Jak działają widelce rowerowe

Celem każdego układu zawieszenia jest wygładzenie nierówności na drodze. Aby wykonać to zadanie, zaangażowane są 3 charakterystyki - Preload (obciążenie wstępne), Rebound (odbicie) i Compression (szybkość kompresji). W zależności od typu widelca mogą obowiązywać różne ustawienia. Wszystkie parametry dobierane są indywidualnie do wagi użytkownika, stylu jazdy oraz terenu.

Napięcie wstępne odpowiada za poziom ugięcia (skok widelca) podczas uderzania w nierówności. W rzeczywistości sztywność sprężyny zmienia się za pomocą regulatora. To ustawienie można znaleźć w większości markowych widelców amortyzowanych już od 50 USD.


Duży skok nadaje się do poruszania się w terenie - głębokie dziury, wysokie krawężniki, a także do lądowania po skokach. Niewielki skok pozwoli uniknąć dyskomfortu podczas jazdy po drodze z mnóstwem małych przeszkód, takich jak gąsienice spychacza czy maszyny produkcyjne o wysokim bieżniku. Jednak najlepszą skuteczność strojenia uzyskuje się tylko w połączeniu z odpowiednim odbiciem.

Odbicie (Rebound) odpowiada za szybkość powrotu widelca do normalnej pozycji i jego zdolność do ponownego zmiękczenia kolejnej przeszkody. Pozwala to zachować kontrolę nad rowerem w momencie pokonywania dużej ilości nierówności.


W zależności od typu widelca można zastosować różne zasady odbicia w oparciu o elastomer, powietrze lub olej. Materiał użyty do regulacji nazywany jest amortyzatorem. Na małych i częstych przeszkodach lepiej sprawdza się szybkie odbicie. Do dynamicznej jazdy w głębokich dołach konieczne jest powolne odbicie, ponieważ ostre odbicie do tyłu po silnej kompresji może doprowadzić do utraty kontroli.

Stopień ściśnięcia sprężyny (Compression) pozwala dokładnie dopasować system amortyzacji do terenu. To ustawienie wykorzystuje dwie koncepcje — Low-speed compression (kompresja z małą szybkością) i High-speed compression (kompresja z dużą szybkością). W pierwszym przypadku prędkość jazdy widelca będzie niewielka i miękka, co jest odpowiednie do pokonywania wzniesień, częstego pokonywania niewielkich przeszkód lub po prostu jazdy po płaskiej, prostej drodze. Druga opcja jest odpowiednia tylko do ekstremalnej jazdy ze zwiększonym obciążeniem - pokonywania dużych dołów, skoków. W praktyce to ustawienie jest rzadko używane.


Odnotowujemy również tryb LockOut(blokowanie), w którym przebieg rozwidlenia jest całkowicie zablokowany. Pozwala to na osiąganie dużych prędkości podczas podjeżdżania pod górę lub jazdy po gładkim asfalcie. W tym przypadku nic nie trzeba zmiękczać, a niepotrzebne kołysanie amortyzatorami znacznie spowalnia podkręcanie i prędkość maksymalną.


Rowery z blokadą widelca

Różnorodność widelców amortyzowanych

W zależności od przeznaczenia i kategorii cenowej roweru można zamontować następujące rodzaje widelców:

Warto zauważyć, że istnieje również koncepcja widelca sprężynowego, gdzie wszystko polega na użyciu dwóch sztywnych sprężyn. Szybko udowodniono niską skuteczność tego podejścia, więc tego typu prawie nie stosuje się nawet w budżetowych rowerach. Dlatego dalej rozważymy tylko dobre widelce amortyzowane, które zasługują na uwagę amatorów i profesjonalistów.

Sprężynowo-elastomerowy

Podstawowy widelec, który pasuje do większości niedrogich rowerów górskich. W tym typie rolę amortyzatora pełni stalowa sprężyna, a amortyzator reprezentuje elastomer - najczęściej jest to zwykła gumowa „kiełbasa” umieszczona wewnątrz samej sprężyny.


Jeśli mówimy o skuteczności takiego systemu, to jest on minimalny. Amortyzacja wygładza duże nierówności, ale prawie nie sprawdza się na małych przeszkodach. Widelec sprężynowo-elastomerowy nie różni się bogactwem ustawień, dlatego bardziej nadaje się do jazdy w trudnym terenie bez sportów ekstremalnych. Z opcji może być tylko Preload, jeśli mówimy o modelach ze średniej półki cenowej i premium. Brak ustawień Rebound i Compression. Może służyć do miejskich spacerów, poprawiając drożność na krawężnikach. Chociaż dotyczy to bardziej rowerów górskich i hybrydowych, ponieważ klasyczne rowery miejskie są częściej wyposażone w sztywny widelec (brak amortyzacji).

Za wadę można uznać spadek efektywności amortyzacji w czasie. Dzieje się tak pod wpływem kurzu, wody i po prostu fizycznego zużycia elastomeru. W ujemnych temperaturach wydajność spada prawie do zera, ponieważ opona twardnieje. Z korzyści - niski koszt, łatwość czyszczenia, konserwacji, wymiany.

Rowery z widelcem elastomerowym

Sprężynowo-olejowy

Jest aktywnie używany przez amatorów i profesjonalistów ze względu na przystępną kategorię cenową i duży asortyment. Wysoką wydajność uzyskuje się dzięki sprężynie i wkładowi olejowemu. Dzięki takiemu podejściu użytkownik otrzymuje możliwość regulacji skoku widelca poprzez ściśnięcie sprężyny. Wkład olejowy pełni tutaj rolę amortyzatora i pozwala na zmianę prędkości odbicia lub całkowite zablokowanie toru ruchu na torze. W zależności od modelu mogą występować różne ustawienia.


Widelce sprężynowo-olejowe doskonale radzą sobie w terenie, dlatego montowane są na rowerach górskich różnych kierunków - freeride, enduro, downhill, cross-country. Dla miłośników spacerów po nierównym terenie (wiejskie drogi, las) ten typ również jest idealny. Jeśli pozwalają na to możliwości finansowe, to do zwykłej jazdy po mieście z maksymalnym komfortem można również wybrać opcję w przystępnej cenie.

Posiadanie ustawień jest zaletą, ale sam proces może powodować pewne trudności dla początkującego. Ponadto konserwacja, naprawa lub wymiana wkładu olejowego będzie kosztować niezły grosz. Może być wymagana sezonowa wymiana oleju, ponieważ ma on różną lepkość i zmienia swoje właściwości w zależności od temperatury powietrza.

Rowery z widelcami na sprężynach olejowych

Pneumatyczno-olejowy

Najdroższy i najbardziej skomplikowany technicznie widelec amortyzowany. Strukturalnie składa się z dwóch komór - olejowej i powietrznej. Pierwszy pełni rolę amortyzatora, podobnie jak w sprężynie olejowej. Jednak amortyzację zapewnia komora powietrzna pod wysokim ciśnieniem. Konserwacja widelca wymaga wiedzy, doświadczenia i specjalistycznego sprzętu, dlatego ten rodzaj nastawiony jest na profesjonalne wykorzystanie w różnego rodzaju zawodach. Używany jest również przez sportowców ekstremalnych do swobodnych wyścigów na trudnych trasach.


Widelec powietrzno-olejowy zapewnia najdokładniejsze dopasowanie do rowerzysty i warunków terenowych. Jednak jego konserwacja również nie jest tania, ponieważ mankiety i uszczelki mogą szybko zużywać się od obciążeń, przez co kamera może zacząć zatruwać powietrze. Aby zmniejszyć ciśnienie i zmiękczyć amortyzator, wystarczy spuścić trochę powietrza. A zmiany sztywności wymagałyby pompy wysokociśnieniowej, więc regulacja widelca pneumatycznego na drodze nie wchodzi w grę. W przypadku fizycznego uszkodzenia samego widelca, jego wymiana może kosztować 20 - 35% ceny samego roweru.

Rowery z widelcami pneumatyczno-olejowymi

Zalecenia serwisowe

Każdy typ widelca ma inną konstrukcję i wymaga specjalnej konserwacji. Sprężynowo-elastomerowe są bardziej podatne na kurz, brud, wnikanie wody, co prowadzi do obniżenia właściwości amortyzujących. Ten typ wymaga czyszczenia i smarowania podzespołów (spodni, nogawek, sprężyny, amortyzatora) dwa razy w roku pod warunkiem całorocznej eksploatacji. Można stosować smary teflonowe i silikonowe. Ponadto podczas konserwacji należy zwrócić uwagę na integralność pylników i w razie potrzeby zmienić je.

Widelce pneumatyczno-olejowe i sprężynowo-olejowe są uważane za bardziej uszczelnione i chronione przed zewnętrznymi zanieczyszczeniami. Jednak specyfika zastosowania tego typu implikuje duże obciążenia, dlatego zaleca się coroczną konserwację z wymianą uszczelek olejowych, uszczelek i pylników.

Po konserwacji nie zapomnij o jeździe próbnej i wyregulowaniu widelca, aby wyeliminować luz i usterki, które mogą wychodzić na boki na drodze. W przypadku pogorszenia pracy widelca, skrzypienia, stuków, wycieków oleju lub zatrucia powietrza należy wykonać nieplanowany serwis. W przeciwnym razie późniejsze naprawy mogą być bardzo kosztowne.

Wnioski

O rodzaju amortyzowanego widelca musisz zdecydować już na etapie wyboru roweru. Przeznaczenie widelca musi być zgodne z przeznaczeniem roweru. To dość głupie umieszczać drogi widelec powietrzno-olejowy na niedrogim rowerze górskim, który nie wytrzyma nawet najprostszych testów.

W przypadku jazdy na rowerze miejskim amortyzacja prawie nie jest potrzebna. Spośród przeszkód tutaj można znaleźć tylko krawężniki, które można pokonać nawet najprostszym widelcem sprężynowo-elastomerowym. Aby uniknąć niepotrzebnej konserwacji, wielu po prostu używa sztywnego widelca (bez amortyzacji).

Opcje sprężynowo-olejowe są uniwersalne. Ich uniwersalny użytek tłumaczy dobry asortyment w różnych kategoriach cenowych. Możesz wybrać wtyczkę z niezbędnymi ustawieniami i dostosować ją do żądanych warunków. Pomoże początkującym i amatorom poradzić sobie w każdym terenie, może służyć profesjonalistom do przygotowań do zawodów, a najprostsze modele dodadzą komfortu w mieście. Jednak nie zapominaj, że wymaga to wstępnej konfiguracji, więc tę opcję najlepiej rozważyć w przypadku konkretnych i stałych zadań.

Do sportów ekstremalnych najbardziej odpowiedni będzie widelec pneumatyczno-olejowy. Obejmuje szereg dyscyplin - cross-country, downhill, freeride, enduro. Różnica polega tylko na konstrukcji i możliwościach. Na najbardziej wyrafinowanych stokach górskich można znaleźć opcje na zawody i amatorskie zjazdy. Używanie widelca do prostych przejażdżek jest niepraktyczne, ponieważ jego konfiguracja i konserwacja wprawi w osłupienie każdego początkującego, a koszt czasami zaskakuje nawet profesjonalistów.