Porównanie Magio MG-968 670 W 5 l stal nierdzewna vs Mystery MTP-2453 700 W 4 l stal nierdzewna

Pojemność nominalna czajnika, innymi słowy, największa ilość wody, jaką można do niego wlać. Do tej właśnie pojemności jest zwykle zaznaczany wskaźnik poziomu wody (jeśli jest, patrz poniżej). W przypadku zestawów do parzenia herbaty i kawy (patrz „Rodzaj”) ten punkt zwykle podaje pojemność głównego czajnika; pojemność zaparzacza może być określona osobno (patrz poniżej).

Im większa pojemność, tym więcej wody można za jednym razem ugotować w urządzeniu. Z drugiej strony, duża pojemność czajnika elektrycznego odpowiednio wpływa na wymiary i wagę, a nagrzewanie wymaga albo dużej mocy, albo dużo czasu. Warto więc wybierać według tego parametru w zależności od rzeczywistych potrzeb. Na przykład małe czajniki turystyczne (lub dla jednej osoby) mają pojemność do 1 litra. Do użytku domowego w rodzinie 2 - 3 osobowej wystarczy model 1,5 - 2 litrowy. Urządzenia o pojemności na 2 - 3 l już dobrze nadają się do małego biura lub podobnej sytuacji. Najpojemniejsze modele mogą pomieścić 10 litrów lub więcej - są to głównie termopoty przeznaczone do „rozdania” gorącej wody w stołówkach, kawiarniach i innych miejscach publicznych.

Moc pobierana przez czajnik podczas pracy jest w rzeczywistości mocą grzałki zainstalowanej w urządzeniu.

Od tego parametru zależą dwa punkty pracy: intensywność grzania i zużycie energii elektrycznej. Z jednej strony, duża moc grzałki pozwala na szybsze podgrzanie pewnej objętości wody i oszczędność czasu. Z drugiej strony, pobór mocy takiego urządzenia będzie również odpowiedni. Najprawdopodobniej nie wpłynie to na rachunki za prąd (rzeczywiste zużycie energii na podgrzanie określonej objętości wody będzie takie samo, niezależnie od mocy grzałki). Mogą jednak wystąpić pewne niuanse związane z podłączeniem: na przykład przy słabym okablowaniu lub niewłaściwie dobranych bezpiecznikach mogą wystąpić awarie sieci z powodu działania „żarłocznego” grzejnika i nie można podłączać do zwykłego gniazdka urządzeń o mocy większej niż 3500 W - wymaga to określonego formatu zasilania. W świetle tego ostatniego, nawet najbardziej pojemne urządzenia - termopoty o pojemności 10 litrów lub więcej - są niezwykle rzadko wyposażone w grzałki o mocy większej niż 3000 W: ta moc jest wystarczająca do pracy zgodnie z przeznaczeniem, podczas gdy do podłączenia nadaje się zwykłe gniazdko.

Moc pobierana przez termopot (patrz „Typ”) w trybie utrzymania temperatury wcześniej podgrzanej wody. Producenci dobierają tę moc w taki sposób, aby zagwarantować, że urządzenie będzie w stanie utrzymać deklarowaną temperaturę. Dlatego jedynym punktem, który należy ocenić według tego parametru, jest ogólne „obżarstwo” termopotu pod względem zużycia energii elektrycznej. Jednak ten tryb wymaga stosunkowo mało energii, a nawet w najbardziej pojemnych modelach moc w trybie utrzymania temperatury nie przekracza 200 watów.

Możliwości regulacji temperatury przewidziane w konstrukcji czajnika, a mianowicie konkretne wartości temperatury, które można ustawić w urządzeniu. Podkreślamy, że jest to właśnie automatyczna regulacja, w której urządzenie automatycznie wyłącza się (lub przechodzi w tryb utrzymywania temperatury) po osiągnięciu pożądanego stopnia nagrzania.

Jeśli ten punkt zawiera kilka opcji oddzielonych przecinkami (na przykład „60 °C, 80 °C, 90 °C”), oznacza to, że ten model ma kilka opcji stałej temperatury. Istnieją jednak również urządzenia z płynną regulacją, która pozwala regulować temperaturę w skokach co 5 °C, a nawet 1 °C; dla takich urządzeń wskazany jest tutaj cały zakres regulacji, na przykład „60 – 100 °C”.

Ogólnie rzecz biorąc, im więcej możliwości ustawienia temperatury w czajniku, tym bardziej wszechstronny on jest, tym dokładniej można dobrać optymalny tryb zaparzania dla danego napoju. Oto prosta tabela zalecanych temperatur:

— biała herbata — 60 °C;
— żółta herbata — 70 °C;
— zielona herbata — 80 °C;
— czarna herbata — 90 °C;
— rooibos, hibiskus — 100 °C (do wrzenia);
— jedzenie dla niemowlaka — 40 °C.

Oczywiście są wyjątki od takich zasad, w zależności od konkretnego rodzaju napoju. Na przykład niektó...re rodzaje zielonej herbaty można parzyć w temperaturze 90 °C.

Urządzenie wyświetlające temperaturę wody w czajniku. Obecność termometru jest przydatna, jeśli woda musi zostać podgrzana do określonej temperatury. Jednak w przeciwieństwie do termostatu termometr nie wyłącza automatycznie czajnika - należy to zrobić ręcznie. Termometr pozwala również oszacować, jak bardzo podgrzana woda ostygła w czasie i czy można z niej korzystać bez ponownego podgrzewania.

Możliwość całkowitego zdjęcia pokrywy czajnika. Taka możliwość nie ma szczególnego znaczenia podczas normalnego użytkowania, jednak zapewnia dodatkową wygodę w przypadku konieczności umycia czajnika od środka - zdejmowana pokrywa, w przeciwieństwie do konwencjonalnej nieusuwalnej, nie będzie dyndać na uchwycie, uderzać w ręce i stwarzać inne niedogodności. Z drugiej strony, istnieje pewne ryzyko utraty takiej pokrywy, więc funkcja ta nie jest powszechna.

Czajniki (patrz „Typ”), w których pokrywa otwiera się za naciśnięciem przycisku. Takie otwieranie jest szybsze i wygodniejsze, a często bezpieczniejsze niż metoda tradycyjna (chwycić pokrywkę i podnieść ją): pokrywa może się bardzo nagrzać podczas pracy czajnika, a dłuższy kontakt z nią jest obarczony oparzeniami. I choć przycisk może również być umieszczony na pokrywie, wystarczy krótkie naciśnięcie, aby go aktywować, a nawet w takich przypadkach ryzyko poparzenia jest minimalne. Z drugiej strony, otwieranie pokrywy przyciskiem komplikuje konstrukcję czajnika i nieco zmniejsza jego niezawodność.

- Przycisk dozowania wody. Przycisk sterujący wbudowaną pompką elektryczną: po naciśnięciu pompka włącza się, dostarczając wodę do wylewki. Najbardziej zaawansowana metoda: nie wymaga wysiłku ze strony użytkownika (w przeciwieństwie do pompki ręcznej), współpracuje z dowolnym pojemnikiem (w przeciwieństwie do naciśnięcia kubkiem) i pozwala na dokładne odmierzenie wymaganej objętości. A w niektórych modelach z tą funkcją możliwe jest nawet automatyczne dozowanie, gdy po naciśnięciu przycisku pompka elektryczna dostarcza ściśle określoną objętość płynu. Wady takich systemów nalewania to wysoki koszt i zależność od zasilania.

- Pompka ręczna. Pompka mechaniczna z napędem ręcznym, z reguły wbudowana w pokrywę termopotu. Do pompowania zwykle stosuje się charakterystyczny duży przycisk: wystarczy nacisnąć ten przycisk - a pompka dozuje porcję wody z wylewki. Głównymi zaletami takich systemów są prostota, niski koszt i możliwość pracy bez zasilania – to ostatnie przyda się w przypadku problemów z prądem. Z drugiej strony, pompki ręczne nie są zbyt wygodne: trzeba kilkakrotnie nacisnąć przycisk, aby napełnić nawet mały kubek, a odmierzenie w ten sposób dokładnej ilości wody jest problematyczne. Dlatego ta opcja jest rzadko wykorzystywana jako jedyna – zwykle stanowi uzupełnienie innych, bardziej zaawansowanych systemów.

- Naciśnięcie kubkiem. Podobnie jak w syst...emach z przyciskiem opisanych powyżej, sugeruje obecność pompki elektrycznej - jednak przełącznik takiej pompki znajduje się nie na panelu sterowania, ale obok wylewki i jest wciskany nie ręcznie, ale za pomocą krawędzi kubka. Tak więc, aby nalać wodę, wystarczy przyłożyć kubek do wylewki, naciskając przełącznik, a gdy wody jest wystarczająco, usunąć go wyłączając pompkę. Wadą tej metody jest to, że słabo nadaje się do niektórych rodzajów naczyń - w szczególności do papierowych i plastikowych kubków, które są zbyt miękkie, aby nacisnąć przełącznik. Ponadto nie zawsze wygodnie jest trzymać naczynia w dłoniach - gorąca woda może poparzyć dłonie przez ścianki. Dlatego często funkcja naciśnięcia kubkiem jest połączona z bardziej tradycyjnym przyciskiem dozowania - pozwala to wybrać najwygodniejszy sposób w zależności od sytuacji.

Dekoracyjne podświetlenie korpusu lub pojemnika do czajnika. Ma przede wszystkim znaczenie estetyczne – poprawia wygląd urządzenia. Czasami może służyć jako rodzaj wskaźnika, na przykład zmieniać kolor, gdy woda się zagotuje.