Porównanie Olympus VN-541PC vs Olympus WS-831

Pojemność pamięci własnej rejestratora. Im więcej pamięci wbudowanej, tym więcej materiału można zarejestrować na rejestratorze bez konieczności zwalniania pamięci czy używania dodatkowych kart. Parametr ten jest również ważny, jeśli chcesz używać urządzenia jako przenośnego dysku flash (wiele nowoczesnych modeli na to pozwala).

Gniazdo kart pamięci umożliwia rozszerzenie własnej pamięci dyktafonu za pomocą wymiennych kart (a w niektórych modelach nagrywanie odbywa się tylko na takich kartach, nie posiadają one własnej pamięci). Funkcja ta ułatwia również objętość danych z innymi urządzeniami wyposażonymi w slot na kartę: np. wkładając kartę z dyktafonu do czytnika kart w laptopie, można od razu odsłuchać nagrany na niej materiał lub przenieść go do dysk twardy bez manipulacji przy kablach. Karty tego samego typu zwykle różnią się objętością i odpowiednio kosztem, co pozwala wybrać opcję optymalną pod względem stosunku tych parametrów.

- SD. Jeden z formatów stosowanych w audio, wideo, technologii komputerowej itp.; prawie każdy nowoczesny laptop ma czytnik kart SD. Jednak wymiary takich kart (32x24 mm) są stosunkowo duże jak na sprzęt przenośny, w związku z czym są rzadko stosowane w dyktafonach. I często są reprezentowane przez bardziej nowoczesne karty SDHC lub SDXC o zwiększonej pojemności pamięci i obsłudze szybkiej magistrali UHS. W związku z tym obsługa SDXC gwarantuje komfortową pracę z SDHC i SD, a obsługa SDHC nie zawiedzie przy podłączaniu kart SD.

- miniSD. Nieco zmniejszona (do 22x20 mm) odmiana standardu SD, poza tym całkowicie identyczna z nim (aż do kompatybilności z czytnikami kart SD przy użyciu najprostszych adapterów). Jest to rzadkie ze względu na powszechną dostępność nawet mniejszych kart microSD.

- microSD. Najbardziej kompaktowa wersja kart pamięci SD ma rozmiar 15x11 mm i pojemność do 4 GB. Ze względu na swoje niewielkie rozmiary są szeroko stosowane w przenośnej elektronice: w rzeczywistości są standardem w telefonach komórkowych i są szeroko stosowane w dyktafonach. Podobnie jak miniSD, może być odczytywany przez czytniki kart dla oryginalnej karty SD za pomocą adaptera.

- karta microSD HC. Standard microSD drugiej generacji; charakteryzuje się zwiększoną pojemnością do 32 GB. W rejestratorze (i generalnie dowolnym czytniku kart) można zastosować zwykłe karty microSD do kart microSD HC, ale nie jest to możliwe – karta nie zostanie odczytana.

...- CompactFlash (zwany dalej CF). Jeden z pierwszych standardów kart pamięci, nadal jest używany ze względu na przyzwoitą szybkość wymiany danych i imponujące pojemności (do 128 GB). Jednak wymiary tych kart są nie mniej imponujące - 42x36 mm. W efekcie słabo nadają się do urządzeń kieszonkowych i rzadko są stosowane w dyktafonach – głównie w zaawansowanych modelach, gdzie priorytetem jest funkcjonalność i jakość nagrania, a nie kompaktowość. Jeśli rejestrator jest przeznaczony do kart CF typu II, może współpracować ze wszystkimi typami CF, a urządzenia typu I są kompatybilne tylko z tym typem.

- MemoryStick. Zastrzeżony standard opracowany przez firmę Sony i używany głównie w jej urządzeniach. Posiada szereg odmian różniących się rozmiarem, głośnością i kompatybilnością, dlatego kupując kartę do takiego rejestratora warto doprecyzować zastosowaną specyfikację MemoryStick. Standard jest dość słabo rozpowszechniony: po pierwsze ze względu na jego zamkniętą naturę (stąd notabene pełną zgodność z nim gwarantują tylko oryginalne karty Sony), a po drugie ze względu na wysoką cenę samych kart.

- XD-Picture. Karty pierwotnie stworzone przez Olympus i Fujifilm dla ich aparatów cyfrowych. Zaletami takich kart są wysoka niezawodność i kompaktowość (20x25 mm), wadami są wysokie koszty i stosunkowo małe objętości (do 2 GB). W rezultacie dyktafony dla xD-Picture są bardzo rzadkie.

Rodzaj wbudowanego mikrofonu określa tryb (ilość kanałów), w którym dyktafon nagrywa dźwięk.

- Mono. Najprostsza opcja: jeden mikrofon nagrywający dźwięk w formacie mono, czyli bez podziału na lewy i prawy kanał. Z takim nagraniem nie da się zapewnić dźwięku „wolumetrycznego”, jednak w przypadku dyktafonów nie jest to decydujące, gdyż Zwykle w takim nagraniu ważna jest nie głośność dźwięku, a zrozumiałość mowy – a to w pełni zapewnia mikrofon monofoniczny.

- Stereo. W tym przypadku zwykle używana jest para mikrofonów, rozstawionych po bokach obudowy; dźwięk jest nagrywany w stereo, a głośność dźwięku uzyskuje się dzięki różnicy w dźwięku docierającym do lewego i prawego mikrofonu. Uważany za nieco bardziej zaawansowany niż mono, choć sam w sobie nie zapewnia lepszej zrozumiałości mowy.

Oddzielne wejście do podłączenia zewnętrznego mikrofonu. W urządzeniach do rejestracji dźwięku stosuje się kilka rodzajów złączy mikrofonowych:

— mini-Jack 3.5 mm. Popularny rodzaj gniazda mikrofonowego występujący w sprzęcie nagrywającym. Reprezentuje z siebie zwykłe gniazdo audio jack, które można spotkać na pokładzie umownego smartfona, laptopa czy przenośnego odtwarzacza audio. Mikrofony zewnętrzne ze wtyczką 3.5 mm dostępne są w wersjach ze złączami dwu-, trzy- i czteropinowymi (odpowiednio TS, TRS i TRRS). Najprostsze interfejsy dwupinowe stosowane są w modelach z nagrywaniem dźwięku mono, zaś zaawansowane interfejsy czteropinowe stosowane są w egzemplarzach obsługujących transmisję dźwięku stereo.

Jack 6.35mm. Złącze ma podobny kształt i piny do standardowego mini-Jack 3.5 mm, jednak ma większe wymiary. Gniazdo Jack 6,35 mm ma większą powierzchnię pinu i wykazuje lepszą odporność na wszelkiego rodzaju zakłócenia. Złącze to występuje w profesjonalnych dyktafonach oraz dyktafonach o dużych rozmiarach obudowy, w których walory użytkowe nagrywania dźwięku są wysuwane na pierwszy plan przed kompaktowością.

— XLR. Port trzypinowy z zewnętrznym mechanizmem blokującym do transmisji sygnału analogowego poprzez podłączenie zbalansowane zapewniające wysoką odporność na zakłócenia. Złącze ma dość duży rozmiar i występuje w profesjonalnym przenośnym...sprzęcie do nagrywania.

- MP3. Najbardziej rozpowszechniony obecnie cyfrowy format audio jest obsługiwany przez bezwzględną większość cyfrowych urządzeń audio, niezależnie od ich wielkości. Zapewnia średnią jakość kompresji i średnią jakość dźwięku. Podczas przechowywania kompresuje informacje z utratą jakości, ale te straty są prawie niewidoczne dla ucha, zwłaszcza podczas nagrywania mowy z niewyspecjalizowanego mikrofonu.

- WMA. Format opracowany przez firmę Microsoft. Pod względem możliwości kompresji danych przewyższa MP3, zapewniając dobrą jakość przy niskiej przepływności, a co za tym idzie, niewielki rozmiar pliku, ale mniej popularny w szczególności ze względu na wrażliwość na błędy plików. Jednocześnie bardzo często występuje w cyfrowym sprzęcie audio, można go bez problemu odtworzyć na komputerach (jest to standardowy format audio systemu operacyjnego Windows).

-WAV. Technicznie rzecz biorąc, nie jest to format, ale „kontener”, do którego można „zapakować” dźwięk przetwarzany przez dowolny kodek; jednak jest najczęściej używany do przechowywania nieskompresowanego dźwięku PCM. WAV zapewnia więc najlepszą jakość dźwięku porównywalną z Audio CD, jednak takie pliki z reguły zajmują znacznie więcej miejsca niż we wspomnianych formatach. Bez problemu można grać również na komputerze.

- Własny. Niektóre modele dyktafonów nagrywają dźwięk w zas...trzeżonym formacie, który różni się od powszechnie stosowanych standardów. Technicznie rzecz biorąc, zastrzeżony format może zapewnić dobry stosunek jakości nagrania do rozmiaru pliku, jednak przy odsłuchu takich materiałów często pojawiają się niedogodności: albo trzeba ich odsłuchać na samym rejestratorze, albo trzeba zainstalować specjalny odtwarzacz lub kodeki komputer lub przekonwertowany na jeden z „ogólnie zrozumiałych” formatów z możliwą utratą jakości.

Maksymalny czas nieprzerwanego nagrywania na dyktafonie. Zależy przede wszystkim od ilości pamięci (patrz „Pamięć wbudowana”, „Gniazdo na karty pamięci”), jest również bezpośrednio związany z jakością nagrania: im wyższa jakość, tym więcej miejsca zajmuje materiał i krótszy jest maksymalny czas nagrywania. W związku z tym, producenci zwykle wskazują w specyfikacji maksymalny możliwy czas nagrywania, czyli czas nagrywania z minimalną jakością; przy wyższej jakości czas będzie krótszy.

Zakres częstotliwości dźwięku, które dyktafon jest w stanie odbierać i nagrywać. Człowiek jest w stanie usłyszeć dźwięk średnio od 16 Hz do 20 kHz, jednak zakres samego głosu ludzkiego jest znacznie węższy - około 100-3500 Hz. Dlatego jeśli planujesz używać dyktafonu do nagrywania mowy, te częstotliwości będą wystarczające. Jeśli przeznaczenie rejestratora nie ogranicza się do tego, należy zwrócić uwagę na modele o szerszym zasięgu – a w tym przypadku im szerszy, tym pełniejsze i bogatsze będzie nagranie.

- Zmień czułość mikrofonu. Możliwość zmiany czułości mikrofonu pozwala na optymalne dopasowanie go do otoczenia. Tak więc przy niskim poziomie zewnętrznego hałasu (na przykład podczas wykładu lub konferencji prasowej) czułość można ustawić na maksimum, aby zapewnić, że wszystko, co jest potrzebne, zostanie nagrane w hałaśliwym otoczeniu (na przykład wywiad w kawiarni), wręcz przeciwnie, można go zmniejszyć, aby zredukować hałas obcych do minimum.

- Zmiana jakości nagrania. Możliwość zmiany jakości nagrania (najczęściej bitrate nagrywanych materiałów). Wielkość pliku jest bezpośrednio związana z jakością: im wyższa jakość, tym więcej miejsca zajmuje nagranie. W ten sposób funkcja ta pozwala osiągnąć optymalną równowagę między dźwiękiem a zajętą pamięcią: na przykład dla głośnej, zrozumiałej mowy bez zewnętrznego szumu można użyć niskiej jakości, w hałaśliwym otoczeniu - wręcz przeciwnie, zwiększyć ją, aby osiągnąć maksymalna zrozumiałość; jeśli pozostało niewiele pamięci i nic nie można usunąć, obniż jakość nagrania itp.

- Nagrywanie aktywowane głosem. Podczas korzystania z tej funkcji dyktafon nagrywa tylko wtedy, gdy jego mikrofon wykryje znaczny poziom dźwięku - w zasadzie może to być dowolne źródło, ale ponieważ najczęściej nagrywana jest ludzka mowa, nazwa tej funkcji odnosi się konkretnie do głosu. Przy takim nagraniu dyktafon nie nagrywa długich pauz, co p...ozwala zaoszczędzić zarówno zajętą pamięć, jak i czas (a czasem nerwy) podczas odsłuchu nagrania. Wadą tej funkcji jest to, że aktywacja zajmuje trochę czasu, a pierwsze dźwięki mogą nie zostać zarejestrowane na nagraniu.

- Ustawianie znaczników nagrywania. Możliwość przypisania unikalnej etykiety do każdego pliku. Może to być liczba, godzina i data lub jedno i drugie. Tagi porządkują nagrania i ułatwiają dostęp do nich, co znacznie ułatwia znalezienie szukanego pliku.

- Timer nagrywania. Timer pozwala ustawić czas rozpoczęcia nagrywania; gdy to nastąpi, dyktafon włączy się automatycznie. Dzięki temu od samego początku będziesz mógł nagrać potrzebny materiał (np. występ czy wykład), nawet jeśli do czasu rozpoczęcia nie będziesz na miejscu.

- Nagrywanie dzwonka. Nazwa tej funkcji pochodzi od jej podobieństwa do nagrywania na taśmie magnetycznej, zamkniętej w pierścieniu. W tym trybie rejestrator może nagrywać niezależnie od ilości wolnej pamięci: po prostu nagrywane są nowe materiały zamiast najstarszych. Eliminuje to konieczność ręcznego czyszczenia pamięci i może być przydatne, jeśli Twoje dane szybko staną się nieaktualne – na przykład, jeśli musisz wykonać ankiety telefonicznie i przetworzyć wyniki tego samego dnia. Jednocześnie funkcja ta wymaga ostrożności, ponieważ wzrasta prawdopodobieństwo przypadkowego skasowania niezbędnych, ale starych zapisów.