Porównanie LG 55SM8200 55 " vs LG 55SM8600 55 "

 

Obecność technologii High Dynamic Range w telewizorze - HDR.

Technologia ta ma na celu rozszerzenie zakresu jasności odtwarzanej przez telewizor; Mówiąc najprościej, model HDR wyświetla jaśniejszą biel i ciemniejszą czerń niż „zwykły” telewizor. W praktyce oznacza to znaczną poprawę jakości koloru. Z jednej strony HDR zapewnia bardzo „żywy” obraz, zbliżony do tego, co widzi ludzkie oko, z dużą ilością odcieni i tonów, których konwencjonalny ekran nie jest w stanie przekazać; z drugiej strony technologia ta pozwala uzyskać bardzo jasne i bogate kolory.

Należy pamiętać, że do pełnego wykorzystania tej funkcji potrzebny jest nie tylko telewizor HDR, ale także treści (filmy, audycje telewizyjne itp.), Początkowo „wyostrzone” pod HDR. Należy również pamiętać, że istnieje kilka różnych technologii HDR, które nie są ze sobą kompatybilne. Dlatego kupując telewizor z tą funkcją, bardzo pożądane jest wyjaśnienie, którą wersję HDR obsługuje (HDR10, HDR10+ lub Dolby Vision). A występują następujące:

— HDR10. Historycznie był to pierwszy konsumencki format HDR, mniej zaawansowany niż opcje opisane poniżej, ale niezwykle rozpowszechniony. W szczególności HDR10 jest obsługiwany przez prawie wszystkie usługi przesyłania strumieniowego, które ogólnie zapewniają treści HDR, a także jest on powszechny w przypadku dysków Blu-ray. Umożliwia pracę z 10-bitową gł...ębią kolorów (stąd nazwa). Jednocześnie urządzenia tego formatu są również kompatybilne z treściami w HDR10+, choć ich jakość będzie ograniczona możliwościami oryginalnego HDR10.

— HDR10+. Ulepszona wersja HDR10. Przy tej samej głębi kolorów (10 bitów) wykorzystuje tzw. dynamiczne metadane, które pozwalają na przekazywanie informacji o głębi koloru nie tylko dla grup z kilku klatek, ale także dla klatek pojedynczych. Zapewnia to dodatkową poprawę reprodukcji kolorów.

— Dolby Vision. Zaawansowany standard stosowany w szczególności w profesjonalnym kręceniu filmów. Pozwala na osiągnięcie 12-bitowej głębi kolorów, wykorzystuje opisane powyżej dynamiczne metadane, a także umożliwia przesyłanie dwóch wersji obrazu jednocześnie w jednym strumieniu wideo - HDR i zwykłym (SDR). Jednocześnie Dolby Vision opiera się na tej samej technologii, co HDR10, więc w nowoczesnym sprzęcie wideo format ten jest zwykle łączony z HDR10 lub HDR10+.

Obecność technologii w celu poprawy jasności / kontrastu w telewizorze.

Z reguły w tym przypadku oznacza to programowe przetwarzanie obrazu, w taki sposób, aby poprawić jasność i / lub kontrast (w razie potrzeby). Poszczególne metody przetwarzania mogą być różne - w szczególności w niektórych przypadkach chodzi w rzeczywistości o konwersję treści zwykłej do HDR (patrz wyżej), a niektórzy producenci w ogóle nie określają szczegółów technicznych. Skuteczność różnych technologii też może się różnić, ponadto silnie zależy od konkretnej treści: w niektórych przypadkach poprawa będzie oczywista, w innych prawie niewidoczna. Należy również pamiętać, że funkcja ta nie zawsze jest przydatna, więc w większości modeli jest wyłączona.

Dekoder można ogólnie opisać jako standard, w którym zapisywany jest dźwięk cyfrowy (często wielokanałowy). Do normalnego odtwarzania takiego dźwięku odpowiedni dekoder musi być obsługiwany przez urządzenie. Dolby Digital i DTS były pierwszymi wersjami dekodowania wielokanałowego, później były wprowadzane nowe wersje i ulepszenia . Ostatnie etapy na 2020 rok to dekodery Dolby Atmos i DTS X.

- Dolby Atmos. Dekoder, który wykorzystuje nie sztywną dystrybucję dźwięku między kanałami, lecz przetwarzanie obiektów audio, dzięki czemu może być wykorzystywany w prawie dowolnej liczbie kanałów w systemie odtwarzającym - dźwięk zostanie podzielony między kanałami z takim obliczeniem, aby każdy obiekt audio był słyszalny jak najbliżej jego miejsca. Dzięki Dolby Atmos głośniki górne (lub głośniki skierowane w sufit) są uważane za bardzo pożądane. Jednak w skrajnych przypadkach można je sobie darować.

- DTS X. Analogicznie do opisanego powyżej Dolby Atmos, gdy dźwięk jest rozprowadzany nie przez oddzielne kanały, ale przez obiekty audio. Sygnał cyfrowy zawiera informację o tym, gdzie (zgodnie z zamysłem reżysera) powinien znajdować się obiekt słyszalny przez użytkownika i jak powinien się poruszać, a procesor urządzenia odtwarzającego przetwarza te informacje i określa, jak dokładnie dźwięk powinien być rozprowadzany na istniejących kanałach w celu uzyskania wymaganej lokalizacji. Dzięki temu DTS X nie jest przypisany do konkretnej...liczby kanałów dźwiękowych - może być ich tyle, ile chcesz, system automatycznie podzieli dźwięk na nie, osiągając pożądany dźwięk. Należy również pamiętać, że dekoder ten umożliwia oddzielną regulację głośności dialogów.

Łączność telewizora opiera się nie tylko na technologiach bezprzewodowych (opisanych powyżej), ale także na połączeniu przewodowym. W szczególności transmisja wideo może odbywać się przez złącza VGA, AV. Część z nich zapewnia również transmisję dźwięku, oprócz tego może być mini-Jack (3,5 mm). Oraz inne do komunikacji z urządzeniami zewnętrznymi. Więcej o nich:

- USB. Złącze do podłączenia zewnętrznych urządzeń peryferyjnych. Obecność USB oznacza przynajmniej, że telewizor może odtwarzać treści z dysków flash i innych zewnętrznych urządzeń pamięci masowej USB. Ponadto można przewidzieć inne sposoby wykorzystania tego wejścia: nagrywanie programów telewizyjnych na nośniku zewnętrznym, podłączenie kamery internetowej (patrz ibid.), Klawiatura i mysz do korzystania z wbudowanej przeglądarki i innego oprogramowania itp. zestaw opcji zależy od funkcjonalności telewizora, należy go każdorazowo określić osobno.

- Czytnik kart. Urządzenie do pracy z kartami pamięci, najczęściej w formacie SD. Głównym zastosowaniem czytnika kart jest odtwarzanie treści z takich kart na telewizorze; funkcja ta jest szczególnie wygodna przy przeglądaniu materiałów z aparatów fotograficznych i wideo - w takich urządzeniach karty pamięci są szeroko stosowane. Można przewidzieć inne sposob...y wykorzystania tej funkcji, na przykład nagrywanie transmisji, a nawet wymianę plików między kartą a pamięcią telewizora. Należy pamiętać, że karty SD mają kilka podgatunków - oryginalne SD, SD HC i SD XC i nie wszystkie z nich mogą być obsługiwane przez czytnik kart.

- LAN. Standardowe złącze do połączenia przewodowego z sieciami komputerowymi (zarówno LAN jak i Internet). Występuje głównie w modelach obsługujących Smart TV (w tym urządzenia Android TV; zobacz odpowiednie punkty). Połączenie przewodowe jest mniej wygodne niż Wi-Fi, nie jest tak estetyczne, więc producenci skupiają się bardziej na połączeniu bezprzewodowym, w wyniku czego wskaźniki prędkości złącza LAN nie są wskazane, a w niektórych przypadkach mogą być niedopuszczalne transmisje 4K.

- VGA. Analogowe wejście wideo, znane również jako D-sub 15 pin. Początkowo interfejs VGA został opracowany dla komputerów, ale ze względu na pojawienie się bardziej zaawansowanych standardów, takich jak HDMI (patrz poniżej) i ograniczenia techniczne (maksymalna rozdzielczość to tylko 1280x1024, brak możliwości przesyłania dźwięku) jest uważany za przestarzały i jest używany coraz mniej. Dlatego sensowne jest poszukiwanie telewizora z takim złączem głównie w przypadkach, gdy planowane jest użycie go jako monitora przestarzałego komputera lub laptopa.

- AV. Kombinowany analogowy interfejs audio/wideo, jest to złącze zazwyczaj określane jako wejście A/V. W rzeczywistości w interfejsie kompozytowym są zwykle trzy złącza - osobno dla wideo i lewego/prawego kanału dźwięku stereo (w telewizorach z jednym głośnikiem, który nie obsługuje stereo, brakuje jednego ze złączy audio). Jakość obrazu podczas pracy z tym wejściem jest niska, a formaty HD nie są w ogóle obsługiwane; z drugiej strony interfejs kompozytowy jest niezwykle rozpowszechniony nie tylko w nowoczesnym, ale i wcześniejszym sprzęcie, takim jak magnetowidy VHS.

- Port COM (RS-232). Złącze początkowo zaprojektowane dla technologii komputerowej. W telewizorach służy jako kontroler: podłączając urządzenie do komputera, można sterować parametrami telewizora i różnymi ustawieniami, czasami dość specyficznymi i niedostępnymi przy użyciu zwykłego pilota.

Zużycie energii telewizorem. Parametr ten zależy w wysokim stopniu od przekątnej ekranu i mocy dźwiękowej (patrz powyżej), ale można go określić innymi parametrami, przede wszystkim dodatkowymi funkcjami i technologiami zaimplementowanymi w konstrukcji. Warto zauważyć, że większość nowoczesnych telewizorów LCD jest dość ekonomiczna i najczęściej parametr ten nie odgrywa znaczącej roli - w większości przypadków pobór mocy wynosi około kilkudziesięciu Wat. Nawet duże modele o przekątnej 70 - 90" zużywają 200 - 300 W - można to porównać z jednostką systemową komputera stacjonarnego o niskim poborze mocy.

Klasa energetyczna charakteryzuje efektywność zużycia energii elektrycznej przez telewizor. Początkowo klasy oznaczano prostymi łacińskimi literami - A (najbardziej ekonomiczna), B, C. Jednak później pojawiły się ulepszone klasy „A+ ”, „A++” itp. (im więcej „plusów”, tym bardziej ekonomiczne jest urządzenie).

Klasa energetyczna zazwyczaj odpowiednio wpływa na cenę, lecz różnica ta w końcu opłaca się ze względu na niższe rachunki za energię elektryczną.