Procesor DSP
Obecność w radiu samochodowym wbudowanego
DSP - cyfrowego procesora obróbki dźwięku.
Taki procesor poprawia ogólną jakość dźwięku i zapewnia dodatkowe opcje sterowania. Jedną z najważniejszych funkcji DSP jest korekcja czasowa: pozwala ona na takie ustawienia akustyki, aby dźwięk z głośników, znajdujących się w różnych odległościach od użytkownika, docierał do niego jednocześnie. Dopasowanie to zauważalnie poprawia wrażenia dźwiękowe. Ponadto, w radiach samochodowych z DSP jest zwrotnica cyfrowa (podział według częstotliwości) i korektor z dość dużą liczbą ścieżek.
Obecność procesora znacząco wpływa na cenę radioodtwarzacza, ale w większości przypadków jest to uzasadniona płata za jakość dźwięku. Ale jednoznaczną wadą modeli „procesorowych” jest złożoność instalacji i konfiguracji, w tym celu najlepiej zwrócić się do specjalisty.
Regulacja głośności
Rodzaj regulatora głośności, przewidziany w radiu samochodowym. Najczęściej, w tej roli wykorzystywane są
pokrętła,
czujniki dotykowe lub
przyciski mechaniczne; tutaj znajduje się bardziej szczegółowy opis każdej z tych opcji.
- Pokrętło. Tradycyjny regulator w postaci okrągłego pokrętła, które w naszych czasach nie traci popularności - to właśnie ono jest montowane w większości nowoczesnych radioodbiorników samochodowych. Przewaga ta wynika m.in. z tego, że pokrętło jest kompatybilne zarówno z cyfrowymi, jak i analogowymi układami regulacji głośności, co oznacza, że może być stosowane w urządzeniach o dowolnym poziomie, od najbardziej zaawansowanych po najprostsze i niedrogie. Dodatkowo, taki regulator zauważalnie wyróżnia się na panelu radia, dzięki czemu można go znaleźć i obrócić nawet nie patrząc na niego, nie odwracając uwagi od drogi. Do wad pokręteł można odnieść tylko pewną uciążliwość w porównaniu z przyciskami i czujnikami, ale ten punkt rzadko ma znaczenie.
- Przyciski mechaniczne. Tradycyjne przyciski mechaniczne - a dokładniej, najczęściej tylko jeden dwukierunkowy przycisk, pionowy lub poziomy. W przeciwieństwie do opisanych powyżej pokręteł, mogą być używane tylko z pętlami cyfrowej regulacji głośności; Dlatego, większość radioodtwarzaczy z przyciskami - to zaawansowane urządzenia o rozbudowanej funkcjonalności i standardowym rozmiarze co najmn
...iej 2DIN (lub ekranie co najmniej 5”, dla standardowych modeli). W takich przypadkach przewaga przycisków nad pokrętłami jest taka, że taki przycisk można zrobić bardzo wąskim i zamontować nawet na bardzo cienkiej ramie ekranu, natomiast uchwyt wymaga dość szerokiego dodatkowego panelu. A jeśli porównamy opcję tę z czujnikami, przyciski mechaniczne są nieco tańsze i można nimi sterować na ślepo, nie odrywając wzroku od drogi. Z drugiej strony, mechaniczne przyciski zużywają się w trakcie użytkowania, co zmniejsza niezawodność, a wielu użytkowników po prostu preferuje czujniki bardziej, niż przyciski. Z tych czy innych powodów, opcja ta jest stosunkowo rzadka.
- Przyciski dotykowe. Sterowanie w postaci przycisków, które reagują nie na naciśnięcie, a na dotyk. Podobnie, jak przyciski mechaniczne (patrz wyżej), taki regulator jest kompatybilny tylko z cyfrową regulacją głośności i jest używany głównie w zaawansowanych radioodbiornikach z dużymi ekranami. Jednocześnie, przyciski dotykowe nadają urządzeniu najbardziej zaawansowany i „technologiczny” wygląd, który jest atrakcyjny dla wielu użytkowników z estetycznego punktu widzenia. Główną wadą opcji tej jest to, że przyciski dotykowe zwykle nie wystają z panelu - więc prawie niemożliwe jest znalezienie pożądanego czujnika na ślepo i podczas sterowania trzeba odwracać uwagę od drogi. Jednak, przy mniej lub bardziej przyzwoitych umiejętnościach prowadzenia pojazdu i należytej staranności, szczegół ten nie jest poważnym mankamentem, dlatego tego typu sterowanie w radioodtwarzaczach wysokiej jakości stosuje się znacznie częściej, niż tradycyjne przyciski.Pasma tunera
- FM. Termin ten odnosi się do części pasma ultrakrótkofalowego (VHF) w zakresie od 87,5 MHz do 108 MHz. Wykorzystuje modulację częstotliwości, co pozwala na nadawanie muzyki w stereo z dość wysoką jakością dźwięku, a także przesyłanie sygnałów RDS (patrz obsługa RDS). W tej chwili większość muzycznych stacji radiowych nadaje w tym zakresie. Wadą FM jest ograniczony obszar odbioru – maksymalnie kilkadziesiąt kilometrów od stacji nadawczej – dlatego zwykle można ich słuchać w okolicach jednego miasta i w pobliskich okolicach.
- AM (ang. amplitude modulation - modulacja amplitudy) - nadawanie z wykorzystaniem modulacji amplitudy. Może odbywać się w wielu pasmach, ale większość nadawców komercyjnych nadaje na średnich długościach fal w zakresie 520-1610 kHz; większość konsumenckich odbiorników AM, w tym odbiorniki w radiach samochodowych, są zaprojektowane dla tych samych częstotliwości. Nadawanie AM ma znacznie większy zasięg niż FM (mogą to być setki kilometrów), jednak jakość dźwięku jest niższa, dlatego z tego formatu korzystają głównie stacje radiowe „rozmowne” i stacje radiowe z wiadomościami.
- LW (ang. long wave) - nadawanie na falach długich w zakresie 148-408 kHz. Takie nadawanie ma zasięg odbioru setek, a nawet tysięcy kilometrów i prawie nie zależy od pory dnia i zakłóceń atmosferycznych. Stosowany jest głównie na stacjach krajowych.
- MW (ang. medium wave) - nadawanie na falach średnich w zakresie 522-1720 kHz, w rzeczywistości -...tak samo jak AM (patrz wyżej).
- SW (ang. short wave) – nadawanie na falach krótkich, realizowane w całym zestawie pasm, których dolna granica to 2,5 MHz, a najwyższa 26,1 MHz. Cechy nadawania fal krótkich są takie, że można je odbierać po przeciwnej stronie kuli ziemskiej, ale nie zawsze można je usłyszeć w promieniu kilkudziesięciu kilometrów od nadajnika. Dlatego nadawanie na falach krótkich jest wykorzystywane głównie do transmisji zagranicznych.
- UKF. W tym przypadku nie chodzi o całe pasmo VHF, ale o podzakres 65,9-74 MHz, wykorzystujący tzw. modulację OIRT. W tym formacie nadawanie na UKF było pierwotnie prowadzone w krajach Związku Radzieckiego i Europy Wschodniej, ale w tej chwili nie jest zbyt popularne ze względu na rozwój FM. Technicznie, VHF OIRT jest podobny do FM (patrz wyżej); główne różnice - to zajmowane pasmo i brak możliwości przesyłania sygnałów RDS do OIRT (patrz obsługa RDS).
