Wielu rowerzystów woli jeździć w ciepłych porach roku, a na zimę zostawiają rower do przechowania w garażu lub na balkonie. Jednak konserwacja roweru jest konieczna nie tylko przed nadejściem ciepłej pory roku. Im częściej rower jest używany, tym więcej uwagi wymaga.

Wprowadź w życie zasadę^ regularną kontrolę stanu podwozia, hamulców, okresowe smarowanie podzespołów, mycie i czyszczenie roweru. Pozostawiony bez konserwacji brud drogowy znacznie skraca żywotność mechanizmów, powodując utrudnienia w poruszaniu się lub awarię roweru.

Jak i czym myć rower

Konserwację roweru lepiej rozpocząć od odbioru procedur wodnych. Dokładne mycie przeprowadza się przed i na koniec sezonu kolarskiego, a także po jeździe w terenie lub przy złej pogodzie.

Jeśli zanieczyszczenie jest nieznaczne, wystarczy użyć wiadra z ciepłą wodą i miękkiej gąbki. Szampony rowerowe, detergenty (odpowiednia jest chemia gospodarcza do mycia naczyń) oraz specjalistyczne spraye czyszczące pomogą uporać się z uporczywym brudem. Nakłada się je na kilka minut, a następnie zmywa wodą lub szczotkuje. Procedurę mycia roweru należy rozpocząć od dołu, gdzie gromadzi się najwięcej brudu. W trudno dostępnych miejscach zwykle chodzi się po nich małą szczoteczką (do tej roli wystarczy stara szczoteczka do zębów). Ma działać w strefie zespołu wózka.

Zaleca się mycie roweru delikatnym strumieniem wody.

Koła rowerowe są myte oddzielnie. Dla wzmocnienia efektu można je zdjąć i zmyć osobno. Najpierw należy nasączyć felgi wodą – rozmiękczony brud znacznie łatwiej zmyć z kół.

Dopuszczalne jest „kąpanie” roweru pod prysznicem. Dozwolone jest również mycie roweru w myjni samochodowej, ale tylko przy niskim ciśnieniu wody. Silny strumień uszkadza lakier lub małe części, wprowadza piasek do łożysk i wypłukuje smar z suportu i tulei. Podczas mycia roweru staraj się nie dopuścić do przedostania się wody do wrażliwych miejsc: suportu, uszczelek widelca i tulei. I nie należy starannie wycierać brudu z ramy gąbką - twarde cząsteczki rysują farbę, co obiecuje uszkodzenie metalu i powstawanie rdzy.

Łańcuch rowerowy oraz ruchome elementy przeniesienia napędu są czyszczone z zabrudzeń za pomocą specjalistycznych odtłuszczaczy. Mycie tych mechanizmów wodą jest wysoce odradzane. Otóż po zakończeniu zabiegów wodnych, rower należy wytrzeć do sucha miękką ściereczką.

Smarowanie mechanizmu

Ruchome części roweru wymagają odpowiedniego smarowania, aby zapobiec zużyciu. Najbardziej cierpi na tym łańcuch – smar wypłukuje się z niego podczas każdej interakcji z wodą, czy to podczas jazdy w deszczu, czy mycia roweru.

Zasób łańcucha rowerowego wynosi średnio 3-4 tysiące kilometrów. Regularne smarowanie go pozwala uniknąć problemów ze zmianą biegów i przenoszeniem siły pedałowania. Przed przystąpieniem do smarowania łańcuch należy oczyścić z zabrudzeń małą szczotką, myjąc w rozpuszczalniku lub przy pomocy specjalistycznego urządzenia - myjki do łańcucha (bez zdejmowania łańcucha z roweru). Benzyna lub WD-40 są często używane jako detergenty.

Tak wygląda myjka do łańcuchów, która pozwala zadbać o łańcuch rowerowy bez konieczności jego demontażu.

Do smarowania łańcucha rowerowego stosuje się różne środki:

  • Płynne lubrykanty. Forma ich uwalniania to zazwyczaj buteleczka z dzióbkiem ułatwiającym aplikację kompozycji. Również płynne smary nakłada się za pomocą konwencjonalnej strzykawki medycznej.
  • Aerozole. Smary w postaci sprayów, które są rozpylane przez specjalną dyszę na opakowaniu. Aerozole nadają się do stosowania w każdych warunkach atmosferycznych, a ich nadmiar można łatwo usunąć szmatką.
  • Smary silikonowe. Zapewnia skuteczną ochronę łańcucha przed wodą i nadmiarem pyłu.
  • Smary teflonowe. Mają bazę polimerową, zawierają środek antystatyczny i charakteryzują się podwyższoną odpornością na zużycie. Smary teflonowe zmniejszają gromadzenie się kurzu i utrzymują się na łańcuchu rowerowym tak długo, jak to możliwe.
  • Smary wapniowe. Trwałe, najbardziej odporne i najdroższe. Wytrzymują duże różnice temperatur, chronią łańcuch przed korozją.
Ważny punkt. Nie zaleca się stosowania do smarowania łańcucha rowerowego związków o dużej zawartości litu lub smaru. Związki litu powodują korozję aluminium, a tłuszcz silnie przyciąga zanieczyszczenia.

Nadmiar smaru z ogniw łańcucha rowerowego ostrożnie usuwa się suchą gąbką lub szmatami (aby uniknąć przywierania kurzu). Po zakończeniu procedury smarowania łańcucha obróć kilka razy pedały. Wskazane jest również regularne sprawdzanie zużycia łańcucha rowerowego – z czasem powoli się wydłuża ze względu na rozwój sworzni łączących, co zapowiada zgrzytanie zębów na gwiazdach. Długość łańcucha mierzona jest w sklepie rowerowym specjalistycznymi miernikami, zaleca się robić to przynajmniej raz w roku.

Łańcuch rowerowy wymaga najczęstszego smarowania w porównaniu z innymi mechanizmami.

Ma za zadanie smarować inne ruchome części roweru. W szczególności ruchome elementy przeniesienia napędu (manetki), piasty kół, linki oraz przeguby na hamulcach i punktach wejścia do „koszulki”, połączenia gwintowane. Należy pamiętać, że do prawidłowego działania przełączników prędkości konieczne jest utrzymywanie naprężenia linki w dobrym stanie. Śruby regulacyjne są dokręcane lub luzowane, aż do uzyskania prawidłowego przełożenia.

Kluczowe połączenia gwintowane w konstrukcji zdecydowanej większości rowerów to skorupa, w którą wkręcany jest suport, oraz połączenie korby z pedałami. Brak smarowania w tych miejscach może powrócić i prześladować Cię irytującymi piskami podczas pedałowania lub sklejaniem połączeń gwintowanych. Smarowanie tulei wraz z kolumną kierownicy lepiej powierzyć specjalistom od konserwacji rowerów. Podczas ich konserwacji zwykle stosuje się gęste preparaty tłuszczowe.

Rowery górskie MTB

Serwis hamulców

Hamulce są najważniejszym elementem bezpieczeństwa podczas jazdy na rowerze. Działanie układu hamulcowego powinno być regularnie sprawdzane i pielęgnowane.

Jeśli rower jest wyposażony w mechaniczne hamulce szczękowe V-brake, felgi muszą być utrzymywane w czystości. Klocki powinny płasko przylegać do obręczy, gdy dźwignia hamulca jest wciśnięta mniej więcej do połowy. Przy mniejszym nacisku na klamkę będziesz musiał poluzować napięcie linek hamulca, przy większym nacisku będziesz musiał je mocniej dokręcić. Przy zwolnionych hamulcach szczelina między obręczą koła a klockami powinna wynosić około 1 do 3 mm.

Wizualnie stopień przydatności klocków hamulcowych zależy od rozmiaru klocków, braku dziur i śladów zużycia na nich. W hamulcach szczękowych należy nasmarować tuleje, względem których obracają się napędy „vi-break”. Należy jednak uważać, aby olej nie dostał się na felgę – klocki będą się po niej ślizgać.

Aby zapewnić niezawodne działanie hamulców V-brake, felgi muszą być utrzymywane w czystości.

Działanie mechanicznych hamulców tarczowych reguluje się poprzez regulację naciągu linek. „Mechanikę” tarczy należy utrzymywać w czystości, okresowo sprawdzając stan klocków – ich szczątkowa grubość powinna wynosić co najmniej 1 mm.

Podstawą pielęgnacji hamulców hydraulicznych jest sprawdzenie szczelności układu. Kierowca będzie musiał ściśle monitorować stan uszczelek i kompletność napełniania „hydrauliki” płynem hamulcowym. W przypadku stwierdzenia smug lepiej nie wahać się i skontaktować z serwisem. Regulacja hamulców hydraulicznych odbywa się na specjalnym sprzęcie. Samo odpowietrzenie hamulców zwykle pomaga w przypadku awarii „hydrauliki”. Zabieg przeprowadzany jest w celu odpowietrzenia układu hamulcowego, w wyniku czego poprawia się skuteczność hamowania. Powietrze dostaje się do mechanizmów „hydraulicznych” po przewróceniu roweru lub przechowywaniu zawieszonego na przednim kole.

Rowery z przednimi hamulcami tarczowymi hydraulicznymi

Konserwacja widelca

Rowery z zawieszeniem ( hardtail i pełne zawieszenie) wymagają regularnej konserwacji widelca. Możesz samodzielnie przeprowadzić jego konserwację pośrednią. Procedura zazwyczaj sprowadza się do zdjęcia „spodni”, wyczyszczenia ich od środka, doprowadzenia „nogi” amortyzatora do odpowiedniego kształtu. Przed montażem smarowana jest para cierna składająca się z „nogów” i „spodni”.

W konstrukcji widelca amortyzowanego konieczne jest regularne smarowanie pary tarcia - tak zwanych „nogów” (1) i „spodni” (2).

Pełna konserwacja widelca wymaga znajomości jego budowy, posiadania zestawu naprawczego oraz specjalistycznych narzędzi. Eksperymenty nie są tu mile widziane - wymianę oleju i uszczelek w amortyzatorze lepiej powierzyć specjalistom. Przy wyborze odpowiedniego oleju warto kierować się opinią producenta widelca amortyzowanego. Oleje przekładniowe i silnikowe nie są najlepszym wyborem dla widelca, ponieważ ich stosowanie może niekorzystnie wpłynąć na stan układu amortyzującego.

Kontrola układu kierowniczego, kół i opon

Aby uniknąć kłopotów na drodze , rower musi być wrażliwy na polecenia kierowania. Kierownica i mostek roweru nie powinny mieć żadnych pęknięć ani luzów, a śruby kolumny kierownicy powinny być dobrze dokręcone. W modelach z regulacją trzpienia należy regulować położenie trzpienia za pomocą zacisków śrubowych, robiąc to naprzemiennie w poprzek.

Kolejnym krokiem jest sprawdzenie stanu kół. Ich geometrię określa się „na oko”: felga nie powinna odchylać się na boki, gdy koła kręcą się na biegu jałowym. W modelach z hamulcami szczękowymi „ósemka” jest jeszcze łatwiejsza do zidentyfikowania – klocki z pewnością przylgną do obręczy. Łagodne wygięcia kół można korygować ręcznie, ale poważne naruszenia geometrii najlepiej usuwać w sklepie rowerowym. Czyszczenie i smarowanie tulei pomoże pozbyć się obcych dźwięków i luzów podczas obracania się kół.

Szprychy w konstrukcji koła muszą być napinane z taką samą siłą. Ten moment jest sprawdzany przez ucho - druty są wyrywane palcami jak struny gitary, a jeśli jeden z nich zostanie wyrzucony z ogólnego „chóru” dźwiękiem, należy go poluzować lub dokręcić kluczem do szprych (ale nie za pomocą szczypców, jak to jest w zwyczaju w staroświecki sposób). Trudne sprawy warto powierzyć profesjonalistom w warsztacie rowerowym.

Podczas regulacji napięcia szprych w kole rowerowym nie można obejść się bez specjalnego narzędzia.

Stan rowerów i kamer sprawdzany jest wizualnie. Guma nie powinna posiadać „pajęczyny” mikropęknięć, śladów zużycia i przetarć. W przeciwnym razie wzrasta ryzyko przebicia komory pneumatycznej. Swoją drogą to też powinno wyglądać odpowiednio - wysłużona komora normalnie nie trzyma ciśnienia i żadne łaty tutaj nie uratują sytuacji. Również wizualnie oceń stan nypli.

Ważne jest utrzymywanie wymaganego ciśnienia w oponach rowerowych. Pompka rowerowa z manometrem pomoże dokładnie kontrolować jego wartość. Kolejną stuprocentową opcją jest pompowanie kół za pomocą kompresora samochodowego. Ciśnienie w oponach należy sprawdzać przy ponownym wydostaniu roweru po „zimowej hibernacji”. Przy regularnej jeździe warto od czasu do czasu kontrolować ciśnienie i oceniać „na oko” ugięcie opony.

Rowery miejskie

Regulacja dopasowania

Wygodne dopasowanie to podstawowy czynnik komfortowego poruszania się za kierownicą roweru. Parametry lądowania są dostosowywane według uznania jeźdźca. Istnieją jednak ogólnie przyjęte zasady dotyczące tego punktu.

Ważne jest, aby zamontować siodełko roweru bez przechylania w płaszczyźnie poziomej. Wysokość jego ustawienia jest dobrana w taki sposób, aby stopa mogła łatwo dosięgnąć pedałów w najniższej pozycji. Jeśli chodzi o regulację mostka przód-tył, odległość między czubkiem siodełka a mostkiem roweru powinna być w przybliżeniu taka sama, jak odległość od czubka palców do łokcia rowerzysty. Nawiasem mówiąc, zgodnie z tą samą zasadą, kierownica jest regulowana.

Właściwa postawa jest kluczem do wygodnej jazdy na rowerze.

Przed wyruszeniem w drogę warto sprawdzić niezawodność docisku mechanizmów mimośrodowych sztycy, kół, kolumny kierownicy. Konieczne jest również dokręcenie wszystkich nakrętek, sprawdzenie połączeń gwintowanych.

Jak najlepiej przechowywać rower

w sezonie przejściowym rowery często przechowuje się w garażu lub na przeszklonym balkonie. A jeśli miejsce na to pozwala – w domowej spiżarni. Nie zaleca się przechowywania roweru na ulicy, ponieważ opady atmosferyczne i wahania temperatury mogą niekorzystnie wpłynąć na działanie mechanizmów.

w sezonie przejściowym rowery najlepiej przechowywać wiszące na ścianie.

Po złożeniu rower najczęściej wiesza się na ścianie, tak aby koła nie dotykały podłogi, a opony nie odkształcały się przy utracie ciśnienia. W celu długoterminowego przechowywania rowery są zostawiają ze zdjętymi kołami i siodełkiem. Wszystko to zapakowane jest w worki materiałowe lub polietylenowe chroniące przed kurzem. Pamiętaj, że lepiej jest zabrać siodło do domu i przechowywać w temperaturze pokojowej, aby uniknąć deformacji tapicerki.


Sumienna pielęgnacja roweru z dokładnym myciem i regularnym smarowaniem mechanizmów eliminuje awarię roweru w najbardziej nieodpowiednich momentach. Czysty, lśniący i sprawny rower zapewnia wygodną jazdę i nie sprawia problemów jeźdźcowi.