Porównanie Pro-Ject DAC Box E vs Cambridge DacMagic 100

Model konwertera cyfrowo-analogowego zainstalowanego w urządzeniu.

DAC oznacza w tym przypadku „serce” urządzenia, główny układ, który bezpośrednio przetwarza dźwięk cyfrowy na analogowy. Nazwa modelu DAC podawana jest głównie w celach reklamowych – jako ilustracja faktu, że w urządzeniu zastosowano wysokiej jakości podzespoły. Ponadto, znając model, można znaleźć szczegółowe informacje o konkretnym DAC-u; chociaż w praktyce taka potrzeba pojawia się rzadko, może jednak pojawić się w niektórych szczególnych przypadkach.

Stosunek sygnału do szumu zapewniany przez konwerter.

Parametr ten opisuje stosunek głośności czystego dźwięku wytwarzanego przez urządzenie do głośności jego własnego szumu (który nieuchronnie tworzy każde urządzenie elektroniczne). Tak więc im wyższy stosunek sygnału do szumu, tym czystszy dźwięk, tym mniejszy wpływ własnego szumu DAC na sygnał audio. Wskaźniki do 80 dB można uznać za dopuszczalne, do 100 dB - niezłe, 100 - 120 dB - dobrze, ponad 120 dB - doskonałe. Warto jednak pamiętać, że nie tylko parametr ten, ale także wiele innych wpływa na ogólną jakość dźwięku.

Należy zauważyć, że charakterystyka, taka jak zakres dynamiczny (patrz powyżej), jest często związana ze stosunkiem sygnału do szumu. Są one podobne w ogólnym znaczeniu, oba opisują różnicę między obcym tłem a użytecznym sygnałem. Jednak poziom szumu w obliczeniach jest traktowany inaczej: dla stosunku sygnału do szumu brane jest pod uwagę tło konwertera „na biegu jałowym”, a dla zakresu dynamicznego - szum wynikający z wyjścia niskiego -poziom sygnału. To jest powód różnicy w liczbach.

Zniekształcenia harmoniczne generowane przez przekształtnik podczas pracy.

Im niższy wskaźnik ten - im czystszy dźwięk wytwarzany przez urządzenie, tym mniej zniekształceń jest wprowadzanych do sygnału audio. Takich zniekształceń nie da się całkowicie uniknąć, ale można je zredukować do poziomu, który nie jest postrzegany przez człowieka. Uważa się, że ucho ludzkie nie słyszy harmonicznych na poziomie 0,5% lub niższym. Jednak w high-endowej technologii audio współczynniki zniekształceń mogą być znacznie niższe - 0,005%, 0,001% lub nawet mniej. Ma to bardzo praktyczny sens: zniekształcenia z poszczególnych elementów systemu są sumowane, a im niższe zniekształcenia harmoniczne każdego elementu, tym mniej zniekształceń będzie ostatecznie w słyszalnym dźwięku.

- Wsparcie ASIO. Urządzenie obsługuje standard audio ASIO. Funkcja ta jest istotna po podłączeniu do komputera, gdy urządzenie faktycznie pełni rolę zewnętrznej karty dźwiękowej. Technologia ASIO odpowiada za interakcję między specjalistycznym oprogramowaniem a sprzętem audio; jednocześnie zapewnia transmisję danych z minimalnymi opóźnieniami, co pozwala muzykom i inżynierom dźwięku przetwarzać dźwięk w czasie rzeczywistym. Ten standard jest używany wyłącznie w systemach operacyjnych z rodziny Windows, interakcja z innymi systemami operacyjnymi jest budowana na inne sposoby (patrz w szczególności "Obsługa MAC").

- Wsparcie DSD. Urządzenie obsługuje standard DSD, specyficzny cyfrowy standard sygnału audio wykorzystujący tzw. modulacja gęstości impulsów. Głębia bitowa takiego sygnału wynosi tylko 1 bit, ale częstotliwość próbkowania sięga 2822,4 kHz (64 razy więcej niż w formacie Audio CD). W porównaniu z bardziej popularnymi standardami PCM, ten format zapewnia lepszą jakość dźwięku, lepszą odporność na szumy i błędy oraz mniej szumów. Ogólnie rzecz biorąc, DSD jest uważany za profesjonalny standard, jego obsługa znajduje się głównie w sprzęcie high-end.

- I2S. Obsługuje standardowe urządzenie I2S. Jest to cyfrowy format audio pierwotnie opracowany do „zastosowania wewnętrznego” — do przesyłania sygnału między poszczegó...lnymi modułami w urządzeniach audio. Jednak ostatnio jest również wykorzystywany do komunikacji pomiędzy poszczególnymi komponentami systemów audio. Zwróć uwagę, że ten format nie ma własnego złącza, do odbioru sygnału I2S można wykorzystać różne typy złączy, w tym LAN (RJ-45), BNC, a nawet HDMI. W rzeczywistości takie złącze pełni rolę kolejnego cyfrowego wejścia audio. Konkretnie, standard I2S z jednej strony wyróżnia się dobrą jakością komunikacji i odpornością na zakłócenia, z drugiej zaś jest stosunkowo rzadki.

- Thunderbolt. Uniwersalne złącze cyfrowe, w tym przypadku służące do podłączenia urządzenia do komputera. Takie złącza są najczęściej używane w technologii Apple; w związku z tym prawie wszystkie wyposażone w nie urządzenia są kompatybilne z komputerami Mac (patrz odpowiedni punkt).

- FireWire. Znany również jako IEEE 1394 lub i-Link. Uniwersalne złącze, które jest podobne pod względem funkcjonalności do USB, a nawet przewyższa je niektórymi cechami, ale jest znacznie mniej powszechne. Służy do łączenia z komputerami i niektórymi rodzajami specjalistycznego sprzętu audio.

- Bluetooth. Urządzenie obsługuje technologię bezprzewodową Bluetooth. Głównym zastosowaniem tej technologii w przetworniku cyfrowo-analogowym jest bezprzewodowa transmisja dźwięku z zewnętrznego urządzenia Bluetooth (smartfon, laptop itp.) do konwertera. Początkowo taki transfer wiązał się z utratą jakości dźwięku, ale stosunkowo niedawno pojawił się format aptX, który umożliwia przesyłanie dźwięku bez utraty jakości przez Bluetooth. Wybierając więc konwerter z Bluetooth nie zaszkodzi wyjaśnić, czy obsługuje on aptX (i oczywiście ten standard musi być również obsługiwany przez źródło sygnału).
Oprócz nadawania dźwięku możliwe są również inne opcje korzystania z Bluetooth - na przykład użycie zewnętrznego gadżetu jako pilota. Są jednak znacznie mniej powszechne.

- Wi-Fi. Obsługa urządzeń dla technologii Wi-Fi. Przypomnijmy, że ta technologia jest używana głównie jako metoda bezprzewodowego połączenia z Internetem i sieciami lokalnymi. W związku z tym większość modeli z tą funkcją to w rzeczywistości odtwarzacze sieciowe zdolne do odtwarzania treści z sieci lokalnych i / lub Internetu. Specyficzne możliwości tych urządzeń mogą się różnić, niektóre mogą nawet współpracować z internetowymi stacjami radiowymi i usługami strumieniowego przesyłania dźwięku. Wi-Fi można też wykorzystać do bezpośredniej komunikacji z innymi urządzeniami, takimi jak smartfony czy tablety, ale takiej aplikacji praktycznie nie znajdziemy wśród DAC-ów.

- Podłączenie iPoda / iPhone'a. Obecność w urządzeniu specjalnych narzędzi do pracy z przenośnymi gadżetami firmy Apple - przede wszystkim iPodami i smartfonami iPhone. Z reguły takie modele zapewniają możliwość połączenia przewodowego za pomocą standardowego 8-pinowego złącza Lightning. Ponadto część oprogramowania może zawierać specjalne funkcje do integracji z gadżetem „jabłko”. Ale sposoby wykorzystania takiego połączenia mogą być różne. Tak więc w DAC (patrz „Typ”) iPhone lub iPod służy jako źródło cyfrowego sygnału audio, który jest konwertowany przez konwerter i wyprowadzany na głośniki. A interfejsy audio z tą funkcją są w rzeczywistości adapterami dla różnych instrumentów muzycznych: dźwięk z instrumentu jest przetwarzany przez interfejs i przesyłany cyfrowo do gadżetu w celu nagrywania i późniejszego przetwarzania za pomocą wbudowanego oprogramowania.

- Wsparcie dla komputerów Mac. Kompatybilność urządzenia z komputerami i laptopami firmy Apple z autorskim systemem Mac OS X. Takie komputery mają swoje specyficzne możliwości i wymagania dotyczące urządzeń peryferyjnych, dlatego dla zagwarantowania kompatybilności warto wybrać sprzęt, w którym wstępnie deklarowana jest obsługa Maca.

- Moc fantomowa. Obecność zasilania fantomowego w urządzeniu. Taki zasilacz o napięciu znamionowym 48 V jest niezbędny do pracy niektórych typów mikrofonów - w szczególności pojemnościowych. W związku z tym obecność tej funkcji oznacza kompatybilność z podobnymi typami mikrofonów - ważna cecha, biorąc pod uwagę fakt, że wiele wysokiej klasy mikrofonów studyjnych jest produkowanych specjalnie z pojemnościami. Zasilanie fantomowe znajduje się tylko wśród interfejsów audio (patrz Typ).

Napięcie wyjściowe dostarczane przez urządzenie na wyjściach RCA.

Poniżej znajdują się szczegółowe informacje na temat tych wyjść. Od tego wskaźnika zależy kompatybilność z zewnętrznym wzmacniaczem lub innym odbiornikiem analogowego sygnału audio: napięcie wyjściowe przetwornika cyfrowo-analogowego nie może być niższe niż czułość wejściowa urządzenia odbiorczego, w przeciwnym razie to ostatnie nie będzie w stanie przetworzyć dźwięku normalnie.

Impedancja wyjść RCA przewidzianych w urządzeniu.

Szczegółowe informacje na temat samych wyjść można znaleźć poniżej. A impedancja to odporność na prąd przemienny, taki jak sygnał audio. Impedancja wyjściowa określa dopasowanie przetwornika cyfrowo-analogowego do wzmacniacza mocy lub innego urządzenia, do którego przesyłany jest sygnał audio. Ogólna zasada jest taka, że impedancja wyjściowa urządzenia nadawczego powinna być kilkakrotnie mniejsza niż impedancja wejściowa urządzenia odbiorczego. W akustyce stosunek 10:1 jest najczęściej uważany za najlepszą opcję, ale w niektórych przypadkach może być również pożądany inny stosunek; te momenty są wyszczególnione w dedykowanych źródłach.

Wejścia przewidziane w konstrukcji urządzenia.

- Mini-Jack (3,5 mm). Standardowe gniazdo minijack 3,5 mm jest zwykle używane jako analogowe (liniowe) wejście audio dla dwóch kanałów stereo. Przeznaczony jest przede wszystkim do urządzeń przenośnych takich jak smartfony, kieszonkowe odtwarzacze itp.

- Jack (6,35 mm). Złącze używane jako analogowe wejście audio. Jest podobny do mini-jack 3,5 mm (patrz odpowiedni punkt), ale jest większy i zapewnia bardziej niezawodny kontakt. W rezultacie to złącze jest używane nie do przenośnych, ale głównie do stacjonarnego sprzętu audio, m.in. profesjonalny. Drugą cechą jest to, że 6,35 mm Jack może działać zarówno jako wejście liniowe, jak i instrument / mikrofon. Ten ostatni znajduje się w interfejsach audio (patrz „Rodzaj”), podczas gdy takie urządzenia mogą zapewniać łączone złącza łączące Jack i XLR (patrz odpowiedni punkt). Dodatkowo warto zwrócić uwagę na to, że połączenie zbalansowane często wykonuje się poprzez wtyk 6,35 mm - to specjalny rodzaj połączenia stosowany w profesjonalnym sprzęcie audio i umożliwiający przesyłanie sygnału bez zakłóceń nawet przez dość długie przewody.

- RCA. Charakterystyczne okrągłe złącza do wtyku typu „cinch”; mogą być używane w różnych interfejsach, jednak „wejście RCA” zwykle odnosi się do analogowego wejścia liniowego audio. Zwróć uwagę, że tylko jeden kanał audio mo...że być przesyłany przez jedno analogowe złącze RCA; dlatego liczba takich złączy odpowiada liczbie kanałów obsługiwanych przez urządzenie (na przykład wejście audio stereo składa się z pary gniazd RCA).

- Phono. Dedykowane wejście do podłączenia odtwarzacza winylowego, a raczej przetwornika gramofonowego. Osobliwością sygnału audio z przetwornika jest to, że jest on „wypaczony” w częstotliwościach i aby przywrócić normalne pasmo przenoszenia, konieczne jest przepuszczenie dźwięku przez przedwzmacniacz gramofonowy. W związku z tym obecność wejścia Phono oznacza obecność przedwzmacniacza w urządzeniu i możliwość pracy jako przedwzmacniacz dla odtwarzaczy winylowych. Należy pamiętać, że istnieją dwa rodzaje przetworników - MM i MC, a przed zakupem urządzenia z wejściem Phono warto sprecyzować, z którym z tych typów jest ono kompatybilne. Jednak nierzadko można znaleźć wsparcie dla obu wariantów jednocześnie.

- XLR. W sprzęcie audio najczęściej stosuje się trójstykowe złącza typu XLR. Teoretycznie mogą mieć różne przeznaczenie, ale w praktyce mówiąc „wejście XLR” mają na myśli zwykle analogowe wejście audio - liniowe lub mikrofonowo-instrumentalne (w tym drugim przypadku to złącze można łączyć z gniazdem Jack 6,35 mm - patrz odpowiedni punkt). Ta wtyczka jest popularna w profesjonalnym sprzęcie audio z dwóch głównych powodów. Po pierwsze, XLR zapewnia bezpieczne i szczelne połączenie; gniazda są często wyposażone w zamki zabezpieczające wtyczki. Po drugie, połączenie przez to złącze realizowane jest przez tzw. w sposób zrównoważony, na trzech drutach zamiast dwóch. Osobliwością takiej transmisji sygnału jest to, że szum zewnętrzny jest filtrowany w rzeczywistości przez sam przewód, co pozwala na przesyłanie wysokiej jakości sygnału audio nawet przy dużej długości kabla.

- Koncentryczny S / P-DIF. Wejście dla cyfrowego sygnału audio, jedna z odmian S / P-DIF (druga odmiana jest optyczna). Umożliwia przesyłanie zarówno dźwięku stereofonicznego, jak i wielokanałowego. RCA jest używane jako złącze, ale nie myl tego wejścia z wejściami RCA (patrz odpowiedni punkt). Interfejs koncentryczny wykorzystuje zasadniczo inny format sygnału, wszystkie kanały dźwiękowe są przesyłane przez jedno złącze, a do takiej transmisji należy użyć nawet specjalnego kabla ekranowanego. W porównaniu do światłowodu zastosowanego w interfejsie optycznym taki kabel jest bardziej podatny na zakłócenia elektromagnetyczne, ale mniej delikatny.

- optyczne. Cyfrowe wejście audio przez kabel światłowodowy TOSLINK. Ten interfejs jest rodzajem S / P-DIF i ma podobne możliwości do wejścia koncentrycznego (patrz odpowiedni punkt) - w szczególności umożliwia przesyłanie wielokanałowego dźwięku. Kluczową różnicą i główną zaletą takiego połączenia jest całkowita odporność na zakłócenia elektromagnetyczne. Z drugiej strony światłowód jest dość kruchy i podatny na uszkodzenia oraz musi być chroniony przed silnym naciskiem i załamaniami.

- Zbalansowane cyfrowe (AES / EBU). Profesjonalny interfejs do pracy z cyfrowym sygnałem audio. Najczęściej bazuje na wtyku XLR, jednak nie mylić wejścia AES / EBU z wejściem XLR: pierwsza wersja pracuje z sygnałem cyfrowym, gdzie wszystkie kanały audio są transmitowane jednym złączem, druga - analogiem, zgodnie z „jedynką”. zasada wtyczki na kanał ”. Ale wspólną cechą obu interfejsów, oprócz typu wtyczki, jest to, że zapewniają one połączenie zbalansowane - połączenie w specjalnym formacie, w którym szum indukowany na przewodzie jest tłumiony bezpośrednio w przewodzie. Pozwala to na stosowanie długich kabli bez pogorszenia jakości sygnału.

- MIDI. Wejście do podłączania urządzeń MIDI: klawiatur, wentylatorów i innych kontrolerów. Takie wejścia znajdują się wyłącznie w interfejsach audio (patrz „Rodzaj”). Przypomnij sobie, że strumień MIDI to nie dźwięk, ale informacje serwisowe dotyczące wirtualnych instrumentów muzycznych. Dlatego dane otrzymane przez to wejście nie są przetwarzane przez urządzenie, ale są po prostu przesyłane do komputera, tabletu lub specjalistycznego sprzętu przez USB typu B (patrz poniżej), wyjście MIDI (patrz „Wyjścia”) lub inne podobne złącze.

- BNC. Złącze koncentryczne z blokadą bagnetową lub śrubową. Najczęściej jest używany podobnie do koncentrycznego S / P-DIF - do odbioru cyfrowych sygnałów audio. Jest stosowany głównie w profesjonalnej technologii, jedną z zalet jest obecność elementu ustalającego, który zwiększa niezawodność połączenia.

- USB (typ B). Złącze do podłączenia do komputera jako urządzenie peryferyjne. Ma charakterystyczny kwadratowy kształt, który znacznie różni się od dobrze znanych prostokątnych portów USB. A sposoby korzystania z takiego połączenia mogą być różne. Tak więc tradycyjne przetworniki cyfrowo-analogowe (patrz „Rodzaj”) po podłączeniu przez USB typu B zwykle pełnią rolę zewnętrznej karty dźwiękowej i służą do przesyłania dźwięku z komputera do słuchawek, głośników lub innego urządzenia audio. Z drugiej strony interfejsy audio przesyłają sygnał otrzymany ze źródeł zewnętrznych do komputera w celu nagrywania i przetwarzania.

- USB C. Dostępność nowoczesnego portu USB C do podłączenia do komputera PC lub laptopa. Podobnie jak gniazdo USB (typ B), może przesyłać sygnały w dwóch kierunkach, w zależności od typu urządzenia.

- Wejście sterujące IR. Złącze do zewnętrznego odbiornika podczerwieni do pilota. Rolę takiego odbiornika może pełnić albo osobne, wyspecjalizowane urządzenie, albo inny element systemu audio, który posiada wyjście sterujące na podczerwień i jest kompatybilny z tym pilotem. Znaczenie tej funkcji polega na tym, że DAC po zamontowaniu wszystkich elementów systemu audio może wylądować w miejscu, do którego pilot „nie dosięgnie”. W takim przypadku można podłączyć do urządzenia zewnętrzny odbiornik i wysyłać do niego sygnały z pilota, a odbiornik przekaże sygnał do sterowanego urządzenia.

- Wyzwalacz. Wejście serwisowe służące do sterowania zasilaniem urządzenia. Wejście to łączy się z wyjściem wyzwalającym innego komponentu systemu audio (na przykład wzmacniacza), a gdy ten komponent jest włączany / wyłączany, DAC włącza się i wyłącza jednocześnie z nim. Ułatwia to życie użytkownikowi, eliminując konieczność wykonywania „niepotrzebnych ruchów” w celu włączania i wyłączania przetwornika cyfrowo-analogowego.