Porównanie JVC KD-X382BT vs JVC KD-T812BT

Radioodbiorniki samochodowe posiadające skróconą obudowę.

Skrócona obudowa czyli taka, która ma mniejszą głębokość, niż klasyczne radia samochodowe wyposażone w napędy CD. Dzięki temu takie modele są dość kompaktowe, co w szczególności upraszcza montaż i ułatwia prowadzenie przewodów. Oczywiście, płyty CD/DVD w zasadzie nie są obsługiwane przez takie urządzenia, lecz nie jest to poważna wada – obecnie jest sporo alternatyw dla takich nośników. Należy również pamiętać, że skrócona obudowa nie wpływa na rozmiar montażowy (patrz wyżej) - może to być 1 DIN lub 2 DIN, a standardowe rozwiązania są jeszcze większe.

Rodzaje nośników pamięci, obsługiwanych przez radio samochodowe.

- Płyty CD. Obsługa płyt zazwyczaj zakłada co najmniej kompatybilność z CD, nieco rzadziej możliwość pracy z DVD. Aby uzyskać więcej informacji na temat tych typów, zobacz „Typy płyt”. Tutaj zauważamy, że w naszych czasach płyty są stopniowo zastępowane przez bardziej kompaktowe i funkcjonalne nośniki - w szczególności karty pamięci i urządzenia USB; tak wiele nowoczesnych radioodtwarzaczy samochodowych, także tych z wyższej półki, w ogóle nie ma napędów optycznych.

- Karty pamięci. Możliwość pracy z wymiennymi kartami pamięci, zwykle w formacie SD lub microSD; moduł do ich odczytywania nazywany jest czytnikiem kart. Funkcja ta jest wygodna przede wszystkim dlatego, że takie karty są obsługiwane przez wiele innych urządzeń – w szczególności laptopy i aparaty fotograficzne/wideo. Czytnik kart ułatwia wymianę danych między tymi urządzeniami: np. playlistę muzyki z laptopa można nagrać na kartę pamięci. Zwróć uwagę, że konkretny rodzaj obsługiwanych kart nie zaszkodzi wyjaśnić osobno - format (mikro) SD obejmuje kilka odmian, które nie są ze sobą całkowicie kompatybilne.

- Pamięć USB (przód). Możliwość obsługi radia za pomocą zewnętrznych nośników USB - " pendrive ", dyski twarde..., odtwarzacze MP3 itp. - aby odtwarzać treści bezpośrednio z nich. W tym przypadku oznacza to podłączenie takiego nośnika do złącza USB, znajdującego się na przednim panelu radia - jest to wygodne, ponieważ złącze znajduje się w bliskiej odległości, tuż pod ręką.

- Pamięć USB (tył). Podłączanie napędów USB (patrz wyżej) przez tylny panel. Jednak urządzenie zewnętrzne podłącza się nie bezpośrednio do tylnego panelu, ale do zewnętrznego złącza USB, które z kolei jest połączone z tylnym panelem za pomocą kabla. Takie złącze nie zajmuje miejsca na przednim panelu, ale można je umieścić na półce pod deską rozdzielczą - a podłączony napęd nie będzie wystawał z radia, ale będzie znajdował się na półce. W standardowych radiach samochodowych (patrz wyżej) połączenie „tylne” można wykonać w nieco inny sposób - tam kabel z tylnego panelu za pomocą specjalnego złącza można podłączyć do standardowego gniazda USB na desce rozdzielczej.

- Podłączenie iPoda/iPhone'a. Możliwość podłączenia do radia samochodowego urządzeń przenośnych firmy Apple – przede wszystkim iPodów i smartfonów iPhone – poprzez specjalne złącze dokujące. Nawet najprostsze opcje takiego połączenia, poza odtwarzaniem muzyki, zapewniają szereg dodatkowych funkcji – w szczególności sterowanie funkcjami odtwarzacza (np. przełączanie utworów) z panelu sterowania lub pilota samego radia. A najbardziej zaawansowane modele mają zastrzeżony system CarPlay; więcej szczegółów patrz "Funkcje sterowania".

- Połączenie z Androidem. Możliwość podłączenia do radia samochodowego smartfonów i innych urządzeń opartych na systemie operacyjnym Android. Metody połączenia mogą się różnić: na przykład niektóre modele radioodtwarzaczy samochodowych obsługują tylko połączenie przewodowe, inne mogą korzystać z Bluetooth (patrz „Multimedia”). To samo dotyczy zestawu funkcji dostępnych w każdym przypadku, punkt ten należy wyjaśnić zgodnie z oficjalnymi danymi producenta. Specyficzne funkcje obejmują bezpośrednie odtwarzanie muzyki z telefonu (sterowane przez radio), pracę z zawartością jego dysku, oglądanie filmów, używanie radia jako zestawu samochodowego do odbierania połączeń itp. A w modelach z wyższej półki jest wsparcie dla technologii integracji smartfonów Android Auto; więcej szczegółów patrz "Funkcje zarządzania".

Obecność w radiu samochodowym wbudowanego DSP - cyfrowego procesora obróbki dźwięku.

Taki procesor poprawia ogólną jakość dźwięku i zapewnia dodatkowe opcje sterowania. Jedną z najważniejszych funkcji DSP jest korekcja czasowa: pozwala ona na takie ustawienia akustyki, aby dźwięk z głośników, znajdujących się w różnych odległościach od użytkownika, docierał do niego jednocześnie. Dopasowanie to zauważalnie poprawia wrażenia dźwiękowe. Ponadto, w radiach samochodowych z DSP jest zwrotnica cyfrowa (podział według częstotliwości) i korektor z dość dużą liczbą ścieżek.

Obecność procesora znacząco wpływa na cenę radioodtwarzacza, ale w większości przypadków jest to uzasadniona płata za jakość dźwięku. Ale jednoznaczną wadą modeli „procesorowych” jest złożoność instalacji i konfiguracji, w tym celu najlepiej zwrócić się do specjalisty.

Liczba wyjść liniowych (patrz wyżej) przewidziana w konstrukcji radia. Należy zauważyć, że zwykle te wyjścia wykorzystują złącza RCA ("cinch"), a format analogowy pozwala na przesyłanie tylko jednego kanału audio. Dlatego do pracy z sygnałem stereo potrzebne są dwa złącza RCA, a para takich gniazd jest uważana za jedno wyjście liniowe - zestaw przeznaczony do jednego zestawu głośników stereo. Główną różnicą między tym interfejsem a tym samym RCA, którym podłącza się głośniki (patrz wyżej), jest to, że wyjście liniowe otrzymuje sygnał z przedwzmacniacza, który nie nadaje się do zasilania pasywnej akustyki. Sygnał ten należy skierować do głośników aktywnych lub zewnętrznego wzmacniacza (gdy głośnik jest podłączony do wyjścia wzmacniacza mocy przeznaczonego dla głośników pasywnych).

- FM. Termin ten odnosi się do części pasma ultrakrótkofalowego (VHF) w zakresie od 87,5 MHz do 108 MHz. Wykorzystuje modulację częstotliwości, co pozwala na nadawanie muzyki w stereo z dość wysoką jakością dźwięku, a także przesyłanie sygnałów RDS (patrz obsługa RDS). W tej chwili większość muzycznych stacji radiowych nadaje w tym zakresie. Wadą FM jest ograniczony obszar odbioru – maksymalnie kilkadziesiąt kilometrów od stacji nadawczej – dlatego zwykle można ich słuchać w okolicach jednego miasta i w pobliskich okolicach.

- AM (ang. amplitude modulation - modulacja amplitudy) - nadawanie z wykorzystaniem modulacji amplitudy. Może odbywać się w wielu pasmach, ale większość nadawców komercyjnych nadaje na średnich długościach fal w zakresie 520-1610 kHz; większość konsumenckich odbiorników AM, w tym odbiorniki w radiach samochodowych, są zaprojektowane dla tych samych częstotliwości. Nadawanie AM ma znacznie większy zasięg niż FM (mogą to być setki kilometrów), jednak jakość dźwięku jest niższa, dlatego z tego formatu korzystają głównie stacje radiowe „rozmowne” i stacje radiowe z wiadomościami.

- LW (ang. long wave) - nadawanie na falach długich w zakresie 148-408 kHz. Takie nadawanie ma zasięg odbioru setek, a nawet tysięcy kilometrów i prawie nie zależy od pory dnia i zakłóceń atmosferycznych. Stosowany jest głównie na stacjach krajowych.

- MW (ang. medium wave) - nadawanie na falach średnich w zakresie 522-1720 kHz, w rzeczywistości -...tak samo jak AM (patrz wyżej).

- SW (ang. short wave) – nadawanie na falach krótkich, realizowane w całym zestawie pasm, których dolna granica to 2,5 MHz, a najwyższa 26,1 MHz. Cechy nadawania fal krótkich są takie, że można je odbierać po przeciwnej stronie kuli ziemskiej, ale nie zawsze można je usłyszeć w promieniu kilkudziesięciu kilometrów od nadajnika. Dlatego nadawanie na falach krótkich jest wykorzystywane głównie do transmisji zagranicznych.

- UKF. W tym przypadku nie chodzi o całe pasmo VHF, ale o podzakres 65,9-74 MHz, wykorzystujący tzw. modulację OIRT. W tym formacie nadawanie na UKF było pierwotnie prowadzone w krajach Związku Radzieckiego i Europy Wschodniej, ale w tej chwili nie jest zbyt popularne ze względu na rozwój FM. Technicznie, VHF OIRT jest podobny do FM (patrz wyżej); główne różnice - to zajmowane pasmo i brak możliwości przesyłania sygnałów RDS do OIRT (patrz obsługa RDS).

Możliwość wyboru koloru podświetlenia panelu sterowania, a czasem także wyświetlacza radia samochodowego. Konkretny zakres dostępnych odcieni może się różnić, może to być para kolorów, czy cała paleta RGB; Patrz „Kolor podświetlenia”, aby uzyskać szczegółowe informacje. W każdym razie możliwość ta nie odgrywa roli funkcjonalnej, jednak pozwala na dostosowanie wyglądu urządzenia tak, aby pasował do wyglądu deski rozdzielczej i odpowiadał nastrojowi użytkownika.

Kolor podświetlenia pełni przede wszystkim rolę estetyczną, pozwalając na dobranie radia samochodowego do projektu deski rozdzielczej i preferencji użytkownika. Ponadto, niektóre kolory są również praktyczne. Tak więc, czerwone podświetlenie jest niezwykle popularne w naszych czasach również dlatego, że jest prawie idealne na ciemną porę dnia: ten odcień nie zakłóca „widzenia w nocy” i działa stymulująco na układ nerwowy. A zielony wręcz przeciwnie, łagodzi nadmierną nerwowość i sprzyja równowadze psychicznej. Inne popularne obecnie kolory to biały, niebieski, pomarańczowy, żółty, fioletowy ; one nie mają tak wyraźnych efektów, tutaj głównym kryterium wyboru jest „podoba się albo nie”.

Należy również pamiętać, że w wielu modelach wskazuje się jednocześnie kilka kolorów podświetlenia. Oznacza to, że urządzenie jest wyposażone w podświetlenie z regulacją wyboru kolorów. Jednocześnie, istnieją modele z możliwością wyboru z pełnego spektrum kolorów RGB.