Porównanie ZIC X9 5W-40 4 l vs Shell Helix Ultra ECT C3 5W-30 4 l

Rodzaj silnika, dla którego przeznaczony jest olej. Jeśli zgodność z Twoim rodzajem silnika nie jest bezpośrednio wskazana w specyfikacji oleju, nie warto używać tej marki. Faktem jest, że wszystkie rodzaje nowoczesnych silników mają swoje własne cechy szczególne, a smar, który nie jest przeznaczony do tych cech szczególnych, może zwiększyć zużycie, zmniejszyć moc, a nawet doprowadzić do awarii. Nowoczesne oleje mogą być produkowane pod następujące warianty:

- Benzynowy. Chodzi o czterosuwowy silnik spalinowy (ICE) napędzany benzyną. Podstawowy rodzaj silnika do nowoczesnych samochodów osobowych, jest również dość powszechny w motocyklach średniej i dużej mocy.

- Wysokoprężny. Silnik na oleju napędowym.

- Gaz-benzyna. Silnik benzynowy (patrz wyżej), uzupełniony o sprzęt gazowy i zdolny do wykorzystywania gazu ziemnego jako paliwa. Jedną z głównych cech szczególnych pracy na gazie jest wysoka temperatura robocza.

- Hybrydowy. Najczęściej samochody hybrydowe łączą silnik benzynowy lub wysokoprężny z silnikiem elektrycznym i mogą pracować z jednym lub drugim. A konstrukcja samych „hybryd” i ich silników może znacznie różnić się od klasycznych samochodów.

- 2-suwowy. Dwusuwowe silniki spalinowe są szeroko stosowane w pojazdach mechanicznych - w szczególn...ości w te silniki są wyposażone prawie wszystkie skutery, wiele motocykli klasy podstawowej i średniej, a także narzędzia, takie jak piły łańcuchowe. Ich główną cechą jest zastosowanie mieszanki paliwowo-olejowej zamiast osobnego tankowania benzyny i oleju.

Istnieją marki oleju, które są kompatybilne z kilkoma rodzajami silników jednocześnie.

Klasa lepkości oleju określona przez międzynarodową normę SAE. Lepkość to jedna z kluczowych właściwości fizycznych oleju, która decyduje o jego kompatybilności z konkretnym silnikiem. Większość nowoczesnych marek olejów jest całoroczna i przeznaczona do użytku, m.in. w niskich temperaturach. Dlatego indeks SAE dla nich zawiera informacje nie tylko o właściwościach lepkości w rozgrzanym silniku, lecz także o mrozoodporności.

Taki indeks jest zwykle zapisywany w postaci dwóch cyfr oddzielonych literą w: 0w-8, 0w-12, 0w-15, 0w-16, 0w-20, 0w-30, 0w-40, 0w-50, 5w-20, 5w-30, 5w-40, 5w-50, 5w-60, 10w-30, 10w-40, 10w-50, 10w-60, 15w-40, 15w-50, 15w-60, 20w-20, 20w-50, 20w-60, 25w-40. Istnieje również format SAE 10w, SAE 20, SAE 30, SAE 40 i SAE 50. Pierwsza liczba opisuje wyłącznie odporność oleju na zimno i nie odnosi się do jego właściwości, gdy silnik jest rozgrzany. Jeśli od tej liczby odejmie się 35, otrzyma się minimalną temperaturę, przy której silnik może się uruchomić. W naszym przykładzie ta temperatura będzie wynosić 15-35 = -20 °C. Oczywiście takie wartości są raczej arbitralne, ponieważ w praktyce należy brać pod uwagę inne czynniki. Na przykład, jeśli akumulator jest prawie rozładowany (co nie jest rzadkością w chłodne dni), zimny rozruch może powodować trudności nawet w wyższej temperaturze niż wynika to z charakterystyki oleju.

Druga liczba określa charakterystykę oleju w ciepłym silniku przy normalnej pracy, w standardowych temperaturach roboczych. To właśnie wskaźnik ten jest głównym czynnikiem wyboru marki smaru do konkretnego samochodu - konieczne jest ścisłe przestrzeganie zaleceń producenta. Faktem jest, że każdy silnik projektowany jest w oparciu o ściśle określone wartości lepkości. Zbyt lepki olej pozostanie w ruchomych częściach w dużych ilościach, a zbyt płynny pozostawi je bez żadnego smarowania; w obu przypadkach moc spada, a zużycie wzrasta. Dlatego przede wszystkim przy wyborze według SAE należy wziąć pod uwagę drugą liczbę i jej zgodność z charakterystyką silnika.

Międzynarodowe normy, zgodność z którymi jest określona w specyfikacji tej marki oleju. W nowoczesnych markach oleju można spotkać następujące odmiany:

— API to norma opracowana w USA przez Amerykański Instytut Paliw. Przewiduje dwie oddzielne klasyfikacje - dla benzynowych (API SG, SH, SJ, SL, SM, SN, SN Plus) oraz dla silników typu diesel (API CI-4, CH-4, CG-4, CF, CE, CD); w pierwszym przypadku litera S jest pierwszą w oznaczeniu normy (na przykład API SL), w drugim - litera C (na przykład API CI-4). Jeśli olej nadaje się do obu rodzajów silników, stosuje się podwójne oznaczenie - na przykład API SL/CI-4; w tym przypadku na początku wpisywany jest indeks typu, do którego najlepiej nadaje się olej (w naszym przykładzie jest to benzyna). Norma obejmuje również klasyfikację silników dwusuwowych - TA, TB, NW, NW+, TD.

— ACEA to norma stosowana przez stowarzyszenie europejskich producentów samochodów o tej samej nazwie, alternatywa dla amerykańskiego API. Obejmuje trzy klasy: A/B - wszystkie oleje opracowane przed 2004 rokiem do różnych typów silników. Właściwie do 2004 roku istniały tu dwie klasy - A dla silników benzynowych i B dla silników Diesel; następnie połączono ich w (A1/B1..., A3/B3, A3/B4 i A5/B5). Nie mniej jednak, nadal używa się oddzielnych oznaczeń. C - oleje do wszystkich typów silników, które spełniają normę środowiskową Euro-4 i są kompatybilne z dodatkowym wyposażeniem takim jak katalizatory i filtry cząstek stałych. Istnieją APEA C1, C2, C3, C4 oraz C5. E - osobna klasa obejmująca silniki Diesel do ciężkiego sprzętu, w tym sprzęt specjalny. Oznaczone jako APEA E4, E6, E7 i E9.

— JASO — została opracowane przez Japan Auto Standards Association. Jest to jedna z głównych współczesnych norm olejów do silników motocyklowych benzynowych, obejmująca dwie klasy - F dla silników dwusuwowych, czyli FA, ​​FB, FC, FD i M dla czterosuwowych (podklasa MA dla mokrego sprzęgła MA-1 i MA-2, MB dla suchego). A także nowa aprobata GLV-1 dla ultrawydajnych silników benzynowych i hybrydowych.

— ILSAC to norma stworzona wspólnie przez Amerykańskie i Japońskie Stowarzyszenie Producentów Samochodów. Jest stosowana do olejów przeznaczonych do samochodów osobowych z silnikami benzynowymi. W sumie istnieje pięć kategorii ILSAC (GF-2, GF- 3, GF-4, GF-5< /a> , GF-6A), ogólnie są one podobne do niektórych kategorii API (patrz wyżej), lecz mają zwiększone wymagania dotyczące oszczędzania energii i ograniczania szkodliwych emisji.

Lista konkretnych norm oleju zalecanych przez producenta dla konkretnego silnika jest zwykle podana w oficjalnych specyfikacjach pojazdu. Zauważ, że wiele norm jest wymiennych; dane dotyczące kompatybilności (jak również opis poszczególnych kategorii) można znaleźć w specjalistycznych źródłach.

Norma jakości oleju silnikowego, którą koncern VAG uważa za obowiązkową do prawidłowego działania przy wykorzystaniu w silniku swoich samochodów. Dla różnych silników (i odpowiednio marek samochodowych), przewidziano własną normę, wśród których są500.00, 501.01, 502.00, 503.00, 503.01, 504.00, 505.00, 505.01, 506.00, 506.01, 507.00, 508.00, 509.00 i 511.00.

Norma jakości oleju silnikowego, którą producent Porsche uważa za niezbędną do prawidłowego działania przy wykorzystaniu w silniku swoich pojazdów. Dla różnych silników (i odpowiednio marek samochodów) przewidziano własną normę, wśród których są A40, C20, C30 i C40.

Norma jakości oleju silnikowego, którą producent BMW uważa za niezbędną do prawidłowego działania przy wykorzystaniu w silnikach swoich samochodów. Dla różnych silników (i odpowiednio marek samochodów) przewidziano własną normę, wśród których są Longlife-98, Longlife-01, Longlife-04, Longlife-12 FE, Longlife-14 FE + i Longlife-17 FE +.

Norma jakości oleju silnikowego, którą producent Mercedes-Benz uważa za obowiązkową do prawidłowego działania przy wykorzystaniu w silniku swoich samochodów. Dla różnych silników (i odpowiednio marek samochodowych), przewidziano własną normę, wśród których są 226,5, 226,51, 226,9, 228,1, 228,3, 228,31, 228,5, 228,51, 229,1, 229,3, 229,31, 229,5, 229,51, 229,52, 229,71, 235,27 i 235,28.

Norma jakości oleju silnikowego, którą producenci samochodów Opel i GM uważają za niezbędną do prawidłowego działania przy wykorzystaniu w silniku swoich samochodów. Dla różnych silników (i odpowiednio marek samochodów) przewidziano swoją normę, wśród których są 6094M, 4718M, Dexos 1, Dexos 1 Gen 2, Dexos 2, Dexos D, GM-LL-B-025 i OV0401547 .

Norma jakości oleju silnikowego, którą koncern PSA Group uważa za niezbędną do prawidłowego działania przy wykorzystaniu w silnikach swoich samochodów. Dla różnych silników (i odpowiednio marek samochodów) przewidziano własną normę, wśród których są B71 2290, B71 2294, B71 2295, B71 2296, B71 2297, B71 2300 i B71 2312.