Płyty główne z USB C 3.1 gen1

USB C 3.2 gen1

— obecność na tylnym panelu płyty głównej co najmniej jednego złącza USB C odpowiadającego wersji 3.2 gen 1.

USB C to stosunkowo nowy typ złącza używany zarówno w komputerach przenośnych, jak i stacjonarnych. Ma niewielkie wymiary i wygodną odwracalną konstrukcję, dzięki czemu wtyczkę można włożyć w złącze z dowolnej strony. Wersja łączności 3.2 gen1 (wcześniej znana jako USB 3.1 gen1 i USB 3.0) umożliwia osiągnięcie prędkości do 4,8 Gb/s. Dodatkowo, w przypadku korzystania z tej wersji ze złączem USB C, port ten może również implementować technologię USB Power Delivery, która umożliwia zasilanie urządzeń zewnętrznych o mocy do 100 W (chociaż nie każde gniazdo USB C 3.2 gen1 na płytach głównych obsługuje Power Delivery).

Należy zauważyć, że we współczesnych płytach głównych prawie nigdy nie można znaleźć więcej niż jednego złącza USB C 3.2 gen1. Wynika to z dwóch punktów. Po pierwsze, niewiele urządzeń peryferyjnych z wtyczką USB C jest produkowanych do komputerów stacjonarnych — pełnowymiarowe USB A są nadal bardziej popularne; po drugie, wielu producentów preferuje bardziej zaawansowane wersje portów USB C — 3.2 gen2 (patrz odpowiedni punkt) i 3.2 gen2x2.