Porównanie Indesit LI6 S1E W biały vs Liebherr CU 2831 biały

Całkowita pojemność lodówki jest sumą pojemności wszystkich komór: chłodziarki, zamrażarki, komory zero, komory na wino. Oczywiście zestaw tych komór w różnych modelach będzie się różnił (zob. wyżej szczegóły). Warto zaznaczyć, że duża pojemność z jednej strony ułatwia przechowywanie dużej ilości produktów, z drugiej strony – wpływa na wymiary i cenę jednostki. Należy również pamiętać, że lodówki o tej samej całkowitej pojemności mogą się różnić pojemnością poszczególnych komór.

Całkowita pojemność komory chłodniczej — głównej komory roboczej lodówki. W przypadku obecności oddzielnych komór zerowych, przegród na wino i innych dodatkowych funkcji, niniejszy punkt uwzględnia tylko pojemność komory chłodniczej, bez dodatkowego wyposażenia. W najmniejszych nowoczesnych jednostkach wskaźnik ten nie osiąga nawet 100 l, w największych może przekraczać 400 l.

Wybór pojemności zależy od rzeczywistych potrzeb przechowywania żywności. W tym przypadku liczy się zarówno wielkość zapasów, jak i częstotliwość ich uzupełniania (codziennie, raz w tygodniu itp.). Komory nie należy wypełniać po brzegi, ponieważ to wpływa negatywnie na jakość pracy lodówki. Warto także pamiętać, że duże pojemności mają odpowiedni wpływ na rozmiar i cenę jednostki.

Ogólnie dla jednej lub dwóch osób uważa się całkiem wystarczającą pojemność 200-250 l lub nawet mniej. Optymalna pojemność dla trzyosobowej rodziny to około 250 - 300 l, dla czterech - pięciu osób — 300 - 350 l, a większe pojemności są naprawdę potrzebne głównie w szczególnych sytuacjach, gdy żywność musi być przechowywana w dużych ilościach i przez długi czas.

Oddzielne strefy, które pomagają rozszerzyć mozliwości przechowywania żywności. Wśród nich znajdują się komora Multi Zone, komora świeżości , komora wilgotności , komora na wino, półka na butelki. Więcej szczegółów o nich:

- Komora świeżości. Specjalna komora przeznaczona do długotrwałego przechowywania świeżych warzyw, ziół i innych podobnych produktów. Taka komora może być wykonana w postaci całkowicie oddzielnej komory - w takich przypadkach nazywa się ona „komorą zerową”, a jej pojemność jest osobno podana w charakterystyce. Jednak znacznie częściej komora świeżości znajduje się wewnątrz komory głównej. Jak by nie było, wilgotność w tej strefie jest nieco wyższa niż w lodówce, a temperatura jest nieco niższa: w niektórych modelach jest to około zera (co pozwala na przechowywanie surowego mięsa lub ryb), w innych jest to około +1 ...3 °C (nadaje się tylko do owoców, warzyw i serów). W każdym razie wilgoć z żywności w komorze świeżości nie odparowuje tak szybko, jak w komorze głównej, a produkty dłużej zachowują swój pierwotny wygląd i smak. Funkcja ta jest szczególnie przydatna, jeśli w komorze chłodniczej urządzenia znajduje się system No Frost (zob. wyżej).

- Komora wilgotności. Jeszcze jedna funkcja przeznaczona do długotrwałego przechowywania świeżej żywności - podobna do op...isanej powyżej komory świeżości. Różnica polega na tym, że w tym przypadku świeżość jest zachowana wyłącznie dzięki zwiększonej wilgotności powietrza (stąd i nazwa); temperatura odpowiada temperaturze w komorze chłodziarki. Komora wilgotności przeznaczona jest głównie do przechowywania warzyw i owoców; w niektórych lodówkach komora ta ma regulację wilgotności, co pozwala optymalnie dostosować ją do różnych rodzajów zawartości (szczegółowe zalecenia na ten temat można znaleźć w specjalnych źródłach)

- Komora Multi Zone. Komora, która jednocześnie łączy w sobie funkcje kilku komór. Najprostszą opcją jest możliwość pracy w trybie chłodziarki lub zamrażarki; jednak w nowoczesnych lodówkach istnieją komory Multi Zone o szerszych możliwościach. Możliwości te mogą być dość specyficzne - jak szybkie schładzanie napojów, powolne rozmrażanie, a nawet schładzanie gorących potraw. Tak więc o konkretne osobliwości komory Multi Zone trzeba pytać osobno; jednak jej obecność w każdym przypadku znacznie rozszerza możliwości lodówki. Warto zauważyć też, że w niektórych modelach funkcję takiej komory pełni cała zamrażarka; jednak najczęściej komora Multi Zone jest nadal umieszczona oddzielnie od innych komór.

- Komora na wino. Specjalna komora do długotrwałego przechowywania wina. Zwykle w takim przedziale temperatura jest utrzymywana na poziomie + 10...12° C - właśnie ta temperatura jest uważana za optymalną do tego zadania; a w niektórych modelach może być również przewidziana możliwość bardziej precyzyjnej regulacji temperatury - dla różnych rodzajów wina. Tradycyjne wyposażenie komory na wino obejmuje system amortyzacji, który niweluje drgania kompresora i inne wstrząsy, a także filtry węglowe chroniące przed obcymi zapachami; a drzwi takiej komory są tradycyjnie przezroczyste, aby można było zobaczyć kolekcję win bez otwierania lodówki.
Warto zauważyć, że obecnie funkcja ta występuje tylko w pojedynczych lodówkach klasy premium. Wynika to z faktu, że większość koneserów wina woli korzystać ze specjalnych szafek na wino: takie urządzenia są mniejsze i często bardziej funkcjonalne niż wbudowane komory lodówki.

- Półka na butelki. Specjalnie zaprojektowana półka ułatwiająca przechowywanie butelek w lodówce. Ma kształt kratownicy lub stojaka o charakterystycznym falistym kształcie. W zagłębieniach takich „fal” wygodnie jest trzymać małe lub średnie butelki: nie przewracają się one w lodówce i są pod ręką, wystarczy otworzyć drzwi.

Tryb szybkiego chłodzenia, w którym intensywność pracy komory chłodniczej jest znacznie zwiększona; w rzeczywistości - analog szybkiego zamrażania opisanego powyżej, stosowanego w chłodziarce. Szybkie chłodzenie jest również przeznaczone głównie do sytuacji, w których należy umieścić w lodówce dużą ilość żywności na raz - pozwala to uniknąć krytycznego wzrostu temperatury wewnątrz lodówki. Ten tryb trzeba również wcześniej włączyć i wyłączyć po pewnym czasie; w niektórych modelach wyłączenie następuje automatycznie, jednak obecność tej funkcji warto sprawdzić osobno.

Oświetlenie wewnętrzne oparte na wbudowanej diodzie elektroluminescencyjnej (LED) ma szereg zalet w stosunku do tradycyjnych żarówek wymiennych. Po pierwsze, dzięki swojej wysokiej wydajności, daje doskonałą jasność przy niskim poborze mocy, a także praktycznie nie generuje ciepła. Po drugie, małe lampy LED można równomiernie umieścić wzdłuż ścian komory, zapewniając jasne oświetlenie całej pojemności lodówki. Wady takiego oświetlenia można przypisać jedynie pewnej trudności w naprawie i wymianie; jednak nowoczesne diody LED są na tyle trwałe, że tego punktu nie można nazwać krytycznym.

Pojemność zamrażarki umieszczonej w lodówce. Taka zamrażarka jest przeznaczona do przechowywania żywności w temperaturach znacznie poniżej zera (średnio -18 °C). Jej pojemność jest związana z całkowitą pojemnością lodówki (i pojemnością głównej komory chłodniczej), jednak nie ma tutaj ścisłej zależności - modele o podobnej pojemności komory chłodniczej mogą być wyposażone w zamrażarki o różnych rozmiarach.

Wybierając pojemność, warto zastanowić się, ile mrożonek będzie przechowywano jednocześnie. Należy pamiętać, że nie trzeba wypełniać zamrażarkę po brzegi — wpływa to negatywnie na efektywność pracy. Zresztą, jeżeli planuje się wykorzystywać zamrażarkę okazjonalnie i nie będzie w niej przechowywano dużo żywności — nie warto wybierać dużą pojemność, w takich przypadkach wystarczy pojemności 25-50 litrów, a nawet mniejszej pojemności. W najmniejszych nowoczesnych lodówkach pojemność zamrażarki nie przekracza 10 l. I odwrotnie, są bardzo pojemne zamrażarki — z pojemnością 176 - 200 litrów, a nawet więcej. Takie pojemności są typowe głównie dla jednostek side by side (zob.„Rodzaj”), jednak one występują również w modelach klasycznych dwudrzwiowych.

Temperatura robocza w zamrażarce lodówki.

Standardowa temperatura zamrażarki faktycznie wynosi -18 °C. Ona pozwala nie tylko na efektywne przechowywanie wcześniej zamrożonej żywności, lecz także na zamrażanie (z zachowaniem pewnych środków ostrożności). Jednocześnie dla wielu współczesnych lodówek wskazywano niższe temperatury — -24 °C, a w wybranych modelach jeszcze niższe. Warto pamiętać, że podane wskaźniki nie zawsze są dostępne — w większości urządzeń można je osiągnąć tylko w w trybie szybkiego zamrażania (patrz „Funkcje”); przy wyborze ten szczegół warto osobno doprecyzować. W każdym razie temperatura w zamrażarce poniżej -18 °C oznacza optymalne warunki zamrażania.

Z kolei komory z niższym wskaźnikiem temperatury minimalnej — -12 °C, a nawet i -6 °C — przeznaczone wyłącznie do przechowywania wcześniej zamrożonej żywności; nie nadają się one do zamrażania dużej ilości żywności. Jednak na rynku są bardzo mało lodówek z takimi wskaźnikami — głównie to są modele niedrogie lub przestarzałe.

Temperatura zamrażarki jest często oznaczana za pomocą gwiazdek, każda z których wskazuje na obniżenie temperatury o 6 °C. Na przykład w modelach o -24 °C można spotkać oznaczenie *(***) — cztery gwiazdki, jedna z których jest wyodrębniona. Zazwyczaj to oznacza, że w trybie standardowym zamrażarka działa przy temperaturze -18 °C (trzy gwiazdki), a o kolejne 6 °C (do -24 °C) temperatura obniża się przy szybkim zamrażaniu.

Czas utrzymywania zimna przewidziany w lodówce po wyłączeniu zasilania.

Najczęściej parametr ten opisuje możliwości zamrażarki. W takich przypadkach za czas utrzymywania zimna podaje się czas, w ciągu którego przy temperaturze zewnętrznej + 25 °C temperatura w całkowicie wypełnionej zamrażarce nie wzrośnie powyżej -9 °C (ten poziom jest uważany za krytyczny dla przechowywania mrożonek). W związku z tym rzeczywisty czas utrzymywania zimna może różnić się od zadeklarowanego — w zależności od temperatury otoczenia, częstotliwości otwierania lodówki itp. Jednak ogólnie rzecz biorąc, parametr ten dość dokładnie opisuje jakość izolacji termicznej oraz pozwala ocenić różne modele i porównać je ze sobą.

Należy również pamiętać, że czas utrzymywania zimna można również podać dla modeli bez zamrażarek: w takich przypadkach mówimy o czasie, w ciągu którego temperatura w komorze chłodniczej pozostaje na optymalnym poziomie w mniej więcej takich samych warunkach.

Rodzaj sterowania dla lodówek jest wskazywany przede wszystkim przez rodzaj panelu sterowania; często bierze się również pod uwagę jego lokalizację. Zgodnie z tymi kryteriami obecnie wyróżnia się następujące opcje: pokrętła, przyciski wewnętrzne, przyciski zewnętrzne, dotykowe wewnętrzne i dotykowe zewnętrzne. Oto cechy każdej z tych opcji:

— Pokrętła. Sterowanie za pomocą pokręteł; one są tradycyjnie instalowane wewnątrz lodówki, więc w tym przypadku lokalizacja nie jest określona. Ogólnie jest to najprostsza i najtańsza opcja używana w jednostkach odpowiedniego rodzaju. Najczęściej jest tylko jedno pokrętło, które jest bezpośrednio połączone z termostatem i reguluje tylko temperaturę wewnątrz lodówki (dość w przybliżeniu); ustawienia szczegółowe są pominięte. Niemniej jednak nawet to często wystarcza — zwłaszcza jeśli lodówka pracuje w mniej więcej stałych warunkach temperaturowych (na przykład w kuchni domowej lub biurowej). W wielu przypadkach sprawa ogranicza się do jednorazowego wybrania mniej więcej odpowiedniej pozycji przełącznika, a potem w ogóle nie warto dotykać ustawień. Ponadto jednoznacznymi zaletami tego typu sterowania są niezawodność i łatwość naprawy.

— Przycisk wewnętrzny. Panele przyciskowe są ogólnie uważane za bardziej zaawansowane niż pokrętła. Funkcjonalność lodówe...k z takim sterowaniem może być różna, jednak wśród nich znacznie częściej spotykane są modele z dodatkowymi funkcjami i możliwością precyzyjnej regulacji temperatury (a czasem nawet wilgotności). Jeśli chodzi o układ wewnętrzny, pozwala na schowanie panelu za drzwiami lodówki, zapewniając schludny wygląd z minimalną ilością wystających elementów. A jeśli drzwi posiadają blokadę przed dziećmi (wbudowaną lub kupioną osobno) — ona w tym przypadku pełni jeszcze funkcję ochrony przed dziećmi. Dla uzyskania dostępu do elementów sterujących, trzeba otwierać lodówkę — ale, generalnie, to nie jest krytyczne: taki dostęp nie jest potrzebny bardzo często, a zmiana ustawień nie zajmuje dużo czasu.

— Przycisk zewnętrzny. Podobnie jak przycisk wewnętrzny (zob. wyżej), sterowanie takie jest typowe głównie dla dość zaawansowanych modeli (chociaż możliwe są wyjątki). A lokalizacja zewnętrzna jest wygodna, ponieważ nie trzeba otwierać drzwi, aby uzyskać dostęp do ustawień. Z drugiej strony rzeczywista potrzeba takiego układu nie jest tak częsta, a panel przyciskowa musi jeszcze pasować do designu urządzenia (co nie zawsze wychodzi najlepiej). W rezultacie sterowanie za pomocą zewnętrznych paneli przyciskowych są rzadziej spotykane niż wewnętrzne.

— Dotykowe wewnętrzne. Panele dotykowe są uważane za kolejny krok w ewolucji sterowania, zaraz po przyciskach. One wyglądają stylowo i są zaawansowane technologicznie, nie trzeba na nie mocno naciskać (wystarczy dotknąć), a na powierzchni panelu nie ma wystających elementów, kątów i szczelin, co ułatwia czyszczenie z zabrudzeń. Odpowiednio obecność sterowania dotykowego jest typowe głównie dla lodówek klasy średniej i najwyższej; jego cena jest trochę wyższa od ceny przycisku, jednak jest to niezauważalne na tle całkowitej ceny jednostek. Warto jednak zauważyć, że wewnętrzna lokalizacja w tym przypadku jest znacznie mniej powszechna niż zewnętrzna. Wynika to z faktu, że nie ma potrzeby chować czujniki za drzwiami — można je łatwo połączyć z zewnętrzną konstrukcją lodówki.

— Dotykowe zewnętrzne. Osobliwości ogólne sterowania dotykowego przedstawiono powyżej. A zewnętrzne panele dotykowe w lodówkach są używane znacznie częściej niż wewnętrzne: panelom takim można nadać prawie dowolny wygląd, optymalnie dopasowując je do konstrukcji lodówki, ponadto umieszczenie ich na zewnątrz pozwala nie otwierać ponownie drzwi, aby uzyskać dostęp do ustawień.