Porównanie Grunhelm GTEG1026 czarny vs ViLgrand V1507GB czarny

Moc znamionowa urządzenia - czyli najwyższa moc pobierana podczas normalnej pracy. Przy niskiej intensywności nagrzewania zużycie energii może być niższe, ale warto kierować się właśnie tym wskaźnikiem.

Im większa powierzchnia robocza grilla elektrycznego, tym więcej energii potrzeba do jego wydajnej pracy. Ponadto dla różnych zadań kulinarnych intensywność nagrzewania (i odpowiednio wymagana moc) również będzie inna. Dlatego według tego wskaźnika można porównywać tylko urządzenia tego samego typu (patrz wyżej) o podobnej wielkości powierzchni roboczej (patrz poniżej). I w takim porównaniu należy przyjąć, że większa moc zapewnia szybsze nagrzewanie i stabilniejszą temperaturę, ale znacząco wpływa na koszt urządzenia. Ponadto urządzenia o mocy większej niż 2 kW mogą powodować problemy w przypadku starego, „słabego” okablowania.

Jednak ponad 2 kW to dość duża moc jak na nowoczesne grille elektryczne. W przypadku większości z nich pobór mocy wynosi 1,5 - 2 kW, sporo modeli mieści się w zakresie 1 - 1,5 kW, a w najmniejszych urządzeniach liczba ta w ogóle nie przekracza 1 kW. Jednocześnie należy osobno podkreślić, że mała moc sama w sobie nie oznacza niskiej wydajności - często okazuje się całkiem wystarczająca, biorąc pod uwagę rodzaj i pojemność grilla.

Dodatkowe funkcje i możliwości grilla elektrycznego.

Funkcje, takie jak termostat, wyłącznik czasowy i automatyczne gotowanie można znaleźć na wszystkich grillach (patrz „Rodzaj”); wymienne płyty są również bardzo popularne, z wyjątkiem patelni elektrycznych; natomiast blokada wysokości płyty górnej, otwieranie o 180° i oddzielna regulacja temperatury dotyczą głównie grilli kontaktowych (z rzadkimi wyjątkami). Oto bardziej szczegółowy opis każdej z tych funkcji:

— Termostat. Regulator pozwalający na automatyczne utrzymywanie zadanej temperatury powierzchni roboczej. W tym celu specjalny czujnik monitoruje temperaturę grilla, wyłączając nagrzewanie po osiągnięciu żądanej wartości i włączając go ponownie, gdy ostygnie o kilka stopni. Pozwala to łatwo utrzymać wymagany tryb gotowania. Termostaty są bardzo proste w konstrukcji i niedrogie, dlatego można je znaleźć w większości nowoczesnych grilli elektrycznych.

— Wyłącznik czasowy. Timer wyłączający nagrzewanie po określonym czasie. Funkcja ta uwalnia użytkownika od konieczności niezależnego monitorowania czasu: wystarczy ustawić żądaną wartość na timerze. Między innymi dzięki temu ryzyko przegotowania lub przypalenia gotowanej potrawy jest zauważalnie zmniejszone: taka u...ciążliwość może wystąpić tylko wtedy, gdy wybrano zbyt długi czas gotowania. Zwróć uwagę, że możliwości timera zależą od rodzaju sterowania (patrz „Sterowanie”): przy sterowaniu mechanicznym czas z reguły jest raczej w przybliżeniu (czasami z dokładnością do minuty lub dwóch), przy sterowaniu elektronicznym - z dokładnością do sekundy.

— Automatyczne gotowanie. Obecność jednego lub więcej programów automatycznego gotowania na grillu. Funkcja ta różni się od opisanego powyżej wyłącznika czasowego większą wygodą i funkcjonalnością. Dzięki temu użytkownik nie musi ręcznie ustawiać temperatury grilla na czas pracy - z reguły wystarczy wybrać rodzaj produktu i żądany stopień pieczenia/podgrzania. Konkretny zestaw programów automatycznego gotowania może być różny, należy go osobno wyjaśniać; do najpopularniejszych należą „mięso” (często z możliwością wyboru stopnia wypieczenia), „drób”, „ryba”, „burgery”, „kanapki”, „kiełbaski”, a także tryb rozmrażania.

— Wymienne płyty. Możliwość zdjęcia płyty (płyt) roboczej grilla. Głównym celem tej funkcji jest ułatwienie mycia i czyszczenia powierzchni roboczej po użyciu. Tak więc wymienne płyty można bez problemu myć w zmywaku kuchennym, a często nawet w zmywarce, podczas gdy takie możliwości nie są dostępne dla konstrukcji nieusuwalnej. Ponadto niektóre urządzenia z tą funkcją mogą być wyposażone w wymienne płyty różnych typów (patrz „Płyt w zestawie”); a jeśli wyjmowana płyta jest uszkodzona, wystarczy dokupić podobną część zamienną - nie trzeba wymieniać całego grilla ani przenosić go do naprawy.

— Blokada wysokości płyt. Możliwość ręcznej regulacji wysokości płyty. Użytkownik może ustawić wysokość płyty ręcznie. To nieco komplikuje regulację, ale zapewnia pewne zalety i dodatkowe funkcje. Przede wszystkim jest to możliwość gotowania „bezkontaktowego” – gdy płyta górna nie styka się z produktami, a grzanie od góry następuje tylko dzięki promieniowaniu termicznemu.

— Otwieranie o 180°. Możliwość, którą można znaleźć przede wszystkim w grillach kontaktowych, a także niektórych grillach do pizzy (patrz „Rodzaj”). Po otwarciu pokrywy o 180 stopni takie urządzenie skutecznie zamienia się w grill z dwoma oddzielnymi powierzchniami roboczymi. Dzięki temu funkcja ta pozwala na grillowanie nie tylko w trybie „zamkniętym”, ale także „otwartym”. W niektórych z tych modeli zapewniona jest oddzielna regulacja temperatury (patrz poniżej), co dodatkowo rozszerza funkcjonalność.

— Oddzielna regulacja temperatury. W grillach z tą funkcją powierzchnia robocza jest podzielona na dwie części, a temperaturę każdej z nich można regulować niezależnie od drugiej. Większość tych modeli to grille kontaktowe z otwieraniem o 180° (patrz wyżej) - w nich można oddzielnie regulować temperaturę powierzchni głównej i pokrywy. W „otwartym” formacie pracy pozwala to na jednoczesne gotowanie potraw, które wymagają różnych warunków temperaturowych; a gdy grill jest zamknięty, dzięki osobnej regulacji można zapewnić różne intensywności obróbki od góry i od dołu - np. zrumienić dolną połowę burgera i tylko lekko podgrzać górną. Istnieją również otwarte grille, w których powierzchnia robocza jest podzielona na dwie niezależne strefy temperaturowe; jednak taka możliwość znacznie komplikuje konstrukcję i zwiększa jej koszt, tak że produkowanych jest bardzo niewiele takich modeli.

Rozmiar powierzchni roboczej zainstalowanej w grillu - czyli powierzchni przeznaczonej do gotowania potraw.

Ilość jedzenia, którą można za jednym razem ugotować, zależy bezpośrednio od tego wskaźnika. Duża powierzchnia robocza jednak wymaga dużej mocy, a także bezpośrednio wpływa na ogólne wymiary grilla. Dlatego przy wyborze według tego wskaźnika należy przede wszystkim wziąć pod uwagę oczekiwane objętości gotowania i ilość miejsca dostępnego do zainstalowania urządzenia.

Zwróć uwagę, że parametr ten jest wskazywany przez długość i szerokość powierzchni roboczej, niezależnie od jej kształtu. Dlatego te same wymiary - na przykład 30x30 cm - mogą oznaczać zarówno kwadratowe, jak i okrągłe urządzenie, podczas gdy obszar użytkowy w pierwszym przypadku będzie zauważalnie większy niż w drugim. Dlatego w takich przypadkach warto wyjaśnić także konkretny kształt powierzchni roboczej.

Kształt, jaki ma powierzchnia robocza grilla.

- Falista. Płyty żebrowane o charakterystycznej „pasiastej” powierzchni. Dzięki takiemu kształtowi produkt nie styka się z całą powierzchnią grilla, a jedynie z wystającymi żebrami, a tłuszcz lub sok może swobodnie spływać z niego do wgłębień, podczas gdy ciecz we wgłębieniach wrze pod wpływem ciepła grilla. Dzięki temu na gotowym daniu powstają charakterystyczne smażone paski, a powierzchnia między tymi paskami okazuje się nie tyle smażona, co zgrzewana. Powierzchnia falista jest uważana za optymalną, w szczególności do gotowania mięsa: ponieważ tłuszcz może kapać z potrawy, gotowe danie okazuje się mniej tłuste niż w przypadku gładkiej powierzchni. Takie powierzchnie są również odpowiednie dla ryb, ale grill falisty jest znacznie mniej odpowiedni do warzyw.

- Gładka. Zwykła gładka powierzchnia bez wyraźnego reliefu. Uważa się, że jest optymalna w szczególności do smażenia warzyw, ale jest mniej odpowiednia do gotowania mięsa: mięso jest faktycznie smażone we własnym soku i okazuje się być bardziej tłuste niż na powierzchni falistej.

- Gładka i falista. Obecność dwóch rodzajów powierzchni jednocześnie w konstrukcji lub dostawie grilla. Cechy każdego typu są szczegółowo opisane powyżej; tutaj zauważamy, że konkretna konstrukcja takich urządzeń może być różna. Dlatego w niektórych...modelach (głównie grillach otwartych i raclette, patrz „Rodzaj”) stosowana jest kombinowana konstrukcja: część powierzchni jest gładka, a część falista. Pozwala to na jednoczesne gotowanie różnych rodzajów żywności. Z kolei w grillach kontaktowych stosuje się inną opcję - wymienne płyty różnego typu dostarczane wraz z urządzeniem (więcej szczegółów w „Płyt w zestawie”). Pozwalają przynajmniej na dostosowanie urządzenia do konkretnych produktów, a w modelach umożliwiających otwieranie pod kątem 180° (patrz „Funkcje”) istnieje również możliwość jednoczesnego gotowania różnych rodzajów potraw, np. na otwartym grillu typu kombinowanego.

- Ruszt. Powierzchnia robocza w postaci rusztu montowana nad grzałką. Główną zaletą takiej powierzchni jest to, że pozwala na gotowanie potraw „z dymem”: sok i tłuszcz kapiące ze smażonej potrawy opadają na grzałkę i odparowują z niej, nadając potrawie charakterystyczny aromat. Jednocześnie takie grille są dość skomplikowane i wymagające w utrzymaniu: trzeba okresowo czyścić nie tylko ruszt, ale także grzałkę, a takie czyszczenie jest dość trudne ze względu na obfitość trudno dostępnych miejsc. Dlatego ta opcja jest niezwykle rzadka w naszych czasach.

Liczba pojedynczych płyt dołączonych do zestawu urządzenia.

Grill kontaktowy (patrz „Rodzaj”) wymaga do działania dwóch płyt, inne rodzaje grilla tylko jednej. Jeśli więc w charakterystyce zadeklarowano większą liczbę takich części (4 lub więcej dla modeli kontaktowych, 2 lub więcej dla pozostałych), oznacza to, że urządzenie ma wyjmowane płytki (patrz „Funkcje”) i jest wyposażone w kilka rodzajów płyt, które można zmienić według własnego uznania. Najczęściej takie wymienne części różnią się kształtem powierzchni (patrz „Powierzchnia płyt”); dodatkowo w zestawie mogą znajdować się specjalistyczne narzędzia do gofrów, do naleśników (patrz poniżej) itp.

Odrębny przypadek w tym względzie stanowią grille do pizzy (patrz „Rodzaj”): chociaż stosują ogrzewanie dwustronne, to jednak w charakterystyce może być wskazana tylko jedna płyta w zestawie. W takich przypadkach mówimy o wyjmowanej płycie, która jest przymocowana do górnej połowy urządzenia (pokrywy): gdy ta część jest zainstalowana, grill do pizzy faktycznie zamienia się w grill kontaktowy, a bez niej pod pokrywą pozostaje wolna przestrzeń, która jest wygodna do gotowania pizzy i innych podobnych potraw.

Liczba szpikulców dostarczonych w zestawie z urządzeniem.

Parametr ten dotyczy przede wszystkim grilla do szaszłyków (patrz „Rodzaj”), jednak poszczególne modele grillów otwartych i raclette mogą być również wyposażone w szpikulce. Liczba takich akcesoriów jest wybierana przez producenta w zależności od cech konstrukcyjnych grilla; najczęściej jest to od 5 do 8. Należy pamiętać, że pojemność urządzenia nie jest bezpośrednio związana z tym parametrem: np. 5 dużych szpikulców klasycznego pionowego grilla może pomieścić więcej jedzenia niż 8 małych szpikulców otwartego grilla.

Zwróć też uwagę, że niektóre nowoczesne grille wyposażone są w zestaw do chińskiego fondue - garnek na rosół i widelce, za pomocą których w podgrzanym rosole zanurza się kawałki mięsa i innych produktów. W przypadku takich modeli w tym punkcie można wyjaśniać liczbę widelców (tradycyjnie jest ich 6).

Główny materiał, z którego wykonana jest obudowa grilla.

- Metal. Najpopularniejszy materiał naszych czasów, stosowany we wszystkich rodzajach grilli (patrz wyżej) i kategoriach cenowych. Wynika to przede wszystkim z wysokiej niezawodności metalu: jest nie tylko trwały, ale także bardzo odporny na ciepło i ogień. Wśród zalet metalowych obudów można również zauważyć dość stylowy wygląd, odporność na zarysowania i łatwość czyszczenia. Ogólnie kosztują trochę więcej niż plastikowe, ale ta różnica nie jest tak znacząca i najczęściej rekompensowana jest opisanymi zaletami.

- Tworzywo sztuczne. Ta czy inna odmiana tworzywa sztucznego. Ogólnie rzecz biorąc, ten materiał jest nieco tańszy niż metal, ale jednocześnie jest mniej niezawodny. Po pierwsze, plastikowe obudowy są dość wrażliwe na zarysowania, a silne uderzenie może rozłupać taką obudowę (podczas gdy metal jest bardziej podatny na wygięcie). Po drugie, różne rodzaje tworzyw sztucznych mają różną odporność na ciepło; grille zwykle używają odmian żaroodpornych, ale nadal tolerują przegrzanie gorzej niż stopy metali. Te wady jednak nie są krytyczne w normalnym codziennym użytkowaniu. Dlatego, chociaż tworzywo sztuczne nadal stosuje się nieco rzadziej niż metal, to jednak w naszych czasach w takich obudowach produkuje się wiele grilli.

- Szkło. Obudowy całkowicie wykonane ze szkła byłyby zbyt drogie i kruche, więc ten materiał jest zwykle łączony z opisanym powyżej metalem lub tworzywem sztucznym.... Występuje głównie w grillach do szaszłyków: wokół stojaka ze szpikulcami znajduje się ochronna obudowa ze szkła. Pozwala to kontrolować proces gotowania bez zdejmowania zabezpieczenia z urządzenia. Główną wadą obudów szklanych w porównaniu z metalowymi jest kruchość - przy czym szkło może pękać, a nawet się rozbić nie tylko pod wpływem silnego uderzenia, ale także zmian temperatury (np. podczas mycia nieschłodzonej obudowy zimną wodą). Oprócz grilli do szaszłyków, szkło może być stosowane w innych typach grilli, jednak w takich przypadkach materiał ten zwykle pełni jedynie rolę dekoracyjnej powłoki metalowej lub plastikowej obudowy.

- Drewno. Drewno nadaje urządzeniu przyjemny i oryginalny wygląd, ale z praktycznego punktu widzenia takie obudowy nie są tak wygodne, jak metalowe czy nawet plastikowe. Faktem jest, że drewno nie toleruje dobrze wysokich temperatur (może zwęglić się, a nawet zapalić), a w takich urządzeniach należy zwrócić większą uwagę na jakość izolacji termicznej. W efekcie ten materiał jest niezwykle rzadki - i to głównie w modelach designerskich, tworzonych z myślą o niecodziennym wyglądzie.