Porównanie Samsung EVO Plus A2 V30 UHS-I U3 512 GB vs SanDisk Ultra A1 microSD Class 10 512 GB

Wersja magistrali UHS, obsługiwana przez kartę pamięci.

UHS - to technologia wymiany danych, stosowana w kartach SD/mikroSD standardów (micro)SD HC i (micro) SD XC. Pozwala ona znacząco zwiększyć szybkość wymiany danych w porównaniu z poprzednimi standardami; przy tym nośniki obsługujące technologię tę są w miarę kompatybilne ze sprzętem, który nie ma UHS – z tym, że prędkości w takich przypadkach będą ograniczone możliwościami czytnika kart, a nie samej karty.

Jeśli chodzi o wersje, to ich nazwy składają się z dwóch części: generacji UHS (I lub II) oraz klasy (1 lub 3) - np. UHS-I Class 1. W rzeczywistości jest to najskromniejsza wersja UHS, którą można znaleźć w nowoczesnych kartach pamięci; oprócz tego popularne są UHS-I Class 3 i UHS-II Class 3. Maksymalna szybkość wymiany danych zależy od generacji UHS (najczęściej mamy na myśli tryb odczytu) – wynosi 104 MB/s dla wersji I i 312 MB/s dla wersji 2. „Class” z kolei określa najniższą (gwarantowaną) prędkość zapisu: co najmniej 10 MB/s dla Class 1 i co najmniej 30 MB/s dla Class 3. Różne wersje UHS są ze sobą dość kompatybilne, z tym że prędkość w takich przypadkach będzie ograniczona wolniejszym standardem.

Zwróć uwagę, że w przypadku kart UHS inne punkty mogą wskazywać na bardziej zaawansowane cechy - na przykład, klasa nagrywania wideo (patrz poniżej) V90 dla karty UHS-II Class 3. Nie ma tu...żadnej sprzeczności: prędkość 90 MB / s zapewniana przez taką kartę w trybie nagrywania spełnia warunek „nie mniej niż 30 MB/s” przewidziany dla klasy UHS 3.

Klasa nagrywania wideo, obsługiwana przez kartę pamięci.

Parametr ten jest wskazany dla kart SD / microSD i ich odmian, a także CompactFlash (patrz „Rodzaj”). W pierwszym przypadku używane jest oznaczenie formatu V *, w drugim - VPG *, jednak idea jest taka sama zarówno tam, jak i tam: liczby wskazane zamiast gwiazdki to najniższa prędkość zapisu (w MB / s ), którą gwarantuje karta. Prędkość ta ma kluczowe znaczenie przede wszystkim przy nagrywaniu wideo, dlatego parametr ten nazywa się „Klasa nagrywania wideo”; im jest wyższa, tym wyższa jest rozdzielczość i liczba klatek na sekundę, z jaką można nagrywać przy użyciu tej karty.

Minimalna klasa nagrywania wideo spotykana w nowoczesnych kartach z rodziny SD/microSD to V6, już pozwala na pracę z wideo HD i Full HD. Jednak dla Full HD pożądane jest posiadanie karty co najmniej na poziomie V10. A klasa V30 już pozwala na komfortową pracę z Ultra HD 4K. Dostępne są również szybsze karty - V60, a nawet V90, które są już przystosowane do rozdzielczości 8K i wyższych.

Z kolei w kartach CompactFlash można znaleźć modele klas VPG20, VPG65 i VPG130

Należy pamiętać, że klasa wideo może być wyższa niż ogólna klasa prędkości i/lub klasa UHS (patrz wyżej). Nie ma tu jednak sprzeczności. Wymagania dla k...lasy UHS przewidują prędkość nagrywania „nie mniejszą niż…”; zatem, na przykład, wszystkie karty z klasą wideo V30 i wyższą będą zgodne ze standardem UHS Class 3 („nie mniej niż 30 MB/s”). A ogólna klasa prędkości opisuje możliwości karty podczas pracy ze sprzętem bez wsparcia UHS (a taki sprzęt prawie nie jest używany w nagrywaniu wideo).

Klasa szybkości podczas pracy z aplikacjami, której odpowiada karta pamięci.

Podczas pracy z aplikacjami korzystającymi z karty pamięci (np. gry mobilne) informacje są zapisywane i odczytywane nie w ciągłym strumieniu, jak w przypadku nagrywania wideo lub kopiowania danych, ale w osobnych małych fragmentach, co więcej, z losowych sekcji w pamięci dysku (tzw. losowy odczyt/zapis). Tak więc wysoka klasa nagrywania wideo (patrz wyżej) nie zawsze oznacza dobrą wydajność podczas pracy z wymagającymi grami i innymi programami, intensywnie korzystającymi z zasobów. Dlatego w charakterystyce kart pamięci zaczęli osobno wskazywać klasę prędkości dla aplikacji.

Kluczową metryką przypisywania określonej klasy jest minimalna liczba IOPS (operacji wejścia-wyjścia na sekundę), którą nośnik może zapewnić w trybie losowego zapisu i odczytu. W naszych czasach aktualne są następujące klasy:

— A1 — co najmniej 1500 IOPS na odczyt i 500 IOPS na zapis;

— A2 — co najmniej 4000 IOPS i 2000 IOPS odpowiednio.

Prędkość ciągłego nagrywania (na przykład, podczas filmowania) w obu przypadkach musi wynosić co najmniej 10 MB/s (często okazuje się, że jest jeszcze wyższa – patrz „Klasa szybkości”, „Klasa nagrywania wideo”).

W przyszłości możemy spodziewać się pojawienia się nowych, bardziej produktywnych klas do aplikacji. Pamiętaj też, że parametr ten znacząco wpływa na cenę karty.

Współczynnik, opisujący maksymalną prędkość karty w trybie odczytu. W takim przypadku za jednostkę przyjmuje się 150 KB/s; zatem, na przykład, wartość prędkości 533x odpowiada 150*533=79 950 KB/s, czyli około 80 MB/s.

Generalnie parametr ten jest dość specyficzny, w praktyce łatwiej jest skupić się na bezpośrednio deklarowanej prędkości odczytu (patrz niżej). Czasami jednak nie jest to wskazane – w takich przypadkach przyda się przede wszystkim wartość prędkości.

Maksymalna prędkość odczytu danych z karty pamięci.

Każda nowoczesna karta pamięci zapewnia wystarczającą prędkość odczytu do prostych codziennych zadań – takich jak kopiowanie zdjęć z aparatu do laptopa. Dlatego warto zwracać uwagę na parametr ten głównie w przypadkach, gdy karta jest kupowana do użytku profesjonalnego lub gdy duża szybkość jest dla Ciebie kluczowa - na przykład, gdy często musisz w pośpiechu kopiować zdjęcie z aparatu. Należy pamiętać o dwóch kwestiach. Po pierwsze, czytnik kart, w którym karta jest używana, musi również obsługiwać odpowiednią prędkość. Po drugie, ten punkt wskazuje teoretyczne maksimum - w idealnych warunkach; rzeczywista prędkość odczytu może być niższa (jeśli mówimy o kartach z UHS - prędkość tę można oszacować po klasie UHS, patrz wyżej). Niemniej jednak dzięki temu wskaźnikowi całkiem możliwe jest porównanie różnych modeli kart: różnice w teoretycznej prędkości są zwykle dość zgodne z różnicą w rzeczywistej prędkości.

Maksymalna prędkość zapisu danych na kartę pamięci.

Wysoka prędkość zapisu jest istotna przy zadaniach związanych z przechowywaniem dużych ilości danych w ograniczonym czasie. Należy jednak pamiętać, że ten punkt wskazuje teoretyczną maksymalną prędkość w idealnych warunkach; w praktyce jednak, wartość ta może być zauważalnie niższa. Dlatego specyfikacje kart pamięci wskazują również minimalne gwarantowane prędkości zapisu w różnych trybach - ogólna klasa prędkości, klasa UHS, klasa wideo i/lub klasa dla aplikacji. Wszystkie z nich zostały szczegółowo opisane powyżej. Jednak ogólna prędkość może być również wykorzystana do oceny możliwości nośnika: przy pozostałych takich samych warunkach, karta o wyższej teoretycznej prędkości będzie działać szybciej w praktyce.

Jeśli chodzi o konkretne wartości, to prędkości od 4 MB/s i od 6 MB/s są obecnie uważane za stosunkowo skromne, od 10 MB/s i od 16 MB/s można nazwać średnimi, od 50 MB/s - powyżej średniej, a najszybsze modele mają maksymalną prędkość zapisu 100 MB/s i wyższą.

Gwarancja producenta, przewidziana dla tego modelu.

W rzeczywistości jest to minimalna żywotność, obiecana przez producenta, z zastrzeżeniem zasad działania. Najczęściej rzeczywista żywotność urządzenia okazuje się znacznie dłuższa niż gwarantowana. Ale wskaźnik 5 lat wskazuje, że karta pamięci prawdopodobnie zostanie zgubiona lub stanie się nieaktualna. Możesz również znaleźć dożywotnią gwarancję, jednak w tym przypadku lepiej doprecyzować szczegóły tego, co ona obejmuje. W każdym razie oznacza to pewien okres czasu, choć mierzony w dekadach. Oprócz potwierdzenia niezawodności taka gwarancja pozwala po pewnym czasie skontaktować się z dostawcą w celu wyeliminowania ewentualnych problemów (oczywiście nie mechanicznych). Ale trudności w realizacji tej procedury (przedstawicielstwa znajdują się tylko w dużych miastach) i rzadkie przypadki takiej potrzeby (w końcu łatwiej jest kupić nowy pendrive, z wyjątkiem sytuacji, gdy na starym nośniku przechowywane są ważne informacje) czynią dożywotnią gwarancję bardziej chwytem marketingowym, niż bajerem.