Materiał korpusu
Główny materiał użyty do budowy atomizera.
- Plastikowy. Tworzywo sztuczne jest łatwe w obróbce, co po pierwsze obniża koszt (i tak już niski), a po drugie ułatwia tworzenie części o skomplikowanych kształtach. Jednocześnie absolutnie nie podlega korozji i spokojnie znosi nawet długotrwały kontakt z wodą, a jego niewielka waga ułatwia trzymanie w dłoniach, zwłaszcza podczas długotrwałej pracy. Kolejną zaletą jest jego niska przewodność cieplna – w praktyce oznacza to, że spray nie będzie chłodził rąk nawet podczas pracy z bardzo zimną wodą (a przynajmniej nie będzie chłodził tak bardzo jak metalowy). Plastik jest mniej trwały niż metal, ale w większości przypadków ta wytrzymałość jest wystarczająca. Dlatego materiał ten jest bardzo popularny – głównie w niedrogich opryskiwaczach, ale to nie koniec.
- Metal. Metal wyróżnia się przede wszystkim dużą wytrzymałością, dzięki czemu z łatwością znosi zarówno uderzenia i wstrząsy, jak i spadki ciśnienia w wężu. Jednocześnie jest zauważalnie droższy od plastiku (zarówno sam, jak i ze względu na konieczność stosowania wodoodpornych stopów lub powłok), a także może być bardzo zimny dla rąk podczas pracy z zimną wodą. A wymienione korzyści rzadko są krytyczne. W świetle wszystkiego produkty całkowicie metalowe są niezwykle rzadkie, głównie dysze (patrz „Rodzaj”) o minimalnej funkcjonalności.
- Plastik / metal. Obudowy łączące obie powyższe opcje. Z reguły części, które doświadczają największych obciążeń, są...wykonane z metalu - spust pistoletu natryskowego, drążek przedłużający itp.; mniej krytyczne elementy są wykonane z tworzywa sztucznego. W ten sposób projekt łączy zalety obu materiałów i wzajemnie kompensuje (przynajmniej częściowo) ich wady: produkt okazuje się trwalszy niż plastik, a jednocześnie kosztuje znacznie taniej niż metal. Zauważ, że tutaj mówimy tylko o korpusie; Opryskiwacze z tworzywa sztucznego z metalowymi dyszami (patrz poniżej) nie są uwzględnione w tej kategorii.
