Model karty graficznej
Karty graficzne GeForce od NVIDIA:
RTX reprezentowane przez
RTX 2060,
RTX 2060 Max-Q,
RTX 2070,
RTX 2070 Max-Q,
RTX 2070 Super,
RTX 2070 Super Max-Q,
RTX 2080,
RTX 2080 Max-Q,
RTX 2080 Super,
RTX 2080 Super Max-Q,
RTX 3050,
RTX 3050 Ti,
RTX 3060,
RTX 3060 Max-Q,
RTX 3070,
RTX 3070 Max-Q,
RTX 3070 Ti,
RTX 3080,
RTX 3080 Ti,
RTX 4050,
RTX 4060,
RTX 4070,
RTX 4080,
RTX 4090;
MX1xx reprezentowane przez MX110, MX130 i MX150,
MX2xx(MX230 i MX250),
MX3xx(MX330 i MX350),
MX450, GTX reprezentujące GTX 1050,
GTX 1060,
GTX 1060 Max-Q,
GTX 1070,
GTX 1070 Max-Q,
GTX 1080,
GTX 1080 Max-Q,
GTX 1650,
GTX 1650 Max-Q,
GTX 1650 Ti,
GTX 1660 Ti,
GTX 1660 Ti Max-Q i AMD również oferuje karty graficzne
Radeon 520,
Radeon 530(535),
Radeon 540X,
Radeon 610(625, 630),
Radeon RX 550 (550X, 560),
Radeon RX 640,
Radeon RX 5500M,
Radeon RX 6800M i
Radeon Pro.
Należy zaznaczyć, że wszystkie powyższe modele są dedykowanymi układami. W przypadku konfiguracji z dedykowaną grafiką podawany jest właśnie model osobnej karty graficznej; jeśli jest ona uzupełniona zintegrowanym modułem, nazwę tego modułu można ustalić sięgając do oficjalniej specyfikacji procesora.
Warto dodać, że w tym punkcie nie jest podawana pełna nazwa modelu, a jedynie jego nazwa w ramach serii (sama seria podawana jest osobno – patrz wyżej). Znając serię i nazwę modelu, bez problemu można wyszukać szczegółowe informacje o karcie graficznej.
Pamięć karty graficznej
Pojemność własnej pamięci wideo zainstalowanej w karcie graficznej laptopa. Tylko dedykowane karty graficzne i ich zaawansowane wersje, takie jak SLI lub Dual Graphics, mają taką pamięć (patrz „Typ karty graficznej”).
Im więcej pamięci, tym wydajniejsza karta graficzna i tym lepiej radzi sobie ze złożoną grafiką. Oczywiście konkretne możliwości karty graficznej zależą od szeregu innych parametrów (przede wszystkim specyfikacji procesora graficznego); jednakże różnica w wielkości pamięci jest zwykle całkiem zgodna z różnicą w ogólnym poziomie. Jeśli chodzi o konkretne liczby, modele o pojemności pamięci
2 GB można odnieść do poziomu podstawowego,
4 GB i
6 GB do średniego,
8 GB to poziom zaawansowany, podczas gdy
12 GB i
16 GB można spotkać w laptopach gaminowych i wysokiej klasy stacjach roboczych.
Test 3DMark06
Wynik pokazany przez kartę graficzną laptopa w teście 3DMark06.
Ten test przede wszystkim określa, jak dobrze karta graficzna radzi sobie z intensywnymi obciążeniami, w szczególności ze szczegółową grafiką 3D. Wynik testu jest podany w punktach; im więcej punktów - tym wyższa wydajność karty graficznej. Wysokie wyniki w benchmarku 3DMark06 są szczególnie ważne w przypadku
laptopów gamingowych i zaawansowanych stacji roboczych. Trudno jednak nazwać je wiarygodnymi, gdyż pomiary są dokonywane na kartach graficznych o różnych TDP i podawany jest ogólny średni wynik. Zatem Twój laptop może uzyskać zarówno wynik wyższy od podanego, jak i mniejszy — wszystko zależy od TDP zainstalowanej karty graficznej.
Test 3DMark Vantage P
Wynik pokazany przez kartę graficzną laptopa w teście 3DMark Vantage P.
Vantage P to odmiana popularnego benchmarku 3DMark - kolejna wersja tego testu po 3DMark06 (patrz wyżej). Jak wszystkie tego typu testy, służy do sprawdzania wydajności karty graficznej przy dużym obciążeniu i wyświetla wyniki w punktach; im więcej punktów, tym mocniejsza i wydajniejsza jest karta graficzna. Wysokie wyniki w 3DMark Vantage P są szczególnie ważne, jeśli laptop ma być używany do wymagających gier. Trudno jednak nazwać je wiarygodnymi, gdyż pomiary są dokonywane na kartach graficznych o różnych TDP i podawany jest ogólny średni wynik. Zatem Twój laptop może uzyskać zarówno wynik wyższy od podanego, jak i mniejszy — wszystko zależy od TDP zainstalowanej karty graficznej.
Pojemność dysku
Pojemność dysku zainstalowanego w laptopie. Jeśli istnieje kilka oddzielnych dysków (na przykład HDD+SSD, patrz „Rodzaj dysku”) - w danym rozdziale wskazuje się pojemność najbardziej pojemnego nośnika (w naszym przykładzie HDD).
Bardziej pojemny dysk pozwala na przechowywanie większej ilości danych, ale jest droższy. Warto pamiętać, że cena zależy również od rodzaju nośnika: na przykład dyski SSD są znacznie droższe niż dyski twarde tej samej wielkości. Dlatego najlepiej bezpośrednio porównywać dyski tego samego typu. Jeśli chodzi o konkretne pojemności, najbardziej skromne wskaźniki są typowe dla konfiguracji z pamięcią półprzewodnikową - SSD tego lub innego typu lub eMMC (patrz „Rodzaj dysku”): wśród nich można znaleźć rozwiązania o pojemności
240 – 360 GB, a nawet
128 GB lub mniej. Pojemności dysków twardych zaczynają się od
480 – 512 GB; pojemność
rzędu 1 TB można nazwać średnią, a najbardziej pojemne nowoczesne laptopy wyposażone są w pamięci masowe o
pojemności 2 TB lub nawet
więcej.
Interfejs dysku SSD M.2
Interfejs podłączenia, używany przez moduł SSD ze złączem M.2 zainstalowanym w laptopie (patrz „Typ dysku”).
Jedną z cech złącza M.2 i dysków z takim złączem jest to, że mogą korzystać z dwóch różnych interfejsów połączeniowych: PCI-E (w tej czy innej odmianie) lub SATA. Warto podkreślić, że ten punkt wskazuje dane modułu SSD; w samym złączu mogą być zapewnione inne opcje interfejsu, w tym bardziej zaawansowane - patrz „Interfejs łącza M.2” (na przykład dysk ze złączem
PCI-E 3.0 można umieścić w gnieździe obsługującym również szybsze złącze
PCI-E 4.0). Jednak w każdym przypadku złącze połączeniowe zwykle pozwala realizować wszystkie możliwości zainstalowanego dysku; więc ta pozycja pozwala dość rzetelnie ocenić możliwości standardowego modułu M.2.
Jeśli chodzi o konkretne interfejsy, obecnie można znaleźć głównie następujące warianty:
- SATA 3. Interfejs SATA został pierwotnie stworzony dla tradycyjnych dysków twardych. Trzecia wersja tego interfejsu jest najnowsza; zapewnia prędkość transmisji danych do 600 MB/s. To znacznie mniej niż ma PCI-E i ogólnie bardzo mało jak na standardy dysków SSD. Dlatego połączenie M.2 za pomocą SATA jest typowe głównie dla niedrogich modułów poziomu podstawowego. Jednak nawet takie nośniki są generalnie szybsze niż większość dysków twardych.
- PCI-E. Uniwersalny interfejs do podłączania wewnętrznych urządzeń peryferyjnych. Zapewnia g
...eneralnie większe prędkości niż SATA, dzięki czemu lepiej nadaje się do modułów SSD: teoretycznie PCI-E pozwala dyskom SSD, nawet najszybszym, na osiągnięcie pełnego potencjału. W praktyce obsługiwana prędkość transmisji danych może być różna - w zależności od wersji interfejsu i liczby linii (kanałów transmisji danych). Oto warianty najbardziej odpowiednie dla współczesnych laptopów:
- PCI-E 3.0 2x. Połączenie za pomocą 2 linii PCI-E w wersji 3.0. Ta wersja zapewnia prędkość około 1 GB/s na linię; w związku z tym obydwie linie dają maksymalnie nieco poniżej 2 GB/s.
- PCI-E 3.0 4x. Połączenie za pomocą 4 linii PCI-E w wersji 3.0. Zapewnia maksymalną prędkość około 4 GB/s.
- PCI-E 4.0 4x. Połączenie za pomocą 4 linii PCI-E w wersji 4.0. W tej wersji przepustowość w porównaniu do PCI-E 3.0 została podwojona - tym samym 4 linie dają maksymalną prędkość około 8 MB/s.
Warto zaznaczyć, że w przypadku złączy M.2 różne odmiany PCI-E są zwykle ze sobą dość kompatybilne - chyba że prędkość połączenia podczas pracy z obcym złączem będzie ograniczona możliwościami najwolniejszego komponentu. Na przykład podczas podłączenia modułu SSD PCI-E 3.0 4x do gniazda PCI-E 3.0 2x prędkość ta będzie odpowiadać możliwościom złącza, a podczas podłączenia do PCI-E 4.0 4x - możliwościom dysku.Rozmiar dysku M.2
Rozmiar modułu SSD M.2 (patrz „Typ dysku") zainstalowanego w laptopie. Określony w formacie „szerokość x długość”.
Parametr ten przede wszystkim pozwala oszacować ilość miejsca wydzielonego na dysk oraz możliwość jego wymiany na moduł o innym rozmiarze. Warto tu zaznaczyć, że sam standard M.2 przewiduje kilka wariantów długości i szerokości, jednak najbardziej rozpowszechnione są płyty o szerokości 22 mm. Długość takiej płyty zwykle odpowiada jednej ze standardowych opcji: 30 mm, 42 mm, 60 mm, 80 mm i 110 mm.
Generalnie montaż krótszego modułu o tej samej szerokości (na przykład 22x42 mm zamiast 22x60 mm) nie sprawia problemów, jednak możliwość zastosowania większych komponentów należy wyjaśniać osobno - nie każda obudowa pozwala na montaż M. 2 dysków o długości większej niż ma moduł standardowy. Jeśli chodzi o konkretne rozmiary, najczęściej we współczesnych laptopach są dyski SSD M.2 22x80 mm: ten rozmiar gwarantuje wymianę dysku „natywnego” na prawie każdy moduł w standardzie 22 mm (z wyjątkiem największych, 22x110 mm - a nawet dla nich może być miejsce). Są też mniejsze rozmiary - 22x60 mm, 22x42 mm, a nawet 22x30 mm - jednak znacznie rzadziej. I tutaj warto powiedzieć, że im krótsza długość modułu SSD, tym z reguły mniejsza jego pojemność.
Należy zaznaczyć, że współczesne laptopy również używają modułów M.2 o innej szerokości - zwykle 16 mm o długości 20 mm (16x20 mm). Jest to jednak bardzo rzadki wariant.
Dodatkowe złącze M.2
Liczba
dodatkowych złączy M.2 na płycie głównej laptopa.
Każde wolne złącze M.2 jest w danym przypadku nazywane dodatkowym (jeśli jest zainstalowany dysk, złącze jest uważane za główne, a jego specyfikacja jest podawana powyżej - patrz „Interfejs złącza M.2” i inne). Takich wolnych złączy może być
kilka - dlatego w naszym katalogu podaje się liczbę dodatkowych złączy M.2, a nie tylko ich obecność.
Tak czy inaczej, parametr ten przyda się przede wszystkim, jeśli laptop kupowany jest z myślą o dalszym uaktualnieniu. Pozwala oszacować, ile dysków SSD pod M.2 (lub innych peryferiów z takim podłączeniem) można dodatkowo zamontować w urządzeniu. Jednocześnie przy wyborze konkretnych komponentów należy również wziąć pod uwagę interfejs oraz rozmiary wolnych złączy M.2 (szczegóły patrz poniżej).
Interfejs dodatkowego złącza M.2
Interfejs połączeniowy obsługiwany przez dodatkowe złącze M.2 dostępne w laptopie (patrz wyżej). Warto przypomnieć, że to złącze jest początkowo wolne; więc te informacje pozwalają ocenić kompatybilność z dodatkowymi komponentami i odpowiednio możliwość aktualizacji.
Poprzez złącze M.2 można zaimplementować dwa główne typy interfejsów: SATA i PCI-E. SATA został pierwotnie stworzony dla dysków twardych, jego obsługa jest niedroga, ale prędkość takiego połączenia nie przekracza 600 MB/s - to bardzo mało jak na standardy dysków SSD i innych nowoczesnych urządzeń peryferyjnych. Dlatego w dodatkowych złączach M.2 najczęściej wdrażany jest jeden lub inny rodzaj PCI-E. Ten interfejs ma kilka odmian, różniących się wersją, liczbą linii, a co za tym idzie prędkością pracy; oto opcje najbardziej odpowiednie dla nowoczesnych laptopów:
- PCI-E 3.0 2x. Połączenie za pomocą 2 linii PCI-E w wersji 3.0 zapewnia maksymalną prędkość nieco poniżej 2 GB/s.
- PCI-E 3.0 4x. Połączenie za pomocą 4 linii PCI-E w wersji 3.0. Zapewnia maksymalną prędkość około 4 GB/s.
- PCI-E 4.0 4x. Połączenie za pomocą 4 linii PCI-E w wersji 4.0, przepustowość około 8 MB/s.
- PCI-E. Połączenie PCI-E, dla którego producent nie podał szczegółów (wersji i liczby linii).
W tym miejscu należy zaznaczyć, że w przypadku M.2 różne wersje PCI-E są ze sobą dość kompatybilne (chyba, że prędkość działania będzie ograniczona możliwościami wolniejszej strony - dysku lub złącz...a). Dlatego nawet jeśli nie określono konkretnych możliwości takiego złącza, na ogół nie jest to krytyczne (wyjaśnienie tych możliwości ma sens wtedy, kiedy wysoka wydajność jest dla użytkownika fundamentalnie ważna).
/SD/
