-
Sterowanie. Ta cecha oznacza, że łódź jest wyposażona w kierownicę i specjalne drążki, które podczas ruchu kierownicy obracają śmigło (a) w kierunku, w którym należy skręcić; zwykle obok kierownicy znajduje się uchwyt dławika. Sterowanie występuje wyłącznie w łodziach RIB z kilami z włókna szklanego (patrz Typ dna); ma to znaczący wpływ na koszty, ale jest to równoważone szeregiem praktycznych zalet. Tak więc kierownica znajduje się zwykle mniej więcej pośrodku kokpitu, skąd widok jest znacznie lepszy niż z rufy (szczególnie w trybie ślizgania, gdy dziób łodzi jest mocno podniesiony); a sternik siedzi prosto przy sterze, twarzą do przodu - wygodniej niż pozycja półobrotowa rumpla zewnętrznego.
-
Zawór spustowy wody. Obecność oddzielnego zaworu w konstrukcji łodzi do odprowadzania wody z kokpitu za burtę. W wielu modelach taki zawór może być używany zarówno na lądzie, jak i w ruchu, a w każdym razie znacznie upraszcza usuwanie wody, która dostała się do środka - w przeciwnym razie musiałby zostać odpowietrzony, a nawet cały statek musiałby być przewrócony.
-
Uchwyty do przenoszenia. Obecność specjalnych uchwytów w konstrukcji łodzi do przenoszenia łodzi w pozycji nadmuchanej. Same cylindry stosowane we współczesnych łodziach mają zwykle gładką powierzchnię z minimalną ilością wystających części, w wyniku czego trudno je uchwycić. Dlatego dla dodatkowej wy
...gody przewidziano osobne uchwyty - znacznie ułatwiają one takie zadania, jak wyciąganie statku na brzeg.
- Oarlocks. Obecność dulek w konstrukcji łodzi - specjalne urządzenia po bokach, do których można zamontować wiosła podczas wiosłowania. Jednocześnie każda łopatka jest przymocowana mniej więcej pośrodku i może poruszać się w płaszczyźnie pionowej i poziomej. Taka instalacja zapewnia dodatkową wygodę i zmniejsza obciążenie ramion wioślarza - w przeciwnym razie musiałby pracować tylko jednym wiosłem, stale je utrzymując na wadze i ryzykując wypuszczenie do wody. To prawda, że wioślarstwo z użyciem dulek zakłada pozycję wioślarza z plecami do przodu, ponadto jest słabo przystosowane do niektórych sytuacji (np. Do manewrowania na terenach zalewowych); ale te urządzenia zwykle nie przeszkadzają w wiosłowaniu w inny sposób.
- Rym. Obecność oczka w konstrukcji łodzi - specjalne mocowanie do lin, zwykle instalowane na dziobie. Taki uchwyt może mieć inny projekt i przeznaczenie. Tak więc klasyczne oko jest wykonane w postaci pierścienia i jest używane zarówno do liny kotwicznej, jak i do liny holowniczej; ale są też opcje „czysto kotwicowe” - w postaci stojaka z rowkiem, przez który przechodzi lina (tak, aby była zamocowana we właściwym miejscu i nie ocierała się ponownie o boki).
- Bulwark. Obecność nadburcia w konstrukcji łodzi - bariera zainstalowana nad głównymi cylindrami; z reguły taka bariera jest sama w sobie dodatkowym balonem. Nadburcie spełnia kilka funkcji. Najbardziej oczywistym z nich jest wzrost pojemności, komfortu i bezpieczeństwa: dzięki zwiększonej wysokości burt zmniejsza się ryzyko wypadnięcia przedmiotów lub ludzi z kokpitu, można tam umieścić więcej ponadgabarytowych ładunków i mniej rozprysku przez takie strony. Ponadto nadburcie zwiększa sztywność wzdłużną kadłuba, ponadto jego objętość można oddzielić od głównych cylindrów; wszystko to ma pozytywny wpływ na ogólną niezawodność. Ta cecha występuje głównie wśród modeli z wyższej półki zaprojektowanych z myślą o trudnych warunkach i długich pobytach z dala od wybrzeża.
- Listwa odbojowa. Służy jako odporny na wstrząsy zderzak. Belka jest przyklejana na obwodzie łodzi, wzdłuż linii styku deski z przeszkodami i służy jako odbojnik, gdy łódź jest zacumowana do drewnianych lub betonowych pomostów. Może być wykonany z gumy, PCV, plastiku i innych materiałów. Oczywiście zainstalowanie go na łodzi ma również pewne negatywne aspekty. Tak więc prawidłowa wiązka sprawia, że łódź jest nieco cięższa i pogarsza jej skręcanie. Taka łódź jest trudniejsza do transportu i przechowywania.
- Amortyzator wodny. Częścią błotnika jest rębak wodny - pas zagęszczonego materiału po zewnętrznej stronie boków. Ten pasek zapewnia ochronę podczas cumowania w doku, przejeżdżania przez roślinność wodną i tym podobne. A deflektor wody to „daszek” pochylony wzdłuż błotnika; jego celem jest zapobieganie przedostawaniu się wody do kokpitu łodzi, zwłaszcza podczas poruszania się z dużą prędkością.
- Kabel Leer. Lina jest instalowana na mocowaniach od zewnętrznej strony desek i „otacza” je w całości lub w części. Funkcja ta ma wiele zastosowań. Na przykład osoba za burtą może trzymać się kabla - jest to łatwiejsze niż czepianie się samych cylindrów lub innych urządzeń. Kabel może być również używany jako zamiennik lub dodatek do uchwytów do przenoszenia (patrz "Cechy dodatkowe"), jako miejsce do mocowania różnego sprzętu itp.
