Porównanie Alesis Q49 vs Nektar Impact GX61

Całkowita liczba klawiszy na klawiaturze.

Im więcej klawiszy jest przewidzianych w konstrukcji - im szerszy zakres własnego instrumentu, tym więcej dźwięków można na nim zagrać bez uciekania się do przenoszenia lub transpozycji oktaw. Z drugiej strony ta cecha bezpośrednio wpływa na wielkość i koszt, a szeroki asortyment nie jest tak często wymagany. Dlatego 88- klawiszowe instrumenty pasujące do pełnowymiarowej klawiatury klasycznego fortepianu są dość rzadkie. Ale kompaktowe modele z zaledwie 25 klawiszami(2 oktawy) są wręcz przeciwnie: do tych celów, do których używane są klawiatury MIDI, często jest to wystarczające. Inne popularne opcje to 49 klawiszy (4 oktawy) i 61 klawiszy (5 oktaw); Klucze 32 i 37 są nieco mniej powszechne.

Obecność funkcji aftertouch na klawiaturze. Istotą tej funkcji jest monitorowanie siły nacisku na klawisz po jego naciśnięciu. W praktyce oznacza to, że w modelach z aftertouchem można sterować dźwiękiem nie tylko siłą i szybkością naciśnięcia klawisza, ale także poprzez zmianę nacisku na nim po naciśnięciu; daje to dodatkowe możliwości i pozwala na zastosowanie różnych specyficznych technik gry. Konkretne sposoby zmiany dźwięku, „związane” z aftertouch, mogą być różne, w zależności od ustawionych ustawień syntezy: na przykład podczas nagrywania partii gitary można powiązać z tą funkcją niewielką zmianę wysokości tonu i symulować naciąganie struny, podczas nagrywania saksofonu można zmieniać głośność nut itp.

Stosunkowo niedrogie modele wykorzystują wspólny czujnik do śledzenia aftertouch, który monitoruje średnie ciśnienie na wszystkich wciśniętych klawiszach; w bardziej zaawansowanych dla każdego klawisza montowane są osobne czujniki.

Obecność funkcji transpozycji na klawiaturze - przełączanie dźwięku na inny klawisz. Po transponowaniu tonacja wszystkich klawiszy jest jednocześnie podnoszona lub obniżana o określoną liczbę półtonów. Funkcja ta jest przydatna we wszystkich przypadkach, gdy melodia nauczona w jednym klawiszu musi być zagrana w innej tonacji – na przykład, jeśli oryginalna melodia jest za wysoka lub za niska dla wokalisty, jeśli akompaniament zewnętrzny ma inną tonację, jeśli musisz przełączać się między klawiszami w trakcie utworu itp. W takich sytuacjach, po transpozycji dźwięku, możesz zagrać melodię w nowej tonacji, używając tych samych znanych klawiszy bez ponownego jej uczenia.

Obecność funkcji kontroli transportu na klawiaturze.

W tym przypadku zwykle mówimy o wsparciu dla standardu MIDI Machine Control, przeznaczonego do sterowania zewnętrznymi urządzeniami nagrywającymi i odtwarzającymi. Ta obsługa skutecznie zamienia klawiaturę w zewnętrzny pilot, umożliwiając wydawanie z niej poleceń „Odtwarzaj”, „Zatrzymaj”, „Wstrzymaj”, „Przewiń” (do przodu i do tyłu) oraz „Nagraj”. W tym celu projekt przewiduje osobny panel z zestawem odpowiednich przycisków.

Liczba suwaków przewidziana w konstrukcji klawiatury.

Suwak to kontrolka przypominająca suwak. Najprostszym rodzajem takiej kontroli jest regulacja głośności; jeśli w konstrukcji jest tylko jeden suwak, najprawdopodobniej odpowiada on za głośność. Jeśli pokręteł jest więcej, można z nimi odpowiednio powiązać inne funkcje, w szczególności zmianę ustawień w programie do nagrywania dźwięku na komputerze, do którego podłączona jest klawiatura.

Liczba regulatorów-enkoderów przewidziana w konstrukcji klawiatury.

Takie pokrętło wygląda jak pokrętło, za pomocą którego można sterować różnymi funkcjami urządzenia, do którego podłączona jest klawiatura – np. obracać wirtualne pokrętła w programie do nagrywania i obróbki dźwięku. Jednocześnie zauważamy, że pełnowartościowy enkoder może obracać się o 360 ° i obracać pod dowolnym kątem w dowolnym kierunku, jednak klawiatury mogą również zawierać pokrętła z ograniczonym sektorem obrotu - można je również nazwać enkoderami. Żadna z tych wariantów nie ma jednoznacznej przewagi: w niektórych przypadkach nieograniczony sektor toczenia jest wygodniejszy, w innych - ograniczony.

Dedykowane wyjście do przesyłania sygnałów MIDI do urządzenia zewnętrznego - sekwencera, karty dźwiękowej komputera (jeśli jest MIDI In) itp.

Sygnały MIDI są swego rodzaju „notacją cyfrową”: informują, który klawisz został wciśnięty, z jaką siłą i na jak długo, a także zawierają informacje o różnych dodatkowych parametrach: barwie, tempie, tonacji itp. Aby przekonwertować takie sygnały „ zakończony” wymaga zewnętrznego sekwencera (oprogramowania lub sprzętu).

Zauważ, że pomimo swojego specjalnego przeznaczenia, MIDI Out nie jest wymagane dla nowoczesnych klawiatur MIDI: sygnały MIDI mogą być również przesyłane przez inne interfejsy, takie jak USB lub Bluetooth (patrz odpowiednie punkty). Warto więc specjalnie poszukać klawiatury z takim złączem, jeśli planujesz podłączyć ją do sprzętu z MIDI In.