Porównanie Hikvision DS-7608NI-K2/8P vs Dahua NVR4208-P

- Obsługa PTZ. Kompatybilność rejestratora z kamerami posiadającymi funkcję PTZ - „pan, tilt, zoom”, czyli możliwość obracania i pochylania obiektywu, a także powiększania/pomniejszania obrazu. Obsługa PTZ umożliwia sterowanie tymi funkcjami za pośrednictwem rejestratora DVR. W kamerach analogowych do ich obsługi wykorzystywany jest port RS-485 (patrz „Złącza dodatkowe”).

- Odpowiedź na ruch. Funkcja pozwalająca rejestratorowi na rozpoznanie ruchu w kadrze. Konkretne sposoby korzystania z tej funkcji mogą być różne: automatyczne rozpoczęcie nagrywania, ustawienie znacznika czasu (jeśli wideo jest nagrywane w sposób ciągły), przekazanie sygnału do wyjścia alarmowego, powiadomienie operatora itp. Należy pamiętać, że czujniki ruchu można zainstalować w same kamery monitorujące; jednak obecność tej funkcji w rejestratorze eliminuje potrzebę konkretnego wyszukiwania takich kamer (które zwykle są drogie).

- Rozpoznawanie twarzy. Termin ten oznacza zaawansowane możliwości pracy z twarzami osób w kadrze. Rejestratory z tą funkcją z reguły są w stanie nie tylko określić obecność twarzy w kadrze, jednak także rozpoznać jej charakterystyczne możliwości, zapisać powstałe „portrety” i porównać je z bazą zapisaną w pamięci. Ta ostatnia z kolei pozwala na identyfikację osób i otwiera całą gamę dodatkowych możliwości. Konkretny zestaw takich cech należy określić os...obno, oto kilka przykładów. Tak więc w wielu modelach system rozpoznawania twarzy pozwala na szybkie wyszukanie osoby w archiwum wideo, eliminując potrzebę osobistego przeglądania przez użytkownika dużej ilości materiałów wideo. Za pomocą takiego systemu można rejestrować czas przybycia i wyjścia pracowników do pracy, a także automatycznie zapisywać informacje o wizytach osób trzecich. Zamek na kartę-klucz można uzupełnić o rozpoznawanie twarzy – a napastnik nie będzie w stanie otworzyć takiego zamka, nawet jeśli zdobędzie kartę. Dostępne są również bardziej złożone i zaawansowane funkcje – na przykład tworzenie grup pracowników z różnymi uprawnieniami dostępu, z ograniczeniem dostępu i/lub sygnałem alarmowym, gdy osoba postronna pojawi się w zabronionym dla niego obszarze.

- PoC jedzenie. Analog do opisanej powyżej technologii PoE, stosowanej w tradycyjnych kamerach do monitoringu (tzw. AHD). Umożliwia zasilanie takiej kamery z rejestratora przez ten sam kabel koncentryczny, który służy do transmisji sygnału wideo; znacznie upraszcza to połączenie oraz zwiększa niezawodność i bezpieczeństwo całego systemu. Tak więc przy montażu kamery wystarczy położyć tylko jeden przewód, natomiast do jej działania nie są potrzebne akumulatorki/akumulatory, które mogą usiąść w najbardziej nieodpowiednim momencie.

- Wi-Fi. W rejestratorach wbudowany moduł Wi-Fi najczęściej wykorzystywany jest do dwóch zadań: do współpracy z kamerami IP obsługującymi takie połączenie oraz do podłączenia samego rejestratora do sieci lokalnej (lub nawet Internetu) poprzez router bezprzewodowy / punkt dostępu. A w modelach z aplikacją mobilną (patrz poniżej) Wi-Fi może być również używany do bezpośredniej komunikacji z gadżetem sterującym. W każdym razie takie połączenie pozwala obejść się bez majstrowania przy przewodach i złączach. Wady tej funkcji można przypisać jedynie niewielkiemu wzrostowi ceny w porównaniu z analogami bez Wi-Fi, jednak ten szczegół jest często prawie niezauważalny na tle całkowitego kosztu samych rejestratorów.
Ponadto charakterystyka może określać konkretny obsługiwany standard komunikacji — zwykle Wi-Fi 4 (802.11n) lub Wi-Fi 5 (802.11ac). W tym przypadku różnice między nimi często nie są fundamentalne: nowoczesne moduły Wi-Fi z reguły obsługują kilka standardów jednocześnie, więc nie ma problemów z kompatybilnością, a prędkość połączenia jest zwykle więcej niż wystarczająca do pracy zgodnie z przeznaczeniem .

- Wi-Fi gotowy. Oznaczenie to oznacza, że rejestrator nie posiada wbudowanego modułu Wi-Fi (patrz wyżej), jednak może korzystać z takiego połączenia, gdy podłączony jest adapter zewnętrzny (zwykle nie zawarty w standardowym pakiecie). Teoretycznie taka konfiguracja powinna zapewnić dodatkową wygodę: użytkownik może sam wybrać, czy potrzebuje funkcjonalności Wi-Fi w tym konkretnym rejestratorze, a w razie wątpliwości można kupić samo urządzenie bez przepłacania za możliwości bezprzewodowe, a adapter dokupić później jeśli zajdzie taka potrzeba... Jednak w praktyce modele z obsługą Wi-Fi są obecnie niezwykle rzadkie: większość kupujących, nawet planując system monitoringu, ustala, czy potrzebuje połączenia bezprzewodowego, a wbudowane moduły Wi-Fi nie są bardzo drogie, zwłaszcza w porównaniu do całkowity koszt rejestratorów.

- Mobilna aplikacja. Możliwość współpracy z rejestratorem poprzez aplikację mobilną zainstalowaną na smartfonie, tablecie lub innym podobnym gadżecie. W takim przypadku określone formaty połączenia z gadżetem sterującym mogą być różne: bezpośrednie połączenie przez Wi-Fi, praca przez sieć lokalną lub nawet zdalny dostęp przez Internet z dowolnego miejsca na świecie; dość często obsługiwanych jest kilka opcji jednocześnie. Wszystkie te szczegóły należy doprecyzować osobno, podobnie jak konkretną funkcjonalność zastosowania mobilnej. Jednak z reguły ta funkcjonalność jest dość rozbudowana, zapewnia dostęp, jeśli nie do wszystkich, to przynajmniej do najważniejszych funkcji rejestratora. Tak więc ze smartfona / tabletu można oglądać nagrania i transmisje na żywo z kamer, kopiować (a czasem usuwać) nagrania, zmieniać wiele ustawień itp. Aplikacje sterujące są zwykle wydawane zarówno na iOS, jak i na Androida, więc można je zainstalować na prawie dowolny nowoczesny gadżet mobilny klasy konsumenckiej.

- Obsługa dla modemów USB. Możliwość wykorzystania modemu zewnętrznego podłączonego przez USB do przesyłania danych w standardzie mobilnym 3G lub 4G. Daje to niezależność od przewodów i pozwala na użytkowanie rejestratora nawet tam, gdzie nie ma przewodowych sieci komputerowych - oczywiście, jeśli jest zasięg. Modele z tą funkcją zazwyczaj posiadają interfejsy przewodowe, a wsparcie dla modemu 3G/4G pełni rolę failover – opcja backupu w przypadku problemów z połączeniem głównym. Należy pamiętać, że konkretny typ obsługiwanej sieci komórkowej zależy głównie od używanego modemu (zgodność rejestratora z różnymi modelami nie zaszkodzi wyjaśnić osobno, jednak najczęściej nie ma z tym problemów).

- Zdalne sterowanie. Obecność pilota w zestawie z rejestratorem. Często wygodniej jest sterować urządzeniem z pilota niż z komputera przez sieć lub z własnego panelu sterowania.

Liczba portów USB 2.0 przewidziana w konstrukcji rejestratora. USB to uniwersalny interfejs do podłączania różnych urządzeń peryferyjnych. W przypadku rejestratorów najczęściej mówimy o „dyskach flash” i innych zewnętrznych nośnikach, które można wykorzystać do kopiowania plików czy aktualizacji firmware. Jednak może być również zapewniona kompatybilność z innymi urządzeniami, takimi jak manipulatory (klawiatury lub myszy).

W szczególności USB 2.0 umożliwia przesyłanie danych z prędkością do 480 Mb/s i zapewnia stosunkowo niski pobór mocy. Z tego powodu ta wersja jest ogólnie uważana za przestarzałą i jest stopniowo zastępowana bardziej zaawansowanymi standardami (przede wszystkim USB 3.2 gen1 - patrz odpowiedni punkt). Jednak złącza USB 2.0 są nadal bardzo popularne wśród rejestratorów.

Liczba portów USB 3.2 gen1 w konstrukcji rejestratora. Interfejs ten służy do podłączania różnych urządzeń peryferyjnych: napędów USB do kopiowania plików lub aktualizacji oprogramowania sprzętowego, klawiatur, myszy itp.

W szczególności wersja USB 3.2 gen1 jest następcą USB 2.0. Obsługuje wyższe prędkości przesyłania danych (do 4,8 Gbps) i zwiększone zasilanie.

Liczba wyjść alarmowych przewidziana w konstrukcji rejestratora.

Wyjścia alarmowe służą do przesyłania sygnałów z rejestratora do innych elementów systemu bezpieczeństwa – syren alarmowych, zamków elektronicznych, reflektorów itp. Dzięki temu system może automatycznie reagować na zdarzenia zarejestrowane przez rejestratora – np. blokować drzwi podczas poruszania się w ościeżnicy.

Fizyczny interfejs do zarządzania i monitorowania różnych aspektów systemu nadzoru wideo. Z reguły złącze RS-485 stosowane jest w rejestratorach do sterowania kamerami PTZ, podłączania klawiatur, przełączników matrycowych i innego podobnego sprzętu.

Obecność w rejestratorze interfejsu serwisowego RS-232(zwanego także portem COM). Dzięki takiemu złączu zazwyczaj możliwe jest zdalne sterowanie parametrami pracy urządzenia z poziomu komputera lub specjalistycznego sprzętu przy pomocy odpowiedniego oprogramowania. Port RS-232 umożliwia także aktualizację oprogramowania rejestratora.

Maksymalny strumień danych w Mb/s, który NVR może przetwarzać podczas nagrywania i wyświetlania. Parametr szerokości pasma jest często określany jako suma przepływów przychodzących i wychodzących. Jest ona obliczana w taki sposób, że przepustowość przekracza całkowity przepływ wszystkich kamer IP podłączonych do rejestratora, a kolejne 25 - 30% zostaje wrzucone do rezerwy na odtwarzanie wideo lub oglądanie przez dostęp do sieci.

Standardy (kodeki) używane przez rejestrator do kompresji nagranego wideo.

Parametr ten ma znaczenie podczas przeglądania zarejestrowanych materiałów na innym urządzeniu – np. media center, do którego włożony jest „pamięć flash” z plikami z rejestratora. Do normalnego oglądania konieczne jest, aby odtwarzacz obsługiwał odpowiedni kodek - w przeciwnym razie wideo będzie wyświetlane ze zniekształceniami lub w ogóle nie będzie działać. Szczegóły techniczne dla różnych standardów można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Pamiętaj, że jeśli planujesz przeglądać materiały na komputerze, możesz zignorować parametr ten: większość nowoczesnych systemów operacyjnych ma rozbudowane wbudowane zestawy kodeków, a w przypadku braku wymaganego kodeka możesz go łatwo znaleźć w Internecie.

Najwyższa rozdzielczość wideo, z jaką rejestrator jest technicznie zdolny pracować (przede wszystkim chodzi o nagrywanie). Jeżeli wartość ta będzie większa od rozdzielczości przy nagrywaniu ze wszystkich kanałów naraz (patrz wyżej), oznacza to, że rejestrator może nagrywać w maksymalnej rozdzielczości tylko wtedy, gdy część kanałów wideo nie są zajęte przez kamery (w różnych modelach niezbędna liczba wolnych kanałów może być również inna). Istnieją jednak modele, w których maksymalną rozdzielczość można osiągnąć nawet przy pełnym obciążeniu kanałów.