Domofony: specyfikacje, typy, rodzaje

- domofon audio. Domofony z połączeniem przewodowym, zapewniające jedynie komunikację głosową między gościem a gospodarzem. Charakteryzują się niskim kosztem, ale nie są tak wygodne jak systemy wideo, ponieważ nie pozwalają zobaczyć odwiedzającego.

- Wideodomofon. Domofony przewodowe, które pozwalają właścicielowi nie tylko słyszeć, ale także widzieć gościa. Zapewnia to dodatkową wygodę i bezpieczeństwo, jednak takie modele są droższe niż interkomy audio (patrz wyżej). Ponadto kamery wymagane do nadzoru wideo nie są dostępne we wszystkich zewnętrznych panelach zewnętrznych; a bez kamer główna zaleta takich urządzeń jest całkowicie stracona.

- domofon radiowy. Domofony, w których komunikacja między jednostką wewnętrzną a panelem zewnętrznym odbywa się za pośrednictwem kanału radiowego. Takie połączenie jest droższe niż przewodowe, ale znacznie upraszcza połączenie: nie trzeba wiercić ścian i ciągnąć przewodów. Według specjalizacji modele z połączeniem radiowym mogą odnosić się zarówno do interkomów audio, jak i wideo; o tych i innych patrz powyżej.

- Domofon IP. W tego typu domofonach jednostka wewnętrzna i panel zewnętrzny są połączone z lokalną siecią komputerową i za jej pośrednictwem wymieniają dane. Niektóre modele to na ogół zewnętrzne panele zewnętrzne wykorzystujące komputer lub inne urządzenie sieci...owe jako jednostkę wewnętrzną. W każdym razie jedną z kluczowych zalet domofonów IP są szerokie możliwości interakcji z różnymi urządzeniami – aż po sterowanie zasłonami, oświetleniem i innymi elementami „inteligentnego domu”. Dodatkowo takie domofony mogą nawet przewidywać możliwość wysyłania powiadomień przez Internet – dzięki temu użytkownik będzie mógł otrzymywać informacje o odwiedzających w dowolnym miejscu na świecie, gdzie jest dostęp do Internetu. Sam domofon można podłączyć do sieci przewodowo, za pośrednictwem sieci LAN lub Wi-Fi (patrz „Zaawansowane”).

- Z fajką. Urządzenia ze słuchawkami, takie jak te używane w telefonach. Słyszalność w słuchawce jest lepsza niż w zestawie głośnomówiącym, a do odebrania połączenia z reguły wystarczy podnieść słuchawkę z urządzenia - ta metoda jest intuicyjnie czytelna nawet dla tych, którym daleko do nowoczesnej technologii. A moment, w którym tylko użytkownik słyszy gościa, jest również przydatny w niektórych sytuacjach – na przykład po to, by nie przeszkadzać innym. Z drugiej strony zalety te nie są tak często kluczowe, a słuchawka sprawia, że konstrukcja jest bardziej uciążliwa i podczas rozmowy trzeba brać jedną rękę (te ostatnie można jednak zrekompensować obecnością zestawu głośnomówiącego , patrz „Dodatkowe”). Dlatego ta wersja jest znacznie mniej powszechna niż bezpotokowa (patrz poniżej)

- Bez rurki. Domofony, które nie posiadają słuchawki – komunikacja odbywa się poprzez zestaw głośnomówiący i mikrofon w etui. Takie modele są bardziej kompaktowe i wyglądają bardziej schludnie niż urządzenia ze słuchawką, ręce pozostają wolne podczas rozmowy, a każdy, kto jest w pobliżu, może porozmawiać z gościem; czasami taka rozmowa jest lepsza niż rozmowa przez rurkę. Ta wersja praktycznie nie ma wad, dlatego jest dziś uważana za najbardziej zaawansowaną i jest używana w większości domofonów.

- Przenośny. Domofony wykonane w formie samodzielnych urządzeń, które można st...ale nosić przy sobie. Takie modele są bardzo wygodne, jeśli użytkownikowi trudno jest za każdym razem zbliżyć się do stacjonarnego domofonu – na przykład, jeśli chodzi o dom na 2 – 3 piętrach lub gdy z domofonu korzysta osoba starsza. Z drugiej strony lampy przenośne są droższe od stacjonarnych i wymagają ostrożnego użytkowania: trzeba na czas naładować baterię, aby w ogóle nie pozostać bez interkomu. A ponieważ realne zapotrzebowanie na urządzenia przenośne nie pojawia się tak często, a są one znacznie droższe od stacjonarnych, popularność tej opcji jest niewielka. Należy pamiętać, że tylko modele przenośne, które łączą się bezpośrednio z bramofonem bez przewodowej podstawy, są uważane za interkomy radiowe (patrz „Typ urządzenia”); jednocześnie w praktyce najczęściej stosowany jest wariant z podstawą.

Główne komponenty i liczba ich egzemplarzy dostarczanych jako wyposażenie standardowe.

— Domofon. W tym punkcie określono opcje dostawy z kilkoma jednostkami wewnętrznymi, które można podłączyć do jednego panelu wywoławczego. Taki sprzęt przyda się bardzo, jeśli zajdzie potrzeba nawiązania połączenia dla kilku abonentów lub zainstalowania domofonów wewnętrznych do obsługi jednego abonenta, ale w kilku punktach (na przykład w celu zorganizowania domofonu lub rozmieszczenia sprzętu w dużym domu).

— Z panelem wywoławczym. Obecność panelu wywoławczego zawartego bezpośrednio w pakiecie domofonowym. Taka możliwość dostawy sprzętu eliminuje konieczność osobnego zakupu panelu wywoławczego – standardowe urządzenie wywołujące najczęściej optymalnie pasuje do danego modelu domofonu, natomiast mogą pojawić się trudności z doborem panelu innej firmy.

— Liczba abonentów. W tym kontekście sugeruje się możliwość wywołania kilku abonentów z całego panelu wywołującego i wskazany jest ich konkretny numer.

Standardowa metoda instalacji zapewniona w domofonie. Parametr ten dotyczy modeli, które nie są przenośne (patrz „Wykonywanie”), opcje mogą być następujące.

- na zawiasach. Montaż poprzez zawieszenie na gwoździach, haczykach lub innych podobnych mocowaniach. Ta metoda jest najprostsza, poza tym w razie potrzeby domofon można przenieść w inne miejsce bez większych trudności; i nie ma oczywistych wad instalacji na zawiasach. Dlatego właśnie z tej opcji korzysta większość stacjonarnych (nieprzenośnych) domofonów.

- Wbudowany. Instalacja, w której korpus urządzenia jest schowany we wnęce ściany, a na zewnątrz znajduje się jedynie panel sterowania. Ten ostatni jest niemal zlicowany z powierzchnią ściany, dzięki czemu domofon zajmuje minimum miejsca, a ponadto prezentuje się stylowo i schludnie. Dodatkowo takiego urządzenia nie da się zrzucić na podłogę nieostrożnym ruchem, natomiast modele montowane mają taką możliwość. Z drugiej strony montaż do zabudowy domofonów jest znacznie trudniejszy ze względu na konieczność przygotowania niszy, a te zalety nie są tak często kluczowe. Z tego powodu ta opcja jest rzadkością, głównie w modelach klasy premium przeznaczonych do bogatych wnętrz.

Obecność wbudowanego quadratora w domofonie.

Quadrator to urządzenie do jednoczesnego wyświetlania sygnałów wideo z kilku kamer monitorujących; ekran jest podzielony na „kafelki”, z których każdy wyświetla obraz z własnej kamery. Pozwala to użytkownikowi śledzić kamery bez przełączania lub pomijania „zdjęć” z żadnej z nich, a w razie potrzeby żądany „kafelek” może być wyświetlany na pełnym ekranie. Najprostsze quadratory są przeznaczone na 4 kamery, ale istnieją rozwiązania dla większej liczby - w zależności od ilości kamer, dla których przeznaczony jest domofon (patrz niżej).

Należy pamiętać, że wideodomofon bez tej funkcji można uzupełnić o zewnętrzny quadrator, ale łatwiej i taniej jest kupić model, w którym quad jest pierwotnie przewidziany w konstrukcji.

Rodzaj połączenia z dodatkowymi monitorami (patrz „Liczba monitorów”) obsługiwanymi przez domofon

- Konsekwentny. Przy tego typu połączeniu wszystkie zewnętrzne urządzenia zabezpieczające – panele zewnętrzne, kamery, zamki itp. – są podłączone tylko do głównego interkomu. Dodatkowe monitory używane w systemie są połączone „łańcuchem” jeden po drugim i działają tylko przez jednostkę główną; nie można podłączyć sprzętu zabezpieczającego bezpośrednio do dodatkowego monitora. Przy takim formacie pracy liczba urządzeń zabezpieczających jest ograniczona możliwościami głównego interkomu, ale można do nich uzyskać dostęp z dowolnego monitora systemu.

- Równoległy. Podobnie jak sekwencyjna, ta opcja zakłada obecność głównego interkomu i dodatkowych monitorów. Kluczową różnicą jest to, że do każdego sterowanego monitora można podłączyć własne kamery wideo, które będą sterowane tylko z tego monitora. Ta opcja jest wygodna w przypadku organizacji systemów bezpieczeństwa z kilkoma oddzielnymi strefami nadzoru wideo: na przykład monitor główny można zainstalować przy wejściu frontowym, a monitor dodatkowy przy wejściu serwisowym, a każdy z nich będzie działał tylko z kamera nad odpowiednimi drzwiami.

Całkowita liczba portów do przewodowego połączenia różnych urządzeń przewidzianych w domofonie; w rzeczywistości - maksymalna liczba urządzeń przewodowych, które można jednocześnie podłączyć do domofonu.

Należy pamiętać, że liczba ta może być mniejsza niż łączna liczba obsługiwanych urządzeń. Dotyczy to zwłaszcza modeli z możliwością korzystania z dodatkowych monitorów (patrz „Monitory wtykowe”): takie urządzenia są często łączone szeregowo, „łańcuchowe” i zajmują tylko 1 port. Na przykład domofon dla 2 paneli zewnętrznych i 3 monitorów może mieć tylko 3 złącza - jedno dla paneli zewnętrznych i jedno dla monitorów. Należy również pamiętać, że w tych obliczeniach uwzględniany jest również port LAN w bramofonach IP (patrz „Typ urządzenia”).

Liczba paneli zewnętrznych, które można jednocześnie podłączyć do domofonu.

Panel zewnętrzny to panel zewnętrzny, przez który gość wysyła połączenie do właściciela domofonu i komunikuje się z nim. Taki panel powinien znajdować się przy każdych drzwiach, „zakryty” domofonem. Oznacza to, że liczba obsługiwanych paneli zewnętrznych odpowiada maksymalnej liczbie drzwi, z którymi można zastosować ten model. Najprostszą opcją jest 1 panel zewnętrzny, ale w praktyce często to nie wystarcza. Dlatego bardziej popularne są modele, które mogą zablokować 2 drzwi na raz – na przykład wejście główne i serwisowe do biura. A w najbardziej zaawansowanych domofonach może być przewidziany do podłączenia 4 paneli zewnętrznych jednocześnie, a nawet więcej.

Liczba dodatkowych monitorów, które można jednocześnie podłączyć do domofonu.

Funkcja ta dotyczy tylko modeli z obsługą wideo - właściwie wideodomofonów i bramofonów IP (patrz "Typ urządzenia"). W takich modelach sam domofon nazywa się monitorem - jednostką wewnętrzną z ekranem. Ten punkt wskazuje, ile dodatkowych jednostek wewnętrznych można podłączyć do tego modelu. Konieczność takiego połączenia pojawia się w przypadkach, gdy dostęp do systemu bezpieczeństwa musi być zapewniony z kilku punktów jednocześnie - na przykład w prywatnym domu na kilku piętrach, gdzie niewygodne byłoby bieganie z piętra na piętro do domofonu. W takim przypadku odpowiednie są domofony z wyjściem na 3 monitory, 4 monitory lub więcej.

Należy pamiętać, że format wspólnej pracy wielu monitorów może być różny, więcej szczegółów w rozdziale „Typ połączenia”.

Liczba kamer wideo, które można jednocześnie podłączyć do domofonu. Tryb pracy z tymi kamerami może być różny - mozaika kilku sygnałów na raz, przełączanie się między sygnałami z wyświetlaniem każdego na pełnym ekranie itp. Jednak w każdym przypadku, aby pracować z kilkoma kamerami wideo, pożądane jest, aby odpowiednia ich liczba była podana bezpośrednio w domofonie - w przeciwnym razie będziesz musiał zastosować dodatkowy sprzęt.

Najprostsze nowoczesne domofony pozwalają na podłączenie 1 lub 2 kamer, w bardziej zaawansowanych liczba ta może sięgać 4 lub więcej.

Liczba wejść alarmowych przewidziana w konstrukcji domofonu.

Takie wejścia umożliwiają domofonowi odbieranie sygnałów serwisowych z innych elementów systemu bezpieczeństwa - różnych czujników (ruchu, otwarcia, temperatury), kamer i rejestratorów wideo itp. Daje to dodatkowe możliwości konfiguracji systemu bezpieczeństwa dla określonych zdarzeń: dla na przykład można przewidzieć automatyczne włączenie wideodomofonu po zadziałaniu czujnika otwarcia na zewnętrznej furtce lub bramie. Specyficzną funkcjonalność wejść alarmowych dla każdego modelu należy wyjaśniać osobno; jednak w każdym przypadku takie złącza zwiększają automatyzację i zmniejszają zależność od czynników ludzkich. A liczba takich wejść odpowiada liczbie elementów sterujących systemu bezpieczeństwa, które można jednocześnie podłączyć bezpośrednio do domofonu, bez użycia dodatkowego sprzętu. Najczęściej jest to od 3 do 8, a w niektórych modelach sięga kilkunastu i pół.

Liczba wyjść alarmowych przewidziana w konstrukcji domofonu.

Złącza alarmowe służą do wymiany sygnałów serwisowych pomiędzy poszczególnymi elementami systemu alarmowego, najczęściej w celu automatycznego uruchomienia określonej funkcji. Obecność wyjść alarmowych w domofonie pozwala na przesyłanie z niego sygnałów sterujących do innych urządzeń zabezpieczających - zamków, reflektorów, kamer monitorujących, syreny itp. kamer monitorujących.

Specyficzną funkcjonalność wyjść alarmowych dla każdego modelu należy wyjaśniać osobno; jednak w każdym przypadku takie złącza zwiększają automatyzację i zmniejszają zależność od czynników ludzkich. A liczba takich wyjść odpowiada liczbie sterowanych elementów systemu bezpieczeństwa, które można jednocześnie podłączyć bezpośrednio do domofonu, bez użycia dodatkowego sprzętu. Jednak z wielu powodów liczba ta rzadko przekracza 1.

Najdłuższy czas ciągłej rozmowy, jaki zapewnia interkom. Technicznie czas ten może być nieograniczony, ale w praktyce można też ustawić ograniczenia - zwykle od 1 do 4 minut. Wynika to przede wszystkim z faktu, że w systemach z kilkoma panelami zewnętrznymi rozmowa przez jeden z nich może zakłócać pracę pozostałych. Ograniczenia czasu trwania pozwalają wykluczyć długie rozmowy i możliwe nakładanie się, a dostępny czas zwykle wystarcza na wyjaśnienie wszystkich niezbędnych pytań podczas jednej rozmowy. Funkcja ta jest również przydatna w przypadku, gdy zapomnisz rozłączyć połączenie (rozłączyć się) pod koniec rozmowy.

Najdłuższy czas trwania wideo, jaki domofon może nagrać w celu późniejszego obejrzenia. Może to być zarówno nagranie rozmowy, jak i nagranie wideo gościa podczas pracy w trybie „Away”. W rzeczywistości, w innym przypadku, długi czas trwania nie jest wymagany, dlatego w większości przypadków parametr ten wynosi kilkadziesiąt sekund.

W tym przypadku komunikacja półdupleksowa oznacza taki format komunikacji, w którym rozmówcy nie mogą jednocześnie mówić i słuchać siebie nawzajem. W danym momencie tylko jeden z nich może mówić - jak rozmowa przez krótkofalówkę, w której musisz nieustannie przełączać się z transmisji na odbiór i odwrotnie. W domofonach takie przełączanie można wykonać zarówno przyciskiem, jak i za pomocą aktywacji głosowej: system włącza transmisję po usłyszeniu głosu mówiącego i przełącza się na odbiór, gdy go nie słyszy.

Modele half-duplex nie są tak wygodne, jak pełnoprawny dupleks (z możliwością jednoczesnej rozmowy), ale są nieco tańsze.

- moduł Wi-Fi. Moduł komunikacji bezprzewodowej Wi-Fi znajduje się tylko w domofonach IP(patrz „Typ urządzenia”). Dzięki tej funkcji urządzenie łączy się bezprzewodowo z siecią - jest znacznie wygodniejsze niż ciągnięcie za kabel, a jakość połączenia jest zwykle nie do odróżnienia od przewodowego. Inną opcją korzystania z Wi-Fi jest bezpośrednie połączenie ze smartfonem lub tabletem i użycie takiego gadżetu jak pilot z zewnętrznym ekranem; jednak taka możliwość jest dostarczana stosunkowo rzadko.

- protokół SIP. Obsługa protokołu SIP przez interkom umożliwia przekazywanie sygnału z panelu zewnętrznego przez sieć telefoniczną do urządzenia mobilnego, stacjonarnej mini-centrali lub komputera z odpowiednim oprogramowaniem. Taka funkcja może być przydatna na przykład w biurze, w którym jest wielu gości i za każdym razem podchodzenie do domofonu w celu odebrania połączenia jest niewygodne. Dodatkowe funkcje SIP w różnych modelach mogą się znacznie różnić, należy je wyjaśnić osobno.

- Obsługa DVR. Możliwość obsługi domofonu w trybie nagrywania wideo z paneli zewnętrznych lub z oddzielnych kamer monitorujących. W większości tych modeli nagrywanie nie odbywa się w sposób ciągły, ale tylko po naciśnięciu przycisku wywołania lub innym zdarzeniu - na przykład wyzwalany jest czujnik ruchu (patrz poniżej). Wideo jest najczęściej za...pisywane na karcie pamięci (patrz „Czytnik kart” poniżej). W każdym razie funkcja ta pozwala dowiedzieć się, kto zadzwonił do domofonu „poza czasem”, może się też przydać w innych sytuacjach - aż do przywrócenia obrazu sytuacji awaryjnej, uchwyconej w polu widzenia kamery.

- Komunikacja wewnętrzna (domofon). Domofon w tym przypadku oznacza możliwość „dzwonienia” w ramach systemu, z jednego domofonu do drugiego, z wykorzystaniem komunikacji wideo. Ta możliwość jest przewidziana wyłącznie w wideodomofonach i domofonach IP (patrz „Typ urządzenia”); może być przydatny na przykład do komunikacji między funkcjonariuszami ochrony znajdującymi się przy różnych wejściach.

- Domofon. Ta sama funkcja jak powyżej dla interkomu, z wyjątkiem tego, że komunikacja odbywa się tylko za pomocą głosu, bez wideo. Dzięki temu nawet stosunkowo proste domofony audio można wyposażyć w domofony (patrz „Typ urządzenia”). Funkcję tę można jednak zapewnić także w bardziej zaawansowanych wersjach, w tym jako alternatywa dla domofonu - w przypadku, gdy komunikacja wideo nie jest potrzebna.

- Głośnik. Funkcja głośnomówiąca podobna do tej używanej w telefonach. W tym trybie do rozmowy służy głośnik i czuły mikrofon, który znajduje się w obudowie domofonu i umożliwia wygodną komunikację w pewnej odległości od urządzenia (do metra, a nawet więcej). Funkcja ta jest szczególnie ważna w modelach ze słuchawką (patrz „Wykonanie”) - umożliwia rozmowę bez trzymania słuchawki. Ale urządzenia bez lampy z definicji działają w trybie głośnomówiącym.

- Wiadomość głosowa. Analogicznie do funkcji automatycznej sekretarki w telefonach, gdy abonent może zostawić wiadomość, jeśli właściciel domofonu nie odpowiada na wezwanie. Funkcję można zaimplementować na różne sposoby, ale w każdym przypadku jest ona podobna do podobnej z typowym wyrażeniem: „Zostaw wiadomość po sygnale ...”.

- Obraz w obrazie. Możliwość wyświetlenia drugiego obrazu na ekranie domofonu, oprócz obrazu głównego. Dzięki temu możesz np. Sprawdzić sytuację w polu widzenia kamery monitorującej, nie przerywając komunikacji z gościem na głównym panelu wideo. Dodatkowy obraz jest mały i zwykle wyświetlany w jednym z rogów ekranu.

- Czujnik ruchu. Funkcja umożliwiająca domofonowi wykrywanie i reagowanie na ruch w polu widzenia podłączonych kamer. Specyficzny sposób takiej reakcji w różnych modelach może być różny: włączenie nagrywania, wysłanie powiadomienia do wskazanego przez użytkownika urządzenia, sygnalizacja wyjścia alarmowego itp .; szczegóły te należy wyjaśnić osobno. W każdym razie detekcja ruchu zmniejsza prawdopodobieństwo przeoczenia istotnych zdarzeń w polu widzenia kamer.

- Wbudowana pamięć. Wbudowana pamięć znajduje się w wideodomofonach i domofonach IP (patrz „Typ urządzenia”) i jest zwykle przeznaczona do przechowywania danych z kamer monitorujących. Jednocześnie objętość takiej pamięci jest zwykle niewielka i zwykle jest używana tylko do zdjęć (na przykład w celu utrwalenia twarzy gości); nagranie wideo, jeśli jest przewidziane, odbywa się na karcie pamięci (patrz poniżej). W każdym razie osobne wyjaśnienie funkcji pamięci wbudowanej nie zaszkodzi.

- Czytnik kart. Urządzenie do pracy z wymiennymi kartami pamięci. Podobnie jak pamięć wbudowana (patrz wyżej), takie nośniki służą do rejestrowania danych z paneli wideo i kamer; Jednocześnie w przypadku domofonów z czytnikami kart prawie obowiązkowe jest posiadanie rejestratora (patrz wyżej), a to wideo jest zapisywane na karcie pamięci. Jest to bardziej uzasadnione niż używanie do tego celu wbudowanej pamięci: nośniki wymienne są tańsze w przeliczeniu na megabajt objętości i lepiej nadają się do dużych plików, tych samych nagrań wideo. Dodatkowo zauważamy, że kartę można wyjąć i włożyć do innego urządzenia - np. W celu skopiowania materiału filmowego na komputer lub obejrzenia go na smartfonie. Karta może być dostarczona w zestawie, ale częściej trzeba ją dokupić osobno; w takim przypadku warto wyjaśnić rodzaj i format nośników obsługiwanych przez czytnik kart.

- Ramka na zdjęcia. Możliwość obsługi domofonu w trybie cyfrowej ramki na zdjęcia - gdy na ekranie (najczęściej w trybie pokazu slajdów) wyświetlane są zdjęcia zapisane w pamięci urządzenia (lub zapisane na karcie pamięci). Obowiązkową cechą modeli z tą funkcją jest dość duży kolorowy ekran - normalnie będą na nim widoczne tylko zdjęcia; same domofony są zwykle modelami wideo lub IP. Głównym celem trybu ramki na zdjęcia jest estetyka: pokazując piękne zdjęcia, domofon pełni rolę dodatkowego wystroju pomieszczenia.

Rodzaj wyświetlacza zainstalowanego w domofonie.

- kolorowe. Wyświetlacze kolorowe są nieco droższe niż wyświetlacze monochromatyczne, ale obecnie różnica ta jest bardzo niewielka (zwłaszcza na tle ceny domofonu w ogóle). A obraz na takich ekranach jest jak najbardziej niezawodny i przyjemny dla oka. Dlatego ta konkretna opcja jest używana w większości domofonów z ekranami.

- Monochromatyczny. Czarno-białe ekrany zdolne do odtwarzania tylko odcieni szarości. Są tańsze od kolorowych, jednak obraz na takim ekranie nie jest tak wysokiej jakości - a różnica w cenie nie zawsze uzasadnia różnicę w jakości. W rezultacie takie ekrany są używane znacznie rzadziej.

Istnieją również modele, które w ogóle nie są wyposażone w wyświetlacze - są to przede wszystkim domofony audio (patrz „Typ urządzenia”), a także niektóre domofony IP, które nie obsługują wideo i są konfigurowane z komputera przez sieć .

Wielkość własnego wyświetlacza domofonu po przekątnej.

We współczesnych domofonach pojawiają się wyświetlacze od 2” do 10” – mniejsze ekrany są niefunkcjonalne, większe są niepotrzebnie kłopotliwe i drogie. Jednocześnie możesz normalnie oglądać obraz na prawie każdym wyświetlaczu z tego zakresu - jeśli pochylisz się wystarczająco blisko niego.

Biorąc to wszystko pod uwagę, warto poszukać specjalnie dużego ekranu (10"), jeśli chcesz go normalnie widzieć z dużej odległości (metr lub więcej) lub jeśli nie chcesz ponownie męczyć oczu , zaglądając w mały obrazek .środek to wyświetlacz 7".

Rozdzielczość wyświetlacza zamontowanego w domofonie.

Przy niezmienionych pozostałych parametrach wyższa rozdzielczość zapewnia gładszy i bardziej szczegółowy obraz, ale ma to wpływ na koszt ekranu. Ponadto wszystkie zalety wysokiej rozdzielczości zostaną utracone, jeśli używany aparat jej nie obsługuje. Generalnie parametr ten ma charakter drugorzędny: jest on wybierany przez producenta na podstawie przekątnej ekranu i ogólnej funkcjonalności urządzenia, a w przypadku wielu ekranów w ogóle nie jest wskazany – uważa się (i całkiem słusznie), że rozdzielczość w każdym razie wystarczające do zamierzonego zastosowania. Nie ma zatem sensu gonić za ekranem Full HD, wystarczy wyświetlacz HD, a nawet SD.

Obecność wyświetlacza dotykowego w domofonie jest podobna do tych stosowanych w smartfonach i tabletach.

Sterowanie przez taki wyświetlacz jest często wygodniejsze, intuicyjne i funkcjonalne niż korzystanie z panelu sprzętowego – zwłaszcza przy pracy z dużą liczbą funkcji i ustawień. W rzeczywistości obecność ekranu dotykowego jest niemal niewątpliwą oznaką zaawansowanego interkomu z zaawansowanymi funkcjami. Zwróć uwagę, że dla wygodnego użytkowania taki ekran powinien mieć dość duży rozmiar - 4 "lub więcej; dostępne są również mniejsze ekrany dotykowe, ale nie są one szczególnie przyjazne dla użytkownika.

Obecność przycisków dotykowych w konstrukcji domofonu.

W przeciwieństwie do mechanicznych, takie przyciski nie muszą być wciskane - są wyzwalane nie przez naciśnięcie, ale przez dotknięcie, co jest nieco wygodniejsze. Jednak główną zaletą paneli dotykowych jest schludny wygląd i odporność na zabrudzenia. Takie panele wyglądają nowocześnie i technologicznie, nie posiadają wystających przycisków utrudniających czyszczenie oraz szczelin między przyciskami a samym panelem, w których może gromadzić się brud, są jednak nieco droższe i trudniejsze w wykonaniu niż przyciski te; jest to niewidoczne dla przeciętnego użytkownika, ale jest to wada dla producentów. Dlatego czujniki, ze wszystkimi swoimi zaletami, nie zastąpiły tradycyjnych przycisków.

Urządzenie do pracy z wymiennymi kartami pamięci. Podobnie jak pamięć wbudowana (patrz wyżej), takie nośniki służą do rejestrowania danych z paneli wideo i kamer; jednocześnie w przypadku domofonów z czytnikami kart prawie obowiązkowe jest posiadanie rejestratora (patrz wyżej), a to wideo jest zapisywane na karcie pamięci. Jest to bardziej uzasadnione niż używanie do tego celu wbudowanej pamięci: nośniki wymienne są tańsze w przeliczeniu na megabajt objętości i lepiej nadają się do dużych plików, tych samych nagrań wideo. Dodatkowo zauważamy, że kartę można wyjąć i włożyć do innego urządzenia - np. W celu skopiowania materiału filmowego na komputer lub obejrzenia go na smartfonie. Karta może być dostarczona w zestawie, ale częściej trzeba ją dokupić osobno; w takim przypadku warto wyjaśnić rodzaj i format nośników obsługiwanych przez czytnik kart.

Obsługa POE (Power Over Ethernet) jest dostępna tylko w modelach LAN. Jak sama nazwa wskazuje, pozwala na zasilanie przez ten sam kabel sieciowy, który łączy urządzenie z domofonem lub innym urządzeniem. Jest to znacznie wygodniejsze niż układanie oddzielnego przewodu zasilającego lub majstrowanie przy autonomicznych źródłach energii.

Ilość energii pobieranej przez domofon w trybie czuwania. W tym trybie urządzenie jest pod napięciem i jest gotowe do odebrania połączenia; żadna funkcja nie jest używana, a sama gotowość nie wymaga dużej ilości energii. Dlatego wartość tego parametru z reguły jest raczej niska i warto na to zwrócić uwagę, chyba że zasadniczo dążysz do maksymalnej wydajności zainstalowanego sprzętu.

Pobór mocy domofonu w trybie pracy. Zazwyczaj ten punkt wskazuje wartość dla sytuacji, gdy funkcje urządzenia są w pełni wykorzystywane - w szczególności, gdy wyświetlacz jest włączony i zestaw głośnomówiący (jeśli jest, patrz wyżej). Należy pamiętać, że pobór mocy w trybie pracy rzadko przekracza 20 W, więc w większości przypadków jest to bardziej punkt odniesienia niż parametr praktycznie istotny.

Zakres temperatur, w których domofon może normalnie pracować.

Jeśli urządzenie jest zainstalowane w budynku mieszkalnym lub biurze, możesz zignorować parametr ten: temperatura w takim środowisku rzadko przekracza +18 ... + 25 °C, takie wartości są zwykle przesyłane przez dowolny domofon. Ale jeśli urządzenie musi być umieszczone w „niestandardowym” mikroklimacie - na przykład w nieogrzewanym magazynie, gdzie warunki nie odbiegają zbytnio od warunków zewnętrznych, lub w warsztacie produkcyjnym o wysokiej temperaturze - należy upewnić się, że wybrane model może normalnie wytrzymać takie warunki.

Oddzielnie zauważamy, że nawet najbardziej „odporny na ciepło” domofon nie powinien być narażony na dłuższą ekspozycję na światło słoneczne.

Rodzaj panelu zewnętrznego, w który wyposażony jest domofon.

- Dźwięk. Panele zewnętrzne, które zapewniają tylko komunikację głosową, bez wideo. Jedyny typ paneli dostępny dla domofonu audio (patrz „Typ urządzenia”) można jednak znaleźć również w konfiguracji modeli wideo – w oczekiwaniu, że po raz pierwszy komunikacja głosowa może wystarczyć, a użytkownik może chcieć samodzielnie wybierz panel wideo ...

- Wideo. Panele przywoławcze z wbudowanymi kamerami zdolnymi do przesyłania nie tylko dźwięku, ale także obrazu do domofonu. Występują we wszystkich odmianach, z wyjątkiem zewnętrznych zestawów głośnomówiących audio (patrz „Typ urządzenia”). Osobno wybór panelu wideo zgodnego z domofonem może być dość trudny - znacznie łatwiej jest kupić gotowy zestaw; dlatego takie zestawy są obecnie bardzo popularne.

Sposób montażu panelu zewnętrznego.

- na zawiasach. Montaż poprzez zawieszenie na oprawach umieszczonych na ścianie, ościeżnicy lub w innym odpowiednim miejscu. Ta metoda jest dość prosta, a także umożliwia stosunkowo łatwą zmianę lokalizacji urządzenia. Z drugiej strony jest mniej niezawodny niż wbudowany, a chuligani lub złodzieje łatwiej wyrwać taki panel z miejsca mocowania.

- Wbudowany. Montaż we wnęce w ścianie lub innej powierzchni - tak, aby na zewnątrz znajdowała się tylko przednia strona urządzenia Taka instalacja jest znacznie bardziej skomplikowana i droższa niż na zawiasach, ponadto nie nadaje się do każdej sytuacji; a każdy ruch urządzenia jest również obarczony poważnymi trudnościami. Niemniej jednak ma to również zalety: wyjęcie stacji bramowej z niszy bez specjalnego narzędzia jest prawie niemożliwe, a nawet przy użyciu narzędzi to zadanie wymaga czasu i wysiłku.

- Zawieszony / wbudowany. Ta kategoria obejmuje panele zewnętrzne, które umożliwiają obie powyższe opcje instalacji. Dzięki temu użytkownik może samodzielnie wybrać metodę w zależności od tego, co w tym przypadku jest ważniejsze: łatwość instalacji czy jej niezawodność.

Możliwość kamery wyposażonej w panel wideo (patrz „Rodzaj”) w trybie nagrywania nocą z wykorzystaniem oświetlenia podczerwonego. Takie oświetlenie jest niewidoczne dla ludzkiego oka, ale jest doskonale odbierane przez sensor kamery. Pozwala na uzyskanie wyraźnego obrazu bez używania widocznych źródeł światła i układania niepotrzebnego „podświetlenia” – chyba że kolory na takim obrazie giną i jest on czarno-biały.

Podświetlenie LED. Kamera posiada panel wideo (patrz „Rodzaj”) z podświetleniem LED. Podobnie jak opisana powyżej podczerwień, to podświetlenie jest przeznaczone do pracy w ciemności; jednak zapewnia światło widoczne dla ludzkiego oka. Ta ostatnia z jednej strony pozwala kamerze na uzyskanie stosunkowo naturalnego kolorowego obrazu, z drugiej strony może powodować niedogodności dla gościa ze względu na jasne światło w oczach.

Obecność w konstrukcji panelu wywoławczego podświetlanych przycisków. Funkcja ta pozwala widzieć klawiaturę nawet w warunkach słabego oświetlenia — wieczorem, w nocy, przy pochmurnej pogodzie, przy umieszczeniu panelu w ciemnym miejscu itp. Należy pamiętać, że podświetlenie zwykle zasłania inne istotne elementy panelu — na przykład miejsce umiejscowienia czujnika na kartę lub klucz.

Obecność w projekcie panelu wywoławczego domofonu modułu do odczytu danych z kluczy zbliżeniowych. Mogą mieć postać kart inteligentnych, breloczków do kluczy lub innych urządzeń zawierających mikrochip z unikalnym identyfikatorem. Kiedy użytkownik przynosi klucz do czytnika, system go identyfikuje, sprawdza z bazą danych i umożliwia dostęp w przypadku dopasowania. Należy pamiętać, że panel wywoławczy domofonowy może rejestrować nie tylko czas reakcji, ale także same identyfikatory – daje to zaawansowane możliwości kontroli dostępu i rejestracji gości.

Rozdzielczość czujnika aparatu w megapikselach (miliony pikseli).

Im wyższa rozdzielczość matrycy, tym wyższa może być rozdzielczość wideo, tym bardziej szczegółowy obraz może zapewnić kamera. Jednocześnie należy mieć na uwadze, że wraz ze wzrostem liczby megapikseli (bez zmiany rozmiaru matrycy) rozmiar każdego pojedynczego piksela maleje, co zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia szumów i pogorszenia ogólnej jakości obrazu. Dlatego wysoka rozdzielczość sama w sobie niekoniecznie jest przejawem wysokiej jakości - wiele zależy od innych kwestii, w szczególności od wielkości matrycy.

Maksymalna rozdzielczość wideo, jaką może zarejestrować kamera.

Im wyższa rozdzielczość wideo, tym więcej szczegółów można na nim zobaczyć, tym mniej szczegółów będzie rozmytych. Z drugiej strony, wysoka rozdzielczość oznacza duże ilości materiałów wideo, co w związku z tym wymaga pojemnych nośników danych i szybkich kanałów komunikacyjnych do transmisji obrazu w czasie rzeczywistym.

Rozdzielczość obrazu wytwarzanego przez kamerę panelu wideo (patrz „Typ”).

W takich kamerach często używany jest format sygnału analogowego, a rozdzielczość jest zwykle oznaczana nie w pikselach, ale w liniach TVL - TV. Liczba TVL pokazuje, ile poziomych linii (linii) przypadnie na każdą klatkę. Ta wielkość z kolei określa wielkość końcowego obrazu w pikselach; techniczne cechy tego parametru są takie, że nie ma tu sztywnej zależności, a najprostszym sposobem jest przełożenie TVL na px według specjalnych tabel. Oto wariant takiej tabeli dla najpopularniejszych rozdzielczości:

- 380 TVL - 640x480 px;
- 420 linii telewizyjnych - 720x576 px;
- 480 linii TV - 800x600 px;
- 560 linii TV - 933x700 px;
- 600 linii TV - 1024x756 px;
- 800 linii TV - 1080x960 px;
- 1000 linii TV - 1600x1200 px;


Im wyższa rozdzielczość kamery, tym wyraźniejszy i bardziej szczegółowy obraz z niej i tym wyższy będzie koszt panelu wideo, wszystkie inne rzeczy będą równe.

Kąt widzenia w poziomie zapewniany przez kamerę na bramofonie domofonu.

Parametr ten ma podwójne znaczenie: przy pozostałych warunkach równych, szersze pole widzenia pozwala na pokrycie większej przestrzeni, ale zmniejsza rozmiar poszczególnych obiektów w kadrze. Warto więc wybierać według tego wskaźnika, biorąc pod uwagę to, co dla Ciebie ważniejsze – dobrą widoczność po bokach lub dodatkowy stopień powiększenia. Jeśli chodzi o konkretne wartości, to we współczesnych panelach zewnętrznych mogą wahać się od 50° (kamery kierunkowe) do 166° (obiektywy ultraszerokokątne z minimalną ilością martwych stref po bokach).

Pionowy rozmiar przestrzeni zajmowanej przez kamerę panelową wideo, czyli kąt pomiędzy dwiema liniami łączącymi obiektyw z górną i dolną krawędzią oglądanej sceny. Znaczenie kątów widzenia opisano szczegółowo powyżej w punkcie „Kąty widzenia w poziomie”; zauważamy tylko, że są one zwykle mniejsze w pionie niż w poziomie, a w wielu modelach parametr ten w ogóle nie jest wskazany ze względu na jego drugorzędne znaczenie.

- Plastikowy. Tworzywo sztuczne charakteryzuje się niskim kosztem przy dobrej wydajności; ponadto może przybrać niemal każdy kolor. Z drugiej strony jego trwałość jest stosunkowo niska: wystarcza na większość codziennych sytuacji, ale tworzywo sztuczne nie wytrzymuje słabo nękania i wandalizmu. Dlatego ten materiał nie otrzymał szerokiego rozpowszechnienia w panelach zewnętrznych.

- Metal (antywandal). Główną zaletą metalu jest jego wysoka wytrzymałość, a co za tym idzie odporność na uszkodzenia, co pozwoliło nazwać ten materiał „antywandalowym”; ponadto jest odporny na ekstremalne temperatury i światło ultrafioletowe i wygląda solidnie. Jedyną wadą metalu w przypadku paneli zewnętrznych jest wyższy koszt niż tworzywo sztuczne; jednak różnica w cenie jest niewielka i najczęściej jest w pełni rekompensowana przez zalety obudów metalowych.

Zakres temperatury powietrza, w którym bramofon pozostaje w normalnej pracy.

Panele zewnętrzne montowane na ulicy i w nieogrzewanych pomieszczeniach podlegają największym wahaniom temperatury, dlatego właśnie przy takiej instalacji należy zwrócić szczególną uwagę na parametr ten. Jednocześnie zauważamy, że nawet najbardziej „odporne na ciepło” modele powinny być chronione przed światłem słonecznym. Jeśli warunki w pomieszczeniu są komfortowe dla ludzi przez cały rok, to dla panelu wywołującego będą całkiem normalne, w takich przypadkach nie można w ogóle patrzeć na temperaturę pracy.