TDP
Maksymalny TDP zapewniany przez układ chłodzenia. Należy pamiętać, że parametr ten jest podawany tylko dla rozwiązań wyposażonych w radiatory (patrz „Rodzaj”); dla wentylatorów wykonywanych osobno o sprawności decydują inne parametry, przede wszystkim wartości przepływu powietrza (patrz wyżej).
TDP można opisać jako ilość ciepła, którą układ chłodzenia jest w stanie usunąć z obsługiwanego podzespołu. W związku z tym, do normalnej pracy całego układu konieczne jest, aby TDP układu chłodzenia nie było niższe niż rozpraszanie ciepła tego elementu (dane dotyczące rozpraszania ciepła są zwykle podane w szczegółowej specyfikacji komponentu). A najlepiej wybrać chłodnice z rezerwą mocy co najmniej 20 - 25% - da to dodatkową gwarancję w przypadku wymuszonych trybów pracy i sytuacji awaryjnych (w tym zanieczyszczenia obudowy i spadku efektywności wymiany powietrza).
Jeśli chodzi o konkretne liczby, to najskromniejsze współczesne układy chłodzenia zapewniają TDP
do 100 W, najbardziej zaawansowane —
do 250 W i nawet
więcej.
Średnica wentylatora
Średnica wentylatora(ów) stosowanego w układzie chłodzenia.
Ogólnie rzecz biorąc, większe wentylatory są uważane za bardziej zaawansowane niż małe: wytwarzają one silny przepływ powietrza przy stosunkowo niskich prędkościach i niskim poziomie hałasu. Z drugiej strony duża średnica to duże gabaryty, waga i cena. Jeżeli chodzi o konkretne wartości, to modele mające
40 i mm,
60 mm, są uważane miniaturowymi,
80 mm i
92 mm, - średnimi
120 mm i
135 /
140 mm, - dużymi, a w najbardziej wydajnych układach
do obudówwystępują wentylatory nawet
200 mm.
Maks. przepływ powietrza
Maksymalny przepływ powietrza, jaki może wytworzyć wentylator chłodzący; jest mierzony w CFM - stopach sześciennych na minutę.
Im wyższy liczba CFM, tym wydajniejszy jest wentylator. Z drugiej strony wysoka wydajność wymaga albo dużej średnicy (co wpływa na rozmiar i koszt) albo dużej prędkości (co zwiększa hałas i wibracje). Dlatego przy wyborze warto nie gonić za maksymalnym przepływem powietrza, lecz stosować specjalne formuły, które pozwalają obliczyć wymaganą liczbę CFM w zależności od rodzaju i mocy chłodzonego elementu oraz innych parametrów. Takie formuły można znaleźć w specjalnych źródłach. Jeśli chodzi o konkretne liczby, to w najskromniejszych systemach wydajność
nie przekracza 30 CFM, a w najmocniejszych systemach może to być nawet 80 CFM, a nawet
więcej.
Należy również pamiętać, że rzeczywista wartość przepływu powietrza przy największej prędkości jest zwykle niższa od deklarowanego maksimum; patrz "Ciśnienie statyczne", aby uzyskać szczegółowe informacje.
Napięcie startowe
Napięcie startowe wentylatora zainstalowanego w układzie chłodzenia. W rzeczywistości jest to najmniejsza wartość wymagana do stabilnej pracy wentylatora - jeśli napięcie będzie za niskie, po prostu się nie uruchomi. Zwróć uwagę, że parametr ten dotyczy głównie dość specyficznych zadań - na przykład instalacji wentylatora w zasilaczu, podłączenia go bezpośrednio do zasilacza lub wyboru zewnętrznego kontrolera do regulacji prędkości obrotowej. Podczas podłączania przez standardowe złącza zasilania napięcie rozruchowe można zignorować.
Poziom hałasu
Standardowy poziom hałasu w układzie chłodzenia podczas pracy. Zazwyczaj w tym punkcie wskazywany jest maksymalny hałas podczas normalnej pracy, bez przeciążeń i innych „ekstremalnych” sytuacji.
Należy zaznaczyć, że poziom hałasu jest podawany w decybelach i jest to wielkość nieliniowa. Tak więc, najłatwiejszym sposobem oszacowania rzeczywistej głośności jest skorzystanie z tabel porównawczych. Oto tabela wartości występujących we współczesnych układach chłodzenia:
20 dB - ledwo słyszalny dźwięk (cichy szept osoby w odległości około 1 m, tło dźwiękowe na otwartym polu poza miastem przy spokojnej pogodzie);
25 dB - bardzo cicho (zwykły szept w odległości 1 m);
30 dB - cichy (zegar ścienny). To właśnie taki hałas zgodnie z normami sanitarnymi jest maksymalnym dopuszczalnym dla stałych źródeł dźwięku w nocy (od 23.00 do 7.00). Oznacza to, że jeśli komputer jest używany w nocy, pożądane jest, aby głośność układu chłodzenia nie przekraczała tej wartości.
35 dB - rozmowa półgłosem, tło dźwiękowe w cichej bibliotece;
40 dB - stosunkowo cicha rozmowa, lecz już pełnym głosem. Maksymalny dopuszczalny poziom hałasu w dzień zgodnie z normami sanitarnymi dla pomieszczeń mieszkalnych, od 7.00 do 23.00. Jednak nawet najgłośniejsze układy chłodzenia zwykle nie osiągają tej wartości, maksimum dla takiego sprzętu wynosi około 38 - 39 dB.
Kolor podświetlenia
Kolor podświetlenia zainstalowanego w układzie chłodzenia.
Więcej szczegółów na temat samego podświetlenia znajdziesz powyżej. Tutaj zauważamy, że w podświetleniu nowoczesnych systemów chłodzenia występuje zarówno jeden kolor (najczęściej
czerwony lub
niebieski , rzadziej
zielony ,
żółty ,
biały lub
fioletowy a>) jak i układy wielokolorowe, takie jak RGB i
ARGB . Wybór podświetlenia jednokolorowego zależy głównie od preferencji estetycznych, jednak dwie ostatnie odmiany należy omówić osobno.
Podstawowa zasada działania systemów RGB i ARGB jest taka sama: konstrukcja przewiduje zestaw diod LED o trzech podstawowych kolorach - czerwonym (Red), zielonym (Green) i niebieskim (Blue), a poprzez zmianę liczby i jasności włączonych diod LED można sterować nie tylko intensywnością, lecz także odcieniem poświaty. Różnica między tymi odmianami tkwi w funkcjonalności: systemy RGB obsługują ograniczony zestaw kolorów (zwykle do półtora tuzina, a nawet mniej), natomiast ARGB pozwala wybrać niemal dowolny odcień z całej dostępnej palety barw. Jednocześnie oba warianty mogą obsługiwać synchronizację podświetlenia (patrz poniżej); na ogół funkcja ta nie jest wymagana w systemach RGB i
...ARGB, lecz jest w nich stosowana prawie zawsze.