Drony ze stabilizacją kamery

Stabilizacja kamery

— system stabilizacji wbudowany bezpośrednio w kamerę drona.

Ta funkcja ma na celu kompensację drgań, zapewniając w ten sposób stabilny obraz bez szarpnięć aparatu. Jednocześnie stabilizacja w aparacie odbywa się najczęściej zgodnie z zasadą elektroniczną: rezerwowa przestrzeń jest przydzielana wzdłuż krawędzi matrycy, a podczas wibracji lub wstrząsów kamera „podciąga” fragment obrazu z tej rezerwy, utrzymując obraz w kadrze w bezruchu. Ten format pracy nieco zmniejsza użyteczną powierzchnię matrycy, ale jest niedrogi, nie wpływa na wagę aparatu i nie komplikuje jego konstrukcji. Bardziej efektywną, ale też bardziej złożoną i kosztowną opcją jest wbudowany stabilizator optyczny, który wykorzystuje obiektyw z układem ruchomych soczewek.

Dodatkowo do stabilizacji obrazu można zastosować inną metodę – mechaniczny stabilizator gimbal. Jednak takie zawieszenie nie jest częścią aparatu, więc jego obecność jest określana osobno (patrz odpowiedni punkt). Jednocześnie niektóre drony zapewniają obie funkcje naraz – zarówno wbudowaną stabilizację, jak i gimbal; zapewnia to maksymalną wydajność.

Warto zauważyć, że przy wszystkich swoich zaletach stabilizacja wideo nie zawsze jest pożądana. Faktem jest, że ceną za stabilny obraz jest pogorszenie komunikacji zwrotnej z dronem: zmiana obrazu z kamery nie do końca odpowiada manewrom drona w przestrzeni. Nie jest to istotne dla płynnych ruchów bez zbytniej ekstremalności, jednak utrudnia wykonywanie skomplikowanych manewrów, szczególnie tych wymagających dużej precyzji. W związku z tym w urządzeniach posiadających tryb akrobatyczny (patrz „Tryby samolotowe”) tę funkcję można wyłączyć.