Porównanie Gorenje GEIT 6E62 BPG czarny vs Gorenje MEKIS 6101 I stal nierdzewna

Nominalna objętość piekarnika, przewidziana w konstrukcji płyty. Z reguły objętość robocza piekarnika jest wskazywana jako nominalna, innymi słowy, maksymalna objętość produktów, które można w nim umieścić bez uszczerbku dla wydajności pracy. Odpowiednio, większy piekarnik przyda się do gotowania większych ilości potraw; z drugiej strony taka pojemność znacznie wpłynie na cenę i wymiary kuchenki.

Chcemy zwrócić uwagę, że kupując zwykłą kuchenkę domową na 4 palniki i nie planując dużo gotować w piekarniku, można zignorować parametr ten: pojemność piekarnika jest zwykle dobierana w taki sposób, że wystarczy do większości prostych zadań, takich jak zrobienie ciasta czy pieczenie kurczaka. Ale w przypadku poważniejszego użytkowania może być wymagany większy piekarnik. Szczegółowe zalecenia, dotyczące objętości można znaleźć w specjalnych źródłach.

Przy obecności kamery dodatkowej (patrz niżej), ten punkt zwykle wskazuje tylko na objętość głównego piekarnika.

Dolny próg temperatury, przy którym piekarnik zaczyna się nagrzewać. Z reguły mieści się w zakresie od +30 do +50 ˚s. Na przykład minimalna temperatura nagrzewania na poziomie +30 ˚s pozwala rozmrażać żywność. Modele o temperaturze co najmniej 40 ˚s i 50 ˚s pozwalają na podgrzewanie gotowych posiłków, podgrzewanie zastawy stołowej (przed podaniem), suszenie sucharów itp.

Najwyższa temperatura, do której piekarnik może się nagrzać w normalnym trybie pracy. Wartość minimalna, występująca w nowoczesnych modelach to 230 °C; jednak nawet tak niska temperatura jest uważana za wystarczającą dla większości prostych potraw. Średnim wskaźnikiem można nazwać 240-250 °C, takie nagrzewanie zapewnia większość nowoczesnych piekarników. A najbardziej „gorące” modele są w stanie nagrzać się do 300 °C i więcej - takie możliwości przydadzą się w przypadku niektórych specyficznych przepisów, które wymagają wysokich temperatur.

Sposób czyszczenia powierzchni wewnętrznej przewidziany w konstrukcji piekarnika. Oprócz tradycyjnego i bardziej zaawansowanego czyszczenia parowego, istnieje czyszczenie katalityczne i pirolityczne(z wyższego segmentu, zarówno pod względem jakości, jak i ceny). Więcej o nich:

- Tradycyjny. Ta opcja w rzeczywistości zakłada brak jakichkolwiek urządzeń, ułatwiających czyszczenie: piekarnik należy myć ręcznie, za pomocą zwykłych detergentów i środków czyszczących.Taka procedura może być dość kłopotliwa i czasochłonna, ale piekarniki „tradycyjne” są znacznie tańsze niż podobne modele z bardziej zaawansowanymi metodami oczyszczania.

- Czyszczenie pyrolityczne. Czyszczenie za pomocą wysokiej temperatury. Zanieczyszczenia na wewnętrznych powierzchniach piekarnika są spalane do stanu popiołu, który można następnie łatwo usunąć bez użycia detergentów. Przy tym czyszczenie pyrolityczne jest skuteczne w usuwaniu wszystkich zanieczyszczeń - zarówno nowych, jak i starych. Wadami takiego systemu są czas trwania oczyszczania (czasem nawet do kilku godzin), wysoki koszt oraz znaczne zużycie zasobów (prąd lub gaz, w zależności od rodzaju piekarnika). Ponadto, podczas działania systemu oczyszczania, często pojawiają się nieprzyjemne zapachy, powstałe w wyniku spalania brudu w piekarniku.

- Katalityczne. Piekarniki z tego typu czyszczeniem mają specjalną powło...kę na wewnętrznej powierzchni, która rozkłada pozostały na ściankach piekarnika tłuszcz. Rozszczepienie jest przyspieszane w wysokich temperaturach; w ten sposób piekarnik czyści się do pewnego stopnia samoczynnie przy każdym użyciu. Co prawda skuteczność oczyszczania katalitycznego jest niższa od oczyszczania pyrolitycznego, nie jest w stanie poradzić sobie z całą objętością tłuszczu zostającego na ścianach. Dlatego taki piekarnik trzeba albo od czasu do czasu myć w tradycyjny sposób, albo często (co 2 - 3 włączenia) przecierać wnętrze. Z drugiej strony piekarniki katalityczne są tańsze niż piekarniki pyrolityczne, a samo czyszczenie nie wymaga dodatkowych kosztów energii elektrycznej / gazu ani czasu (z wyjątkiem mycia/wycierania).

- Czyszczenie parą. Czyszczenie piekarnika gorącą parą. Aby to zrobić, do blachy do pieczenia lub innego pojemnika wlewa się określoną ilość wody, pojemnik umieszcza się w piekarniku i włącza się tryb oczyszczania. Przez ogrzewanie woda odparowuje, a podgrzana para zmiękcza brud na ścianach i częściowo rozkłada tłuszcz. Po zakończeniu programu wystarczy wytrzeć piekarnik wilgotną szmatką. Taki reżim wymaga mniej czasu i zasobów niż pyroliza i często okazuje się skuteczniejszy niż czyszczenie katalityczne - para jest w stanie zmiękczyć nawet stare, zaschnięte zanieczyszczenia. Jednocześnie takie piekarniki są stosunkowo niedrogie. Ale nie można powiedzieć, iż ten tryb gwarantuje, że poradzi sobie z każdym zabrudzeniem - po zakończeniu oczyszczania parą piekarnik nadal trzeba będzie umyć do końca w tradycyjny sposób.

Liczba warstw szkła, zainstalowanych w drzwiach piekarnika. Im jest większa, tym mniej ciepła wychodzi i tym mniej nagrzewa się powierzchnia zewnętrzna. Minimalna ilość, wymagana do skutecznej izolacji termicznej wynosi dwie warstwy szkła i ta opcja jest uważana za najpopularniejszą. Piekarniki z 3 warstwami szkła są znacznie mniej powszechne, głównie są to modele ze średniej i wyższej klasy. Maksymalna liczba szyb to 4; taka izolacja termiczna jest najskuteczniejsza, jednak nie jest tania, dlatego jest stosowana niezwykle rzadko, głównie w płytach najwyższej klasy.

Urządzenie do pomiaru temperatury potrawy i określenia stopnia jej gotowości. Wygląda jak cienki pręt zakończony czujnikiem temperatury. Pomiary takie można przeprowadzić zarówno na powierzchni, jak i w głębokości produktu. Ponadto sonda temperatury ma zastosowanie zarówno w palnikach (w celu utrzymania wymaganej temperatury wody lub podczas gotowania potraw metodą sous-vide), jak i w piekarniku (sondy temperatury są szczególnie wygodne podczas pieczenia mięsa).

Kraj, w którym według producenta ten lub inny model jest produkowany. Pomimo tego, że większość mocy produkcyjnych jest skoncentrowana w Chinach, europejskie fabryki ( w Polsce, Słowenii, Rumunii, Turcji, Czechach itp.) produkujące sprzęt AGD nie zniknęły. I można tam produkować niektóre modele. Generalnie taki podział na fabrykę chińską czy europejską nie powinien w szczególny sposób wpływać na jakość produktów, ale wciąż obecny jest w nas stereotyp solidnego europejskiego montażu. Możliwe jednak, że model może mieć kraj produkcji np. Polskę, a w sklepie pod tym samym artykułem spotkasz Chiny.