Porównanie HP EX950 5MS24AA 2 TB vs A-Data XPG SX8200 Pro M.2 ASX8200PNP-2TT-C 2 TB

Pamięć buforowa to mały chip na dysku SSD, który przesyła dane między dyskiem a płytą główną. W rzeczywistości działa jako rodzaj pośredniego łącza między pamięcią RAM komputera a własną pamięcią stałą dysku. Bufor służy do przechowywania najczęściej żądanych danych z modułu, tym samym skracając czas dostępu do nich – informacje są przesyłane z pamięci podręcznej, a nie odczytywane z nośnika magnetycznego. Z reguły im większy rozmiar bufora, tym wyższa wydajność dysku, pod warunkiem, że pozostałe parametry są podobne. Ponadto dyski z dużą ilością pamięci buforowej zmniejszają obciążenie procesora.

Najwyższa prędkość zapisu charakteryzuje prędkość, z jaką moduł może odbierać informacje z podłączonego komputera (lub innego urządzenia zewnętrznego). Ta prędkość jest ograniczona zarówno przez interfejs połączenia (patrz „Złącze”), jak i przez funkcje samego urządzenia.

Wskaźnik IOPS który zapewnia dysk w trybie zapisu.

Termin IOPS odnosi się do największej liczby operacji wejścia/wyjścia, które moduł SSD może wykonać w ciągu sekundy, w tym przypadku podczas zapisywania danych. Wskaźnik ten jest często używany do oceny prędkości dysku; jednak nie zawsze jest to prawda. Po pierwsze, wskaźnikiIOPS różnych producentów mogą być mierzone na różne sposoby - przez wartość maksymalną, przez średnią, przez zapis losowy, zapis sekwencyjny itp. Po drugie, zalety wysokich IOPS stają się zauważalne dopiero przy określonych operacjach - w szczególności jednoczesne kopiowanie dużej liczby plików. Ponadto w praktyce prędkość dysku może być ograniczona przez system, do którego ten dysk jest podłączony. W świetle tego wszystkiego, generalnie dozwolone jest porównywanie różnych modułów SSD pod względem IOPS, ale prawdziwa różnica w wydajności najprawdopodobniej nie jest tak zauważalna, jak różnica w liczbach.

Jeśli chodzi o konkretne wartości, dla trybu zapisu z IOPS do 50 tys. Jest to relatywnie skromne, 50 - 100 tys. - średnie, ponad 100 tys. - wysokie.

Wskaźnik IOPS który zapewnia dysk w trybie odczytu.

Termin IOPS odnosi się do największej liczby operacji wejścia/wyjścia, które moduł SSD może wykonać w ciągu sekundy, w tym przypadku podczas odczytu z niego danych. Wskaźnik ten jest często używany do oceny prędkości dysku; jednak nie zawsze jest to prawda. Po pierwsze, wskaźniki IOPS różnych producentów mogą być mierzone na różne sposoby - przez wartość maksymalną, przez średnią itp. Po drugie, zalety wysokiego IOPS stają się zauważalne dopiero przy pewnych określonych operacjach - w szczególności kopiowaniu dużej liczby plików jednocześnie. Ponadto w praktyce prędkość dysku może być ograniczona przez system, do którego ten dysk jest podłączony. W świetle tego wszystkiego, generalnie dozwolone jest porównywanie różnych modułów SSD pod względem IOPS, ale prawdziwa różnica w wydajności najprawdopodobniej nie jest tak zauważalna, jak różnica w liczbach.

Dla nowoczesnych dysków SSD w trybie odczytu wskaźnik IOPS poniżej 50 tysięcy jest uważany za bardzo skromny wskaźnik, w większości modeli parametr ten mieści się w przedziale 50 - 100 tysięcy , ale są też liczby wyższe .

TBW oznacza średni czas dysku między awariami, wyrażony w terabajtach. Innymi słowy, jest to ogólna ilość informacji, które można zapisać (nadpisać) w danym module. Wskaźnik ten pozwala ocenić ogólną niezawodność i żywotność dysku im wyższa wartość TBW, tym dłużej urządzenie będzie działać przy pozostałych warunkach równych.

Należy pamiętać, że znając TBW i okres gwarancji, można obliczyć liczbę dziennych nadpisań (DWPD, patrz odpowiedni punkt), jeśli producent nie określił tych danych. Aby to zrobić, należy użyć wzoru: DWPD = TBW / (V * T * 365), gdzie V to pojemność pamięci w terabajtach, T to okres gwarancji (lata). Jeśli chodzi o konkretne liczby, na rynku dostępnych jest wiele dysków o stosunkowo niskim TBW — do 100 TB; nawet te wartości są często wystarczające do codziennego użytku przez dłuższy czas. Jednakże modele z TBW na poziomie 100 – 500 TB są bardziej powszechne. Wartości 500 – 1000 TB można zaliczyć do „ponadprzeciętnych”, a w najbardziej niezawodnych rozwiązaniach liczba ta jest jeszcze wyższa .

Liczba pełnych dziennych nadpisań dozwolona przez konstrukcję dysku, innymi słowy, ile razy dziennie można nadpisać dysk jako całość bez obawy o awarie.

Parametr ten opisuje ogólną niezawodność i trwałość dysku. Oznacza to, że parametr ten jest podobny do TBW (patrz odpowiedni punkt), jedną wartość można nawet przekonwertować na inną, znając okres gwarancji: TBW = DWPD * V * T * 365, gdzie V to pojemność dysku w terabajtach, a T to okres gwarancji w latach. Jednak DWPD jest nieco bardziej szczegółowym miernikiem: opisuje nie tylko całkowity średni czas między awariami, ale także limit dziennej liczby nadpisań; przekroczenie tego limitu może spowodować uszkodzenie dysku wcześniej niż określono w gwarancji. Jednak nawet niewielkie wartości DWPD - 0,5 - 1 raz dziennie , a nawet mniej niż 0,5 razy dziennie - często okazują się wystarczające nie tylko do prostego codziennego użytkowania, ale nawet do zadań profesjonalnych. Wyższe wskaźniki - 1-2 razy dziennie lub więcej - są rzadkie; jednocześnie mogą to być zarówno wysokiej klasy, jak i budżetowe moduły SSD.