Porównanie Hop-Sport HS-1016 vs Inter Atletika ST004

Rodzaj ławki / stojaka wskazuje rodzaj ćwiczeń podstawowych, do których jest przeznaczona. Obecnie wśród takich muszli wyróżnia się 4 główne typy: do wyciskania na ławce, do wyciskania, na przeprost i na biceps ( wyciskanie na ławce Scotta). Te typy można z powodzeniem łączyć w jeden model: na przykład ławki Scotta często uzupełniają wyciskanie i/lub wyciskanie. A oto główne cechy każdej opcji:

- Na ławkę. Konstrukcje przeznaczone głównie do pracy ze sztangą - wyciskanie na klatkę piersiową i/lub barki (patrz Typy ćwiczeń). Pierwsza opcja przewiduje obecność miejsca w pozycji leżącej, druga - siedzącej, z podparciem pleców; w modelach, które umożliwiają oba zastosowania, zwykle stosuje się odchylane oparcie. Dodatkowo dostępne są stojaki do wyciskania, które nie posiadają siedzisk – przeznaczone są do przysiadów ze sztangą.

- Dla prasy. Konstrukcje do wykonywania brzuszków na prasie (patrz „Rodzaje ćwiczeń”). Sercem każdego takiego projektu jest pochylona ławka z podpórkami na nogi, na której użytkownik jest początkowo ustawiony pod ujemnym kątem (głowa poniżej nóg). Niektóre modele mają dodatkowe wyposażenie, które pozwala zwiększyć wagę podczas skręcania.

- Za ławkę Scotta. Jedna z najpopularniejszych maszyn do treningu bicepsów. Główną częścią ławki Scotta jest pochylona...podstawka, na której sportowiec opiera się barkiem (lub obiema rękami); a ćwiczenia na takim stojaku przedstawiają zgięcie i wyprost ramion z ciężarkami zaciśniętymi w pięści. Kluczową zaletą takiego symulatora jest to, że mięśnie obręczy barkowej są praktycznie wyłączone z pracy - całe obciążenie jest skoncentrowane na bicepsach, co pozwala skutecznie to wypracować.

- Przeprost. Rodzaj „ławki do prasy tyłem do przodu”: użytkownik kładzie się na takim symulatorze plecami do góry, mocuje nogi w specjalnych mocowaniach, a samo ćwiczenie polega na podnoszeniu górnej części obudowy za pomocą mięśni pleców . W związku z tym główną korzyścią przeprostu jest wzmocnienie „gorsetu mięśniowego” pleców, co pomaga w utrzymaniu prawidłowej postawy i zapobiega problemom z kręgosłupem. Jednak przy takich ćwiczeniach pompowane są również niektóre mięśnie pośladkowe i udowe.

Rodzaje kątów pochylenia dostępne dla stołu maszynowego. Zwróć uwagę, że w ramach tego samego typu można regulować określony kąt nachylenia – np. ławkę o ujemnym kącie można ustawić bardziej stromą lub płytszą.

- Pozytywnie. Kąty nachylenia nazywane są dodatnimi, przy których górna część pleców (strona, w której głowa sportowca znajduje się w normalnej pozycji) patrzy w górę. Wyjątkiem jest pozycja pionowa, która jest określana osobno. Mówiąc najprościej - jest to pozycja oparcia pleców na symulatorze. Ta pozycja jest używana w wielu rodzajach ćwiczeń.

- Pionowy. Pozycja pleców ściśle pionowa. W większości ćwiczeń, w których to oparcie jest używane, nie jest ono wymagane, ale dodatkowe podparcie może zapewnić komfort i zwiększyć ogólną efektywność ćwiczenia.

- Poziomy. Pozycja pozioma (dla sportowca - leżąca) jest klasyczna dla prasy na klatkę piersiową (patrz "Rodzaje ćwiczeń"), ale może być stosowana w innych rodzajach treningu.

- Negatywne. Kąt nachylenia, pod którym głowa i tułów sportowca, gdy są podparte na plecach, są skierowane w dół; innymi słowy kąt, pod którym głowa jest niższa niż w pozycji poziomej. Ta sytuacja znana jest wielu przede wszystkim z ćwiczeń skręcających - pozwala na dość intensywne obciążenie prasy. Jednak jego zastosowanie nie ogranicza się do tego: na przykład niektó...re rodzaje wyciskania na klatkę piersiową obejmują również niską pozycję głowy.

Rodzaje ćwiczeń, do których przeznaczony jest symulator.

Ławeczki i stojaki siłowe mogą być używane do dość szerokiej gamy ćwiczeń: podciąganie w pionie, martwy ciąg, pulower, wyciskanie na klatkę piersiową, wyciskanie ramion, przysiad, uginanie ramion , prostowanie ramion, podnoszenie ramion, brzuszki, prostowanie pleców, uginanie/prostowanie nóg, pchanie -podciągnięcia i podciągnięcia. Oto główne cechy każdej z tych opcji:

- Ciąg pionowy. Ćwiczenie imitujące podciąganie na drążku poziomym: siedzący atleta ściąga drążek obciążony układem bloków. Takie treningi są bardziej elastyczne niż tradycyjne podciąganie, ponieważ. pozwalają na zmianę obciążenia w niemal każdym zakresie. Konkretne zaangażowane grupy mięśni mogą się różnić w zależności od chwytu. Z drugiej strony napór pionowy wymaga dość skomplikowanego sprzętu, co znacząco wpływa na wymiary, wagę i cenę całej konstrukcji. Dlatego taka możliwość jest typowa głównie dla złożonych symulatorów mocy, a jest niezwykle rzadka w przypad...ku ławek i stojaków.

- Martwy ciąg. Jedno z podstawowych, najbardziej znanych i popularnych ćwiczeń do pracy z dużymi ciężarami. Początkowo wykonywane ze sztangą. Ogólną istotą ćwiczenia jest podniesienie ciężaru z podłogi do poziomu miednicy. Istnieje kilka technik wykonywania takiej trakcji, jednak w każdym przypadku jest to ćwiczenie złożone, obciąża większość mięśni ciała, a także ma zauważalny wpływ rozwojowy i wzmacniający na całe ciało.

- Zjechać na pobocze. Ćwiczenie, którego podstawą jest podnoszenie ciężaru zza głowy. Jedną z zalet tej techniki jest to, że pozwala jednocześnie ćwiczyć trzy grupy mięśni jednocześnie: piersiową, najszerszą i tricepsową. Ale stopień obciążenia każdej z tych grup może być inny, w zależności od techniki wykonywania swetrów. Tak więc, wykonując ćwiczenie leżąc na poziomej ławce, tricepsy są ćwiczone głównie, mięśnie piersiowe są mniej zaangażowane, a najszersze w ogóle nie obciążają się w stopniu niezbędnym do treningu; aby ćwiczyć najszerszy grzbietu, pozycja na pochyłej ławce jest lepsza z opuszczoną głową itp.

- Nacisk na klatkę piersiową. Wyciskanie leżąc z klatki piersiowej w pozycji leżącej - zwykle poziomej, pozwalającej na ćwiczenie mięśni tricepsa, mięśnia piersiowego większego i mięśnia naramiennego. Jednak stojaki/ławeczki mogą oferować inne warianty wyciskania, na przykład z dodatnim lub ujemnym kątem (patrz „Kąt ławki”), który umożliwia przesunięcie obciążenia odpowiednio na górną lub dolną klatkę piersiową.

- Prasa barkowa. Ćwiczenie będące przeciwieństwem podciągania: sztangę (lub inne obciążenie, np. hantle) należy „pchnąć” do góry z poziomu barków. Wspomaga rozwój mięśni obręczy barkowej, w szczególności mięśnia naramiennego i czworobocznego. W rzeczywistości wyciskanie ramion można wykonać na dowolnej ławce, która pozwala ci bezpiecznie usiąść z wyprostowanymi plecami.

- Przysiady. Przysiady z trzymaniem na ramionach sztangi, która pełni rolę dodatkowych ciężarów. Przysiady rozwijają głównie mięśnie ud i pośladków, generalnie jest to jeden z ważniejszych rodzajów ćwiczeń nie tylko w kulturystyce, jednak również w treningu ogólnorozwojowym. Do bezpiecznego wykonywania takich ćwiczeń ze sztangą potrzebny jest stojak na sztangę umieszczony na odpowiedniej wysokości, aby sportowiec mógł pod nim usiąść i wziąć sztangę na ramiona, prostując się. Stojak taki jest nieodzownym elementem wyposażenia symulatorów do przysiadów ze sztangą.

- Zgięcie ramion. Ćwiczenie na zginanie ramion w stawach łokciowych. Główny ładunek w tym przypadku dotyczy mięśnia bicepsa i barku; dodatkowo w zależności od techniki wykonania do pracy można podłączyć inne mięśnie. Uginanie ramion można wykonywać zarówno na maszynach do wyciskania, jak i na ławeczkach Scott (patrz „Typ”).

- Przedłużenie ramion. Ta kategoria obejmuje różne ćwiczenia na rozwój tricepsa. Może to być wyciskanie na ławce francuskiej (podnoszenie ciężarów zza głowy w pozycji leżącej lub półleżącej) lub inne ćwiczenia, w których główny ciężar zapewnia wyprost ramion.

- Ręce hodowlane. W tym przypadku z reguły oznacza to rozłożenie ramion na boki w pozycji leżącej lub siedzącej z ciężarkami. Główny nacisk w pierwszym przypadku kładzie się na mięśnie piersiowe, jednak niektóre przeznaczenie prostowania ramion w leżeniu to złożone ćwiczenia, które obciążają dość rozbudowany zestaw mięśni tułowia. Wersja ćwiczenia „na siedząco” służy do ćwiczenia mięśni naramiennych. Dla bezpieczeństwa przy hodowli ramion z ciężarkami konieczne jest niezawodne oparcie na podłodze, co stawia pewne wymagania dotyczące wysokości ławki.

- Skręcanie. Standardowe ćwiczenia dla prasy; umiejętność wykonywania zwrotów akcji jest obowiązkowa dla symulatorów odpowiedniego typu. Obciążenie zapewnia wygięcie w plecy - uniesienie górnej części tułowia w kierunku miednicy. Skręcanie można wykonywać zarówno bezpośrednio, jak iz obrotem, w drugim przypadku zwiększa się obciążenie skośnych mięśni brzucha. Możliwe jest również wykonywanie ćwiczeń z ciężarkami na niektórych symulatorach, dla wygody takiej pracy mogą być zapewnione specjalne urządzenia.

- Przedłużenie pleców. Standardowy rodzaj ćwiczeń w treningu na przeprost (patrz „Typ”); w rzeczywistości terminy „przeprost” i „rozciągnięcie pleców” są często używane zamiennie. Ćwiczenie jest swoistym przeciwieństwem skręcania: atleta leży twarzą w dół, a obciążenie generowane jest przez unoszenie tułowia do tyłu i do góry. W tym przypadku pracują przede wszystkim mięśnie prostowników grzbietu, a także mięśnie pośladkowe i zginacze bioder. Wyciąganie pleców uważane jest za dość delikatne, a jednocześnie skuteczne ćwiczenie, odpowiednie nawet dla osób bez doświadczenia lub z osłabionymi plecami.

- Zgięcie / wyprost nóg. Ćwiczenia, które działają na określone mięśnie ud. Zwykle w tym przypadku sportowiec siedzi na ławce, podczas gdy stała para rolek podporowych znajduje się pod kolanami, a ruchoma powyżej kostek. Samo ćwiczenie jest wykonywane ze względu na pracę stawów kolanowych, zwykle stosuje się ciężarki.

- Pompki. W przypadku ławek i stojaków do ćwiczeń zwykle sugeruje się pompki na specjalnych uchwytach (patrz wyżej), techniką podobną do pompek na nierównych drążkach. Główne obciążenie przy takiego treningu przypada na triceps i mięśnie piersiowe.

- Podciąganie. Klasyczne podciąganie na drążku poziomym (patrz wyżej). Obciążenie dotyczy zarówno wielu mięśni ramion (bicepsy, przedramiona), jak i najszerszego grzbietu; podczas gdy stosunek obciążenia różnych grup mięśniowych będzie zależał od użytego chwytu. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że w niektórych ławkach i stojakach do ćwiczeń drążek poziomy wygląda jak para osobnych uchwytów i umożliwia podciąganie się tylko szerokim nachwytem, gdy główny ładunek idzie na plecy. W innych modelach może być również przewidziana pełnowartościowa poprzeczka, pozwalająca na stosowanie innych rodzajów chwytów, a niekiedy uzupełniona o uchwyty prostopadłe.

Kraj pochodzenia marki, pod którą sprzedawany jest symulator. Zwykle chodzi o kraj, w którym marka została pierwotnie zarejestrowana lub w którym znajduje się siedziba firmy. Parametr ten jest często używany do oceny ogólnej jakości symulatora i marki jako całości, ale takie oceny są raczej arbitralne. Tak więc „ojczyzna” marki często nie pokrywa się z miejscem faktycznej produkcji: wiele dużych firm korzysta z fabryk w regionach z tanią siłą roboczą w celu obniżenia kosztów. Jednocześnie rzeczywista jakość zależy nie tyle od kraju produkcji, ile od tego, jak uważnie producent monitoruje swoją reputację i kontroluje towary opuszczające fabryki. Ponadto firmy faktycznie pochodzące z jednego stanu mogą rejestrować marki w innym, aby wyglądać bardziej prestiżowo w oczach producenta. Wszystko to sprawia, że stereotypy narodowe nie są szczególnie aktualne we współczesnym świecie; Mówiąc najprościej, warto przyjrzeć się nie tyle pochodzeniu konkretnej marki, ile jej ogólnej reputacji.

Wymiary sprzętu w stanie zmontowanym i gotowym do użycia Należy pamiętać, że do wygodnego i prawidłowego korzystania z symulatora potrzeba więcej miejsca. Wynika to z potrzeby miejsca dla samej osoby, odwodzenia rąk i nóg podczas wykonywania ćwiczeń oraz korzystania z dodatkowego sprzętu. Jeśli mówimy o siłowni, to osoby ćwiczące w pobliżu lub umieszczone sprzęty itp. mogą stać się przeszkodą. Dlatego zaleca się, aby liczyć się z tym, że oprócz wymiarów symulatora może być potrzebny dodatkowy metr wolnej przestrzeni z każdej strony.