Porównanie NZXT H510 czerwony vs NZXT H500i czerwony

Liczba wewnętrznych zatok 3,5 cala, zapewniona w konstrukcji obudowy. Takie zatoki, jak sama nazwa wskazuje, są przeznaczone na wewnętrzne komponenty, głównie dyski - dyski twarde i niektóre moduły SSD; aby uzyskać do nich dostęp, obudowa musi zostać zdemontowana.

Teoretycznie liczba zatok odpowiada maksymalnej liczbie napędów, które można zainstalować w obudowie. Jednak w praktyce najlepszą opcją jest instalowanie dysków przez jedno gniazdo, aby zapewnić efektywne chłodzenie. W związku z tym najlepiej jest tak dobrać obudowę, aby liczba wewnętrznych zatok 3,5 cala była dwukrotnie większa niż oczekiwana liczba dysków twardych.

Liczba zatok wewnętrznych w formacie 2,5 cala przewidziana w konstrukcji obudowy.

Te zatoki są używane głównie do instalowania wewnętrznych dysków twardych i modułów SSD; współczynnik kształtu 2,5 cala został pierwotnie stworzony do laptopów, ale ostatnio jest coraz częściej stosowany w podzespołach do pełnowymiarowych komputerów osobistych. Jednocześnie, oceniając liczbę tych zatok, należy pamiętać, że zaleca się instalowanie dysków przez slot; więc idealnie liczba zatok powinna być dwukrotnie większa od planowanej liczby dysków.

Należy również zauważyć, że w niektórych przypadkach używane są zatoki combo: początkowo mają rozmiar 3,5 cala, ale w razie potrzeby można je przekonwertować na 2,5 cala. Te zatoki liczą się zarówno jako sloty 3,5-calowe, jak i 2,5-calowe. W praktyce oznacza to, że całkowita liczba dostępnych slotów nie zawsze jest równa sumie obu. Na przykład 10-zatokowa 3,5-calowa i 6-zatokowa 2,5-calowa obudowa może mieć 4 zatoki combo, a łączna liczba slotów w tym przypadku nie będzie wynosiła 16, a tylko 12.

Możliwość instalacji karty graficznej pionowo w obudowie, przednią stroną do bocznego panelu. W tym celu w konstrukcji przewidziano odpowiedni uchwyt, a karta graficzna jest podłączona do płyty głównej za pomocą specjalnego przedłużacza - taśmy Riser. Ta cecha występuje w otwartych obudowach i modelach z okienkiem (patrz odpowiednie punkty), jej przeznaczenie jest przede wszystkim estetyczne: pionowo umieszczona karta graficzna jest wyraźnie widoczna z zewnątrz, co nadaje obudowie oryginalny wygląd, przeznaczony dla miłośników moddingu zewnętrznego. Natomiast żadnych podstawowych praktycznych korzyści montaż pionowy nie daje.

Liczba natywnych złączy USB 3.2 Gen1 (wcześniej oznaczanych jako USB 3.1 Gen1 i USB 3.0) dostępnych w obudowie.

Złącza te znajdują się zwykle z przodu (więcej szczegółów w „Rozmieszczenie”). Są najwygodniejsze w przypadku urządzeń peryferyjnych, które trzeba często podłączać i odłączać - na przykład pendrive'ów (w przypadku urządzeń podłączonych na stałe wygodniej jest używać złączy płyty głównej znajdujących się na tylnym panelu). W szczególności standard USB 3.2 Gen1 zastąpił opisany powyżej USB 2.0, zapewnia 10 razy wyższą prędkość przesyłania danych (do 4,8 Gb/s) i wyższe zasilanie, a do takich złączy można również podłączyć peryferia w standardzie USB 2.0.

Warto pamiętać, że do normalnej pracy portów ich liczba i wersje muszą odpowiadać możliwościom płyty głównej.

Liczba natywnych złączy USB C 3.2 Gen2 (wcześniejsze nazwy to USB C 3.1 Gen2 i USB C 3.1) przewidzianych w obudowie.

Złącza takie zwykle znajdują się z przodu (więcej szczegółów w „Rozmieszczenie”). Są one najwygodniejsze w przypadku urządzeń peryferyjnych, które trzeba często podłączać i odłączać – np. „pendrive'ów” (w przypadku urządzeń podłączonych na stałe wygodniej jest używać złączy płyty głównej na tylnym panelu). W szczególności USB C jest stosunkowo nowym typem złącza USB - mniejszym niż klasyczne USB i mającym odwracalną konstrukcję. Użytek takiego złącza może być różne, w zależności od charakterystyki płyty głównej: mianowicie może służyć również jako port Thunderbolt v3, a interfejs połączeniowy 3.2 Gen2 charakteryzuje się przepustowością do 10 Gb/s.