Porównanie Donic Carbotec 3000 vs Atemi 5000C

Klasa rakiety opisuje ogólne przeznaczenie produktu i jego zdolność do wykonywania różnych technik tenisa stołowego. Ogólne przeznaczenie jest jasny już z nazwy klasy: na przykład dla tych, którzy jeszcze nie trzymali rakiet w dłoni, najlepiej nadają się modele 1*, dla graczy z pewnym doświadczeniem, którzy grają regularnie, można zwrócić uwagę na 2 * itp. Jeśli chodzi o techniki, im więcej gwiazdek, tym szerszy jest dostępny „arsenał”: na przykład w modelach „jednogwiazdkowych” dostępne są tylko imitacje trymowania i top-spin, modele „dwugwiazdkowe” pozwalają aby wykonać te techniki ze średnią siłą, a mocne trymowanie i górne spiny są dostępne już od 3*.

Należy zauważyć, że termin „profesjonalny” w tym przypadku jest nieco umowny: klasa jest wskazana dla gotowej rakiety (patrz „Typ”), podczas gdy zawodowi sportowcy wolą zbierać sprzęt, wybierając samodzielnie podstawę i okładziny. Dlatego oznaczenie 5* odpowiada najbardziej zaawansowanej klasie wśród gotowych rakiet, ale ta klasa jest częściej przeznaczona dla doświadczonych amatorów niż dla przedstawicieli „wielkiego sportu”.

Rakietki do tenisa stołowego mają 3 główne cechy praktyczne: szybkość, rotację i kontrolę. Ogólna klasa produktu, styl gry (patrz wyżej), dostępne techniki, wymagania dotyczące umiejętności gracza itp. zależą od ich wartości i proporcji. Jedną z najpopularniejszych opcji oznaczania jest skala 100-punktowa; ta skala jest również używana w naszym katalogu.

Indeks prędkości opisuje, jak szybko piłka będzie się poruszać po kontakcie z rakietą. Wysokie wartości prędkości są niezwykle ważne dla ofensywnego stylu gry.

Rakietki do tenisa stołowego mają 3 główne cechy praktyczne: szybkość, rotację i kontrolę. Ogólna klasa produktu, styl gry (patrz wyżej), dostępne techniki, wymagania dotyczące umiejętności gracza itp. zależą od ich wartości i proporcji. Jedną z najpopularniejszych opcji oznaczania jest skala 100-punktowa; ta skala jest również używana w naszym katalogu.

Im wyższy wskaźnik rotacji, tym bardziej piłka będzie się kręcić z odpowiednim uderzeniem i tym lepiej rakieta nadaje się do różnych technik związanych z rotacją.

Rakietki do tenisa stołowego mają 3 główne cechy praktyczne: szybkość, rotację i kontrolę. Ogólna klasa produktu, styl gry (patrz wyżej), dostępne techniki, wymagania dotyczące umiejętności gracza itp. zależą od ich wartości i proporcji. Jedną z najpopularniejszych opcji oznaczania jest skala 100-punktowa; ta skala jest również używana w naszym katalogu.

Kontrola opisuje ogólną sterowność rakiety; z grubsza mówiąc, jest to wskaźnik tego, jak łatwo można jej użyć, aby nadać piłce tenisowej dokładnie taką prędkość, kierunek lotu i rotację, jaką chce zapewnić sportowiec. W zasadzie wysokie wartości na pasku sterowania przydadzą się niezależnie od poziomu gracza i stylu gry; jednak zwiększenie prędkości/obrotów ma negatywny wpływ na sterowanie, ponieważ uzyskuje się rakietę „szybszą” lub „skręcającą”, z reguły bardziej wymagającą dokładności ruchów. Dlatego wiele modeli dla profesjonalistów i doświadczonych amatorów z reguły wyróżnia się niskim stopniem kontroli, a rakiety „początkujące” mają przeciwnie wysokie wskaźniki kontroli i niską prędkość / rotację.

- Drewno. Tradycyjny materiał, który od dawna jest używany w rakietach do tenisa stołowego, ale do dziś nie stracił na popularności. Wynika to z połączenia niskiego kosztu z praktycznością i łatwością produkcji. Ponadto w sprzęcie sportowym stosuje się wiele różnych gatunków drewna i wiele specyficznych technologii obróbki, dzięki czemu materiał ten może mieć różne właściwości. W rezultacie drewno jest bardzo popularne, jest szeroko stosowane we wszystkich klasach rakiet - od "początkujących" 1 * do profesjonalnych podstaw blanków (patrz "Typ").

- Polimer. Ten wariant jest również znany jako „plastikowy”. W rzeczywistości obie te nazwy obejmują nie jeden materiał, ale całą klasę, w tym substancje o różnych właściwościach io różnych kosztach. W rezultacie ogólna jakość modelu na bazie polimerowej może się różnić, zwykle zależy to od półki cenowej. Jednocześnie tworzywo sztuczne z wielu powodów nie jest dozwolony przez Międzynarodową Federację Tenisa Stołowego (ITTF) jako główny materiał na podstawę rakiet używanych w zawodach; dlatego ta opcja nie występuje w modelach profesjonalnych, a w modelach nieprofesjonalnych nie otrzymała dystrybucji.

- Węgiel. Ten materiał, znany również jako CFRP, łączy włókna węglowe i wypełniacze polimerowe. Dzięki temu carbon charakteryzuje się niezwykle wysokimi parametrami wytrzymałości i sztywności przy bardzo niskiej wadze. Z drugiej strony jest wrażliw...y na silne wstrząsy i upadki, koszt produktów CFRP jest dość wysoki i podobnie jak tworzywo sztuczne nie jest dozwolony przez ITTF na oficjalnie certyfikowane rakiety. W efekcie tego wszystkiego bazy wykonane w całości z węgla są niezwykle rzadkie – w większości przypadków materiał ten stosowany jest w postaci insertów (patrz niżej).

- Wkładka drewniana + karbonowa. Podstawy wykonane z drewna i uzupełnione jedną lub kilkoma warstwami węgla. Cechy obu tych materiałów zostały opisane powyżej. Tutaj zwracamy uwagę, że zastosowanie węgla w drewnianej podstawie zmniejsza wagę i pozytywnie wpływa na sztywność, a drewno chroni wkładkę przed uderzeniami, a taka konstrukcja jest znacznie tańsza niż całkowicie karbonowa. Z drugiej strony cena takich baz jest wciąż dość wysoka, a wspomniane zalety są naprawdę zauważalne tylko dla profesjonalnych sportowców i doświadczonych amatorów. Dlatego to połączenie występuje głównie w modelach klasy 5*.

- Polimer + węgiel. Łopatki łączące bazę polimerową z wkładkami węglowymi. Więcej szczegółów na temat każdego z tych materiałów, patrz wyżej, a głównymi zaletami tej kombinacji jest to, że rakiety są lżejsze i sztywniejsze niż całkowicie polimerowe, a jednocześnie tańsze i wrażliwe na upadki niż rakiety całkowicie węglowe. Jednocześnie ta kombinacja nie jest tak powszechna, jak druga opisana powyżej kombinacja - drewno + węgiel; wynika to z małej popularności polimerów jako materiału bazowego.

- Wkład drewno + bazalt. Podstawy wykonane z drewna połączonego z jedną lub kilkoma warstwami włókna bazaltowego. Ten materiał jest porównywany do węgla (patrz odpowiedni punkt) - w tym sensie, że bazalt jest również uważany za materiał klasy premium i jest używany w rakietach o odpowiednim poziomie. Jeśli chodzi o właściwości praktyczne, uważa się, że takie wkładki poprawiają czucie piłki i sprzężenie zwrotne, pozwalając na dobrą kontrolę nawet na rakietach o dużej prędkości.

Gąbka to dolna warstwa podkładki pod pokrowcem zewnętrznym (do tego pokrowca najczęściej używana jest guma). Cechy impulsu, jaki rakieta przekazuje piłce, a tym samym cechy lotu piłki po uderzeniu, zależą od grubości gąbki; innymi słowy, wskaźnik ten wpływa na wszystkie trzy praktyczne cechy rakiety - prędkość, rotację, kontrolę. W związku z tym modele dla różnych stylów gry (patrz wyżej) różnią się grubością gąbki.

Tak więc niewielka grubość - do 1,5 mm - jest typowa dla produktów o stylu ochronnym, charakteryzujących się niską prędkością i dobrą kontrolą. W rakietach uniwersalnych zastosowano gąbki o grubości 1,5 - 1,8 mm, co zapewnia równowagę między szybkością a kontrolą. A grube szczęki - od 2 mm - są instalowane w rakietach do gry atakującej, a im grubsze, tym większa prędkość i rotacja, a gorsza kontrola.

Całkowita waga rakiety lub ostrza (patrz Typ). Z reguły w pierwszym przypadku wartości wagowe mieszczą się w zakresie 140 - 180 g; sporadycznie pojawiają się lżejsze modele, głównie rakiety „początkujące” klasy 1* (patrz wyżej). Z większości powodów liczba ta wynosi 50-100 g.

Ogólnie rzecz biorąc, uważa się, że lżejsze rakiety lepiej nadają się dla początkujących graczy - w szczególności niewielka waga przyczynia się do dobrej kontroli. A wyszkoleni profesjonaliści mogą używać bardziej „ciężkiego” sprzętu. Ponadto uważa się, że ciężkie rakiety lepiej nadają się do atakującego stylu gry (patrz wyżej), podczas gdy lżejsze są wygodniejsze w obronie. Cóż, w każdym razie wybór wagi zależy od osobistych odczuć: rakieta nie powinna wydawać się ani zbyt lekka, ani zbyt ciężka.