Porównanie Amica 614McE3.45ZpTsDQ XL stal nierdzewna vs Kaiser HGE 50306 MKW biały

Nominalna objętość piekarnika, przewidziana w konstrukcji płyty. Z reguły objętość robocza piekarnika jest wskazywana jako nominalna, innymi słowy, maksymalna objętość produktów, które można w nim umieścić bez uszczerbku dla wydajności pracy. Odpowiednio, większy piekarnik przyda się do gotowania większych ilości potraw; z drugiej strony taka pojemność znacznie wpłynie na cenę i wymiary kuchenki.

Chcemy zwrócić uwagę, że kupując zwykłą kuchenkę domową na 4 palniki i nie planując dużo gotować w piekarniku, można zignorować parametr ten: pojemność piekarnika jest zwykle dobierana w taki sposób, że wystarczy do większości prostych zadań, takich jak zrobienie ciasta czy pieczenie kurczaka. Ale w przypadku poważniejszego użytkowania może być wymagany większy piekarnik. Szczegółowe zalecenia, dotyczące objętości można znaleźć w specjalnych źródłach.

Przy obecności kamery dodatkowej (patrz niżej), ten punkt zwykle wskazuje tylko na objętość głównego piekarnika.

Najwyższa temperatura, do której piekarnik może się nagrzać w normalnym trybie pracy. Wartość minimalna, występująca w nowoczesnych modelach to 230 °C; jednak nawet tak niska temperatura jest uważana za wystarczającą dla większości prostych potraw. Średnim wskaźnikiem można nazwać 240-250 °C, takie nagrzewanie zapewnia większość nowoczesnych piekarników. A najbardziej „gorące” modele są w stanie nagrzać się do 300 °C i więcej - takie możliwości przydadzą się w przypadku niektórych specyficznych przepisów, które wymagają wysokich temperatur.

- Termostat - urządzenie do regulacji i utrzymania wymaganej temperatury w piekarniku. Obecność termostatu eliminuje konieczność ciągłego monitorowania trybu gotowania przez użytkownika - zamiast tego wystarczy ustawić termostat na żądaną temperaturę, a piekarnik automatycznie będzie ją utrzymywał.

- Timer. Urządzenie do odliczania czasu: użytkownik ustawia określony czas, po którym emitowany jest sygnał dźwiękowy. Funkcjonalność timera może być różna w zależności od urządzenia - od prostego pokrętła z dokładnością regulacji +/- 3 minuty, do jednostki elektronicznej z wyświetlaczem, która odlicza czas z dokładnością do sekundy, a nawet wyłącza piec na koniec odliczania (patrz „Automatyczne wyłączanie”). Jednak w każdym przypadku funkcja ta znacznie upraszcza życie użytkownika - wygodniej jest ustawić timer i czekać na sygnał, niż śledzić czas przez timer.

- Konwekcja. Funkcja konwekcji zapewnia dodatkową cyrkulację gorącego powietrza i równomiernie rozprowadza ciepło w całym piekarniku. Szczególnie przydatna podczas przygotowywania wypieków.

- Rożen. Stosuje się do przygotowywania wielu potraw, w szczególności szaszłyka: produkty są nawlekane na rożen i obracane na nim, co zapewnia równomierne nagrzewanie i pieczenie. Najczęściej rożen łączy się z grillem (patrz poniżej), chociaż nie jest to konieczne. Ponadto urz...ądzenie to może być wyposażone w silnik elektryczny do automatycznego obracania.

— Grill (elektryczny lub gazowy). W tym przypadku grill jest otwartym grzejnikiem zainstalowanym w komorze piekarnika i przeznaczonym do gotowania potraw za pomocą promieniowania cieplnego; może być używany samodzielnie lub w połączeniu z innymi trybami piekarnika. Grill pozwala na efektywne smażenie różnych potraw: np. można na nim gotować mięso z charakterystyczną skórką, zarumienione grzanki, smażyć warzywa itp, co jest. zdrowsze, niż tradycyjne smażenie.
Jeśli chodzi o rodzaje grilli, to obecnie najbardziej popularne są grille elektryczne - są proste w konstrukcji, zapewniają równomierne grzanie, pozwalają na dokładne dostosowanie trybu i korzystanie z wielu dodatkowych funkcji (aż do automatycznych programów gotowania). Więc te grille można znaleźć nawet w piekarnikach gazowych. Jednak urządzenia gazowe są używane znacznie rzadziej: są uważane za bardziej ekonomiczne, ale bardziej złożone w konstrukcji i mniej wygodne w regulacji niż elektryczne.

- Gotowanie na parze. Możliwość wykorzystania piekarnika do gotowania na parze. Gotowanie odbywa się w głównej komorze piekarnika, a para pochodzi ze specjalnego zbiornika, do którego wcześniej wlewa się woda. Ta metoda jest uważana za „zdrowszą” niż tradycyjne gotowanie, a tym bardziej smażenie; ponadto ona często okazuje się optymalną dla osób z ograniczeniami żywieniowymi.

- Automatyczny samozamykacz drzwi . Takie urządzenie odpowiada za samoczynne domykanie drzwi, a w niektórych modelach także za otwieranie. Chodzi o to, że użytkownik nie musi całkowicie zamykać/otwierać drzwi - wystarczy dociągnąć je do właściwego miejsca, a dalej samozamykacz płynnie doprowadzi do stanu całkowicie otwartego lub zamkniętego. Taki system zmniejsza do zera ryzyko pozostawienia piekarnika nie do końca zamkniętego i wydłuża żywotność urządzenia na równi z komfortem akustycznym wynikającym z ciągłego trzaskania drzwiami.

- Podświetlenie piekarnika. Lampa do oświetlenia wnętrza piekarnika. Włączając taką lampkę można ocenić sytuację w piekarniku bez ponownego otwierania i bez uwalniania ciepła. Nawet przy otwartych drzwi podświetlenie może się przydać - na przykład podczas wyjmowania poszczególnych produktów z blachy do pieczenia (ciasta, ciasteczek itp.) Lub podczas czyszczenia piekarnika. Chcemy zwrócić uwagę, że podświetlenie wymaga połączenia sieciowego, nawet jeśli mówimy o kuchence gazowej.

Sposób czyszczenia powierzchni wewnętrznej przewidziany w konstrukcji piekarnika. Oprócz tradycyjnego i bardziej zaawansowanego czyszczenia parowego, istnieje czyszczenie katalityczne i pirolityczne(z wyższego segmentu, zarówno pod względem jakości, jak i ceny). Więcej o nich:

- Tradycyjny. Ta opcja w rzeczywistości zakłada brak jakichkolwiek urządzeń, ułatwiających czyszczenie: piekarnik należy myć ręcznie, za pomocą zwykłych detergentów i środków czyszczących.Taka procedura może być dość kłopotliwa i czasochłonna, ale piekarniki „tradycyjne” są znacznie tańsze niż podobne modele z bardziej zaawansowanymi metodami oczyszczania.

- Czyszczenie pyrolityczne. Czyszczenie za pomocą wysokiej temperatury. Zanieczyszczenia na wewnętrznych powierzchniach piekarnika są spalane do stanu popiołu, który można następnie łatwo usunąć bez użycia detergentów. Przy tym czyszczenie pyrolityczne jest skuteczne w usuwaniu wszystkich zanieczyszczeń - zarówno nowych, jak i starych. Wadami takiego systemu są czas trwania oczyszczania (czasem nawet do kilku godzin), wysoki koszt oraz znaczne zużycie zasobów (prąd lub gaz, w zależności od rodzaju piekarnika). Ponadto, podczas działania systemu oczyszczania, często pojawiają się nieprzyjemne zapachy, powstałe w wyniku spalania brudu w piekarniku.

- Katalityczne. Piekarniki z tego typu czyszczeniem mają specjalną powło...kę na wewnętrznej powierzchni, która rozkłada pozostały na ściankach piekarnika tłuszcz. Rozszczepienie jest przyspieszane w wysokich temperaturach; w ten sposób piekarnik czyści się do pewnego stopnia samoczynnie przy każdym użyciu. Co prawda skuteczność oczyszczania katalitycznego jest niższa od oczyszczania pyrolitycznego, nie jest w stanie poradzić sobie z całą objętością tłuszczu zostającego na ścianach. Dlatego taki piekarnik trzeba albo od czasu do czasu myć w tradycyjny sposób, albo często (co 2 - 3 włączenia) przecierać wnętrze. Z drugiej strony piekarniki katalityczne są tańsze niż piekarniki pyrolityczne, a samo czyszczenie nie wymaga dodatkowych kosztów energii elektrycznej / gazu ani czasu (z wyjątkiem mycia/wycierania).

- Czyszczenie parą. Czyszczenie piekarnika gorącą parą. Aby to zrobić, do blachy do pieczenia lub innego pojemnika wlewa się określoną ilość wody, pojemnik umieszcza się w piekarniku i włącza się tryb oczyszczania. Przez ogrzewanie woda odparowuje, a podgrzana para zmiękcza brud na ścianach i częściowo rozkłada tłuszcz. Po zakończeniu programu wystarczy wytrzeć piekarnik wilgotną szmatką. Taki reżim wymaga mniej czasu i zasobów niż pyroliza i często okazuje się skuteczniejszy niż czyszczenie katalityczne - para jest w stanie zmiękczyć nawet stare, zaschnięte zanieczyszczenia. Jednocześnie takie piekarniki są stosunkowo niedrogie. Ale nie można powiedzieć, iż ten tryb gwarantuje, że poradzi sobie z każdym zabrudzeniem - po zakończeniu oczyszczania parą piekarnik nadal trzeba będzie umyć do końca w tradycyjny sposób.

- Emalia. Powłoka emaliowana jest tania i stosunkowo łatwa do czyszczenia. Co więcej, emalia może mieć różną kolorystykę, daje to możliwość nadania płytom oryginalnego wyglądu (choć najpopularniejszy jest klasyczny biały kolor). Z drugiej strony, podczas użytkowania na takiej powierzchni mogą się pojawić pęknięcia, wióry i zadrapania. W konsekwencji taka powłoka jest typowa głównie dla stosunkowo niedrogich płyt.

- Stal nierdzewna. Stalowe powierzchnie płyt są bardzo trwałe i atrakcyjne. Co prawda utrzymanie takiej płyty w czystości będzie wymagało wiele wysiłku: nawet niewielkie zanieczyszczenia są zauważalne na powierzchni stalowej (szczególnie polerowanej), a czyszczenie jest trudniejsze niż z emalii (w szczególności użycie produktów ściernych może prowadzić do zadrapań). Ponadto takie powierzchnie są nieco droższe niż emaliowane, a w rzeczywistości istnieją dla nich dwie opcje wyglądu - matowa i błyszcząca.

- Szkło ceramiczne. Materiał, występujący głównie w piecach elektrycznych; w modelach gazowych jest rzadko używany, głównie ze względów estetycznych. Główne zalety ceramiki szklanej to odporność na ciepło oraz wysoka przepuszczalność ciepła i promieniowania elektromagnetycznego. Pozwala to na umieszczenie grzejników elektrycznych (niezależnie od typu) bezpośrednio pod taką powierzchnią. W efekcie powierzchnia płyty jest płaska, bez wystających elemen...tów, co ułatwia czyszczenie i zapewnia schludny wygląd. Ceramikę szklaną można czyścić nawet bardziej silnymi detergentami. Głównymi wadami tego materiału są jego wysoki koszt i wrażliwość na uderzenia.

- Szkło hartowane . Materiał, podobny wyglądem do ceramiki szklanej, opisanej powyżej: powierzchnie szklane mają atrakcyjny wygląd, zwykle z połyskiem. Inną wspólną cechą jest łatwość czyszczenia: większość plam ze szkła hartowanego można łatwo usunąć. Jednak materiał ten nie jest tak wytrzymały jak szkło ceramiczne: jest znacznie bardziej wrażliwy na uderzenia i znacznie gorzej znosi ciepło, przez co nie nadaje się do montażu nad grzejnikami. W efekcie szkło ceramiczne stosowana jest głównie w piecach gazowych, gdzie palniki umieszczone są nad powierzchnią płyty, przez co ona stosunkowo słabo się nagrzewa. Kolejną kategorią płyt z taką powierzchnią są modele elektryczne z palnikami indukcyjnymi, w których podstawowe nagrzewanie jest poddawane garnkom (więcej szczegółów poniżej).

- Tworzywo sztuczne. Powierzchnia płyty grzewczej wykonana ze specjalnego żaroodpornego tworzywa sztucznego. Dość specyficzny wariant, występujący głównie wśród przenośnych jednopalnikowych kuchenek elektrycznych z palnikami indukcyjnymi (patrz poniżej). Wynika to z kilku powodów. Jednym z nich jest to, że mimo „żaroodporności”, nawet dość wytrzymałe odmiany plastiku nie tolerują ciepła na gazie czy klasycznym palniku elektrycznym; ale z nagrzewnicą indukcyjną ten materiał działa bez problemów, zwłaszcza, że jest dobrze przepuszczalny dla promieniowania elektromagnetycznego. Plastik jest tańszy niż szkło hartowane czy szkło ceramiczne, poza tym waży mniej - to ostatnie jest ważne w przypadku kuchenki, którą często planuje się przenosić z miejsca na miejsce. Jednocześnie wszystkie te zalety nie można nazwać krytycznymi, w wyniku czego ta opcja, nawet w swojej niszy, nie otrzymała dużej dystrybucji.

Liczba palników gazowych zwykłych w konstrukcji płyty (bez względu na Palniki WOK, patrz poniżej). Informacje na temat ogrzewania gazowego można znaleźć w "Rodzaj powierzchni do gotowania". Klasycznym rozwiązaniem dla zwykłej kuchenki domowej z piekarnikiem (bez względu na rodzaj płyty) jest 4 palniki — to zapewnia dobrą "wielozadaniowość" i w tym samym czasie pozwala zachować wymiary urządzenia w granicach rozsądnych.

Liczba palników żeliwnych w konstrukcji płyty.

Palniki żeliwne to najprostszy rodzaj palników elektrycznych (patrz „Rodzaj płyty”). Taka grzałka wygląda jak koło wzniesione nad płytą. Głównymi zaletami takich palników są prostota konstrukcji i niski koszt. Z drugiej strony nagrzewają się wolno i mają wysoką bezwładność cieplną - czyli reagują z dużym opóźnieniem na zmiany mocy grzewczej. Inną wadą jest to, że kółka z czasem mogą się odkształcać, po 2-3 latach taka grzałka może wymagać wymiany. W rezultacie głównym obszarem zastosowania palników żeliwnych są niedrogie piece elektryczne, a także modele kombinowane, w których grzejnik elektryczny jest zapasowy.

Liczba pól grzejnych typu Hi-Light w konstrukcji płyty.

Hi-Light- to ulepszony, w porównaniu do opisanego powyżej żeliwnego, rodzaj palników elektrycznych (patrz „Rodzaj płyty”). W takich płytach klasyczny element grzejny zastępowany jest cienką metalową taśmą, a powierzchnia robocza jest zwykle wykonana z ceramiki szklanej (patrz „Powierzchnia płyty”). Z tego powodu szybkość nagrzewania i chłodzenia takich palników jest znacznie wyższa niż w przypadku żeliwnych (choć nie dosięga błyskawicznej reakcji kuchenek gazowych).

Płyta posiada jeden lub więcej palników koronowych - grzałek z możliwością zwiększenia średnicy pola grzejnego.

Konturować można tylko palniki Hi-Light lub indukcyjne. Taki grzejnik wygląda jak kilka kręgów o różnych średnicach ze wspólnym środkiem; każdy okrąg odpowiada jednej ze średnic roboczych, które można wybrać dla pola grzejnego. Liczba tych opcji wynosi zwykle 2 lub 3, a jeśli jest więcej niż jeden palnik konturowy, mogą się one różnić liczbą dostępnych średnic.

Tak czy inaczej, funkcja ta pozwala optymalnie dobrać rozmiar roboczy palnika do średnicy naczynia. Chcemy zauważyć, że tą funkcję nie należy mylić ze strefą owalną (patrz poniżej): strefa owalna nadaje palnikowi wydłużony kształt, a grzejniki konturowe pozostają okrągłe niezależnie od wybranego rozmiaru.