjającej przemianie codziennej rutyny w poezję. Przemianę tę uchwycili w prozie i fotografiach autorzy notesu. Agnieszka Taborska – ur. w 1961 roku, historyk sztuki, romanistka, tłumaczka, pisarka, publicystka i pedagog. Od 1898 roku wykłada na Rhode Island School of Design w Providence w USA. Wykładała również w Pont Aven School of Contemporary Art w Pont Aven we Francji. Jest autorką tłumaczonych na angielski i francuski książek o surrealizmie: Abecadła Topora, Okruchów amerykańskich i Spiskowców wyobraźni. Przetłumaczyła na język polski książki francuskich surrealistów Rolanda Topora, Philippa Soupaulta czy Gisele Prassinos. Jest autorką scenariuszy filmów animowanych i publicystką m.in. „ Literatury na świecie”, „Tygodnika Powszechnego”, „Gazety Wyborczej”. Wielokrotnie nagradzana za książki dla dzieci; w 2014 roku otrzymała główna nagrodę na najlepszą polską książkę dla dzieci podczas Festiwalu Literatury dla Dzieci za książkę Licho i inni.