Kształt, jaki ma powierzchnia robocza grilla.
-
Falista. Płyty żebrowane o charakterystycznej „pasiastej” powierzchni. Dzięki takiemu kształtowi produkt nie styka się z całą powierzchnią grilla, a jedynie z wystającymi żebrami, a tłuszcz lub sok może swobodnie spływać z niego do wgłębień, podczas gdy ciecz we wgłębieniach wrze pod wpływem ciepła grilla. Dzięki temu na gotowym daniu powstają charakterystyczne smażone paski, a powierzchnia między tymi paskami okazuje się nie tyle smażona, co zgrzewana. Powierzchnia falista jest uważana za optymalną, w szczególności do gotowania mięsa: ponieważ tłuszcz może kapać z potrawy, gotowe danie okazuje się mniej tłuste niż w przypadku gładkiej powierzchni. Takie powierzchnie są również odpowiednie dla ryb, ale grill falisty jest znacznie mniej odpowiedni do warzyw.
-
Gładka. Zwykła gładka powierzchnia bez wyraźnego reliefu. Uważa się, że jest optymalna w szczególności do smażenia warzyw, ale jest mniej odpowiednia do gotowania mięsa: mięso jest faktycznie smażone we własnym soku i okazuje się być bardziej tłuste niż na powierzchni falistej.
-
Gładka i falista. Obecność dwóch rodzajów powierzchni jednocześnie w konstrukcji lub dostawie grilla. Cechy każdego typu są szczegółowo opisane powyżej; tutaj zauważamy, że konkretna konstrukcja takich urządzeń może być różna. Dlatego w niektórych
...modelach (głównie grillach otwartych i raclette, patrz „Rodzaj”) stosowana jest kombinowana konstrukcja: część powierzchni jest gładka, a część falista. Pozwala to na jednoczesne gotowanie różnych rodzajów żywności. Z kolei w grillach kontaktowych stosuje się inną opcję - wymienne płyty różnego typu dostarczane wraz z urządzeniem (więcej szczegółów w „Płyt w zestawie”). Pozwalają przynajmniej na dostosowanie urządzenia do konkretnych produktów, a w modelach umożliwiających otwieranie pod kątem 180° (patrz „Funkcje”) istnieje również możliwość jednoczesnego gotowania różnych rodzajów potraw, np. na otwartym grillu typu kombinowanego.
- Ruszt. Powierzchnia robocza w postaci rusztu montowana nad grzałką. Główną zaletą takiej powierzchni jest to, że pozwala na gotowanie potraw „z dymem”: sok i tłuszcz kapiące ze smażonej potrawy opadają na grzałkę i odparowują z niej, nadając potrawie charakterystyczny aromat. Jednocześnie takie grille są dość skomplikowane i wymagające w utrzymaniu: trzeba okresowo czyścić nie tylko ruszt, ale także grzałkę, a takie czyszczenie jest dość trudne ze względu na obfitość trudno dostępnych miejsc. Dlatego ta opcja jest niezwykle rzadka w naszych czasach.Dostępnośc
płyt do gofrów w zestawie z grillem.
Najczęściej takie płyty są przeznaczone do przygotowania gofrów brukselskich - przypominamy sobie, że różnią się one dość dużymi i głębszymi rowkami - „komórkami” niż większość innych rodzajów gofrów, a także dość znaczną grubością. Przygotowanie takiej potrawy nie jest głównym celem grilla elektrycznego, dlatego urządzenia do gofrów występują wyłącznie jako dodatkowe akcesorium w modelach z wyjmowanymi płytami (patrz „Funkcje”). W takie akcesoria są wyposażone tylko grille kontaktowe (patrz „Rodzaj”).