Porównanie Edifier R1280T vs Dialog W-204

Czułość charakteryzuje głośność głośników, gdy zostanie do nich doprowadzony sygnał o określonej mocy. Im wyższy wskaźnik — tym wyższa będzie głośność przy tej samej charakterystyce źródła sygnału; mówiąc prościej, na tym samym komputerze i przy tych samych ustawieniach głośności, bardziej czułe głośniki będą grać głośniej.

Ogólnie wskaźnik 85 dB jest uważany za dobry, 90 dB i więcej – za doskonały. Głośniki komputerowe jednak rzadko potrzebują bardzo dużej głośności – zwykle znajdują się blisko użytkownika i są przeznaczone tylko dla niego. Ogólnie rzecz biorąc, można nie zwracać szczególnej uwagi ten parametr.

Stosunek poziomu sygnału użytecznego (faktycznie odtwarzanego dźwięku) do poziomu obcego szumu, zapewnianego przez wzmacniacz głośników w trybie normalnym.

Każdy wzmacniacz nieuchronnie wytwarza własny szum; nie można się ich pozbyć, ale można zmniejszyć ich poziom. Im wyższy stosunek sygnału do szumu, tym wyraźniejszy dźwięk, tym mniej zauważalne będą zewnętrzne zakłócenia. We współczesnych głośnikach komputerowych wskaźnik ten może wahać się od 52 - 55 dB (minimalny wskaźnik, aby hałas nie powodował żadnego szczególnego dyskomfortu) do 90 - 95 dB (porównywalny z dość zaawansowanym sprzętem Hi-Fi). Należy jednak mieć na uwadze, że stosunek sygnału do szumu nie jest jedynym parametrem wpływającym na jakość dźwięku, a jego wysoka wartość nie gwarantuje przyjemnego brzmienia głośników.

Zakres częstotliwości dźwięku wspierany głośnikami. Im szerszy jest ten zakres – tym pełniejszy odtwarzany dźwięk, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że niektóre z tych detali na niskich lub wysokich częstotliwościach pozostaną „nieusłyszane”. Jednocześnie ucho ludzkie jest w stanie słyszeć częstotliwości rzędu 16 – 22000 Hz, a wraz z wiekiem zakres ten zawęża się jeszcze bardziej. W nowoczesnym sprzęcie audio, zwłaszcza na najwyższym poziomie, zakresy mogą być szersze, ale z praktycznego punktu widzenia nie ma to większego sensu. Ponadto należy zauważyć, że szeroki zakres częstotliwości sam w sobie nie gwarantuje wysokiej jakości dźwięku – wiele zależy też od reakcji na częstotliwość.

Całkowita moc znamionowa głośników to suma mocy znamionowych wszystkich komponentów (przednich, tylnych, centralnych itp.).

Znamionowa zwykle oznacza najwyższą średnią moc dźwięku, jaką głośniki mogą dostarczyć bez przeciążenia i uszkodzenia. Poszczególne piki w dźwięku mogą znacznie przekraczać wskaźnik ten, jednak kluczowa jest wartość średnia - w szczególności ta wartość określa ogólną głośność głośników. Co prawda, należy mieć na uwadze, że w zestawach z subwooferem ten ostatni może stanowić około połowy całkowitej mocy całego zestawu, podczas gdy o rzeczywistej głośności decydują przeważnie główne głośniki. W praktyce oznacza to, że przy równej mocy całkowitej głośniki z subwooferem mogą brzmieć zauważalnie ciszej niż model bez subwoofera: np. zestaw 2.0 o mocy 20 W będzie miał 10 W na jeden kanał główny, podczas gdy w modelu 2.1 o mocy 20 W z 10-watowym subwooferem główne głośniki będą miały tylko po 5 W.

Jeśli chodzi o konkretne wartości, to w najcichszych współczesnych głośnikach komputerowych moc nie przekracza 10 W. Wskaźnik 10 - 25 W można nazwać stosunkowo skromnym, 25 - 50 W jest przeciętny, a wartości 50 - 100 W i wyższe spotyka się głównie w zestawach z subwooferami, gdzie znaczna część mocy spada na subwoofer (choć są też zwykłe głośniki stereo o podobnej charakterystyce).
<...br> Teoretycznie moc głośników wpływa również na ich kompatybilność z konkretnym wzmacniaczem: głośniki nie powinny być od niego gorsze pod względem mocy znamionowej, w przeciwnym razie możliwe są zniekształcenia dźwięku, a nawet uszkodzenie sprzętu. Jednak w zdecydowanej większości przypadków głośniki komputerowe są używane z własnymi wzmacniaczami, optymalnie dobranymi do głośników zainstalowanych w głośnik. Tak więc ten szczegół nabiera znaczenia tylko w bardzo specyficznych przypadkach - na przykład podczas wymiany wzmacniacza zewnętrznego z zestawu (patrz poniżej) na inny.

Moc znamionowa poszczególnych głośników przednich wchodzących w skład zestawu głośnikowego. Parametr ten może się określać dla zestawu z dowolną liczbą głośników (patrz wyżej) - wszystkie formaty dźwięku stosowane w głośnikach komputerowych zapewniają parę głośników przednich.

Ogólnie rzecz biorąc, im wyższa moc, tym głośniej może brzmieć głośnik. Aby uzyskać więcej informacji na temat tego parametru, patrz „Moc całkowita” powyżej. Zauważmy tutaj, że w przypadku zestawów stereo bez subwoofera moc jednego kanału przedniego stanowi połowę całkowitej mocy; w bardziej zaawansowanych głośnikach stosunek mocy między kanałami może być różny.

Bass reflex to rura o specjalnej konstrukcji, która łączy wewnętrzną objętość obudowy głośnika z przestrzenią zewnętrzną. Dzięki precyzyjnie dobranej długości rura taka poprawia brzmienie niskich częstotliwości, czyniąc je bardziej nasyconym i wyrównanym. Główną wadą bass reflexu jest to, że może wystąpić buczenie z powodu ruchu powietrza w rurze; jednak producenci projektują głośniki, aby zminimalizować prawdopodobieństwo tego zjawiska.

Zwróć uwagę, że obecność bass reflex jest szczególnie przydatna w przypadku subwooferów, ale tę funkcję można znaleźć również w głośnikach stereo ogólnego przeznaczenia – z tych samych powodów.

— mini-Jack (3,5 mm). Złącze 3,5 mm jest używane jako standardowe analogowe wyjście audio w prawie wszystkich współczesnych komputerach i laptopach; ponadto jest instalowane w większości smartfonów, tabletów i odtwarzaczy kieszonkowych, a w wielu innych typach urządzeń jest bardzo powszechne. W związku z tym większość współczesnych głośników komputerowych (z wyjątkiem modeli Bluetooth) jest wyposażona we wtyczkę mini-Jack. Może to być wtyczka na nieodpinanym lub odpinanym kablu lub przejściówka z innego złącza - na przykład „2 RCA - mini-Jack”.

— RCA. Złącze RCA, zwane też potocznie „cinchem”, w tym przypadku służy jako wejście liniowe do odbioru analogowego sygnału audio – podobnie jak mini-Jack 3,5 mm. Różnice leżą w kilku ważnych punktach. Po pierwsze, RCA działa na zasadzie „jedno złącze na kanał”, a liczba takich złączy będzie zależeć od formatu audio. Na przykład głośniki stereo będą potrzebować zestawu dwóch takich złączy, system 5.1 będzie potrzebować sześciu itd. Po drugie, RCA jest dość popularne w tradycyjnym sprzęcie audio, jednak jest raczej słabo rozpowszechnione wśród komputerów. Dlatego w głośnikach komputerowych wejście to jest stosunkowo rzadkie – głównie w dość zaawansowanych modelach (w tym rozwiązaniach z zewnętrznym wzmacniaczem). Ponadto zwracamy uwagę, że w zestawach z subwooferem do podłączenia „suba” w głównym satelicie może również zapewniać się złącze RCA, które w tym prz...ypadku pełni rolę wyjścia.

— Wyjście na subwoofer. Obecność złącza do podłączenia subwoofera pozwala jeszcze bardziej nasycić dźwięk systemu niskimi częstotliwościami. Oczywiście subwoofer jest kupowany osobno. A samo wyjście służy jako opcja i pozwala w razie potrzeby rozszerzyć zestaw głośnikowy.

— Wyjście słuchawkowe. Wyjście słuchawkowe, umieszczone bezpośrednio na obudowie jednego z głośników. Takie złącze jest szczególnie wygodne podczas korzystania ze słuchawek z tradycyjnym komputerem stacjonarnym: znacznie wygodniej jest podłączyć słuchawki do obudowy głośnika na biurku niż ciągnąć przewód do jednostki systemowej. Z reguły rolę tego wyjścia pełni standardowe gniazdo mini-Jack 3,5 mm - to do niego powstają najnowocześniejsze słuchawki (zarówno komputerowe, jak i ogólnego przeznaczenia).

— Wejście mikrofonowe. Wejście do podłączenia zewnętrznego mikrofonu umieszczone bezpośrednio na obudowie głośnika. Znaczenie tej funkcji jest takie samo, jak opisanego powyżej wyjścia słuchawkowego: często wygodniej jest podłączyć mikrofon do głośnika stojącego na biurku niż bezpośrednio do jednostki systemowej. Same głośniki z tą funkcją z reguły mają dodatkową wtyczkę, która łączy się z wejściem mikrofonowym karty dźwiękowej.

— USB B. Interfejs umożliwiający podłączenie głośników do portu USB komputera, laptopa itp. jako zewnętrzne urządzenie peryferyjne. Takie połączenie może być przydatne na przykład w przypadkach, gdy standardowe wyjście audio jest zajęte lub znajduje się w trudno dostępnym miejscu; ponadto pozwala głośnikom pracować nawet wtedy, gdy w systemie nie ma karty dźwiękowej (choć dziś jest to bardzo rzadkie). Jednocześnie głośniki mogą być również zasilane przez USB, co przy niskiej mocy pozwala na obejście się bez oddzielnego źródła zasilania (więcej szczegółów w „Zasilanie z portu USB”). Dodatkowo złącze to może odpowiadać za dodatkowe funkcje - na przykład sterowanie funkcjami głośnika z komputera stacjonarnego, poprzez specjalne oprogramowanie.

— Wejście optyczne. Wejście cyfrowe do wysokiej jakości transmisji dźwięku, m.in. wielokanałowego. To połączenie jest niezwykłe ze względu na całkowitą odporność na zakłócenia elektryczne, jednak kabel światłowodowy nie toleruje załamań i silnego nacisku.

— Wejście koaksjalne. Wejście do przesyłania dźwięku w formacie cyfrowym. Zapewnia możliwość przesyłania dźwięku wielokanałowego. Wykorzystuje złącze RCA (potocznie określane jako „cinch”), jednak jest niekompatybilne z opisanym powyżej interfejsem RCA. Połączenie koaksjalne w przeciwieństwie do optycznego jest podatne na zakłócenia elektromagnetyczne, jednak nie wymaga szczególnej delikatności w obsłudze kabla.

Obecność odpinanych kabli uchroni Cię przed ewentualnym uszkodzeniem urządzenia związanym z gięciem przewodów. Jeśli zdarzy się podobny incydent, łatwa wymiana przewodu na nowy pozwala na dalsze korzystanie z głośników, a nie zanoszenie ich do centrum serwisowego. Takie rozwiązanie jest jednak stosowane głównie w modelach z wyższej półki, co wpływa na koszt. Jednocześnie odpinane mogą być nie tylko kable audio, do których przewidziano złącza (według klasyków jest to RCA), ale także kabel zasilający.

Rodzaj pilota dostarczanego w zestawie z głośnikami – oczywiście, o ile taki pilot w ogóle jest dostarczany w zestawie.

— Przewodowy. Pilot ma postać osobnego urządzenia, podłączanego osobnym przewodem do elementu sterującego systemu (głośnika „głównego”, subwoofera, wzmacniacza zewnętrznego). Taki pilot nie jest tak mobilny jak bezprzewodowy, a sam przewód może stwarzać pewne niedogodności. Choć te niedociągnięcia nie zawsze są naprawdę zauważalne: głośniki komputerowe najczęściej znajdują się w bezpośrednim sąsiedztwie słuchacza, a on nie ma potrzeby sterowania „dalekiego zasięgu”. Jednocześnie piloty przewodowe są niezawodne, niedrogie, nie wymagają baterii i działają nawet nie będąc w zasięgu wzroku głośników (w przeciwieństwie do bezprzewodowych, które często wykorzystują sterowanie podczerwienią). Co prawda, należy pamiętać, że na takim pilocie zwykle wykonywane są tylko najbardziej podstawowe funkcje - jak regulacja głośności i tonu.

— Bezprzewodowy. Piloty bezprzewodowe najczęściej działają poprzez kanał podczerwieni - podobnie jak piloty do telewizorów, klimatyzatorów itp. Główne zalety takiego sterowania to swoboda poruszania się w odległości co najmniej kilku metrów od głośników. Ponadto piloty bezprzewodowe często niosą ze sobą zaawansowane ustawienia. Jednocześnie między pilotem a odbiornikiem (jednym z głośników, subwooferem itp.) nie powinno być żadnych przeszkód; no i tak...ie akcesoria są znacznie droższe niż piloty przewodowe.

— Przewodowy i bezprzewodowy. Zestawy głośnikowe, wyposażone w dwa piloty jednocześnie - przewodowy i bezprzewodowy. Cechy obu opcji zostały szczegółowo opisane powyżej, a ich połączenie pozwala na wybór pilota w zależności od tego, czego w danej chwili wymagamy – mieć kontrolę pod ręką siedząc przy komputerze, czy też regulować dźwięk z odległości kilku metrów, poruszając się po pokoju. Ponadto piloty przewodowe i bezprzewodowe mogą różnić się funkcjonalnością. Należy jednak pamiętać, że taki sprzęt znacząco wpływa na koszt.