Porównanie hulajnóg elektrycznych

Maksymalna waga rowerzysty, jaką konstrukcja hulajnogi może wytrzymać bez awarii i wypadków. Ten szczegół jest częściowo determinowany przez grupę wiekową, a głównie przez materiały użyte w ramie. Zwróć uwagę, że producenci mogą wskazać maksymalne obciążenie dla idealnych warunków - gdy hulajnoga jedzie po idealnie płaskiej powierzchni lub nawet stoi w miejscu. Dlatego warto wybrać model na parametr ten z pewną marżą. A tym bardziej nie należy przekraczać wagi wskazanej w charakterystyce – nawet jeśli hulajnoga nie zepsuje się od razu, może się to zdarzyć w dowolnym momencie, który obfituje w wypadki i kontuzje.

Możliwość złożenia hulajnogi – najczęściej poprzez „ułożenie” kierownicy w pozycji poziomej, na platformie; w niektórych modelach uchwyty na kierownicy są również składane. Funkcja ta znacznie upraszcza przechowywanie i transport.

Maksymalna odległość, jaką hulajnoga elektryczna może pokonać na jednym ładowaniu baterii.

Z reguły zasięg jest wskazywany dla równej drogi i jazdy tylko na silniku elektrycznym, bez pomocy kierowcy. W związku z tym, wskaźnik ten jest raczej umowny, w praktyce odległość przejażdżki może być krótsza lub dłuższa, w zależności od cech drogi i stylu jazdy. Niemniej jednak, zgodnie z deklarowanym zasięgiem, całkiem możliwe jest oszacowanie autonomii różnych modeli i porównanie ich ze sobą.

Należy pamiętać, że duży zasięg (ponad 50 km) wymaga pojemnych baterii, co rzutuje na gabaryty i wagę pojazdu. Rzeczywista potrzeba takiej autonomii nie jest często wymagana, zwłaszcza że wiele hulajnóg elektrycznych jest w stanie jeździć w zwykły sposób, bez użycia silnika elektrycznego.

Moc silnika zainstalowanego w skuterze elektrycznym. W modelach z dwoma silnikami (jeden na koło) zwykle podawana jest ich łączna moc.

Mocniejszy silnik z jednej strony korzystnie wpływa na charakterystykę prędkości i przyspieszenia, z drugiej strony wpływa na koszt urządzenia i wymaga pojemniejszych akumulatorów, co wpływa zarówno na cenę, jak i wagę. Ponadto przy przyspieszeniu i niskich prędkościach hulajnodze można „pomóc” odpychając się stopą. Dlatego w większości nowoczesnych modeli moc silnika jest niewielka - najczęściej około 250 - 350 watów. Wskaźnik 500 W jest uważany za dość wysoki, pozwala osiągnąć prędkość 40 km/h, a nawet wyższą. A w najbardziej zaawansowanych modelach moc jest już mierzona w kilowatach, a maksymalna prędkość może przekroczyć 80 km/h; jednak takie „potwory” kosztują odpowiednio.

Jednak moc wpływa również na zdolność prowadzenia pojazdu, ponieważ w zależności od kraju obowiązują różne przepisy ruchu drogowego dotyczące prowadzenia skutera.

Wysoka prędkość maksymalna daje więcej możliwości jazdy i skraca czas podróży. Wymaga jednak mocnych silników i pojemnych baterii, co wpływa na cenę i wagę pojazdu. Ponadto im szybsza hulajnoga, tym bardziej należy zachować ostrożność przy jeździe. Dlatego większość hulajnóg elektrycznych ma prędkość 25 km/h lub więcej – 30 km/h.

Maksymalny kąt podjazdu, który hulajnoga elektryczna może pokonać samą mocą silnika, bez pomocy nóg. Modele z silnikami o tej samej mocy mogą różnić się pod względem tego wskaźnika (ze względu na różnicę momentu obrotowego i średnicy koła).

Należy zwrócić uwagę, że w specyfikacji kąt jest podawany w stopniach, natomiast na znakach drogowych jest on podawany w procentach (1% odpowiada podjazdowi o 1 m na każde 100 m przemieszczania poziomego). Jednak ten szczegół nie jest szczególnie krytyczny: jeśli często musisz pokonywać określony podjazd, możesz ustalić jego nachylenie, przeliczając procenty na stopnie (i odwrotnie) według specjalnych tabel. Dodatkowo, jeśli kąt okaże się zbyt duży, nic nie stoi na przeszkodzie, aby pomóc hulajnodze nogą, w skrajnych przypadkach można pokonać podjazd na piechotę.

Rodzaj napędu w konstrukcji hulajnogi, który określa, na które koła przekazywana jest siła trakcyjna z silnika elektrycznego.

- Przód. Napęd na przednie koło ciągnie za sobą całą hulajnogę elektryczną. Zapewnia lepszą stabilność na drodze, minimalizuje prawdopodobieństwo poślizgu na zakrętach, występuje jako gwarant łagodnego startu i płynnego przyspieszania. Z drugiej strony silnik elektryczny z przodu zwiększa wagę całego mechanizmu oraz podwyższa wysiłek przy obracaniu kierownicą.

- Tył. Hulajnogi elektryczne z napędem na tylne koła nie są tak stabilne na drodze jak modele z napędem na przednie koła. Są jednak bardziej rozbrykane, wykazują dynamiczne przyspieszenia i z łatwością pokonują wzniesienia.

- Pełny. Hulajnogi z napędem na wszystkie koła łączą wszystkie pozytywne cechy modeli z napędem na przednie i tylne koła. Najlepiej sprawdzają się one przy jeździe w terenie – podwoziu z napędem na wszystkie koła nie są straszne doły i strome wzniesienia, inne nierówności drogi, osady błota na drodze.

Rodzaj i rozmiar kół stosowanych w hulajnodze elektrycznej.

Rozmiar dobiera producent w zależności od ogólnego przeznaczenia hulajnogi – czy jest to droga asfaltowa, czy nierówny teren. Jeśli porównamy podobne modele z różnymi średnicami kół, to warto wziąć pod uwagę, że im większe koła, tym lepiej radzą sobie z nierównościami na drodze, tym wyższa zdolność przełajowa i miękkość jazdy. A małe kółka z kolei świetnie nadają się do gładkiego asfaltu i dynamicznej jazdy, łatwo przyspieszają i pozwalają pokonywać ostre zakręty.

Jeśli chodzi o różne rodzaje kół, są poliuretanowe, gumowe, pompowane. Więcej o każdym z nich:

- Poliuretan. Koła z oponami z litego poliuretanu. Materiał ten zapewnia dobrą amortyzację, wysokiej jakości przyczepność i jednocześnie dobre toczenie; jest odporny na ekstremalne temperatury i uszkodzenia, trwały, a jednocześnie niedrogi.

- Guma. W tym przypadku mamy na myśli koła z oponą z pełnej gumy (nadmuchiwane koła są przenoszone do osobnego punktu odbioru). Zgodnie z głównymi cechami guma jest podobna do opisanego powyżej poliuretanu, a w niektórych momentach nawet go przewyższa. Dzięki temu takie opony nie hałasują, dobrze wygładzają nierówności asfaltu, mają doskonałą przyczepność i zapewniają wysoką skuteczność hamowania. Z drugiej strony materiał ten jest mniej wytrzymały i nie toleruje ekstremalnych temperatur.

— Nadmuchiwane. Najbardziej zaawansowany rodzaj kół, jaki można znaleźć w nowocze...snych hulajnogach. Koła tego typu posiadają pompowaną oponę (jak w rowerach), która zapewnia doskonałą amortyzację, dobrą przyczepność i dużą flotację. Wady nadmuchiwanych opon, oprócz ceny, obejmują wrażliwość na przebicia i zwiększoną złożoność konserwacji: należy monitorować ciśnienie i, jeśli to konieczne, napompować oponę.

- Obręcz. Hamulec szczękowy jest uważany za najprostszy rodzaj układu hamulcowego. Takie hamulce zapewniają płynne hamowanie i całkowite zatrzymanie hulajnogi przy średniej prędkości. Droga hamowania jest zwykle średnia lub długa. Hamulec obręczowy jest reprezentowany przez klocki, które za pomocą specjalnego mechanizmu dociskane są do obręczy koła. Same klocki napędzane są za pomocą dźwigni, która jest umieszczona na kierownicy, a elastyczny kabel działa jak ciąg. Wśród zalet hamulca szczękowego są: niska cena, prosta konstrukcja. Z minusów: dość szybkie zużycie klocków i konieczność regulacji hamulców w miarę zużywania się okładzin ciernych. Dodatkowo, używając hulajnogi z hamulcem obręczy, należy pamiętać, że klocki stają się mniej przyczepne, jeśli obręcz jest mokra. W deszczową, pochmurną i błotnistą pogodę nie można polegać na hamulcu szczękowym.

— Dysk. Hamulce tarczowe są uważane za bardziej zaawansowane niż systemy obręczowe (obręczowe). Hamulec tarczowy umożliwia wystarczająco szybkie zatrzymanie hulajnogi, a sama droga hamowania może być minimalna lub średnia. Takie hamulce są reprezentowane przez sprzęgło cierne, które działa na tarczę o małej średnicy. Tarcza jest przymocowana do osi koła. Sprzęgło jest dociskane do tarczy hamulcowej z wystarczająco dużą siłą, co pozwala na skuteczne działanie hamulców tarczowych nawet, gdy sprzęgło jest mokre. Hamulec tarczowy jest sterowany za pomocą dźwigni umieszczonej na kierownicy. Zaletami hamulca tarczowego...do hulajnogi są: niezawodność, trwałość i możliwość szybkiego zatrzymania. Wśród mankamentów wyróżniamy: wysoką cenę i konieczność regulacji w miarę zużywania się sprzęgła ciernego.

- Bęben. Hamulce bębnowe dobrze zwalniają i zapewniają dość szybkie zatrzymanie. Pod względem wydajności hamulec bębnowy do hulajnogi znajduje się między układami hamulców obręczowych i tarczowych. Hamulec bębnowy wykorzystuje klocki, które znajdują się wewnątrz obręczy. W takim przypadku płytki cierne działają po wewnętrznej stronie felgi. Hamulec z urządzeniem bębnowym ma wiele zalet: duża powierzchnia styku sprzęgła ciernego, ochrona przed wilgocią, niezawodność i trwałość. Wśród niedociągnięć można zauważyć: zastosowanie masywnych kół, złożoność obsługi serwisowej, konieczność okresowej regulacji.

— Elektryczny. W takim przypadku zwalnianie i zatrzymywanie jest wykonywane przez sam silnik elektryczny poprzez zmniejszenie prędkości. Zwykle hamulec elektryczny zapewnia miękkie i płynne zatrzymanie. Z reguły hamulec elektryczny działa jako pomocniczy układ hamulcowy. Równolegle ze skuterem elektrycznym jest wyposażony w kolejny hamulec, który jest głównym. Ponadto w zaawansowanych skuterach często stosuje się regeneracyjny hamulec elektryczny. W takim przypadku podczas zwalniania odzyskiwana jest energia, co pozwala na doładowanie akumulatora.

- Zaginiony. Przednie koło nie jest wyposażone w układ hamulcowy. Hamulec może znajdować się tylko z tyłu.