Liczba złączy USB A
Liczba złączy USB w konstrukcji urządzenia. Warto podkreślić, że w tym przypadku mówimy tylko o klasycznych pełnowymiarowych złączach — tak zwanych USB A; liczba portów USB C, jeśli są dostępne, jest określona osobno (patrz poniżej).
Liczba portów USB (dowolnego typu) odpowiada liczbie gadżetów, które można jednocześnie podłączyć do ładowarki za pomocą kabli przejściowych lub wtyczek do odpowiedniego złącza. Należy pamiętać, że nie wszystkie ładowarki są w stanie dostarczyć jednocześnie pełną moc do wszystkich wyjść ładowania; patrz „Prąd ładowania”, aby uzyskać szczegółowe informacje. Jeśli chodzi o konkretną liczbę portów (USB A i/lub USB C), to obecnie największą popularnością cieszą się stosunkowo proste ładowarki z
1 złączem lub
2 złączami. Wynika to z faktu, że zazwyczaj do jednego lub dwóch konkretnych gadżetów kupowane są osobne ładowarki, a większa liczba wyjść ładujących jest wymagana stosunkowo rzadko. Jednakże w sprzedaży bez problemu można znaleźć modele z
3 złączami lub z jeszcze większą liczbą portów.
Prąd ładowania
Maksymalny prąd, jaki urządzenie jest w stanie dostarczyć na wyjście ładowania. Jest to jeden z kluczowych parametrów każdej ładowarki, bezpośrednio determinuje jej moc, a tym samym wydajność z niektórymi bateriami. Punkty te są opisane bardziej szczegółowo w punkcie „Moc” poniżej, ale tutaj zauważamy, że jeśli w tym punkcie wskazano kilka wartości, oznacza to, że konstrukcja przewiduje kilka złączy o różnych charakterystykach prądowych (lub kilka grup złączy, każdy z własną liczbą amperów na port).
Jeśli chodzi o konkretne liczby, to przy ładowaniu z USB (stosowanego w większości nowoczesnych ładowarek) maksymalny prąd do
1 A uważany jest za bardzo skromny,
1,5 A — za niski,
2 A,
2,1 A i
2,4 A — wartości średnie, a w najmocniejszych ładowarkach wartość ta może wynosić
3 A,
3,4 A, a nawet
5 A.
Moc (przy 1 urządzeniu)
Maksymalna moc, jaką ładowarka jest w stanie dostarczyć do jednego ładowanego gadżetu (dla modeli z 1 złączem lub z 1 platformą bezprzewodową - rzeczywista moc ładowania). Podkreślamy, że w przypadku urządzeń bezprzewodowych podawana jest tutaj moc w formacie bezprzewodowym (nawet jeśli konstrukcja ma port USB o większej mocy). W ładowarkach przewodowych z reguły wskazywane jest zasilanie na złączu USB o najwyższym prądzie wyjściowym lub przy wsparciu najmocniejszej technologii szybkiego ładowania.
Najniższa wartość tego wskaźnika w naszych czasach to w rzeczywistości
5 W. Inne popularne opcje to
10 W,
12 W,
15 W, a najmocniejsze modele mają
18 W lub więcej
do ładowania laptopów (aż do
100 W).
Większa moc wyjściowa przyspiesza proces ładowania; w przypadku urządzeń bezprzewodowych wartość powyżej 10 W sugeruje już obecność szybkiego ładowania. Jednocześnie z tym parametrem wiąże się szereg niuansów. Po pierwsze, odpowiednia moc musi być obsługiwana nie tylko przez ładowarkę, ale także przez ładowany gadżet - w przeciwnym razie szybkość procesu będzie ograniczona charakterystyką gadżetu. Po drugie, aby wykorzystać wszystkie możliwości ładowarki, może być konieczna obsługa nie tylko odpowiedniej mocy ładowania, ale także określonej tech
...nologii szybkiego ładowania (patrz „Szybkie ładowanie”). Po trzecie, w ładowarce z kilkoma złączami ładowania maksymalną moc na urządzenie można osiągnąć tylko wtedy, gdy inne porty nie są używane.Moc (wszystkie porty)
Całkowita moc dostarczana przez urządzenie podczas jednoczesnego ładowania jak maksymalnej liczby gadżetów. Parametr ten jest wskazywany tylko dla modeli zaprojektowanych do pracy z kilkoma gadżetami; w przypadku ładowarki 1-gniazdowej lub platformy bezprzewodowej moc robocza jest podawana w punkcie „Moc na 1 urządzenie”.
Oceniając parametr ten, należy wziąć pod uwagę dwa punkty. Po pierwsze, gdy ładowarka jest w pełni obciążona, moc każdego pojedynczego portu i/lub platformy bezprzewodowej może być niższa niż maksymalna możliwa wartość. Na przykład niektóre modele z 2 portami USB 2 A i 1 A (10 W i 5 W), gdy oba porty działają jednocześnie, mogą dostarczyć tylko 5 W na każdy, czyli łącznie tylko 10 W (właśnie ta liczba jest wskazywana w niniejszym punkcie). Po drugie, rozkład mocy na poszczególne złącza może być różny – w zależności od prądu na każdym porcie i obsługiwanych technologii szybkiego ładowania; te detale najlepiej wyjaśnia oficjalna dokumentacja.
Szybkie ładowanie
Technologia
szybkiego ładowania obsługiwana przez urządzenie.
Samo szybkie ładowanie, jak sama nazwa wskazuje, skraca czas ładowania w porównaniu do standardowej procedury. W tym celu stosuje się zwiększoną siłę napięcia i/lub prądu, a także specjalną „inteligentną” kontrolę procesu. Ale możliwości i cechy takiego ładowania mogą być różne, w zależności od konkretnej technologii zastosowanej w urządzeniu. Ta sama technologia powinna być obsługiwana przez ładowarkę - to jedyny sposób, aby zagwarantować w 100% poprawne działanie. Co prawda, niektóre rodzaje szybkiego ładowania są ze sobą kompatybilne - jednak ten punkt należy wyjaśnić osobno, a kompatybilność nie zawsze jest kompletna.
Obecnie najbardziej rozpowszechnionymi technologiami są: Quick Charge w różnych wersjach (
3.0,
4.0, 5.0),
Power Delivery (
w wersji 3.0 i
3.1),
Pump Express,
Samsung Adaptive Fast Charging,
Huawei Fast Charge Protocol,
Huawei SuperCharge Protocol,
OPPO VOOC,
OnePlus Dash Charge. Oto krótki opis każdego typu:
- Quick Charge (1.0, 2.0, 3.0, 4.0, 5.0). Technologia stworzona przez Qualcomm i w
...ykorzystywana w gadżetach z procesorami tej firmy. Im nowsza wersja, tym bardziej zaawansowana technologia: na przykład Quick Charge 2.0 ma 3 opcje stałego napięcia, a wersja 3.0 ma płynną regulację w zakresie od 3,6 do 20 V. Najczęściej gadżety z nowszą wersją Quick Charge są kompatybilne ze starszymi urządzeniami ładującymi, jednak do pełnego wykorzystania pożądane jest całkowita zgodność.
Zauważamy również, że niektóre wersje Quick Charge stały się podstawą dla niektórych innych technologii. Jednak należy osobno wyjaśnić wzajemną kompatybilność ładowarek i gadżetów z obsługą tych technologii.
- Pump Express. Markowa technologia firmy MediaTek, stosowana w urządzeniach przenośnych z procesorami tej marki. Dostępna również w kilku wersjach, z ulepszeniami i dodatkami w miarę rozwoju.
- Power Delivery. Natywna technologia szybkiego ładowania dla złącza USB C. Wykorzystywana przez wiele marek, znajduje się głównie w ładowarkach i gadżetach wyposażonych w tego typu złącze. Jest prezentowana w kilku wersjach.
- Samsung Adaptive Fast Charging. Markowa technologia szybkiego ładowania firmy Samsung. Stosowana jest bez większych zmian od 2015 roku, w świetle czego na tle nowszych standardów prezentuje się raczej skromnie. Niemniej jednak jest w stanie zapewnić dobrą prędkość, zwłaszcza do 50% ładunku.
- Huawei FastCharge Protocol. Jedna z firmowych technologii Huawei. Pod względem cech formalnych jest podobna do Quick Charge 2.0, jednak jest używana zarówno z Qualcomm, jak i innymi markami procesorów mobilnych, więc kompatybilność nie jest gwarantowana. Ogólnie jest uważana za przestarzałą i jest stopniowo zastępowana przez bardziej zaawansowane standardy, takie jak SuperCharge Protocol.
- Huawei SuperCharge Protocol. Kolejna markowa technologia firmy Huawei, wprowadzona w 2016 roku; na rok 2021 jest dostępna w kilku wersjach. W niektórych urządzeniach moc takiego ładowania przekracza 60 V - nie rekord, jednak bardzo solidny wskaźnik.
- Oppo VOOC. Technologia firmy OPPO stosowana zarówno w markowych smartfonach, jak i w sprzęcie innych marek. Dostępna w kilku wersjach; najnowsza (na rok 2021) wersja SuperVOOC jest przeznaczona dla baterii 2-ogniwowych i jest czasami określana jako osobna technologia - pod tytułem Oppo SuperVOOC Flash Charge.
- OnePlus Dash Charge. Stosunkowo stary markowy standard firmy OnePlus. Ciekawą cechą jest to, że w niektórych gadżetach wydajność Dash Charge prawie nie zależy od wykorzystania ekranu: gdy wyświetlacz jest włączony, bateria ładuje się prawie tak samo, jak gdy jest wyłączony. Technicznie jest to licencjonowana wersja VOOC firmy OPPO, jednak te technologie nie są kompatybilne. Od 2018 r. technologia Dash Charge jest stopniowo zastępowana przez Warp Charge, jednak w sprzedawanych oddzielnie ładowarkach ta nowsza technologia jest rzadko stosowana.
Ponadto na rynku można znaleźć ładowarki z obsługą rzadszych i bardziej specyficznych formatów pracy; specyfikę tych formatów można wyjaśnić za pomocą dedykowanych źródeł.
