Rodzaj akumulatora
Technologia baterii, z którą ładowarka jest kompatybilna. Nowoczesne akumulatory mogą być produkowane przy użyciu różnych technologii, z których każda ma swoją własną charakterystykę i wymagania dotyczące procedury ładowania; dlatego do konkretnego akumulatora warto wybrać ładowarkę, której zgodność z odpowiednią technologią jest wyraźnie określona.
- Ni-Cd. Akumulatory niklowo-kadmowe to jedne z najstarszych typów ładowalnych ogniw. Mimo to nadal są powszechnie stosowane – w szczególności akumulatory Ni-Cd są uważane za optymalne dla urządzeń o stosunkowo wysokich prądach poboru i podwyższonych wymaganiach dotyczących niezawodności. Akumulatory te są odporne na niskie temperatury, łatwe do przechowywania, niezawodne i bezpieczne. Jedną z głównych wad tej technologii jest „efekt pamięci”: pojemność akumulatora zmniejsza się po naładowaniu bez całkowitego rozładowania. Jednak ten punkt wiąże się bardziej z funkcjami kontrolerów ładowania, a nie z samą technologią, a zastosowanie zaawansowanych kontrolerów może zredukować go prawie do zera. Ale jednym z jednoznacznych niedociągnięć można wymienić „nieprzyjazność dla środowiska” zarówno samych akumulatorów, jak i ich produkcji.
- Ni-Mh. Ogniwa niklowo-metalowo-wodorkowe powstały w celu ulepszenia opisanego powyżej niklowo-kadmowego. Twórcom udało się osiągnąć wyższą pojemność (przy tym samym rozmiarze baterii), dodatkowo ogniwa Ni-Mh są przyjazne dla środowiska i całkowicie pozbawione efektu pamięci, nawet pr...zy zastosowaniu najprostszych kontrolerów ładowania. Wadami tej opcji, w porównaniu z Ni-Cd, są stosunkowo niska odporność na mróz, krótsza żywotność oraz trudniejsze warunki przechowywania, zwłaszcza długoterminowego.
- Ni-Zn. Technologia, która jest w tym samym wieku co Ni-Cd i również przetrwała do dziś. Ogniwa niklowo-cynkowe charakteryzują się większą pojemnością niż inne akumulatory „niklowe”, a także wyższym napięciem, które ponadto utrzymuje się na poziomie roboczym prawie do wyczerpania ładunku. Ta ostatnia jest szczególnie wygodna w przypadku aparatów cyfrowych - ta technika jest dość wymagająca pod względem napięcia. Niemniej jednak z wielu powodów technologia Ni-Zn nie zyskała dużej popularności. Głównym z tych powodów jest krótki okres użytkowania (około 300 - 400 cykli ładowania-rozładowania).
- Litowo-jonowy. Rodzaj baterii, powszechnie znany przede wszystkim z przenośnych urządzeń elektronicznych takich jak smartfony czy odtwarzacze muzyki, ale ostatnio z powodzeniem wykorzystywany w innych rodzajach technologii. Akumulatory litowo-jonowe łączą dobrą pojemność z kompaktowością, ładują się dość szybko i nie mają „efektu pamięci”. Ich główne wady to wysoki koszt, słaba przydatność do pracy w niskich temperaturach oraz pewne prawdopodobieństwo pożaru podczas przeciążeń i awarii.
- LiFePO4. Odmiana opisanych powyżej akumulatorów Li-Ion, tzw. „Fosforan litowo-żelazowy”. Przewagi takich ogniw nad klasycznymi litowo-jonowymi to przede wszystkim stabilne napięcie rozładowania (aż do wyczerpania energii), wysoka moc szczytowa, długa żywotność, odporność na niskie temperatury, stabilność i bezpieczeństwo. Ponadto, dzięki zastosowaniu żelaza zamiast kobaltu, takie akumulatory są również bezpieczniejsze w produkcji i łatwiejsze w utylizacji. Jednocześnie są zauważalnie gorsze od litowo-jonowych pod względem pojemności.
- IMR. Skrót ten jest używany dla akumulatorów litowo-jonowo-manganowo-tlenkowych, innej odmiany technologii litowo-jonowej; znaleziono również oznaczenie LiMn. Udoskonalenia wprowadzone w tej wersji to między innymi stabilność temperaturowa (zmniejszone ryzyko zapłonu w przypadku awarii), trwałość i niskie współczynniki samorozładowania (to drugie upraszcza długoterminowe przechowywanie). Jednocześnie dla wielu akumulatorów IMR deklaruje się kompatybilność ze standardowymi „ładowarkami” do ogniw litowo-jonowych, jednak nadal najlepiej jest używać specjalistycznych urządzeń (zwłaszcza ze względu na niską rezystancję wewnętrzną i zwiększone ryzyko nadmiernego rozładowania).
Sygnalizacja pracy
Sposób sygnalizacji pracy, czyli typ powiadomień, przewidziany w konstrukcji ładowarki.
— LED. Wskaźniki LED mogą przekazywać komunikaty poprzez włączanie i wyłączanie, miganie z określoną częstotliwością i zmianę kolorów. Są tańsze niż wyświetlacze (patrz niżej) i są bardziej widoczne z daleka, jednak mniej informacyjne i bardziej ograniczone w swoich możliwościach.
—
Wyświetlacz. Ładowarki mają tendencję do używania prostych wyświetlaczy LCD. Jednak nawet takie ekrany są znacznie bardziej informacyjne i naoczne niż wskaźniki LED. Na wyświetlaczu mogą być wyświetlane różnorodne informacje w formie wygodnej dla percepcji: użytkownik nie musi pamiętać, co oznacza to lub inne światełko, natychmiast widzi określoną wiadomość, na przykład „Ładowanie zostało zakończone ”. Co prawda taka wygoda obchodzi się znacznie drożej.
Min. prąd ładowania
Najmniejszy prąd, jaki urządzenie może zapewnić w trybie ładowania. Jeśli parametr ten jest wskazany w charakterystyce, oznacza to, że ten model ma możliwość regulacji prądu ładowania (w przeciwnym razie wskazany jest tylko prąd maksymalny).
Prąd ładowania jest jednym z najważniejszych parametrów każdej ładowarki: więcej szczegółów w „Max. Prąd ładowania ". Od tego wskaźnika zależy ogólny zakres regulacji prądu: im niższa wartość minimalna (przy tym samym maksimum), tym szersze możliwości dostosowania „ładowarki” do specyfiki pracy.
Prąd ładowania (wszystkie kanały)
Najwyższe natężenie prądu zapewniane przez ładowarkę wielokanałową (patrz „Kanały niezależne”) przy pełnym obciążeniu, przy działających wszystkich gniazdach (i odpowiednio kanałach). W rzeczywistości jest to gwarantowany maksymalny prąd zapewniany przez pamięć wielokanałową, niezależnie od liczby zaangażowanych kanałów.
Całkowity prąd ładowania, patrz „Maks. Prąd ładowania ". Tutaj zauważamy, że pełne obciążenie jest dość trudnym trybem, w którym aktualna siła może się zmniejszyć. Dlatego parametr ten jest określany osobno.
