Porównanie Cersanit Crea 100 S924-021 vs Fancy Marble Sumatra 100

Dodatkowe elementy i wyposażenie zawarte w zestawie dostawczym oprócz samej szafki/konsoli lub przewidziane w jej konstrukcji.

— Umywalka. Umywalka to właściwie przedmiot, do którego szafka/konsola jest oryginalnie kupowana. Obecność tego elementu w zestawie nie tylko oszczędza właścicielowi dodatkowych kłopotów związanych ze znalezieniem i zakupem — standardowa umywalka jest również optymalnie przystosowana do instalacji na „rodzimej” konstrukcji. Z drugiej strony wygląd i funkcjonalność umywalki z zestawu może nie odpowiadać życzeniom użytkownika, dlatego czasami lepiej kupować szafkę i umywalkę osobno.

— Półki. W tym przypadku chodzi o dodatkowe półki, które dzielą wnętrze szafki na kilka poziomów. Jest to wygodne do umieszczenia dużej liczby stosunkowo niewielkich przedmiotów (zwykle takie przedmioty są przechowywane w szafkach podumywalkowych).

— Uchwyty. Uchwyty do otwierania drzwi i szuflad. W tym przypadku może chodzić zarówno o uchwyty zewnętrzne, jak i ukryte; te ostatnie mają wygląd charakterystycznych wnęk na końcach drzwi lub szuflad. Jednak takie wgłębienie jest uważane za uchwyt tylko wtedy, gdy jest uzupełnione metalową wkładką.
Z kolei brak uchwytów w zestawie zwykle oznacza, że drzwi i szuflady są wyposażone albo we wgłębienia bez metalowych wkładek, albo mechanizm push-to-open, albo t...rzeba je chwycić bezpośrednio za końce, aby otworzyć. Technicznie jest możliwa inna opcja — uchwyty należy dokupić osobno; jednak w praktyce prawie nigdy nie występuje.

— System cichego domykania. Mechanizmy, które nieco automatyzują proces zamykania drzwi/szuflad i czynią go bardziej przyjaznym dla użytkownika i bezpiecznym dla samej konstrukcji. Głównym zadaniem cichego domyku jest „dociągnięcie” częściowo otwartych lub zamkniętych drzwi do pełnego domknięcia i utrzymanie ich w tej pozycji, zapobiegając ich przypadkowemu otwarciu lub zamknięciu — na skutek przeciągu, nierównego montażu szafki itp. Ponadto w końcowej fazie ruchu takie urządzenie może wyhamować drzwi (nawet przy silnym pociągnięciu), zapobiegając trzaśnięciu po osiągnięciu pozycji zamkniętej.

— Nóżki. Nóżki do montażu na podłodze dla modeli z odpowiednimi opcjami montażu (patrz wyżej). W porównaniu z solidną podstawą nóżki są mniej wymagające pod względem jakości podłogi; dlatego jeśli powierzchnia w łazience nie jest płaska, zaleca się stosowanie szafek z nóżkami. Z drugiej strony nóżki są mniej niezawodne niż solidna podstawa i nieco bardziej podatne na złamanie.

— Kosz na pranie. Kosz do przechowywania brudnej odzieży przed praniem. Z reguły jest wbudowany w samą szafkę, podczas gdy konstrukcja takiego urządzenia może być różna. Tak więc w niektórych modelach kosz wygląda jak krata przymocowana do drzwi otwieranych do dołu, w innych tę funkcję pełni jedna z szuflad itp. Jednak w każdym przypadku zamknięta konstrukcja zapobiega rozprzestrzenianiu się zapachów z niepranych ubrań. Konkretna pojemność kosza może być różna; najczęściej jest stosunkowo niewielka, ale nawet takie urządzenie przyda się do przechowywania bielizny, skarpetek i innych drobiazgów.

— Wspornik. Detal do mocowania produktu do ściany — najczęściej w formie „narożnika”, którego jedna strona jest mocowana do ściany, a druga wystaje poziomo. W takie części mogą się uzupełniać przeważnie konsole (patrz „Rodzaj”), ponieważ w szafkach ściennych zwykle stosuje się inne metody mocowania.

Kraj wskazany jako producent produktu. Należy pamiętać, że kraj ten często nie jest powiązany z miejscem faktycznej produkcji — jako producent najczęściej wskazuje się „ojczyznę” marki, pod którą szafki prezentowane są na rynku, a zakłady produkcyjne mogą znajdować się w innym kraju. Nie można tego jednak nazwać jednoznacznym oszustwem: sumienni producenci z reguły uważnie monitorują jakość swoich produktów, niezależnie od tego, gdzie dokładnie są produkowane.

Zwracamy również uwagę, że dane o kraju pochodzenia są często wykorzystywane do celów reklamowych: niektóre kraje (zwłaszcza te wysoko rozwinięte) wydają się bardziej korzystne dla kupujących pod względem pochodzenia towarów. Ale i tutaj wszystko jest bardzo umowne: „niepopularne” kraje mogą równie dobrze produkować towary nie gorszej jakości i jednocześnie w niższej cenie (bez przepłacania za „przyzwoitą nazwę”). Dlatego w każdym razie warto skupić się przede wszystkim nie na geografii, ale na ogólnej reputacji konkretnej firmy czy marki. W tej niszy, oprócz ukraińskich produktów, najpopularniejszymi producentami są Niemcy, Hiszpania, Włochy, Polska, Słowenia, Francja, Czechy, Szwajcaria.