Porównanie Gorenje E 5121 WH biały vs Zanussi ZCE9540G1W biały

Nominalna objętość piekarnika, przewidziana w konstrukcji płyty. Z reguły objętość robocza piekarnika jest wskazywana jako nominalna, innymi słowy, maksymalna objętość produktów, które można w nim umieścić bez uszczerbku dla wydajności pracy. Odpowiednio, większy piekarnik przyda się do gotowania większych ilości potraw; z drugiej strony taka pojemność znacznie wpłynie na cenę i wymiary kuchenki.

Chcemy zwrócić uwagę, że kupując zwykłą kuchenkę domową na 4 palniki i nie planując dużo gotować w piekarniku, można zignorować parametr ten: pojemność piekarnika jest zwykle dobierana w taki sposób, że wystarczy do większości prostych zadań, takich jak zrobienie ciasta czy pieczenie kurczaka. Ale w przypadku poważniejszego użytkowania może być wymagany większy piekarnik. Szczegółowe zalecenia, dotyczące objętości można znaleźć w specjalnych źródłach.

Przy obecności kamery dodatkowej (patrz niżej), ten punkt zwykle wskazuje tylko na objętość głównego piekarnika.

Sposób czyszczenia powierzchni wewnętrznej przewidziany w konstrukcji piekarnika. Oprócz tradycyjnego i bardziej zaawansowanego czyszczenia parowego, istnieje czyszczenie katalityczne i pirolityczne(z wyższego segmentu, zarówno pod względem jakości, jak i ceny). Więcej o nich:

- Tradycyjny. Ta opcja w rzeczywistości zakłada brak jakichkolwiek urządzeń, ułatwiających czyszczenie: piekarnik należy myć ręcznie, za pomocą zwykłych detergentów i środków czyszczących.Taka procedura może być dość kłopotliwa i czasochłonna, ale piekarniki „tradycyjne” są znacznie tańsze niż podobne modele z bardziej zaawansowanymi metodami oczyszczania.

- Czyszczenie pyrolityczne. Czyszczenie za pomocą wysokiej temperatury. Zanieczyszczenia na wewnętrznych powierzchniach piekarnika są spalane do stanu popiołu, który można następnie łatwo usunąć bez użycia detergentów. Przy tym czyszczenie pyrolityczne jest skuteczne w usuwaniu wszystkich zanieczyszczeń - zarówno nowych, jak i starych. Wadami takiego systemu są czas trwania oczyszczania (czasem nawet do kilku godzin), wysoki koszt oraz znaczne zużycie zasobów (prąd lub gaz, w zależności od rodzaju piekarnika). Ponadto, podczas działania systemu oczyszczania, często pojawiają się nieprzyjemne zapachy, powstałe w wyniku spalania brudu w piekarniku.

- Katalityczne. Piekarniki z tego typu czyszczeniem mają specjalną powło...kę na wewnętrznej powierzchni, która rozkłada pozostały na ściankach piekarnika tłuszcz. Rozszczepienie jest przyspieszane w wysokich temperaturach; w ten sposób piekarnik czyści się do pewnego stopnia samoczynnie przy każdym użyciu. Co prawda skuteczność oczyszczania katalitycznego jest niższa od oczyszczania pyrolitycznego, nie jest w stanie poradzić sobie z całą objętością tłuszczu zostającego na ścianach. Dlatego taki piekarnik trzeba albo od czasu do czasu myć w tradycyjny sposób, albo często (co 2 - 3 włączenia) przecierać wnętrze. Z drugiej strony piekarniki katalityczne są tańsze niż piekarniki pyrolityczne, a samo czyszczenie nie wymaga dodatkowych kosztów energii elektrycznej / gazu ani czasu (z wyjątkiem mycia/wycierania).

- Czyszczenie parą. Czyszczenie piekarnika gorącą parą. Aby to zrobić, do blachy do pieczenia lub innego pojemnika wlewa się określoną ilość wody, pojemnik umieszcza się w piekarniku i włącza się tryb oczyszczania. Przez ogrzewanie woda odparowuje, a podgrzana para zmiękcza brud na ścianach i częściowo rozkłada tłuszcz. Po zakończeniu programu wystarczy wytrzeć piekarnik wilgotną szmatką. Taki reżim wymaga mniej czasu i zasobów niż pyroliza i często okazuje się skuteczniejszy niż czyszczenie katalityczne - para jest w stanie zmiękczyć nawet stare, zaschnięte zanieczyszczenia. Jednocześnie takie piekarniki są stosunkowo niedrogie. Ale nie można powiedzieć, iż ten tryb gwarantuje, że poradzi sobie z każdym zabrudzeniem - po zakończeniu oczyszczania parą piekarnik nadal trzeba będzie umyć do końca w tradycyjny sposób.

Moc znamionowa palników. Parametr ten oznacza zużycie energii przez grzejnik. On pozwala oszacować, ile energii elektrycznej zużyje palnik pracując z maksymalną intensywnością grzania. Jednocześnie moc wymiany ciepła dla różnych palników, nawet nominalnie, może być różna, a rzeczywista wydajność grzewcza będzie również silnie zależeć od właściwości naczyń. W rezultacie, nie ma sensu oceniać możliwości roboczych płyty na podstawie mocy palników. W praktyce można założyć, że palnika wystarczy na garnek o tej samej średnicy.

Od średnicy palników zależy moc grzania, a wraz z tym — wydajność urządzenia i szybkość gotowania. Im większy palnik, tym większą wymianę ciepła ma. Również średnica palnika pozwala określić jakie wymiary naczynia nadają się do stosowania na płycie grzejnej. Przecież dla indukcyjnych modeli to znaczenie jest niezwykle istotne dla jakości nagrzewania. Palniki mogą mieć następującą średnicę:

• małe — około 145 mm, moc około 1200 W;
• średnie — około 180 mm, moc około 1700 W;
• duże — około 220 mm i więcej, moc około 2000 W.

W niektórych płytach są wyprofilowane palniki, które umożliwiają regulację średnicy strefy grzania. Jeśli zaznaczono, że średnica palnika wynosi 180, 200, 220 mm, oznacza to, że strefy grzania na konkretnym polu grzewczym można zwężać i/lub rozszerzać w zależności od rozmiaru używanego naczynia.

Klasa energetyczna opisuje ogólną sprawność kuchenki pod względem zużycia energii. Chcemy zwrócić uwagę, że nie mówimy o rzeczywistym zużyciu (o tym patrz „Moc przyłączeniowa”), ale o sprawności kuchenki, o efektywności wykorzystania zużywanej energii.

Wskaźnik ten jest szczególnie ważny w przypadku modeli posiadających przynajmniej jedną grzałkę elektryczną (palniki, piekarnik lub grill) - takie grzejniki z definicji są „żarłoczne”. Ale jeśli chodzi o kuchenki gazowe, nie zwraca się uwaga na klasę zużycia energii: energia elektryczna w takich modelach jest zużywana tylko do funkcji pomocniczych, takich jak samozapłon lub oświetlenie piekarnika, co wymaga bardzo mało energii, a różnica między klasami jest niewielka.

Początkowo klasy oznaczono literami łacińskimi od A (najbardziej ekonomiczna), a następnie alfabetycznie w kolejności malejącej efektywności - B, C, D ... Później pojawiły się ulepszone klasy energetyczne A + , A ++ ; im więcej plusów, tym wyższa wydajność. Dziś zużycie energii w klasie A można nazwać średnim, w niższej klasie - wysokim. Maksymalny wskaźnik znaleziony w nowoczesnych płytach to A ++; jeśli chodzi o model z grzejnikiem elektrycznym, to taki piec jest zwykle drogi, ale opłaca się to dzięki oszczędzaniu energii elektrycznej podczas użytkowania.

Moc przyłączeniowa płyty - jest to maksymalna moc elektryczna, pobierana przez nią podczas pracy. Parametr ten jest wskazany tylko w przypadku modeli wyposażonych w co najmniej jedną grzałkę elektryczną - palnik (palniki), piekarnik lub grill. Właśnie grzejniki są najbardziej „żarłoczne” pod względem zużycia energii; funkcje pomocnicze takie jak samozapłon czy podświetlenie wymagają mało energii, wystarczy im zwykłe gniazdko.

Wymagania instalacji elektrycznych zależą przede wszystkim od tego wskaźnika: ona musi być w stanie zapewnić taką moc bez przeciążeń. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że dla gniazdek domowych obowiązuje ograniczenie mocy do około 3 - 3,5 kW, przy większej mocy kuchenkę należy podłączyć do sieci 230 V według specjalnych zasad. Alternatywną opcją jest użycie sieci trójfazowej 400 V: większość nowoczesnych płyt grzewczych indukcyjnych można podłączyć do prądu 230 V i 400 V.