Sposób zapisywania danych
Rodzaj pamięci głównej napędu określa specyfikę rozmieszczenia informacji między komórkami sprzętowymi i fizyczne cechy samych komórek.
—
MLC. Pamięć Multi Level Cell oparta na komórkach wielopoziomowych, z których każda zawiera kilka poziomów sygnału. Komórki pamięci MLC przechowują 2 bity informacji. Posiada optymalne wskaźniki niezawodności, zużycia energii i wydajności. Do niedawna technologia ta była popularna w modułach SSD klasy podstawowej i średniej, teraz jest stopniowo zastępowana przez bardziej zaawansowane warianty, takie jak TLC lub 3D MLC.
—
TLC. Ewolucja technologii MLC. Jedna pamięć pamięci flash Triple Level Cell może przechowywać 3 bity informacji. Taka gęstość zapisu nieznacznie zwiększa prawdopodobieństwo błędów w porównaniu z MLC, ponadto pamięć TLC jest uważana za mniej trwałą. Pozytywną cechą tej technologii jest jej przystępna cena, a różne poprawki konstrukcyjne mogą zostać zastosowane w celu poprawy niezawodności dysków SSD z pamięcią TLC.
—
3D NAND. W strukturze 3D NAND kilka warstw komórek pamięci jest ułożonych pionowo, a między nimi organizowane są wzajemne połączenia. Zapewnia to większą pojemność pamięci bez zwiększania fizycznego rozmiaru dysku i poprawia wydajność pamięci dzięki krótszym połączeniom każdej komórki pamięci. W dyskach SSD pamięć 3D NAND może wykorzystywać układy MLC, TLC lub QLC — więcej szczegółów
...na ich temat znajdziesz w odpowiednich rozdziałach.
— 3D MLC NAND. Pamięć MLC o wielowarstwowej strukturze - jej komórki są umieszczone na płycie nie na jednym poziomie, lecz na kilku „piętrach”. W rezultacie producenci osiągnęli podwyższenie pojemności napędów bez zauważalnego zwiększenia wymiarów. Ponadto pamięć 3D MLC NAND charakteryzuje się wyższymi wskaźnikami niezawodności niż oryginalna MLC (patrz odpowiedni punkt), przy niższych kosztach produkcji.
— 3D TLC NAND. „Trójwymiarowa” modyfikacja technologii TLC (patrz odpowiedni punkt) z umieszczeniem komórek pamięci na płycie w kilku warstwach. Taki układ pozwala na większe pojemności przy mniejszych rozmiarach samych napędów. W produkcji taka pamięć jest prostsza i tańsza niż pamięć jednowarstwowa.
— 3D QLC NAND. Rodzaj pamięci flash z czteropoziomowymi komórkami (Quad Level Cell), zapewniającymi 4 bity danych w każdej komórce. Technologia ta ma na celu upowszechnienie dysków SSD o dużych pojemnościach i bezpowrotne wysłanie tradycyjnych dysków twardych na emeryturę. W konfiguracji 3D QLC NAND pamięć jest budowana według schematu „wielopoziomowego” z rozmieszczeniem komórek na płycie w kilku warstwach. Konstrukcja „trójwymiarowa” obniża koszty produkcji modułów pamięci i pozwala na zwiększenie pojemności dysków bez wpływu na ich wagę i rozmiar.
— 3D XPoint. Zupełnie nowy rodzaj pamięci, radykalnie różny od tradycyjnej pamięci NAND. W takich napędach komórki pamięci oraz selektory znajdują się na przecięciach prostopadłych rzędów ścieżek przewodzących. Mechanizm zapisywania informacji do komórek bazuje na zmianie rezystancji materiału bez użycia tranzystorów. Pamięć 3D XPoint jest prosta i niedroga w produkcji oraz oferuje znacznie większą szybkość i trwałość. Przedrostek „3D” w nazwie technologii mówi, że komórki na krysztale są ułożone w kilku warstwach. Pierwsza generacja 3D XPoint otrzymała dwuwarstwową strukturę i została wykonana w 20-nanometrowej technologii procesowej.Gwarancja producenta
Gwarancja producenta wyznaczona dla tego modelu.
W rzeczywistości jest to minimalna żywotność deklarowana przez producenta, pod warunkiem przestrzegania zasad eksploatacji. Najczęściej faktyczna żywotność urządzenia jest znacznie dłuższa niż gwarantowana. Należy jednak pamiętać, że gwarancja często zapewnia dodatkowe warunki - na przykład „[tyle lat] lub do wyczerpania TBW” (więcej szczegółów na temat TBW, patrz wyżej).
Dokładne warunki gwarancji mogą się różnić nawet w przypadku podobnych dysków tego samego producenta. Najpopularniejsze opcje to
3 lata i
5 lat , ale są też inne liczby - do
10 lat w najdroższych modelach.
Dołączony kabel
Typ kabla dostarczanego z dyskiem.
Parametr ten ma znaczenie tylko dla modeli zewnętrznych (patrz „Typ”).Typ kabla wskazują rodzaje złączy na jego końcach, przy czym wtyczkę do podłączenia do dysku wskazuje się jako pierwszą, a druga wtyczka służy do podłączenia do komputera. Konkretne typy złączy mogą być następujące:
- USB A. Wtyczka do tradycyjnych pełnowymiarowych portów USB - takich jakie są w większości komputerów i laptopów. Właściwie taka wtyczka jest używana tylko na „komputerowym” końcu kabla - dla samych dysków złącza USB A są zbyt nieporęczne.
- USB C. Najnowsze nowoczesne złącze USB. W przeciwieństwie do swoich poprzedników ma konstrukcję dwustronną - wtyczkę można włożyć do złącza z dowolnej strony. Bardzo kompaktowy, dzięki czemu nadaje się do montażu w obudowie dysku; jednak występuje również w komputerach / laptopach, więc wtyczki USB C można umieścić po jednej lub obu stronach kabla.
- Micro B. Wtyczka pod złącze typu microUSB; To złącze jest znane wielu z przenośnych gadżetów, takich jak smartfony i tablety, można je również znaleźć w dyskach SSD. Właściwie wtyczka micro B znajduje się tylko z boku dysku - złącza tego praktycznie nie ma w komputerach.
- MiniUSB. Kolejna mniejsza wersja wtyczki USB, pod wieloma względami podobna do opisanej powyżej micro B. W naszych czasach uważana jest za przestarzałą i praktycznie nieużywaną.
Najpopularniejsze opcje dołączonych kabli to
USB C do USB A..., USB C do USB C , micro B do USB A i mini USB do USB A. Niektóre dyski ze złączem USB C są wyposażone w dwa rodzaje przewodów jednocześnie - z USB C i USB A po stronie „komputera”.Stopień ochrony (IP)
Stopień ochrony pozwala zrozumieć, jak dobrze urządzenie jest chronione przed kurzem i wilgocią. Osiąga się to dzięki szczelności obudowy, dodatkowym gumowym uszczelkom i jest oczywiście wyświetlane w liczbach - na przykład IP67 (ten poziom ochrony wskazuje na
wodoodporność dysku SSD ). Pierwsza liczba mówi o ochronie przed kurzem, druga o ochronie przed wilgocią. Teraz więcej o możliwych liczbach.
Ochrona przed kurzem:
5 - pyłoszczelność (kurz może dostać się do środka w niewielkich ilościach, które nie wpływają na pracę urządzenia);
6 - ochrona przed kurzem (pył nie przenika do środka).
Wodoodporność:
5 - ochrona przed strumieniami wody z dowolnego kierunku (przelotne opady, burze).
7 - możliwość krótkotrwałego zanurzenia pod wodę na płytką głębokość (do 1 m).
8 - możliwość długiego (30 min lub więcej) nurkowania na głębokość większą niż 1 m. Jednak szczególne ograniczenia dotyczące głębokości i czasu mogą być inne.
Materiał
Materiał, z którego wykonana jest obudowa dysku. Parametr ten ma znaczenie głównie dla modeli zewnętrznych (patrz „Rodzaj”), ponieważ wewnętrzne są chronione przez obudowę komputera i w normalnych warunkach nie wchodzą w interakcję z otoczeniem.
- Plastikowy. Niedrogi i jednocześnie dość praktyczny materiał. Plastik jest gorszy od metalu pod względem wytrzymałości, ale jest dość niezawodny (jest stosowany w modelach odpornych na wstrząsy), a ponadto nie boi się wilgoci. Ponadto materiał ten z łatwością przybiera różnorodne kształty i kolory, co „ułatwia życie” projektantom i pozwala tworzyć oryginalnie wyglądające urządzenia. Z tego powodu większość obudów SSD jest wykonana z tworzywa sztucznego.
- Metal. Z praktycznego punktu widzenia metal z jednej strony jest mocniejszy niż plastik, z drugiej trudniejszy w obróbce i droższy; jednak w praktyce rzadko wymagana jest wysoka wytrzymałość. Dlatego metalowa obudowa jest typowa głównie dla dość zaawansowanych rozwiązań.
