Porównanie Cyclone Type D Universal vs Prime-X 10US

Rodzaje nośników pamięci, obsługiwanych przez radio samochodowe.

- Płyty CD. Obsługa płyt zazwyczaj zakłada co najmniej kompatybilność z CD, nieco rzadziej możliwość pracy z DVD. Aby uzyskać więcej informacji na temat tych typów, zobacz „Typy płyt”. Tutaj zauważamy, że w naszych czasach płyty są stopniowo zastępowane przez bardziej kompaktowe i funkcjonalne nośniki - w szczególności karty pamięci i urządzenia USB; tak wiele nowoczesnych radioodtwarzaczy samochodowych, także tych z wyższej półki, w ogóle nie ma napędów optycznych.

- Karty pamięci. Możliwość pracy z wymiennymi kartami pamięci, zwykle w formacie SD lub microSD; moduł do ich odczytywania nazywany jest czytnikiem kart. Funkcja ta jest wygodna przede wszystkim dlatego, że takie karty są obsługiwane przez wiele innych urządzeń – w szczególności laptopy i aparaty fotograficzne/wideo. Czytnik kart ułatwia wymianę danych między tymi urządzeniami: np. playlistę muzyki z laptopa można nagrać na kartę pamięci. Zwróć uwagę, że konkretny rodzaj obsługiwanych kart nie zaszkodzi wyjaśnić osobno - format (mikro) SD obejmuje kilka odmian, które nie są ze sobą całkowicie kompatybilne.

- Pamięć USB (przód). Możliwość obsługi radia za pomocą zewnętrznych nośników USB - " pendrive ", dyski twarde..., odtwarzacze MP3 itp. - aby odtwarzać treści bezpośrednio z nich. W tym przypadku oznacza to podłączenie takiego nośnika do złącza USB, znajdującego się na przednim panelu radia - jest to wygodne, ponieważ złącze znajduje się w bliskiej odległości, tuż pod ręką.

- Pamięć USB (tył). Podłączanie napędów USB (patrz wyżej) przez tylny panel. Jednak urządzenie zewnętrzne podłącza się nie bezpośrednio do tylnego panelu, ale do zewnętrznego złącza USB, które z kolei jest połączone z tylnym panelem za pomocą kabla. Takie złącze nie zajmuje miejsca na przednim panelu, ale można je umieścić na półce pod deską rozdzielczą - a podłączony napęd nie będzie wystawał z radia, ale będzie znajdował się na półce. W standardowych radiach samochodowych (patrz wyżej) połączenie „tylne” można wykonać w nieco inny sposób - tam kabel z tylnego panelu za pomocą specjalnego złącza można podłączyć do standardowego gniazda USB na desce rozdzielczej.

- Podłączenie iPoda/iPhone'a. Możliwość podłączenia do radia samochodowego urządzeń przenośnych firmy Apple – przede wszystkim iPodów i smartfonów iPhone – poprzez specjalne złącze dokujące. Nawet najprostsze opcje takiego połączenia, poza odtwarzaniem muzyki, zapewniają szereg dodatkowych funkcji – w szczególności sterowanie funkcjami odtwarzacza (np. przełączanie utworów) z panelu sterowania lub pilota samego radia. A najbardziej zaawansowane modele mają zastrzeżony system CarPlay; więcej szczegółów patrz "Funkcje sterowania".

- Połączenie z Androidem. Możliwość podłączenia do radia samochodowego smartfonów i innych urządzeń opartych na systemie operacyjnym Android. Metody połączenia mogą się różnić: na przykład niektóre modele radioodtwarzaczy samochodowych obsługują tylko połączenie przewodowe, inne mogą korzystać z Bluetooth (patrz „Multimedia”). To samo dotyczy zestawu funkcji dostępnych w każdym przypadku, punkt ten należy wyjaśnić zgodnie z oficjalnymi danymi producenta. Specyficzne funkcje obejmują bezpośrednie odtwarzanie muzyki z telefonu (sterowane przez radio), pracę z zawartością jego dysku, oglądanie filmów, używanie radia jako zestawu samochodowego do odbierania połączeń itp. A w modelach z wyższej półki jest wsparcie dla technologii integracji smartfonów Android Auto; więcej szczegółów patrz "Funkcje zarządzania".

— System operacyjny Android. Firmware oparty na systemie operacyjnym Android znacznie rozszerza możliwości radioodtwarzacza, faktycznie zamieniając go w laptopa. Takie oprogramowanie nie tylko samo w sobie zawiera rozbudowany zestaw oprogramowania, ale także pozwala na instalowanie dodatkowych aplikacji o bardzo zróżnicowanym celu. Jednocześnie, w przeciwieństwie do innych urządzeń z tym systemem operacyjnym, możliwość łączenia się z Internetem dla radioodtwarzaczy z systemem Android nie jest obowiązkowa - wiele modeli nie ma ani modułów Wi-Fi / 3G / 4G, ani możliwości podłączenia odpowiednich adapterów. Ale obecność Bluetooth i / lub GPS (patrz poniżej), a także ekranu dotykowego, jest prawie obowiązkowa w takich urządzeniach (choć tutaj również możliwe są wyjątki).
Warto również zauważyć, że na rynku dostępne są modele z różnymi wersjami Androida ( Android 7, Android 8, Android 9 itd.). Im nowszy jest system operacyjny ( Android 10 lub Android 11) - tym jest on ogólnie bardziej zaawansowany, ale w tym przypadku nie ma sensu szczegółowo opisywać różnic między wersjami. Mocno zmodyfikowane edycje Androida są często używane do radioodtwarzaczy, a różnice między wersjami są często nieistotne na tle różnic między poszczególnymi edycjami, nawet w ramach tej samej wersji. Ale parametr t...en bezpośrednio wpływa na kompatybilność z konkretnym oprogramowaniem: wiele aplikacji ma ograniczenia dotyczące najstarszej wersji Androida, na której one mogą działać. Jednakże, należy pamiętać, że w momencie wydania urządzenia może być zainstalowana jedna wersja systemu operacyjnego, natomiast w momencie sprzedaży może zostać ona zaktualizowana do nowszej wersji.

— Windows CE 6.0. Specjalna edycja systemu operacyjnego Windows, przeznaczona do użytku w sprzęcie wbudowanym i kompaktowym - w tym radioodbiornikach samochodowych. Ogólnie jest podobny do opisanego powyżej systemu Android, ale dziś jest już przestarzały - oficjalne wsparcie zostało przerwane w 2018 roku. Dlatego modele z tym systemem operacyjnym są rzadkie i najczęściej reprezentują wczesne modele zwykłych radioodtwarzaczy samochodowych (patrz „Wymiary montażowe”).

— moduł GPS. Wbudowany moduł nawigacji satelitarnej GPS umożliwia określenie aktualnej lokalizacji urządzenia; ale dalsze wykorzystanie tych danych może się różnić w zależności od konkretnego modelu. Większość radioodtwarzaczy z takim wyposażeniem - to dość zaawansowane urządzenia z dużymi kolorowymi ekranami, na których wyraźnie widoczne są mapy. Tak więc, obecność GPS pozwala na pracę urządzenia w roli nawigatora. Ponadto, można przewidzieć inne opcje korzystania z tej funkcji, w tym dość specyficzne - na przykład, dodawanie współrzędnych do wideo nagranego w trybie DVR(patrz poniżej), a nawet wyszukiwanie pobliskich znajomych z sieci społecznościowych.

— Tryb DVR. Możliwość wykorzystania radia w roli wideorejestratora - a dokładniej, jednostki głównej wideorejestratora, ponieważ do pracy również będziesz potrzebować zewnętrznej kamery. W tym trybie radio samochodowe nagrywa, zapisuje na urządzeniu USB, karcie pamięci lub innym nośniku wideo, które są nagrywane przez kamerę wideo. Taki film może być bardzo przydatny podczas wypadku na drodze – na przykład, jako dowód. Z reguły, modele z funkcją tą mają pewne specjalne cechy pełnoprawnych rejestratorów - autostart nagrywania, nagrywanie w pętli itp.

— Podłączanie czujników parkowania. Możliwość podłączenia do radia samochodowego urządzenia, które pozwala określić odległość do przeszkody w martwej strefie samochodu (np. tuż przed przednim i tylnym zderzakiem). Parktronic znacznie ułatwia parkowanie i manewrowanie w ciasnych przestrzeniach; dane z jego czujników często wygodniej jest przesyłać nie do osobnej jednostki wewnętrznej, ale do radia samochodowego.

— Bluetooth. Technologia przeznaczona do bezpośredniej komunikacji bezprzewodowej między różnymi urządzeniami. Może być używana do różnych celów. W radiach samochodowych najpopularniejszymi wariantami są, w szczególności: streaming audio na żywo ze smartfona, tabletu itp. do akustyki samochodowej; działanie radia w roli zestawu samochodowego podczas rozmowy telefonicznej (gdy głos abonenta jest nadawany przez tę samą akustykę); zdalne sterowanie odtwarzaczem na podłączonym urządzeniu z radia itp. Konkretna funkcjonalność Bluetooth zależy od modelu, w każdym przypadku należy ją określić osobno.

— Moduł Wi-Fi. Obecność modułu komunikacji bezprzewodowej Wi-Fi w radiu samochodowym. Technologia ta została pierwotnie stworzona do tworzenia bezprzewodowych sieci komputerowych (w tym w celu połączenia z Internetem), ale od niedawna może być również wykorzystywana do bezpośredniej komunikacji różnych urządzeń ze sobą. Sposoby wykorzystania tej funkcji w radiach samochodowych mogą się różnić. Niektóre modele obsługują klasyczne połączenie z punktami dostępowymi Wi-Fi w celu uzyskania dostępu do Internetu - podobnie, jak w tabletach. Inne są w stanie połączyć się bezpośrednio np. ze smartfonem w celu zdalnego sterowania i wymiany różnych danych. A w radiach samochodowych z modemem 3G (patrz poniżej) może być możliwe nawet „rozpowszechnianie” mobilnego Internetu na inne pobliskie urządzenia Wi-Fi.

— 3G ready. Możliwość podłączenia do radia modemu zewnętrznego dla sieci komórkowych 3G. Więcej informacji na temat samego połączenia 3G znajdziesz poniżej; tutaj zauważamy, że jego obsługa ma zauważalny wpływ na cenę całego urządzenia i nie zawsze jest wymagana. W związku z tym, produkowane są radia samochodowe, które nie są wyposażone we własny modem 3G, ale można je podłączyć do zewnętrznego adaptera. Takie modele są odpowiednie dla tych, którzy nie są pewni, czy będą potrzebować połączenia 3G: możesz kupić radioodtwarzacz bez przepłacania za wbudowany modem, a jeśli jest to konieczne, kupić osobno adapter. Należy jednak pamiętać, że modem zewnętrzny zwykle zajmuje port USB, co może powodować trudności z podłączeniem dysków flash i innych urządzeń peryferyjnych.

— Modem 3G. Wbudowany moduł sieci komórkowej dla sieci 3G (UMTS). Opcje korzystania z takiego połączenia mogą być różne w zależności od konkretnego radia: słuchanie muzyki i oglądanie filmów z Internetu, dostęp do map lub aktualizacji map (w urządzeniach z GPS, patrz wyżej), a w niektórych modelach nawet głosowe połączenia telefoniczne i surfowanie w Internecie. W takim przypadku prędkość przesyłania danych może wynosić do 70 Mbit/s (w praktyce najczęściej do 10 – 15 Mbit/s), co jest porównywalne ze stałym połączeniem z Internetem. Przy tym jeszcze szybsza komunikacja 4G stopniowo wypiera trzecią generację (patrz niżej), jednak w większości przypadków dla radioodtwarzaczy wystarcza 3G (zwłaszcza, że takie modemy są stosunkowo niedrogie).

— 4G ready. Radioodtwarzacze z możliwością podłączenia zewnętrznego adaptera 4G. Całkowicie podobny do opisanych powyżej modeli 3G ready, z tą różnicą, że w tym przypadku mówimy o komunikacji 4G (LTE); o tym, patrz poniżej.

— Modem 4G (LTE). Wbudowany moduł sieci komórkowej dla sieci 4G LTE. Pod względem zastosowania jest całkowicie podobny do opisanego powyżej modemu 3G (może nawet pracować w sieciach 3G, przy braku zasięgu LTE). Główna różnica polega na tym, że sieci 4G zapewniają jeszcze wyższe prędkości połączeń – do 173 Mb/s, a w przyszłości jeszcze wyższe. Z drugiej strony, sieci 4G nie są jeszcze tak rozpowszechnione jak 3G, więc przed zakupem radia z takim modemem nie zaszkodzi upewnić się, że w Twoim regionie jest zasięg LTE.

— NFC chip. Moduł akcesoriów bezprzewodowych krótkiego zasięgu (do 10 cm). W radiach samochodowych służy głównie do ułatwienia bezprzewodowego połączenia z innym urządzeniem przez Wi-Fi lub Bluetooth: zamiast ustawienia połączenia, wystarczy zbliżyć urządzenie z NFC (np. smartfon lub tablet) do chipu radiowego i potwierdzić połączenie. Możliwe są również inne sposoby wykorzystania tej technologii – na przykład, automatyczne rozpoczęcie odtwarzania muzyki ze smartfona po zbliżeniu jej do radia samochodowego. Jednak takie metody są mniej powszechne, ponadto ich zestaw zależy od konkretnego modelu radia samochodowego i możliwości urządzeń zewnętrznych.

— radio DAB. Możliwość odbioru cyfrowej transmisji radiowej za pomocą radia samochodowego. Główne różnice między takim nadawaniem a analogowym (na przykład, tego samego FM) - to wysoka jakość dźwięku, prawie całkowity brak zakłóceń i szerokie możliwości przesyłania dodatkowych informacji - tekstu, a nawet wideo. Ponadto, jakość sygnału nie pogarsza się wraz ze spadkiem mocy nadajnika: sygnał jest albo w czystej postaci, albo go w ogóle nie ma. Należy pamiętać, że nadawanie cyfrowe jest nadal znacznie mniej powszechne, niż nadawanie analogowe. Ponadto, oprócz oryginalnego DAB, jest rozszerzony standard DAB+; tunery „plus” są również kompatybilne z konwencjonalną transmisją DAB, ale nie odwrotnie. Dlatego przed zakupem urządzeń z funkcją tą nie zaszkodzi wyjaśnić, czy w twoim regionie jest nadawanie cyfrowe i czy tuner radiowy jest z nim kompatybilny.

— Obsługa AirPlay. Kompatybilność jednostki głównej z technologią AirPlay. Technologia ta jest używana w przenośnych gadżetach Apple do bezprzewodowego przesyłania muzyki i wideo do urządzeń zewnętrznych; w związku z tym warto zwrócić uwagę na modele z funkcją tą, jeśli planujesz używać radia samochodowego z iPhonem lub innym urządzeniem „jabłkowym”. Przy tym, w porównaniu do innej markowej technologii Apple – CarPlay – technologia ta ma bardziej ograniczone możliwości, przeznaczona jest wyłącznie do nadawania treści. Z drugiej strony, AirPlay jest znacznie tańszy i może być przewidziany nawet w stosunkowo prostych i niedrogich radiach samochodowych.

— Obsługa MirrorLink. Obsługa MirrorLink - technologii, zaprojektowanej do łączenia smartfonów z samochodowymi systemami multimedialnymi. Idea MirrorLink polega na tym, że na urządzeniu mobilnym działają różne aplikacje (np. nawigacja czy odtwarzacz), a kierowca i pasażerowie mogą z nimi wchodzić w interakcje (sterować, odbierać informacje) za pośrednictwem wyposażenia pokładowego samochodu - ekran dotykowy i panel sterowania radiem, panel sterowania na kierownicy itp. Technologia ta jest obsługiwana głównie przez smartfony premium z systemem Android.

— Dual Zone. Funkcja ta umożliwia korzystanie z radia samochodowego do jednoczesnego odtwarzania dźwięku z dwóch źródeł, z których jedno jest wysyłane do głośników przednich, a drugie - do głośników tylnych audio systemu samochodu. W ten sposób, do pewnego stopnia można oddzielić to, co usłyszy kierowca i pasażer: na przykład na tylne siedzenia może być odtwarzana muzyka lub dźwięk z odtwarzacza wideo, a audycja radiowa z wiadomościami lub reportażem o stanie dróg może być transmitowana na przednie siedzenia. Osobno regulowana jest również głośność. Funkcja Dual Zone przyda się przede wszystkim w minivanach i innych autach z dużym wnętrzem, a także w autach klasy wyższej.

— Obsługa MHL. Technologia MHL jest wykorzystywana w urządzeniach przenośnych do przesyłania cyfrowych sygnałów audio i wideo za pośrednictwem uniwersalnego złącza, takiego jak microUSB lub USB typu C; eliminuje to potrzebę oddzielnych wyjść wideo i ma pozytywny wpływ na zwartość. Przepustowość takiego połączenia jest zbliżona do HDMI, jest wystarczająca nawet dla rozdzielczości HD. W przypadku radia samochodowego obsługa MHL oznacza, że można podłączyć do tego modelu gadżet zgodny z MHL i wykorzystać wszystkie możliwości tej technologii. Obejmują one zarówno transmisję wideo i audio, jak i dodatkowe funkcje - w szczególności ładowanie akumulatora gadżetu i sterowanie nim za pomocą ekranu dotykowego jednostki głównej. W samym radiu samochodowym do pracy z MHL można użyć zarówno kompatybilnego portu HDMI, jak i innego złącza - na przykład, USB.

Nominalna moc dźwięku, wytwarzanego przez wzmacniacz radiowy dla każdego kanału dźwiękowego.

Nominalna - to najwyższa średnia (rms) moc akustyczna, przy której wzmacniacz pracuje bez przeciążeń i jest w stanie pracować przez nieograniczony czas. Jest to główny wskaźnik, charakteryzujący ogólną głośność radia; poszczególne skoki mogą być znacznie wyższe od wartości nominalnej, ale są krótkotrwałe, tutaj mówimy o stałym poziomie sygnału. Ponadto, od tego wskaźnika zależy kompatybilność z konkretnymi głośnikami: moc nominalna zestawu głośnikowego nie może być niższa niż u wzmacniacza, w przeciwnym razie głośniki mogą ulec uszkodzeniu przy dużej głośności. Jednak rozrzut nie jest tak duży, są radia o mocy wyjściowej 40 W, 45 W, 50 W, 55 W, 60 W lub więcej.

Optymalne wartości mocy wzmacniacza zależą od wielu czynników, począwszy od liczby kanałów po osobiste preferencje słuchacza. Szczegółowe informacje na ten temat można znaleźć w specjalnych źródłach; krótko mówiąc, możemy powiedzieć, że im wyższa moc na kanał, tym głośniejszy dźwięk radio jest w stanie wytworzyć.

Rodzaj regulatora głośności, przewidziany w radiu samochodowym. Najczęściej, w tej roli wykorzystywane są pokrętła, czujniki dotykowe lub przyciski mechaniczne; tutaj znajduje się bardziej szczegółowy opis każdej z tych opcji.

- Pokrętło. Tradycyjny regulator w postaci okrągłego pokrętła, które w naszych czasach nie traci popularności - to właśnie ono jest montowane w większości nowoczesnych radioodbiorników samochodowych. Przewaga ta wynika m.in. z tego, że pokrętło jest kompatybilne zarówno z cyfrowymi, jak i analogowymi układami regulacji głośności, co oznacza, że może być stosowane w urządzeniach o dowolnym poziomie, od najbardziej zaawansowanych po najprostsze i niedrogie. Dodatkowo, taki regulator zauważalnie wyróżnia się na panelu radia, dzięki czemu można go znaleźć i obrócić nawet nie patrząc na niego, nie odwracając uwagi od drogi. Do wad pokręteł można odnieść tylko pewną uciążliwość w porównaniu z przyciskami i czujnikami, ale ten punkt rzadko ma znaczenie.

- Przyciski mechaniczne. Tradycyjne przyciski mechaniczne - a dokładniej, najczęściej tylko jeden dwukierunkowy przycisk, pionowy lub poziomy. W przeciwieństwie do opisanych powyżej pokręteł, mogą być używane tylko z pętlami cyfrowej regulacji głośności; Dlatego, większość radioodtwarzaczy z przyciskami - to zaawansowane urządzenia o rozbudowanej funkcjonalności i standardowym rozmiarze co najmn...iej 2DIN (lub ekranie co najmniej 5”, dla standardowych modeli). W takich przypadkach przewaga przycisków nad pokrętłami jest taka, że taki przycisk można zrobić bardzo wąskim i zamontować nawet na bardzo cienkiej ramie ekranu, natomiast uchwyt wymaga dość szerokiego dodatkowego panelu. A jeśli porównamy opcję tę z czujnikami, przyciski mechaniczne są nieco tańsze i można nimi sterować na ślepo, nie odrywając wzroku od drogi. Z drugiej strony, mechaniczne przyciski zużywają się w trakcie użytkowania, co zmniejsza niezawodność, a wielu użytkowników po prostu preferuje czujniki bardziej, niż przyciski. Z tych czy innych powodów, opcja ta jest stosunkowo rzadka.

- Przyciski dotykowe. Sterowanie w postaci przycisków, które reagują nie na naciśnięcie, a na dotyk. Podobnie, jak przyciski mechaniczne (patrz wyżej), taki regulator jest kompatybilny tylko z cyfrową regulacją głośności i jest używany głównie w zaawansowanych radioodbiornikach z dużymi ekranami. Jednocześnie, przyciski dotykowe nadają urządzeniu najbardziej zaawansowany i „technologiczny” wygląd, który jest atrakcyjny dla wielu użytkowników z estetycznego punktu widzenia. Główną wadą opcji tej jest to, że przyciski dotykowe zwykle nie wystają z panelu - więc prawie niemożliwe jest znalezienie pożądanego czujnika na ślepo i podczas sterowania trzeba odwracać uwagę od drogi. Jednak, przy mniej lub bardziej przyzwoitych umiejętnościach prowadzenia pojazdu i należytej staranności, szczegół ten nie jest poważnym mankamentem, dlatego tego typu sterowanie w radioodtwarzaczach wysokiej jakości stosuje się znacznie częściej, niż tradycyjne przyciski.

Liczba wyjść liniowych (patrz wyżej) przewidziana w konstrukcji radia. Należy zauważyć, że zwykle te wyjścia wykorzystują złącza RCA ("cinch"), a format analogowy pozwala na przesyłanie tylko jednego kanału audio. Dlatego do pracy z sygnałem stereo potrzebne są dwa złącza RCA, a para takich gniazd jest uważana za jedno wyjście liniowe - zestaw przeznaczony do jednego zestawu głośników stereo. Główną różnicą między tym interfejsem a tym samym RCA, którym podłącza się głośniki (patrz wyżej), jest to, że wyjście liniowe otrzymuje sygnał z przedwzmacniacza, który nie nadaje się do zasilania pasywnej akustyki. Sygnał ten należy skierować do głośników aktywnych lub zewnętrznego wzmacniacza (gdy głośnik jest podłączony do wyjścia wzmacniacza mocy przeznaczonego dla głośników pasywnych).

Liczba kompozytowych wyjść wideo przewidzianych w konstrukcji radia.

Pełnowymiarowy interfejs kompozytowy zawiera 3 gniazda RCA („cinch”) - jedno dla wideo i jedno dla lewego i prawego kanału stereo. Jednak w radiach samochodowych do przesyłania sygnału audio służą inne wyjścia, więc w tym przypadku mówimy tylko o wyjściu wideo – zwykle ma ono charakterystyczny żółty kolor. Sygnał wideo przez interfejs kompozytowy przesyłany jest w formacie analogowym, jego jakość jest przeciętna, a odporność na zakłócenia stosunkowo niska. Przy tym jest więcej niż wystarczająca ilość opcji do podłączenia większości ekranów samochodowych - na przykład monitorów wbudowanych w oparcia przednich siedzeń. A kilka wyjść kompozytowych pozwala na jednoczesne podłączenie odpowiedniej liczby ekranów bez użycia dodatkowego sprzętu (splitterów).

Osobne wyjście do podłączenia subwoofera. Konwencjonalne głośniki mają zwykle słabą wydajność basów; subwoofer służy do „uzupełnienia” tego zakresu, w wyniku czego dźwięk staje się znacznie mocniejszy i bogatszy. Jednak połączenie ze zwykłym wyjściem audio wymagałoby użycia filtrów częstotliwości - tak, aby tylko niskie częstotliwości mogły być przesyłane do „sub”. Oddzielne wyjście dla subwoofera pozwala obejść się bez takich urządzeń - to złącze zapewnia już przefiltrowany sygnał. Należy jednak pamiętać, że zwykle ten interfejs jest przeznaczony do podłączenia aktywnego „suba”; pasywny będzie potrzebował osobnego wzmacniacza.

Liczba kompozytowych wejść wideo przewidziana w konstrukcji radia samochodowego.

Kompozytowe wejście wideo - to zwykle złącze RCA („cinch”) o charakterystycznym żółtym kolorze. Można go wykorzystać do podłączenia dowolnego źródła wideo z odpowiednim wyjściem, np. przenośnego odtwarzacza DVD. Zauważ, że w tym przypadku chodzi tylko o wejście przeznaczone do pracy z wideo; aby wyprowadzić dźwięk, będziesz musiał użyć innego interfejsu, na przykład liniowego (patrz wyżej). Jakość obrazu po podłączeniu przez złącze kompozytowe jest stosunkowo niska, rozdzielczości HD nie są obsługiwane, ale trudno to nazwać poważną wadą, biorąc pod uwagę charakterystykę wyświetlaczy we współczesnych radiach samochodowych (i oddzielnie wykonanych telewizorach / monitorach samochodowych, do których może być nadawany sygnał z radia samochodowego).

Im więcej kompozytowych wejść wideo jest dostępnych w radiu, tym więcej źródeł sygnału można do niego podłączyć jednocześnie.

Wejście do odbioru analogowego sygnału wideo w formacie RGB („niebiesko-zielono-czerwony”, każdy kolor we własnym kanale). Do transmisji takiego sygnału można użyć różnych typów interfejsów, ale w radiach samochodowych najczęściej jest małe okrągłe lub podłużne gniazdo; konkretną opcję warto doprecyzować zgodnie z oficjalną dokumentacją. Wejście RGB najczęściej służy do podłączenia modułów nawigacyjnych.