Porównanie Pioneer VSX-534 vs Pioneer VSX-832

W tym przypadku mamy na myśli funkcję automatycznego dopasowywania każdego pojedynczego kanału audio pod względem poziomu i opóźnienia – tak, aby wszystkie razem zapewniały dźwięk wolumetryczny, który najlepiej odpowiada intencji twórców filmu lub kompozycji muzycznej. Potrzeba takiego ustawienia wynika z faktu, że prawie żadne pomieszczenie (ani mieszkalne, ani nawet specjalistyczne) nie jest idealne akustycznie: na rozchodzenie się dźwięku ma wpływ materiał ścian, wykładzina podłogowa, meble (sofy, szafy itp.) oraz inne czynniki. Dlatego samo prawidłowe rozmieszczenie głośników nie gwarantuje pełnego dźwięku przestrzennego.

Zazwyczaj do automatycznego strojenia używany jest mikrofon umieszczony w zamierzonej pozycji odsłuchowej. Podczas procesu kalibracji urządzenie emituje testowe sygnały dźwiękowe poprzez akustykę oraz „nasłuchuje” cech dźwięku przez mikrofon, w razie potrzeby samodzielnie zmieniając parametry audio.

Taka funkcja może znacznie uprościć przygotowanie do pracy - w końcu urządzenie samodzielnie wykona główną część konfiguracji. Należy jednak pamiętać, że nawet w najbardziej zaawansowanych modelach odbiorników algorytmy automatycznej kalibracji nie są idealne. W konsekwencji istnieje duże prawdopodobieństwo, że automatycznie ustawiane parametry nie trafią w gusta wymagającego audiofila. Ponadto dokładność kalibracji w dużym stopniu zależy również od charakterystyki używanego mikrofonu – a opcje o wysokiej jakości dźwięku mogą być dość drogie.

Funkcja ta automatycznie dostosowuje poziom głośności dźwięku, gdy zmienia się on gwałtownie. Taka potrzeba wiąże się np. z tym, że jeden film może zawierać zarówno dialogi, jak i intensywne efekty specjalne; w rezultacie przy niskim poziomie głośności rozmowy mogą być czasami słabo słyszalne, a przy wysokim poziomie głośności dźwięk może okresowo „uderzać w uszy” i przeszkadzać innym. Ponadto przy oglądaniu telewizji wiele osób prawdopodobnie napotykało reklamy, które brzmią zauważalnie głośniej niż podstawowy program. Automatyczne dostosowanie głośności zwiększa głośność przy niskiej mocy sygnału audio i obniża ją przy wysokiej, pomagając w ten sposób uniknąć dyskomfortu związanego ze zbyt głośnym dźwiękiem przy zachowaniu normalnej słyszalności.

Możliwość symulacji dźwięku wielokanałowego (np. 5.1) w tradycyjnych dwukanałowych słuchawkach. W tym celu zwykle stosuje się dekoder Dolby Headphone, który przetwarza dźwięk w taki sposób, że dźwięk słyszany w słuchawkach odbierany jest jako wielokanałowy – w szczególności można znacznie dokładniej określić szacunkowe położenie jego źródeł. A biorąc pod uwagę, że nowoczesne słuchawki Hi-Fi tej klasy pod względem jakości dźwięku nie ustępują akustyce (i są znacznie tańsze), funkcja ta może przydać się nawet wymagającym audiofilom.

Obsługa odbiornika dla technologii HDR; klauzula ta może również wyjaśniać konkretny obsługiwany format HDR.

HDR to skrót od High Dynamic Range. Technologia ta pozwala rozszerzyć zakres jasności wyświetlanych jednocześnie na ekranie; Mówiąc najprościej, widz zobaczy jaśniejsze biele i ciemniejsze czernie. W praktyce oznacza to znaczną poprawę jakości kolorów: kolory są żywsze i jednocześnie wierniejsze niż bez HDR. Funkcja ta wymaga jednak nie tylko odbiornika, ale także telewizora/projektora, który obsługuje odpowiedni format HDR i treści w tym formacie nagrywane.

Jeśli chodzi o konkretne formaty, najpopularniejszymi obecnie opcjami są Basic HDR10, Advanced HDR10+ i High-end Dolby Vision. Oto ich cechy:

- HDR10. Historycznie pierwszy konsumencki format HDR, mniej zaawansowany niż opcje opisane poniżej, ale niezwykle rozpowszechniony. W szczególności HDR10 jest obsługiwany przez prawie wszystkie usługi przesyłania strumieniowego, które ogólnie dostarczają treści HDR, i jest również powszechny w przypadku płyt Blu-ray. Pozwala pracować z głębią kolorów 10 bitów (stąd nazwa). Jednocześnie urządzenia tego formatu są również kompatybilne z treściami w HDR10+, choć jego jakość będzie ograniczona możliwościami oryginalnego HDR10.

- HDR10+. Ulepszona wersja HDR10. Przy tej samej głębi kolorów (10 bitów) wykorzystuje tzw. metadane dynamiczne, co umożliwia przesyłanie informacji o...głębi kolorów nie tylko dla grup kilku klatek, ale również dla pojedynczych klatek. Dzięki temu uzyskuje się dodatkową poprawę odwzorowania kolorów.

- Dolby Vision. Zaawansowany standard stosowany w szczególności w profesjonalnej kinematografii. Pozwala osiągnąć 12-bitową głębię kolorów, wykorzystuje opisane powyżej dynamiczne metadane, a także umożliwia transmisję dwóch wersji obrazu jednocześnie w jednym strumieniu wideo - HDR i normalny (SDR). Jednocześnie Dolby Vision opiera się na tej samej technologii, co HDR10, dlatego w nowoczesnym sprzęcie wideo format ten jest zwykle łączony z HDR10 lub HDR10+.

Możliwość wykorzystania odbiornika do jednoczesnej transmisji sygnałów z różnych źródeł na ekrany i zestawy głośnikowe zlokalizowane w różnych miejscach (strefach). Na przykład w dużym domu można jednocześnie przesyłać strumieniowo film z odtwarzacza Blu-ray na ekran w dużym pokoju, program telewizyjny do telewizora w kuchni i program radiowy na zestawy głośnikowe w bibliotece. Innym przypadkiem zastosowania Multi-Zone są centra rozrywki z kilkoma różnymi rodzajami pomieszczeń (na przykład kino, kolejka i kawiarnia).

Maksymalna moc dźwięku, jaką może dostarczyć wzmacniacz mocy (jeśli jest dostępna w amplitunerze, patrz „Typ”) na kanał zestawu głośnikowego. Warto tutaj zaznaczyć, że w tym przypadku zwyczajowo wskazuje się na tzw. RMS (znamionowa maksymalna sinusoidalna) lub moc znamionowa. Za moc znamionową uważa się najwyższą moc, jaką wzmacniacz gwarantuje, że będzie w stanie dostarczyć bez przerw przez godzinę bez żadnych awarii lub awarii. Krótkotrwałe skoki poziomu sygnału mogą znacznie przekroczyć tę wartość, ale głównym wskaźnikiem nadal jest moc nominalna.

Moc wzmacniacza w dużej mierze determinuje głośność zestawu głośnikowego podłączonego do urządzenia. W praktyce głośność zależy również od charakterystyki głośników - czułości, impedancji itp .; jednak, jeśli inne rzeczy są takie same, ta sama głośniki na mocniejszym wzmacniaczu będzie brzmiała głośniej. Dodatkowo parametr ten wpływa również na kompatybilność głośników i wzmacniacza – uważa się, że różnica mocy nominalnych tych elementów nie powinna przekraczać 10-15% (a najlepiej moce powinny być takie same). A ponieważ różne pomieszczenia wymagają głośników o różnej mocy, wpływa to również na dobór wzmacniacza do konkretnej sytuacji; szczegółowe zalecenia dotyczące zależności między charakterystyką pomieszczenia a mocą akustyczną można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Należy również pamiętać, że jeśli wzmacniacz może pracować z obciążeniem o różnej rezystancji (patrz „Dopuszc...zalna impedancja akustyczna”), to dla różnych opcji moc na kanał będzie inna - im niższa rezystancja, tym wyższa moc. W charakterystyce w tym przypadku zwykle wskazywana jest maksymalna wartość tego parametru - czyli moc przy minimalnej dopuszczalnej rezystancji.

Wskaźnik ten określa ilość zewnętrznego szumu, który towarzyszy dźwiękowi wychodzącemu ze wzmacniacza odbiornika. Jest to wygodne, ponieważ uwzględnia prawie wszystkie możliwe znaczące dźwięki - zarówno generowane przez samo urządzenie, jak i spowodowane przyczynami zewnętrznymi. Im wyższy stosunek sygnału do szumu, tym niższy poziom hałasu w porównaniu z sygnałem głównym, tym czystszy będzie dźwięk wzmacniacza. Odczyt 70-80 dB jest uważany za normalny dla większości elektroniki użytkowej, ale w amplitunerach, które zwykle są urządzeniami klasy premium, można go nazwać zadowalającym. W najbardziej zaawansowanych modelach wskaźnik ten może znacznie przekroczyć 100 dB.

Najmniejsza impedancja zestawu głośnikowego, z jaką wzmacniacz jest w stanie normalnie pracować. Impedancja nominalna akustyki, określana również terminem „impedancja”, jest jednym z kluczowych parametrów przy doborze elementów systemu audio: do normalnej pracy konieczne jest, aby impedancja akustyki odpowiadała charakterystyce wzmacniacza. Jeśli impedancja głośników jest wyższa, głośność dźwięku znacznie się zmniejszy, jeśli mniej, pojawią się w nim zniekształcenia, a w najgorszym przypadku możliwe są nawet przeciążenia i przebicia. Dlatego właśnie minimalna rezystancja jest zwykle wskazywana w charakterystyce odbiorników – w końcu podłączenie obciążenia o zbyt niskiej impedancji jest obarczone poważniejszymi konsekwencjami niż zbyt wysokiej.

Zakres częstotliwości dźwięku, jakie odbiornik jest w stanie wyprowadzić (parametr ten można również określić dla modeli bez własnego wzmacniacza, więcej szczegółów w rozdziale „Liczba kanałów”). Od tego parametru zależy kompletność przesyłanego dźwięku; Oczywiście jakość dźwięku jako całości silnie zależy od wielu innych czynników (np. pasmo przenoszenia), ale im szerszy zakres częstotliwości, tym mniejsze ryzyko, że wzmacniacz całkowicie „odetnie” jakąś część dźwięk. Z drugiej strony należy pamiętać, że normalny zakres słyszenia ludzkiego ucha wynosi około 16 - 20 000 Hz, a odchylenia od tych granic są dość niewielkie. I choć wiele nowoczesnych odbiorników zapewnia znacznie szerszy zakres częstotliwości, jest to bardziej chwyt marketingowy niż naprawdę znaczący wskaźnik (lub rodzaj „ubocznej wady” w konstrukcji wysokiej jakości wzmacniacza).

Warto również wziąć pod uwagę, że do odtworzenia pełnej kompletności częstotliwości wzmacniacza potrzebne będą również głośniki o odpowiedniej charakterystyce.