Porównanie Hansa FCMX64040 stal nierdzewna vs Hansa FCMW68020 biały

Rodzaj płyty grzewczej przewidzianej w kuchence.

Płyta jest główną częścią roboczą kuchenki, jej górną częścią, na której znajdują się palniki. Rodzaj takiej powierzchni zależy od rodzaju palników:

— Gazowa. Palniki gazowe wygodne przede wszystkim dzięki natychmiastowej reakcji na obrót pokrętła regulatora mocy. Ponadto nadają się do nich naczynia wykonane z dowolnych materiałów i w dowolnym kształcie dna - pod warunkiem, że są odporne na zmiany temperatury i stabilnie stoją na ruszcie. Ponadto takie piece są tańsze w eksploatacji niż elektryczne. Ich główną wadą jest konieczność podłączenia gazu i tutaj jest kilka niuansów. Po pierwsze, gazociągi nie są wszędzie (np. nie są przeprowadzane do domów powyżej 10 pięter); a używanie butli gazowych jest dość problemowe. Po drugie, połączenie wymaga szczególnej uwagi, musi je wykonać gazownik. Należy również zwrócić uwagę, że palniki gazowe są bardziej wymagające pod względem przestrzegania zasad bezpieczeństwa niż elektryczne.

— Elektryczny. Kuchenki elektryczne są bezpieczne i łatwe w użyciu: nie mają otwartego ognia, który mógłby się zapalić i który może zgasnąć, co prowadzi do wycieku gazu. W takich urządzeniach łatwiej jest zaimplementować różne dodatkowe funkcje niż w kuchenkach gazowych. Poza tym, w każdym domu jest prąd, w przeciwieństwie do gazu; a procedura podłączenia jest dość prosta (choć w niektórych przypadkach może r...ównież wymagać udziału specjalisty). Z drugiej strony, piece elektryczne są dość „żarłoczne” pod względem zużycia energii; w związku z tym wymagają wysokiej jakości okablowania, a ich eksploatacja jest droższa niż w przypadku kuchenek gazowych (choć częściowo jest to kompensowane przez stosowanie specjalnych taryf za energię elektryczną dla właścicieli kuchenek elektrycznych). Inną wadą jest znaczna bezwładność cieplna, jednak w niektórych zaawansowanych typach palników ( Hi-Light , indukcyjnych - patrz poniżej) ona jest zminimalizowana. Chcemy również zwrócić uwagę, że wszystkie piece elektryczne są wymagające pod względem kształtu naczyń: muszą mieć równe dno, aby zapewnić bliski kontakt z palnikiem, a grzejniki indukcyjne mają również ograniczenia materiałowe.

— Kombinowana. Płyta, która łączy w sobie palniki gazowe i elektryczne. Najpopularniejszym formatem takich modeli jest „3+1”, 3 palniki gazowe i 1 elektryczny; oznacza to, że w rzeczywistości mówimy o kuchenkach gazowych, uzupełnionych grzejnikiem elektrycznym. Najbardziej zauważalną zaletą takich płyt jest możliwość pracy nawet wtedy, gdy jedno ze źródeł energii jest niedostępne (np. Podczas przerw w dostawie gazu). Oprócz tego, kombinacja różnych grzałek pozwala użytkownikowi dopasować optymalny rodzaj nagrzewania w każdym przypadku. Jednocześnie taka uniwersalność rzadko jest krytyczna, a po podłączeniu piece kombinowane łączą wszystkie złożoności gazu i energii elektrycznej: wymagają zarówno dostępności zasilania gazem, jak i udziału gazownika oraz wysokiej jakości okablowania. W konsekwencji, takich produkowanych modeli jest stosunkowo niewiele i są one przeznaczone głównie dla tych, którzy chcą mieć „rezerwę” w przypadku problemów z dostawą gazu.

Nominalna objętość piekarnika, przewidziana w konstrukcji płyty. Z reguły objętość robocza piekarnika jest wskazywana jako nominalna, innymi słowy, maksymalna objętość produktów, które można w nim umieścić bez uszczerbku dla wydajności pracy. Odpowiednio, większy piekarnik przyda się do gotowania większych ilości potraw; z drugiej strony taka pojemność znacznie wpłynie na cenę i wymiary kuchenki.

Chcemy zwrócić uwagę, że kupując zwykłą kuchenkę domową na 4 palniki i nie planując dużo gotować w piekarniku, można zignorować parametr ten: pojemność piekarnika jest zwykle dobierana w taki sposób, że wystarczy do większości prostych zadań, takich jak zrobienie ciasta czy pieczenie kurczaka. Ale w przypadku poważniejszego użytkowania może być wymagany większy piekarnik. Szczegółowe zalecenia, dotyczące objętości można znaleźć w specjalnych źródłach.

Przy obecności kamery dodatkowej (patrz niżej), ten punkt zwykle wskazuje tylko na objętość głównego piekarnika.

Najwyższa temperatura, do której piekarnik może się nagrzać w normalnym trybie pracy. Wartość minimalna, występująca w nowoczesnych modelach to 230 °C; jednak nawet tak niska temperatura jest uważana za wystarczającą dla większości prostych potraw. Średnim wskaźnikiem można nazwać 240-250 °C, takie nagrzewanie zapewnia większość nowoczesnych piekarników. A najbardziej „gorące” modele są w stanie nagrzać się do 300 °C i więcej - takie możliwości przydadzą się w przypadku niektórych specyficznych przepisów, które wymagają wysokich temperatur.

Nominalna moc piekarnika, zainstalowanego w kuchence. Wskazana jest tylko dla piekarników elektrycznych (patrz wyżej). Przy określaniu tego parametru brana jest pod uwagę moc wszystkich pól grzejnych i innych urządzeń zainstalowanych w piekarniku (grill, konwektor, rożen z napędem itp.); innymi słowy, ten punkt wskazuje na maksymalne pobór mocy.

Dane te będą przydatne przede wszystkim do oceny zużycia energii elektrycznej, a także obciążenia sieci elektroenergetycznej podczas pracy. Ale tylko piekarniki o podobnej funkcjonalności można porównać ze sobą pod względem mocy - na przykład dwa modele z konwekcją. W przeciwnym razie porównanie może okazać się błędne: np. Model na 3 kW z grillem w trybie „zwykłego piekarnika” będzie gorszy od modelu o tej samej mocy bez grilla, bo część mocy pierwszego urządzenia przypada na grill, który nie działa w tym trybie.

- Termostat - urządzenie do regulacji i utrzymania wymaganej temperatury w piekarniku. Obecność termostatu eliminuje konieczność ciągłego monitorowania trybu gotowania przez użytkownika - zamiast tego wystarczy ustawić termostat na żądaną temperaturę, a piekarnik automatycznie będzie ją utrzymywał.

- Timer. Urządzenie do odliczania czasu: użytkownik ustawia określony czas, po którym emitowany jest sygnał dźwiękowy. Funkcjonalność timera może być różna w zależności od urządzenia - od prostego pokrętła z dokładnością regulacji +/- 3 minuty, do jednostki elektronicznej z wyświetlaczem, która odlicza czas z dokładnością do sekundy, a nawet wyłącza piec na koniec odliczania (patrz „Automatyczne wyłączanie”). Jednak w każdym przypadku funkcja ta znacznie upraszcza życie użytkownika - wygodniej jest ustawić timer i czekać na sygnał, niż śledzić czas przez timer.

- Konwekcja. Funkcja konwekcji zapewnia dodatkową cyrkulację gorącego powietrza i równomiernie rozprowadza ciepło w całym piekarniku. Szczególnie przydatna podczas przygotowywania wypieków.

- Rożen. Stosuje się do przygotowywania wielu potraw, w szczególności szaszłyka: produkty są nawlekane na rożen i obracane na nim, co zapewnia równomierne nagrzewanie i pieczenie. Najczęściej rożen łączy się z grillem (patrz poniżej), chociaż nie jest to konieczne. Ponadto urz...ądzenie to może być wyposażone w silnik elektryczny do automatycznego obracania.

— Grill (elektryczny lub gazowy). W tym przypadku grill jest otwartym grzejnikiem zainstalowanym w komorze piekarnika i przeznaczonym do gotowania potraw za pomocą promieniowania cieplnego; może być używany samodzielnie lub w połączeniu z innymi trybami piekarnika. Grill pozwala na efektywne smażenie różnych potraw: np. można na nim gotować mięso z charakterystyczną skórką, zarumienione grzanki, smażyć warzywa itp, co jest. zdrowsze, niż tradycyjne smażenie.
Jeśli chodzi o rodzaje grilli, to obecnie najbardziej popularne są grille elektryczne - są proste w konstrukcji, zapewniają równomierne grzanie, pozwalają na dokładne dostosowanie trybu i korzystanie z wielu dodatkowych funkcji (aż do automatycznych programów gotowania). Więc te grille można znaleźć nawet w piekarnikach gazowych. Jednak urządzenia gazowe są używane znacznie rzadziej: są uważane za bardziej ekonomiczne, ale bardziej złożone w konstrukcji i mniej wygodne w regulacji niż elektryczne.

- Gotowanie na parze. Możliwość wykorzystania piekarnika do gotowania na parze. Gotowanie odbywa się w głównej komorze piekarnika, a para pochodzi ze specjalnego zbiornika, do którego wcześniej wlewa się woda. Ta metoda jest uważana za „zdrowszą” niż tradycyjne gotowanie, a tym bardziej smażenie; ponadto ona często okazuje się optymalną dla osób z ograniczeniami żywieniowymi.

- Blokada drzwi . System bezpieczeństwa niektórych nowoczesnych modeli pieców zapewnia blokowanie drzwi piekarnika, które można odwołać, naciskając jednocześnie kilka klawiszy na panelu sterowania lub używając zamek. Funkcja ta jest przydatna w rodzinach z małymi dziećmi.

- Automatyczny samozamykacz drzwi . Takie urządzenie odpowiada za samoczynne domykanie drzwi, a w niektórych modelach także za otwieranie. Chodzi o to, że użytkownik nie musi całkowicie zamykać/otwierać drzwi - wystarczy dociągnąć je do właściwego miejsca, a dalej samozamykacz płynnie doprowadzi do stanu całkowicie otwartego lub zamkniętego. Taki system zmniejsza do zera ryzyko pozostawienia piekarnika nie do końca zamkniętego i wydłuża żywotność urządzenia na równi z komfortem akustycznym wynikającym z ciągłego trzaskania drzwiami.

- Podświetlenie piekarnika. Lampa do oświetlenia wnętrza piekarnika. Włączając taką lampkę można ocenić sytuację w piekarniku bez ponownego otwierania i bez uwalniania ciepła. Nawet przy otwartych drzwi podświetlenie może się przydać - na przykład podczas wyjmowania poszczególnych produktów z blachy do pieczenia (ciasta, ciasteczek itp.) Lub podczas czyszczenia piekarnika. Chcemy zwrócić uwagę, że podświetlenie wymaga połączenia sieciowego, nawet jeśli mówimy o kuchence gazowej.

- Emalia. Powłoka emaliowana jest tania i stosunkowo łatwa do czyszczenia. Co więcej, emalia może mieć różną kolorystykę, daje to możliwość nadania płytom oryginalnego wyglądu (choć najpopularniejszy jest klasyczny biały kolor). Z drugiej strony, podczas użytkowania na takiej powierzchni mogą się pojawić pęknięcia, wióry i zadrapania. W konsekwencji taka powłoka jest typowa głównie dla stosunkowo niedrogich płyt.

- Stal nierdzewna. Stalowe powierzchnie płyt są bardzo trwałe i atrakcyjne. To prawda, że utrzymanie takiej płyty w czystości będzie wymagało wiele wysiłku: nawet niewielkie zanieczyszczenia są zauważalne na powierzchni stalowej (szczególnie polerowanej), a czyszczenie jest trudniejsze niż z emalii (w szczególności użycie produktów ściernych może prowadzić do zadrapań). Ponadto takie powierzchnie są nieco droższe niż emaliowane, a w rzeczywistości istnieją dla nich dwie opcje wyglądu - matowa i błyszcząca.

- Szkło ceramiczne. Materiał, występujący głównie w piecach elektrycznych; w modelach gazowych jest rzadko używany, głównie ze względów estetycznych. Główne zalety ceramiki szklanej to odporność na ciepło oraz wysoka przepuszczalność ciepła i promieniowania elektromagnetycznego. Pozwala to na umieszczenie grzejników elektrycznych (niezależnie od typu) bezpośrednio pod taką powierzchnią. W efekcie powierzchnia płyty jest płaska, bez wystających el...ementów, co ułatwia czyszczenie i zapewnia schludny wygląd. Ceramikę szklaną można czyścić nawet bardziej silnymi detergentami. Głównymi wadami tego materiału są jego wysoki koszt i wrażliwość na uderzenia.

- Szkło hartowane . Materiał, podobny wyglądem do ceramiki szklanej, opisanej powyżej: powierzchnie szklane mają atrakcyjny wygląd, zwykle z połyskiem. Inną wspólną cechą jest łatwość czyszczenia: większość plam ze szkła hartowanego można łatwo usunąć. Jednak materiał ten nie jest tak wytrzymały jak szkło ceramiczne: jest znacznie bardziej wrażliwy na uderzenia i znacznie gorzej znosi ciepło, przez co nie nadaje się do montażu nad grzejnikami. W efekcie szkło ceramiczne stosowana jest głównie w piecach gazowych, gdzie palniki umieszczone są nad powierzchnią płyty, przez co ona stosunkowo słabo się nagrzewa. Kolejną kategorią płyt z taką powierzchnią są modele elektryczne z palnikami indukcyjnymi, w których podstawowe nagrzewanie jest poddawane garnkom (więcej szczegółów poniżej).

- Tworzywo sztuczne. Powierzchnia płyty grzewczej wykonana ze specjalnego żaroodpornego tworzywa sztucznego. Dość specyficzny wariant, występujący głównie wśród przenośnych jednopalnikowych kuchenek elektrycznych z palnikami indukcyjnymi (patrz poniżej). Wynika to z kilku powodów. Jednym z nich jest to, że mimo „żaroodporności”, nawet dość wytrzymałe odmiany plastiku nie tolerują ciepła na gazie czy klasycznym palniku elektrycznym; ale z nagrzewnicą indukcyjną ten materiał działa bez problemów, zwłaszcza, że jest dobrze przepuszczalny dla promieniowania elektromagnetycznego. Plastik jest tańszy niż szkło hartowane czy szkło ceramiczne, poza tym waży mniej - to ostatnie jest ważne w przypadku kuchenki, którą często planuje się przenosić z miejsca na miejsce. Jednocześnie wszystkie te zalety nie można nazwać krytycznymi, w wyniku czego ta opcja, nawet w swojej niszy, nie otrzymała dużej dystrybucji.

Liczba palników gazowych zwykłych w konstrukcji płyty (bez względu na Palniki WOK, patrz poniżej). Informacje na temat ogrzewania gazowego można znaleźć w "Rodzaj powierzchni do gotowania". Klasycznym rozwiązaniem dla zwykłej kuchenki domowej z piekarnikiem (bez względu na rodzaj płyty) jest 4 palniki — to zapewnia dobrą "wielozadaniowość" i w tym samym czasie pozwala zachować wymiary urządzenia w granicach rozsądnych.

Liczba palników żeliwnych w konstrukcji płyty.

Palniki żeliwne to najprostszy rodzaj palników elektrycznych (patrz „Rodzaj płyty”). Taka grzałka wygląda jak koło wzniesione nad płytą. Głównymi zaletami takich palników są prostota konstrukcji i niski koszt. Z drugiej strony nagrzewają się wolno i mają wysoką bezwładność cieplną - czyli reagują z dużym opóźnieniem na zmiany mocy grzewczej. Inną wadą jest to, że kółka z czasem mogą się odkształcać, po 2-3 latach taka grzałka może wymagać wymiany. W rezultacie głównym obszarem zastosowania palników żeliwnych są niedrogie piece elektryczne, a także modele kombinowane, w których grzejnik elektryczny jest zapasowy.

Materiał, z którego wykonane są ruszty na palnikach płyty. Parametr ten dotyczy tylko palników gazowych - płyty elektryczne nie są wyposażone.

- Stalowe. Najpopularniejszym rodzajem ruszt jest stal, pokryta specjalną żaroodporną emalią. Są dość praktyczne, niezawodne, mają stosunkowo niską wagę, schludny wygląd, a jednocześnie niedrogie, dzięki czemu często spotykane w modelach najprostszych i standardowych. Główną wadą ruszt stalowych jest trudność w oczyszczeniu przylegających zabrudzeń - w tym sensie, że zbyt intensywne czyszczenie może uszkodzić emalię. Ponadto są mniej trwałe niż żeliwne i mogą się odkształcać pod ciężkimi garnkami - w efekcie nie będą stabilnie stać na płycie, a ruszt najprawdopodobniej będzie wymagał wymiany.

- Żeliwne. Ruszty żeliwne znacznie cięższe od stalowych, ponadto często wyglądają na masywniejsze i bardziej rażące. Z drugiej strony, są bardziej niezawodne, trwałe i stabilne, dobrze znoszą nawet duży ciężar i znacznie dłużej zachowują swoją roboczą formę. Ponadto, żeliwo jest w pewnym sensie łatwiejsze do czyszczenia: chociaż zanieczyszczenia odchodzą z niego gorzej niż z emalii, jednak w skrajnych przypadkach całkiem możliwe jest użycie środków ściernych bez obawy o uszkodzenie powierzchni.