Porównanie Makita ELM3720 vs Bosch ARM 37 06008A6201

Maksymalna wysokość koszenia, jaką może zapewnić kosiarka, czyli maksymalna wysokość trawy, która może pozostać po przejechaniu maszyny.

Parametr ten ma znaczenie głównie w przypadkach, gdy chcemy pozostawić trawę na trawniku stosunkowo wysoką. Ponadto kosiarki do trawy o dużej wysokości koszenia mają szeroki zakres regulacji wysokości.

Liczba regulacji wysokości koszenia przewidzianych dla kosiarki. Im więcej takich regulacji (przy tym samym zakresie regulacji), tym dokładniej możesz dobrać wysokość koszenia. Zwróć uwagę, że w niektórych robotach (patrz „Rodzaj”) liczba ta sięga 30 lub więcej w zakresie od 30 do 60 mm; innymi słowy, wysokość można regulować z milimetrową precyzją.

Powierzchnia obszaru, dla którego przeznaczona jest kosiarka. Nie można twierdzić, że parametr ten jest krytyczny przy wyborze urządzenia, są to tylko zalecenia producenta i są bardzo arbitralne. Są one jednak więcej niż uzasadnione i generalnie pokazują dostępny zakres pracy oparty na nagrzewaniu się silnika, pojemności zbiornika lub akumulatora oraz innych czynnikach wpływających na czas pracy.

Rodzaj kosza używanego przez kosiarkę do zbierania skoszonej trawy.

— Twardy. Kosze (pojemniki) wykonane z twardego materiału, najczęściej z tworzywa sztucznego. Taki pojemnik jest wygodniejszy do rozładowania niż miękki, jest trwalszy i bardziej niezawodny, ale waży trochę więcej.

— Miękki. Zalety koszy z miękkiej tkaniny to przede wszystkim ich niska waga oraz możliwość zwijania gdy nie są używane, co może ułatwić przechowywanie. Ponadto stopień napełnienia takiego kosza można monitorować wzrokowo bez żadnych specjalnych wskaźników. Z drugiej strony, miękkie kosze są bardzo niewygodne w rozładunku.

— Kombinowany. Kosze, które łączą miękkie i twarde materiały w konstrukcji; twarda jest zwykle górna część. Takie połączenie ułatwia rozładowanie kosza, a jednocześnie pozwala na zwinięcie go dość kompaktowo w celu przechowywania.

— Brak. Brak kosza jest typowy dla niektórych typów kosiarek, w szczególności kosiarek listwowych i podkaszarek (patrz „Rodzaj”). W klasycznych kosiarkach zwykle oznacza to, że ten model nie zakłada zbierania trawy – cała skoszona roślinność pozostaje na ziemi. Jednocześnie większość tych modeli ma funkcję mulczowania (patrz wyżej), jednak są wyjątki.

Wskaźnik wskazujący stopień zapełnienia kosza. Konstrukcja i możliwości takiego wskaźnika mogą być różne: na przykład w niektórych modelach daje tylko sygnał przepełnienia, w innych — pozwala w dowolnym momencie określić ilość trawy w koszu. Jednak w każdym przypadku funkcja ta zapewnia dodatkową wygodę: pozwala ocenić pełność bez zdejmowania kosza i bez przerywania pracy.

— Samojezdna. W samojezdnych kosiarkach silnik obraca nie tylko część tnącą, ale także koła kosiarki; dzięki temu użytkownik nie musi popychać jej przed sobą – wystarczy tylko ustawić i kontrolować kierunek ruchu. Jest to wygodne, ale takie modele są droższe niż modele bez własnego napędu. Wynika to nie tylko ze złożoności konstrukcji, ale także z faktu, że tego typu urządzenia wymagają mocniejszych silników – w końcu moc trzeba podzielić między osprzętem tnącym a układem jezdznym. Z tego samego powodu urządzenie z własnym napędem będzie mniej wydajne i skuteczne niż odpowiednik bez własnego napędu o tej samej mocy. Jednak niektóre typy kosiarek z definicji są samojezdne – w szczególności są to ciężkie modele profesjonalne, które trudno byłoby pchać rękami, a także ridery (traktorki ogrodowe)(patrz "Rodzaj").

— Regulacja wysokości uchwytu. Możliwość regulacji wysokości uchwytu kosiarki, co pozwala optymalnie dopasować urządzenie do wzrostu użytkownika. Funkcja ta jest szczególnie przydatna dla osób niskich lub odwrotnie wysokich – domyślnie uchwyty kosiarek są wykonane dla osób średniego wzrostu, a bez regulacji wysokości praca z urządzeniem byłaby niewygodna.

— Koła skrętne. Obecność w kosiarce do trawy specjalnych, tzw. samonastawnych kół (podobnych do stosowanych np. w wózkach sklepowych). Koła te skręcają automatyczn...ie w kierunku jazdy urządzenia, co znacznie zmniejsza promień skrętu kosiarki i zwiększa jej zwrotność. Jednocześnie należy zauważyć, że ta konstrukcja jest zwykle stosowana tylko do kół przednich, podczas gdy tylne pozostają sztywno przymocowane do osi. Więc nadal nie da się przesuwać takiej konstrukcji na boki.

— Dysza do mycia. Obecność w kosiarce dyszy (złączki) do podłączenia węża ogrodowego; zwykle ta dysza znajduje się na osłonie i jest przeznaczona do standardowego złącza używanego w wężach. Jak sama nazwa wskazuje, funkcja ta pozwala umyć osłonę i nóż urządzenia, usuwając z nich resztki trawy i inne zabrudzenia: w tym celu wystarczy podłączyć wąż, włączyć przystawkę roboczą i dozować wodę. Jest to o wiele wygodniejsze niż zdejmowanie osłony i noża do ręcznego umycia — zwłaszcza jeśli chodzi o ciężką profesjonalną kosiarkę lub rider (patrz "Rodzaj").

— Uchwyt na kubek. Obecność uchwytu na kubek w konstrukcji kosiarki — specjalistycznego stojaka na szklanki i stosunkowo małe butelki. Taki stojak ma zwykle charakterystyczne wgłębienie, w którym montowany jest pojemnik z piciem dla operatora. Często uchwyty na kubki są podwójne, są one umieszczane na osobnym panelu między rurkami rękojeści urządzenia. Uchwyty na kubki spotykane są w tradycyjnych kosiarkach i mini-riderach (traktorkach).

Poziom hałasu wytwarzanego przez urządzenie podczas pracy. Z reguły w charakterystyce wskazywany jest pewien średni wskaźnik — w standardowym trybie działania; jednak rzeczywiste wartości zwykle nie różnią się zbytnio od podanych.

Im niższy poziom hałasu, tym wygodniejsza jest obsługa maszyny i mniejsze zmęczenie operatora. W przypadku kosiarek jest to szczególnie ważne, ponieważ te urządzenia są dość głośne — nawet najcichsze modele (niektóre roboty koszące) dają około 47 — 48 dB, co jest porównywalne z mówieniem ze średnią głośnością. Należy zauważyć, że decybel jest wielkością nieliniową, a najłatwiejszym sposobem oszacowania rzeczywistej głośności jest wykorzystanie tabel porównawczych. Oto prosta tabela dla wartości występujących we współczesnych kosiarkach:

— 60 — 65 dB — rozmowa na podniesionych tonach w odległości około 1 m;
70 dB — głośna rozmowa kilku osób w tej samej odległości;
75 dB — głośny śmiech z odległości 1 m;
80 dB — silnik motocyklowy, odkurzacz o średniej mocy.
90 dB — głośne krzyki, wagon towarowy w odległości 7 — 10 m;
100 dB — pociąg metra lub głośny sygnał samochodowy w odległości 5 — 7 m, warsztat przemysłowy;
110 dB — silnik ciągnika w odległości około 1 m.

Oprócz subiektywnych odczuć istnieją określone normy sanitarne, które ograniczają narażenie na silny hałas. Tak więc, zgodnie z normami europejskimi, hałas o poziomie 85 dB można słuchać bez sprzętu ochronnego przez 8 h, 91 dB — 2...godziny, 97 dB — pół godziny, a 103 dB — tylko 7 minut. Dlatego przy wyborze jednostki warto wziąć pod uwagę czas pracy z nią – przy dużym poziomie hałasu mogą być potrzebne słuchawki ochronne.