Porównanie Time Eco TE-420 Picnic vs Time Eco TE-430 Picnic

Artykuły spożywcze można z grubsza podzielić na indywidualne i ogólne. Poszczególne elementy są przeznaczone do użytku przez jedną osobę, to właśnie liczbą takich urządzeń określa się liczbę osób, dla których przeznaczony jest zestaw (patrz wyżej). Ta odmiana obejmuje:

- Talerze. Zwykle odnosi się do małych i średnich talerzy (restauracje lub stołówki). Na tych talerzach można układać mięso, warzywa, różne przekąski i inne pokarmy stałe.

- Talerze są głębokie. Zgodnie z klasycznymi zasadami serwowania, głębokie miski nadają się do dań płynnych - zup, puree ziemniaczanego, płatków zbożowych itp. Jednak w naturze, w stosunkowo nieformalnym otoczeniu, można je z powodzeniem stosować jako pokarm stały. Co więcej, w niektórych przypadkach takie talerze są nawet wygodniejsze niż małe - wysokie boki zapobiegają wypadaniu kawałków jedzenia z talerza.

- Widelce. Tradycyjne widelce uniwersalne do różnych pokarmów stałych - oprócz kukurydzy stosuje się do tego specjalne urządzenia (patrz niżej). Aby ułatwić przenoszenie, mogą być mniejsze niż klasyczne jadalnie (odpowiadające widelcowi do przekąsek).

- widelce do kukurydzy. Specjalne widelce przeznaczone do jedzenia kukurydzy prosto z głowy. Mają niewielki rozmiar - około 10 - 15 cm długości całkowitej, z czego około połowa przypada na rączkę. Część ro...bocza jest najczęściej dwuzębna. Te widelce są zwykle używane parami: wbijają się w kaczan od końców i zamieniają się w uchwyty, za pomocą których można trzymać główkę kapusty i jeść z niej kukurydzę bez dotykania ziaren palcami. Jest to szczególnie wygodne w przyrodzie, gdzie nie zawsze można dokładnie umyć ręce.

- łyżki stołowe. Największa różnorodność łyżek używanych do jedzenia. Łyżki stołowe są przydatne do zup, płynnej owsianki i innych podobnych potraw. Z pewnymi poprawkami mogą być używane do stałych pokarmów, a także do gotowania i serwowania - na przykład mieszania sałatki i podawania jej na talerzach.

- Łyżeczki do herbaty. Małe łyżeczki, pierwotnie przeznaczone do mieszania herbaty lub kawy. Podczas pikników można je jednak wykorzystać na wiele innych sposobów – np. jako deser (na jagody, lody, jogurty) lub jako narzędzie do gotowania (przy dozowaniu soli, przypraw itp.).

- Noże stołowe. Tradycyjne noże stołowe różnią się od noży kuchennych zaokrąglonymi ostrzami bez wyraźnej krawędzi, a także tępym ostrzem. Aby nóż mógł ciąć, na krawędzi znajduje się specjalne nacięcie, które działa podobnie do piły. Takie narzędzie nie nadaje się do krojenia surowej żywności, ale dobrze radzi sobie ze smażonym lub pieczonym mięsem (niezbyt gęstym), rybami itp. Ponadto szerokie ostrze przydaje się do smarowania chleba masłem lub innymi podobnymi dodatkami. Jednak oprócz takich noży w zestawach piknikowych i grillowych często znajdują się tzw. noże. „Noże do steków”, z drewnianą lub plastikową rękojeścią, tradycyjnym ostrzonym ostrzem i zaostrzoną lub piłą krawędzią tnącą. Narzędzia te są przeznaczone do wydajnego krojenia twardego mięsa, z którym nie poradzi sobie klasyczny nóż stołowy.

- Szkła. Kieliszki wchodzące w skład zestawów piknikowych można z grubsza podzielić na kieliszki do wina i piwa. Charakterystyczną cechą okularów do wina jest obecność nogi ze stojakiem; ta noga może być dość długa i na ogół takie naczynia mają bardziej elegancki wygląd niż te piwne. Chociaż specyficzny design oczywiście może się różnić - często spotyka się szkła z krótką nóżką i dość obszerną, wysoką miską. Z kolei szkła do piwa w większości przypadków nie są wyposażone w nóżki, a ponadto tradycyjnie wykonuje się je z grubszego szkła (a dokładniej z tworzywa sztucznego) niż kieliszki do wina. Formalnie bardziej słusznie byłoby nazywać je kubkami lub szklankami (w zależności od tego, czy w konstrukcji jest uchwyt, czy nie), ale tradycyjnie nazwa „szkła” zakorzeniła się w takich naczyniach. Dodatkowo są szkła do piwa z nóżką.

- Szkła. Kieliszki klasyczne to uniwersalne naczynia na różne napoje, posiadające stosunkowo dużą objętość (zazwyczaj ok. 250-300 ml). Mają kształt cylindryczny lub zbliżony, chociaż są też dość nietypowe opcje; ale brak uchwytu jest obowiązkową cechą szkła. Zwróć uwagę, że takie naczynia są przeznaczone głównie do napojów bezalkoholowych, ale mogą być również przydatne do wina / piwa: chociaż takie napoje najlepiej spożywać z okularów, pod ich nieobecność szkła dobrze się sprawdzą.

- Szkła. Opakowania na napoje, charakteryzujące się niewielką pojemnością – około 50 – 70 ml, rzadziej do 100 ml. Używa się ich głównie do mocnych alkoholi: wódki, koniaku, różnych nalewek. Należy zauważyć, że zgodnie z „klasykami gatunku” zwyczajowo nazywa się szklankę małym naczyniem na nodze, ale w tym przypadku najczęściej mówimy o stosach - pojemnikach o podobnej objętości, bez nóg. Stosy są bardziej stabilne i bardziej praktyczne, gdy są używane na zewnątrz.

- Kubki. W tym przypadku mamy na myśli kubki „do herbaty i kawy” – cylindryczne naczynia z uchwytami o pojemności ok. 300 – 400 ml. Takie naczynia przydają się przede wszystkim do gorących napojów, choć w razie potrzeby można je również stosować jako doraźny zamiennik szklanek lub okularów (patrz wyżej).

- Serwetki. W tym przypadku chodzi o serwetki wielokrotnego użytku. Tradycyjnym sposobem używania takich serwetek jest zapinanie („układanie”) na klatce piersiowej lub kładzenie się na kolanach w celu ochrony ubrania przed zanieczyszczeniem podczas jedzenia (nawet najbardziej schludny zjadacz nie jest ubezpieczony od kłopotów, takich jak upadek kawałka tłustego jedzenia ). Mogą być również używane do wycierania twarzy i dłoni po jedzeniu, ale do tego jeszcze wygodniej jest używać jednorazowych serwetek papierowych.

Z kolei powszechna zastawa stołowa to:

- Nóż jest uniwersalny. Nóż kuchenny ogólnego przeznaczenia. Stosuje się go nie tyle podczas posiłków, co podczas gotowania i serwowania: wygodnie jest używać takiego noża do krojenia warzyw, chleba, szynki itp. Może być również używany jako nóż do mięsa w zestawach do grillowania (patrz „Do gotowania”).

- nóż szwajcarski. Początkowo nóż szwajcarski nazywany jest małym nożem składanym (niekoniecznie produkowanym w Szwajcarii), wyposażonym w różne akcesoria. Jednocześnie w zestawach piknikowych nazwa ta może oznaczać urządzenie o nieco innej konstrukcji, będącej bardziej uniwersalnym otwieraczem, uzupełnionym o składane ostrze noża. „Rękojeść” takiego „noża” jest zwykle wykonana z metalu, zapewnia szczelinę lub ząb do otwierania metalowych pokrywek, a także korkociąg. A ostrze przy otwieraniu butelek może przydać się do odcinania folii lub folii z szyjki.

- Deska do krojenia. Deska do krojenia różnych produktów spożywczych, takich jak warzywa, chleb, sery itp. Deski do krojenia dostarczane w zestawach piknikowych są zwykle stosunkowo niewielkie, ale nawet to wystarcza do ich przeznaczenia. Zestawy do grillowania mogą również zawierać pełnowymiarowe deski odpowiednie do krojenia kawałka mięsa na porcje do smażenia.

- Termos. Klasyczny termos to pojemnik z dobrą izolacją termiczną, która zapewnia długotrwałe zachowanie temperatury zawartości. Termosy dostarczane w zestawach piknikowych mają zwykle tradycyjną konstrukcję i są przeznaczone do różnych napojów. Taki pojemnik może być przydatny do przewożenia zapasu gorącej kawy lub herbaty w chłodne dni - lub odwrotnie, do przechowywania schłodzonego napoju w upale.

- zestaw do przypraw. Zestaw do przypraw, zwykle składający się z dwóch pojemników - na sól i pieprz. Najczęściej są to klasyczne solniczki i pieprzniczki, z otworami w górnej części, z których po odwróceniu wysypuje się zawartość.

- Obrus. Obrus do jadalni to duży kawałek materiału, który przykrywa stół w jadalni. Taki produkt chroni blat przed zabrudzeniem, a także pełni funkcję estetyczną: nawet prosty i niezbyt piękny stolik turystyczny z odpowiednim obrusem może nabrać bogatego i wyrafinowanego wyglądu. Uwaga, nie myl obrusu z pościelą/poduszką (patrz niżej): w tym przypadku mamy na myśli kawałek cienkiej tkaniny przeznaczonej na stół, a nie przeznaczonej do układania bezpośrednio na ziemi. Jednocześnie obrus można łatwo położyć na narzutę lub inną pościel, tworząc w ten sposób improwizowany stół.

- ręcznik. Niewielki ręcznik, który można wykorzystać np. do osuszenia rąk lub owoców po umyciu, przetarcia blatów, a nawet jako zaimprowizowana serwetka lub podszewka do jedzenia. Jednak ten przedmiot nie jest uważany za obowiązkowy na ucztę o charakterze, dlatego jest rzadkością.

Oprócz opisanych powyżej w zestawie mogą znajdować się inne artykuły spożywcze, na przykład:

- Zapalniczka. Zwykle mówimy o zapalniczce do palenia papierosów lub fajki, ale takie akcesorium może się również przydać do rozpalenia ogniska.
- Oddzielny korkociąg do otwierania butelek wina.
- Pojemniki na żywność, które umożliwiają wygodne pakowanie niektórych produktów.
- Wykałaczki do oczyszczania zębów z resztek jedzenia.
- Specjalny nóż do sera, zwykle z ząbkowanym ostrzem.
- Nóż do masła jest dość szeroki, czasem w ogóle bez ostrzenia.
- Metalowa bidon na mocne napoje alkoholowe.

Niektóre zestawy zawierają nawet karty do gry.

Materiał, z którego wykonane są dostarczane w zestawie kubki (patrz „Na żywność”). Cechami kubków, które odróżniają je od szklanek (patrz wyżej), są obecność uchwytu i ogólne przeznaczenie: takie naczynia są często używane do gorącej herbaty lub kawy.

- Plastikowy. Kubki wykonane w całości z plastiku. Ten materiał wyróżnia się z jednej strony niską wagą i niskim kosztem, z drugiej strony jego praktycznością. Nie jest tak wytrzymały jak metal, ale i tak nie jest łatwo rozbić taki kubek, a wiele modeli raczej marszczy się niż pęka. Tworzywo sztuczne może być przezroczysty lub półprzezroczysty, co pozwala wygodnie monitorować poziom płynu w kubku; jednak naczynia nieprzezroczyste również nie są rzadkością. Warto również zwrócić uwagę na taką cechę, jak niska przewodność cieplna, dzięki której plastikowy kubek dłużej utrzymuje ciepło i nie pali rąk – nawet jeśli wylejesz na niego wrzątek i przytrzymasz go za ścianki, a nie za uchwyt. Jednocześnie należy pamiętać, że w nowoczesnych naczyniach stosuje się różne rodzaje plastiku i nie wszystkie nadają się do gorących napojów. Oczywiście sumienni producenci stosują w swoich produktach wysokiej jakości odmiany żaroodporne, które normalnie tolerują nawet gotującą się wodę; jednak, dla pełnej pewności, ten punkt nie zaszkodzi wyjaśnić osobno.

- Metal. Kubki wykonane w całości z metalu, najczęściej ze stali nierdzewnej. Główną przewagą tego materiału nad opisanym powyżej tworzywe...m sztucznym jest jego wysoka wytrzymałość: nie jest łatwo uszkodzić takie naczynia, nawet jeśli konkretnie wyznaczysz sobie taki przeznaczenie. Ponadto wiele z nich jest po prostu subiektywnie przyjemniejszych do picia z metalowego pojemnika, a nie plastikowego. Jednocześnie metal jest znacznie droższy, a jednocześnie ma wysoką przewodność cieplną. W praktyce to drugie oznacza, że herbata lub kawa w takim kubku ostygną szybciej niż w plastikowym, a zewnętrzne ścianki szybko się nagrzeją, co może poparzyć dłonie, a w szczególnie niefortunnym przypadku nawet język i usta . Tę wadę można częściowo wyeliminować dzięki podwójnym ściankom – takie naczynia to w rzeczywistości kubki termiczne, jednak odpowiednio kosztują. Ponadto sam metalowy uchwyt nie jest szczególnie wygodny. W związku z tym kubki z czystej stali są stosunkowo rzadkie.

- Metal + tworzywo sztuczne. Z reguły w tym przypadku mamy na myśli metalowe kubki z plastikowymi uchwytami. Zalety i wady tych materiałów zostały osobno opisane powyżej, a ich połączenie pozwala połączyć te zalety i przynajmniej częściowo zrekompensować wady. Tak więc plastikowy uchwyt może być grubszy i bardziej „przyczepny” niż metalowy, a ponadto praktycznie się nie nagrzewa, nawet jeśli w kubku jest wrząca woda. A metalowe naczynie jest mocne, niezawodne i pozwala nie martwić się o to, czy kubek jest kompatybilny z gorącymi napojami. Ze względu na to połączenie właściwości, kubki metalowo-plastikowe są używane dość często, niemal na równi z plastikowymi.

Materiał, z którego wykonana jest deska do krojenia dostarczona w zestawie (patrz „Na żywność”).

- Plastikowy. Dość niedrogi i jednocześnie praktyczny materiał. Plastikowe deski są mocne, trwałe, całkowicie nieprzepuszczalne dla wilgoci i łatwe do oczyszczenia z zanieczyszczeń spożywczych. Co prawda jeśli wycinasz z serca, na powierzchni roboczej mogą pojawić się dość głębokie rowki z wystającymi krawędziami, ale w większości przypadków nawet to nie przeszkadza w użytkowaniu tej powierzchni zgodnie z jej przeznaczeniem. Oprócz tego plastikowa deska może być dość cienka, co pozytywnie wpływa na wygodę pakowania i transportu. W konsekwencji większość zestawów piknikowych wykorzystuje deski do krojenia z tego materiału.

- Drewno. Klasyczny materiał na deski do krojenia, który wciąż jest w użyciu. Jednak drewno używane na piknikach nie jest tak praktyczne jak tworzywo sztuczne. Po pierwsze, taka deska musi być dość gruba i odpowiednio masywna - w przeciwnym razie szybko stanie się bezużyteczna; wpływa to odpowiednio na wagę i wymiary całego zestawu. Po drugie, drewno jest mniej oczyszczone niż tworzywo sztuczne, ma tendencję do wchłaniania zanieczyszczeń, w tym tłuszczu z krojonego mięsa – w efekcie bardzo trudno jest jakościowo wyczyścić taką deskę „w terenie”. Co prawda drewniana powierzchnia ma również zalety: oprócz przyjemnego wyglądu nie tępi noży tak bardzo, jak tworzywo sztuczne, a cięte produkty na takiej desce l...eżą bardziej niezawodnie i mniej się ślizgają. Jednak w większości przypadków momenty te nie są szczególnie zauważalne, a deski drewniane są droższe. Z tego powodu można je znaleźć głównie w zestawach premium, wykonanych w tradycyjnym stylu, który najlepiej pasuje do klasycznych desek drewnianych.

Obecność kieszeni na butelkę w konstrukcji opakowania zwykle używanego do zestawu.

Funkcja ta dotyczy przede wszystkim plecaków (patrz „Formularz”), chociaż można ją również znaleźć w torbach. Klasyczna „plecakowa” kieszeń na butelkę to otwarta kieszeń wykonana z siateczki lub cienkiej tkaniny, z elastycznym dekoltem, zwykle wszyta z boku. Jego wysokość jest stosunkowo niewielka, ale jego pojemność zwykle wystarcza na co najmniej litrową plastikową butelkę (lub inny pojemnik o podobnej wielkości); a ze względu na szyję nawet dość duża butelka jest ciasno trzymana w kieszeni. Często jednak istnieją bardziej zaawansowane odmiany takich kieszeni. Tak więc niektóre plecaki są wyposażone w rodzaj torby wykonanej z gęstej grubej tkaniny, w której butelka mieści się prawie całkowicie. Takie urządzenie przyda się szczególnie do noszenia wina: gęsta tkanina ochroni butelkę przed słońcem, ciepłem i zderzeniami z twardymi przedmiotami. Inną opcją dla kieszeni na butelki jest zapinana na zamek komora zewnętrzna, która mieści cały pojemnik. Komory te mogą być izolowane termicznie (patrz wyżej), nawet jeśli reszta torby nie.

Obecność pościeli lub poduszki jest zawarta w zestawie dostawczym. Ściółka w tym przypadku to gęsty koc wykonany z wełny, polaru lub innego podobnego materiału, nadającego się do układania na ziemi. Karemat to z kolei mata turystyczna wykonana ze spienionego polimeru.

Oba te produkty mają ogólne przeznaczenie: chronią osobę siedzącą na ziemi przed brudem i do pewnego stopnia przed zimnem. Różnią się jednak znacznie między sobą materiałami i funkcjami aplikacji. Ogólnie rzecz biorąc, pościel jest uważana za wygodniejszą na pikniki i to właśnie one są najczęściej zawarte w pakiecie. Wynika to z faktu, że po rozłożeniu ściółka może mieć wielkość kilku metrów kwadratowych, co umożliwia organizowanie dość dużych „spotkań” w przyrodzie, organizując „stolik” bezpośrednio na narzucie. A do przenoszenia i przechowywania taki koc składa się w kompaktowy pakiet. Dywan z kolei po złożeniu ma wielkość zbliżoną do pościeli, ale po rozłożeniu jest od niej znacznie gorszy: wielkość takiego dywanika jest zwykle porównywalna z miejscem do spania dla jednej osoby, a w niektórych przypadkach jest nawet mniejszy. Dlatego w zestawach piknikowych karematy nie cieszyły się dużą popularnością. Co prawda zapewniają lepszy stopień izolacji termicznej niż pościel; jednak pikniki zasiadane są rzadko organizowane w chłodne dni. W ostateczności nikt nie zadaje sobie trudu korzystania z dodatkowych akcesoriów do narzuty, takich jak „foteliki” turystyczne z mate...riału piankowego, kupowane osobno.

Objętość robocza opakowania, w którym dostarczany jest zestaw piknikowy/grillowy.

Parametr ten jest wskazany dla plecaków i toreb (patrz „Formularz”). Objętość robocza zwykle oznacza nie całkowitą objętość, ale pojemność dodatkowej kieszeni (patrz wyżej). Określa ona ilość ładunku - przede wszystkim żywności - który oprócz głównej zawartości (kuchnia i zastawa stołowa) można umieścić w torbie lub plecaku.

Wybierając według tego wskaźnika należy pamiętać, że dodatkowa kieszeń może mieć inny kształt – odpowiednio modele o tej samej objętości mogą znacznie różnić się rzeczywistymi możliwościami. Np. w plecakach można zrobić dodatkową komorę na płasko, „na całe plecy”, a nawet małego melona może być tam trudno zmieścić, natomiast w torbach zwykle nie sprawia to problemów.