Porównanie Gamemax StarLight biały vs Zalman i3 Edge czarny

Przeznaczenie obudowy. Parametr ten jest wskazywany tylko dla modeli o określonej specjalizacji i wyraźnie różniących się od obudów ogólnego przeznaczenia.

- Do gier. Obudowy przeznaczone do wysokowydajnych systemów komputerowych do gier. Zwykle posiadają dużą liczbę otworów na gniazda rozszerzeń i wnęki na napędy (patrz odpowiednie punkty), a także zaawansowane opcje instalacji systemów chłodzenia - wiele „miejsc” na wentylatory, możliwość zastosowania chłodzenia cieczą (patrz „Obsługa chłodzenia cieczą”) itp. Ponadto często wyróżniają się designem: można je wyposażyć w oświetlenie dekoracyjne, przezroczyste okna itp.

- HTPC. Obudowy do komputerów multimedialnych, tzw. Home Theatre Personal Computer (HTPC). Typowymi cechami takich obudów są kompaktowe wymiary, obecność dodatkowych przycisków na przednim panelu do sterowania multimediami (a czasem czujnika do pilota) oraz zaawansowany design.

Najwyższa dopuszczalna wysokość chłodnicy dla tej obudowy.

W tym przypadku chodzi o chłodnicę służącą do chłodzenia procesora – taki komponent jest dostępny w zdecydowanej większości współczesnych komputerów. Wysokość mierzona jest względem płyty głównej.

Grubość ścian bocznych, użytych w obudowie. Wybierając grubość, producenci muszą szukać kompromisu między kilkoma punktami naraz. Z jednej strony, cienkie ściany są niedrogie i ciepło przez nie rozprasza się szybciej, co ma pozytywny wpływ na wydajność chłodzenia. Z drugiej strony, grube ściany są niezbędne w przypadku wydajnych systemów, w przeciwnym razie obudowa może po prostu nie wytrzymać wagi zaawansowanych podzespołów. Po trzecie, stal to dość mocny materiał, nawet przy stosunkowo niewielkiej grubości. W związku z tym w większości modeli wskaźnik ten nie przekracza 0.7 — 0,8 mm, a częściej wynosi około 0.5 – 0,6 mm.

Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat oświetlenia dekoracyjnego, patrz „Typ podświetlenia” powyżej. Tutaj zauważamy, że może ono mieć różne odcienie, a czasami w specyfikacji wskazuje się kilka opcji jednocześnie. Jeśli te opcje są wymienione z „i” (na przykład „czerwony, niebieski i zielony”), oznacza to, że ten model zawiera wszystkie wskazane kolory, a użytkownik może przełączać się między nimi według własnego uznania. Jeśli odcienie są wymienione za pomocą „lub” (na przykład „czerwony, niebieski lub zielony”), oznacza to, że ten model jest dostępny w kilku modyfikacjach różniących się kolorem podświetlenia.

Osobno warto wspomnieć o opcji „RGB”. To nazwa najbardziej zaawansowanego podświetlenia, którego odcień można wybrać według własnego uznania. Co prawda, oryginalne podświetlenie RGB może wyświetlać jednocześnie tylko jeden z kilku podstawowych kolorów (biały, żółty, zielony, czerwony, niebieski lub fioletowy); niemniej jednak nawet te możliwości wystarczą, aby dostosować wygląd obudowy i zastosować różne efekty (np. synchronizację podświetlenia – patrz niżej).

A stosunkowo niedawno pojawił się jeszcze bardziej zaawansowany rodzaj regulowanych systemów - podświetlenie ARGB. Kluczową różnicą pomiędzy ARGB a klasycznym RGB jest możliwość jednoczesnej pracy diod o różnych kolorach. Innymi słowy, klasyczne podświetlenie RGB może wyświetlać tylko jeden kolor na raz, podczas gdy ARGB może wyświetlać kilka kolorów w...celu uzyskania dodatkowych efektów. Również podświetlenie ARGB jest podłączane za pomocą złącza 3pin 5v, podczas gdy zwykłe RGB używa złącza 4pin 12v. Może być reprezentowane przez różne rodzaje podświetlenia. Tym samym ARGB jest często zintegrowane z układem chłodzenia, panelem przednim i magnetycznymi paskami LED, które użytkownik może zamontować według własnego uznania. Do sterowania podświetleniem zwykle dostarczany jest specjalny kontroler, a przyciski lub pokrętła do przełączania trybów pracy podświetlenia są umieszczone na panelu interfejsu. W niektórych przypadkach podświetleniem steruje płyta główna za pomocą specjalnego złącza. Wiele systemów ARGB obsługuje możliwość dostrajania za pomocą specjalistycznego oprogramowania.

Liczba zatok wewnętrznych w formacie 2,5 cala przewidziana w konstrukcji obudowy.

Te zatoki są używane głównie do instalowania wewnętrznych dysków twardych i modułów SSD; współczynnik kształtu 2,5 cala został pierwotnie stworzony do laptopów, ale ostatnio jest coraz częściej stosowany w podzespołach do pełnowymiarowych komputerów osobistych. Jednocześnie, oceniając liczbę tych zatok, należy pamiętać, że zaleca się instalowanie dysków przez slot; więc idealnie liczba zatok powinna być dwukrotnie większa od planowanej liczby dysków.

Należy również zauważyć, że w niektórych przypadkach używane są zatoki combo: początkowo mają rozmiar 3,5 cala, ale w razie potrzeby można je przekonwertować na 2,5 cala. Te zatoki liczą się zarówno jako sloty 3,5-calowe, jak i 2,5-calowe. W praktyce oznacza to, że całkowita liczba dostępnych slotów nie zawsze jest równa sumie obu. Na przykład 10-zatokowa 3,5-calowa i 6-zatokowa 2,5-calowa obudowa może mieć 4 zatoki combo, a łączna liczba slotów w tym przypadku nie będzie wynosiła 16, a tylko 12.

Funkcja ta jest wskazywana dla obudów, które standardowo pozwalają na montaż systemów chłodzenia cieczą. Takie systemy są niezwykle wydajne, ale złożone i drogie, dlatego są stosowane głównie w komputerach o wysokiej wydajności, dla których tradycyjne chłodnice już nie wystarczają. Należy zauważyć, że teoretycznie chłodzenie cieczą można zainstalować w prawie każdej obudowie; jeśli jednak wsparcie dla takiego chłodzenia nie jest uwzględnione w konstrukcji, może to być bardzo trudne. Jeśli więc początkowo planujesz korzystać z systemu chłodzenia cieczą, warto wybrać obudowę, dla której obsługa tej funkcji jest bezpośrednio zadeklarowana.

Rozmiar miejsca na system chłodzenia wodą, przewidzianego na górnej stronie obudowy.

W obudowach z obsługą systemu chłodzenia wodnego radiatory są instalowane w tych samych gniazdach, co tradycyjne wentylatory. Innymi słowy, w tym samym miejscu można zainstalować wentylator (wentylatory) lub radiator chłodzenia wodnego. Rozmiar miejsca pod system chłodzenia wodnego jest oznaczony jedną liczbą - długością (na większym boku); szerokość można określić na podstawie tych danych. Chodzi o to, że współczesne radiatory chłodzenia wodnego zwykle wykorzystują wentylatory o jednym ze standardowych rozmiarów - 120 mm lub 140 mm; a jeśli jest kilka takich wentylatorów, są one ustawione w rzędzie. W rezultacie długość radiatora jest wielokrotna, a szerokość jest równa jednej z tych liczb: na przykład 280 mm to 2x140 mm o szerokości 140 mm, a 360 mm to 3x120 mm o szerokości 120 mm. Ogólnie rzecz biorąc, rozmiar górnego radiatora 240 mm lub mniej jest uważany za stosunkowo mały, 280 mm - za średni, 360 mm - za duży, a w niektórych modelach osiąga 420 mm lub nawet więcej.

Należy pamiętać, że w tym przypadku istotne są te same niuanse, co w przypadku chłodzenia powietrznego: większy wentylator zajmuje więcej miejsca i jest droższy, ale jest uważany za bardziej zaawansowany, ponieważ może działać skutecznie przy niższej prędkości - a to zm...niejsza poziom hałasu i wibracji.

Łączna liczba miejsc na systemy chłodzenia wodnego przewidziana w obudowie, czyli największa liczba radiatorów chłodzenia wodnego, którą można w niej zamontować. Takie radiatory są zwykle umieszczane po jednym na każdej stronie obudowy, dlatego najczęściej kilka radiatorów znajduje się po różnych stronach: na przykład 3 miejsca na system chłodzenia wodnego mogą znajdować się z tyłu, u góry i z przodu.

Oceniając liczbę miejsc (wszystkich typów) należy pamiętać, że wentylatory i radiatory chłodzenia wodnego zazwyczaj korzystają z tych samych miejsc.

Siatkowy. Kratka siatkowa z przodu obudowy często dobrze wygląda i pozwala lepiej zaopatrywać wentylatory układu chłodzącego w powietrze z zewnątrz. Za perforowanym panelem często umieszcza się podświetlenie dekoracyjne, które poprawia wygląd obudowy.

- Wyciszony. Zaletami konkurencyjnymi obudów z wyciszonym panelem przednim jest lepsza izolacja akustyczna oraz skuteczna ochrona wewnętrznej przestrzeni komputera przed kurzem.

- Szklany. Zasłonę tajemnicy tego, co dzieje się wewnątrz jednostki systemowej komputera, lekko uchylają obudowy ze szklanym panelem przednim. Szkło hartowane jako materiał „elewacyjny” stosowane jest zarówno w postaci jednolitego okna, jak i w postaci szklanej kratki z podświetleniem RGB. A w połączeniu ze szklanym bocznym oknem zamienia obudowę w "akwarium".