Porównanie Gorenje GGI 5C21 WF biały vs Hansa FCGX53028 stal nierdzewna

Nominalna objętość piekarnika, przewidziana w konstrukcji płyty. Z reguły objętość robocza piekarnika jest wskazywana jako nominalna, innymi słowy, maksymalna objętość produktów, które można w nim umieścić bez uszczerbku dla wydajności pracy. Odpowiednio, większy piekarnik przyda się do gotowania większych ilości potraw; z drugiej strony taka pojemność znacznie wpłynie na cenę i wymiary kuchenki.

Chcemy zwrócić uwagę, że kupując zwykłą kuchenkę domową na 4 palniki i nie planując dużo gotować w piekarniku, można zignorować parametr ten: pojemność piekarnika jest zwykle dobierana w taki sposób, że wystarczy do większości prostych zadań, takich jak zrobienie ciasta czy pieczenie kurczaka. Ale w przypadku poważniejszego użytkowania może być wymagany większy piekarnik. Szczegółowe zalecenia, dotyczące objętości można znaleźć w specjalnych źródłach.

Przy obecności kamery dodatkowej (patrz niżej), ten punkt zwykle wskazuje tylko na objętość głównego piekarnika.

Sposób czyszczenia powierzchni wewnętrznej przewidziany w konstrukcji piekarnika. Oprócz tradycyjnego i bardziej zaawansowanego czyszczenia parowego, istnieje czyszczenie katalityczne i pirolityczne(z wyższego segmentu, zarówno pod względem jakości, jak i ceny). Więcej o nich:

- Tradycyjny. Ta opcja w rzeczywistości zakłada brak jakichkolwiek urządzeń, ułatwiających czyszczenie: piekarnik należy myć ręcznie, za pomocą zwykłych detergentów i środków czyszczących.Taka procedura może być dość kłopotliwa i czasochłonna, ale piekarniki „tradycyjne” są znacznie tańsze niż podobne modele z bardziej zaawansowanymi metodami oczyszczania.

- Czyszczenie pyrolityczne. Czyszczenie za pomocą wysokiej temperatury. Zanieczyszczenia na wewnętrznych powierzchniach piekarnika są spalane do stanu popiołu, który można następnie łatwo usunąć bez użycia detergentów. Przy tym czyszczenie pyrolityczne jest skuteczne w usuwaniu wszystkich zanieczyszczeń - zarówno nowych, jak i starych. Wadami takiego systemu są czas trwania oczyszczania (czasem nawet do kilku godzin), wysoki koszt oraz znaczne zużycie zasobów (prąd lub gaz, w zależności od rodzaju piekarnika). Ponadto, podczas działania systemu oczyszczania, często pojawiają się nieprzyjemne zapachy, powstałe w wyniku spalania brudu w piekarniku.

- Katalityczne. Piekarniki z tego typu czyszczeniem mają specjalną powło...kę na wewnętrznej powierzchni, która rozkłada pozostały na ściankach piekarnika tłuszcz. Rozszczepienie jest przyspieszane w wysokich temperaturach; w ten sposób piekarnik czyści się do pewnego stopnia samoczynnie przy każdym użyciu. Co prawda skuteczność oczyszczania katalitycznego jest niższa od oczyszczania pyrolitycznego, nie jest w stanie poradzić sobie z całą objętością tłuszczu zostającego na ścianach. Dlatego taki piekarnik trzeba albo od czasu do czasu myć w tradycyjny sposób, albo często (co 2 - 3 włączenia) przecierać wnętrze. Z drugiej strony piekarniki katalityczne są tańsze niż piekarniki pyrolityczne, a samo czyszczenie nie wymaga dodatkowych kosztów energii elektrycznej / gazu ani czasu (z wyjątkiem mycia/wycierania).

- Czyszczenie parą. Czyszczenie piekarnika gorącą parą. Aby to zrobić, do blachy do pieczenia lub innego pojemnika wlewa się określoną ilość wody, pojemnik umieszcza się w piekarniku i włącza się tryb oczyszczania. Przez ogrzewanie woda odparowuje, a podgrzana para zmiękcza brud na ścianach i częściowo rozkłada tłuszcz. Po zakończeniu programu wystarczy wytrzeć piekarnik wilgotną szmatką. Taki reżim wymaga mniej czasu i zasobów niż pyroliza i często okazuje się skuteczniejszy niż czyszczenie katalityczne - para jest w stanie zmiękczyć nawet stare, zaschnięte zanieczyszczenia. Jednocześnie takie piekarniki są stosunkowo niedrogie. Ale nie można powiedzieć, iż ten tryb gwarantuje, że poradzi sobie z każdym zabrudzeniem - po zakończeniu oczyszczania parą piekarnik nadal trzeba będzie umyć do końca w tradycyjny sposób.

- Emalia. Powłoka emaliowana jest tania i stosunkowo łatwa do czyszczenia. Co więcej, emalia może mieć różną kolorystykę, daje to możliwość nadania płytom oryginalnego wyglądu (choć najpopularniejszy jest klasyczny biały kolor). Z drugiej strony, podczas użytkowania na takiej powierzchni mogą się pojawić pęknięcia, wióry i zadrapania. W konsekwencji taka powłoka jest typowa głównie dla stosunkowo niedrogich płyt.

- Stal nierdzewna. Stalowe powierzchnie płyt są bardzo trwałe i atrakcyjne. Co prawda utrzymanie takiej płyty w czystości będzie wymagało wiele wysiłku: nawet niewielkie zanieczyszczenia są zauważalne na powierzchni stalowej (szczególnie polerowanej), a czyszczenie jest trudniejsze niż z emalii (w szczególności użycie produktów ściernych może prowadzić do zadrapań). Ponadto takie powierzchnie są nieco droższe niż emaliowane, a w rzeczywistości istnieją dla nich dwie opcje wyglądu - matowa i błyszcząca.

- Szkło ceramiczne. Materiał, występujący głównie w piecach elektrycznych; w modelach gazowych jest rzadko używany, głównie ze względów estetycznych. Główne zalety ceramiki szklanej to odporność na ciepło oraz wysoka przepuszczalność ciepła i promieniowania elektromagnetycznego. Pozwala to na umieszczenie grzejników elektrycznych (niezależnie od typu) bezpośrednio pod taką powierzchnią. W efekcie powierzchnia płyty jest płaska, bez wystających elemen...tów, co ułatwia czyszczenie i zapewnia schludny wygląd. Ceramikę szklaną można czyścić nawet bardziej silnymi detergentami. Głównymi wadami tego materiału są jego wysoki koszt i wrażliwość na uderzenia.

- Szkło hartowane . Materiał, podobny wyglądem do ceramiki szklanej, opisanej powyżej: powierzchnie szklane mają atrakcyjny wygląd, zwykle z połyskiem. Inną wspólną cechą jest łatwość czyszczenia: większość plam ze szkła hartowanego można łatwo usunąć. Jednak materiał ten nie jest tak wytrzymały jak szkło ceramiczne: jest znacznie bardziej wrażliwy na uderzenia i znacznie gorzej znosi ciepło, przez co nie nadaje się do montażu nad grzejnikami. W efekcie szkło ceramiczne stosowana jest głównie w piecach gazowych, gdzie palniki umieszczone są nad powierzchnią płyty, przez co ona stosunkowo słabo się nagrzewa. Kolejną kategorią płyt z taką powierzchnią są modele elektryczne z palnikami indukcyjnymi, w których podstawowe nagrzewanie jest poddawane garnkom (więcej szczegółów poniżej).

- Tworzywo sztuczne. Powierzchnia płyty grzewczej wykonana ze specjalnego żaroodpornego tworzywa sztucznego. Dość specyficzny wariant, występujący głównie wśród przenośnych jednopalnikowych kuchenek elektrycznych z palnikami indukcyjnymi (patrz poniżej). Wynika to z kilku powodów. Jednym z nich jest to, że mimo „żaroodporności”, nawet dość wytrzymałe odmiany plastiku nie tolerują ciepła na gazie czy klasycznym palniku elektrycznym; ale z nagrzewnicą indukcyjną ten materiał działa bez problemów, zwłaszcza, że jest dobrze przepuszczalny dla promieniowania elektromagnetycznego. Plastik jest tańszy niż szkło hartowane czy szkło ceramiczne, poza tym waży mniej - to ostatnie jest ważne w przypadku kuchenki, którą często planuje się przenosić z miejsca na miejsce. Jednocześnie wszystkie te zalety nie można nazwać krytycznymi, w wyniku czego ta opcja, nawet w swojej niszy, nie otrzymała dużej dystrybucji.

Zabezpieczenie przeciwwypływowe gazu w kuchence gazowej i/lub piekarniku.

Zabezpieczenie przeciwwypływowe gazu to system bezpieczeństwa dla pieców gazowych, który odcina dopływ gazu przy zgaśnięciu płomienia. Taki system można stosować tylko w płycie grzewczej , tylko w piekarniku lub zarówno w obu urządzeniach. Ta ostatnia opcja, z punktu widzenia bezpieczeństwa, jest uważana za idealną dla pieców na „czysty gaz”, w których zarówno płyta, jak i piekarnik są zasilane gazem. Jednak zabezpieczenie przeciwwypływowe gazu jest ważniejsza dla piekarnika - trudniej jest kontrolować obecność w nim płomienia. Ale w przypadku płyty funkcja ta nie jest tak istotna, zwłaszcza jeśli piec jest stale pod nadzorem podczas gotowania.

Własny wyświetlacz na panelu sterowania kuchenki. Najczęściej jest to bardzo prosty, jednokolorowy ekran: 3 - 4 cyfry plus kilka dodatkowych symboli (na przykład ikona termometru i ikona zegara). Jednak nawet na takim ekranie mogą się wyświetlać prawie wszystkie ważne informacje związane z pracą kuchenki: temperatura grzania, godziny, ustawienia timera i inne istotne dane. Dzięki temu wyświetlacz znacznie upraszcza obsługę płyty i czyni ją wygodniejszą.

Ze względów technicznych funkcja ta jest wykorzystywana głównie w kuchenkach elektrycznych; są też modele gazowe z wyświetlaczami, ale jest ich bardzo mało.

Pokrywka odgrywa ważną rolę w projektowaniu każdej płyty. Po pierwsze, po otwarciu chroni ścianę przed brudem i rozpryskiwanym tłuszczem podczas gotowania lub podgrzewania potraw. Po drugie, w pozycji zamkniętej pokrywa ułatwia sprzątanie w kuchni, zapobiegając możliwości przedostania się agresywnych środków czyszczących na powierzchnię płyty.

- Szkło. Pokrywy szklane są bardziej estetyczne. Dodatkowo są łatwe do utrzymania w czystości. Rewers monety wyrobów szklanych to częsta konieczność dbania o powierzchnię okładki, ponieważ ślady brudu i plamy są na niej wyraźnie widoczne.

— Metaliczny. Masywne osłony metalowe charakteryzują się trwałością, dobrą odpornością na uszkodzenia mechaniczne oraz bezpretensjonalnością w eksploatacji. Na korpusie płyty mocuje się je za pomocą specjalnych zawiasów.

Moc przyłączeniowa płyty - jest to maksymalna moc elektryczna, pobierana przez nią podczas pracy. Parametr ten jest wskazany tylko w przypadku modeli wyposażonych w co najmniej jedną grzałkę elektryczną - palnik (palniki), piekarnik lub grill. Właśnie grzejniki są najbardziej „żarłoczne” pod względem zużycia energii; funkcje pomocnicze takie jak samozapłon czy podświetlenie wymagają mało energii, wystarczy im zwykłe gniazdko.

Wymagania instalacji elektrycznych zależą przede wszystkim od tego wskaźnika: ona musi być w stanie zapewnić taką moc bez przeciążeń. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że dla gniazdek domowych obowiązuje ograniczenie mocy do około 3 - 3,5 kW, przy większej mocy kuchenkę należy podłączyć do sieci 230 V według specjalnych zasad. Alternatywną opcją jest użycie sieci trójfazowej 400 V: większość nowoczesnych płyt grzewczych indukcyjnych można podłączyć do prądu 230 V i 400 V.

Kraj, w którym według producenta ten lub inny model jest produkowany. Pomimo tego, że większość mocy produkcyjnych jest skoncentrowana w Chinach, europejskie fabryki ( w Polsce, Słowenii, Rumunii, Turcji, Czechach itp.) produkujące sprzęt AGD nie zniknęły. I można tam produkować niektóre modele. Generalnie taki podział na fabrykę chińską czy europejską nie powinien w szczególny sposób wpływać na jakość produktów, ale wciąż obecny jest w nas stereotyp solidnego europejskiego montażu. Możliwe jednak, że model może mieć kraj produkcji np. Polskę, a w sklepie pod tym samym artykułem spotkasz Chiny.