Porównanie BOBOVR Z6 vs Samsung Gear VR New

Największa przekątna smartfona, z którym są kompatybilne odpowiednie okulary (patrz „Przeznaczenie”). Zwróć uwagę, że parametr ten może się określać zarówno dla modeli uniwersalnych, które nie mają specjalizacji dla określonych telefonów komórkowych, jak i dla gadżetów do określonych urządzeń (aby uzyskać więcej informacji, zobacz „Kompatybilne modele telefonów”). Maksymalna przekątna jest związana zarówno z cechami optyki, jak i fizycznymi wymiarami „siedziska” na telefon komórkowy - zbyt duży gadżet po prostu się tam nie zmieści.

Zwróć uwagę, że nawet najmniejsze okulary do smartfonów działają całkiem poprawnie z urządzeniami o przekątnej 5 – 5,5". Warto więc zwrócić uwagę na parametr ten, jeśli Twoje urządzenie ma większy rozmiar ekranu. W dzisiejszych czasach można znaleźć okulary do gadżetów o przekątnej 5,6 – 6", a nawet 6" lub więcej.

Modele telefonów komórkowych, z którymi początkowo kompatybilne są okulary odpowiedniego typu (patrz „Przeznaczenie”).

Parametr ten jest wskazywany dla modeli oryginalnie stworzonych do konkretnych smartfonów — najczęściej zaawansowanych modeli flagowych; takie okulary mogą nie być kompatybilne z innymi gadżetami. To, z jednej strony, ogranicza ich użycie; z drugiej strony, projekt może przewidywać różne specyficzne możliwości, które są dostępne tylko dzięki ścisłej integracji z konkretnym smartfonem.

Zwróć też uwagę, że specyfikacje mogą wskazywać na kompatybilność nie ze ściśle określonym modelem, ale z całą linią - na przykład iPhone'em. W takich przypadkach warto wyjaśnić, do jakich urządzeń z linii przeznaczone są okulary; najłatwiej to sprawdzić na podstawie danych o maksymalnej przekątnej (patrz wyżej).

Kąt widzenia zapewniane przez okulary wirtualnej rzeczywistości, czyli kątowy rozmiar przestrzeni, która wpada w pole widzenia użytkownika. Z reguły w charakterystyce wskazuje się poziomy rozmiar tej przestrzeni; jeśli jednak potrzebujesz najdokładniejszych informacji, ten szczegół należy wyjaśnić osobno.

Im szerszy kąt widzenia, tym więcej przestrzeni do gry użytkownik może zobaczyć bez odwracania głowy, tym silniejszy efekt zanurzenia i tym mniej prawdopodobne jest, że na obraz wpłynie efekt „widzenia tunelowego”. Zbyt szeroki kąt widzenia jednak nie ma sensu, biorąc pod uwagę cechy ludzkiego oka. Ogólnie za szeroki kąt widzenia uważa się kąt wynoszący 100° lub więcej. Przy tym istnieją modele, w których wskaźnik ten wynosi 30° lub nawet mniej – są to z reguły specyficzne urządzenia (np. gogle do pilotowania dronów i gogle rozszerzonej rzeczywistości), gdzie takie cechy są całkiem uzasadnione biorąc pod uwagę ogólna funkcjonalność.

Obecność w okularach własnego wbudowanego akcelerometru.

Akcelerometr to czujnik rejestrujący przyspieszenie, któremu poddawane jest urządzenie. Pełni dwie główne funkcje: określa położenie okularów względem horyzontu (w kierunku grawitacji) oraz śledzi szarpnięcia i drgania (zresztą w okularach VR funkcja ta jest drugorzędna). Taki czujnik jest niezbędny do pełnowartościowego „zanurzenia” w wirtualnej rzeczywistości, więc musi być zapewniony w okularach wykonanych w formie niezależnych urządzeń (patrz „Przeznaczenie”). Jednak modele do PC/konsoli mogą nie być wyposażone w akcelerometr – oznacza to, że okulary nie są przeznaczone do klasycznej VR, ale do bardziej specyficznych zadań (np. sterowania dronem z perspektywy pierwszej osoby).

Jeśli chodzi o modele do smartfonów, większość z nich nie ma tej funkcji, ponieważ wszystkie nowoczesne smartfony są wyposażone w akcelerometry. Są jednak wyjątki - modele z wyższej półki przeznaczone do konkretnych urządzeń: w nich akcelerometr może współpracować z czujnikiem smartfona, co zapewnia najdokładniejsze pozycjonowanie obrazu.

Okulary posiadają wbudowany żyroskop.

Żyroskop rejestruje kierunek, prędkość i kąt obrotu urządzenia – zwykle we wszystkich trzech osiach. Bez takiego czujnika niemożliwe jest osiągnięcie pełnego „zanurzenia” w wirtualnej rzeczywistości, dlatego jest on dostępny we wszystkich okularach autonomicznych, a także w większości modeli do PC/konsoli (patrz „Przeznaczenie”). W drugim przypadku jedynymi wyjątkami są niektóre modele o określonym przeznaczeniu - „osobiste kina domowe”, okulary do pilotowania dronów itp. Z kolei okulary do smartfonów początkowo nie wymagają żyroskopów, ponieważ takie czujniki są w samych smartfonach. Jednak i tu są wyjątki – zaawansowane modele stworzone do konkretnych urządzeń z najwyższej półki: w nich wbudowany żyroskop pracuje w połączeniu z żyroskopem podłączonego smartfona, zapewniając maksymalną dokładność pozycjonowania.

Obecność w okularach czujnika reagującego na zbliżanie się do twarzy użytkownika.

Podobny czujnik służy do automatycznego przełączania między trybem pracy a trybem czuwania: na przykład, gdy użytkownik zdejmuje okulary, czujnik wyłącza wbudowane ekrany (lub telefon, jeśli jest podłączony do okularów za pomocą złącza), oszczędzając energię baterii i zasoby sprzętu, a po założeniu włącza okulary dla pełnej funkcjonalności.

Możliwość regulacji rozstawu soczewek okularów, czyli odległości między środkami dwóch soczewek. W tym celu soczewki są montowane na ruchomych mocowaniach, które umożliwiają ich przesuwanie w prawo/lewo. Znaczenie tej funkcji jest takie, że do normalnego oglądania środki soczewek muszą znajdować się naprzeciw źrenic użytkownika, a odległość między źrenicami jest również różna u różnych osób. W związku z tym regulacja ta przyda się w każdym przypadku, ale jest szczególnie ważna dla użytkowników o dużej lub małej budowie, których rozstaw źrenic wyraźnie różni się od przeciętnego.

Jednocześnie istnieje wiele okularów, które nie mają tej funkcji. Można je podzielić na trzy kategorie. Pierwsza to urządzenia, w których brak regulacji rozstawu soczewek jest kompensowany w taki czy inny sposób (na przykład specjalny kształt soczewek, który nie wymaga regulacji). Druga to modele, w których ta regulacja w zasadzie nie jest potrzebna (w szczególności niektóre okulary rozszerzonej rzeczywistości). I trzecia to najprostsze i najtańsze rozwiązania, w których zrezygnowano z dodatkowych regulacji, aby obniżyć koszt.

Obecność złącza microUSB w okularach. Jest to najpopularniejsza z mniejszych wersji złącza USB, szeroko stosowana przede wszystkim w urządzeniach przenośnych. Jednak z wielu powodów ten interfejs jest rzadko spotykany w okularach VR — w pojedynczych modelach okularów do smartfona, a także w niektórych samodzielnych urządzeniach (patrz „Przeznaczenie”). W obu przypadkach przewidziano je głównie do ładowania wbudowanego akumulatora (okulary do smartfonów też mogą mieć takie zasilanie – np. żeby działały wbudowane słuchawki Bluetooth).

Obecność w okularach modułu Bluetooth; również tutaj może się wskazywać wersja Bluetooth, której odpowiada ten moduł.

Bluetooth to technologia stworzona do bezpośredniego bezprzewodowego połączenia między różnymi urządzeniami. Ta technologia znajduje się we wszystkich typach okularów VR (patrz „Przeznaczenie”), chociaż większość modeli z jej obsługą to urządzenia samodzielne. W każdym razie najpopularniejszym sposobem wykorzystania Bluetooth w okularach do wirtualnej rzeczywistości jest nadawanie dźwięku przez kanał bezprzewodowy. Co więcej, format takiej transmisji może być różny, w zależności od specyfiki samych okularów. Tak więc urządzenia samodzielne przesyłają odtwarzany dźwięk do słuchawek zewnętrznych. W modelach do PC i smartfonów mogą się zapewniać wbudowane słuchawki, a tutaj dźwięk jest przesyłany przez Bluetooth do okularów z urządzenia zewnętrznego; w przeciwnym kierunku można przesyłać dźwięk z wbudowanego mikrofonu.

Ponadto możliwe są inne sposoby wykorzystania Bluetooth, na przykład bezpośrednia wymiana plików z innym urządzeniem lub podłączenie kontrolerów do gier. Takie możliwości znajdują się wyłącznie w samodzielnych okularach, konkretną funkcjonalność dla każdego modelu należy wyjaśniać osobno.

Jeśli chodzi o wersje, najstarszą używaną na dzień dzisiejszy w okularach VR jest Bluetooth 3.0, najnowszą jest Bluetooth 5.0. Jednocześnie różnice między różnymi wersjami takich urządzeń nie są f...undamentalne, informacje te są podawane głównie w celach referencyjnych.