Porównanie S.M.S.L M8 vs Cambridge DacMagic 100

Model konwertera cyfrowo-analogowego zainstalowanego w urządzeniu.

DAC oznacza w tym przypadku „serce” urządzenia, główny układ, który bezpośrednio przetwarza dźwięk cyfrowy na analogowy. Nazwa modelu DAC podawana jest głównie w celach reklamowych – jako ilustracja faktu, że w urządzeniu zastosowano wysokiej jakości podzespoły. Ponadto, znając model, można znaleźć szczegółowe informacje o konkretnym DAC-u; chociaż w praktyce taka potrzeba pojawia się rzadko, może jednak pojawić się w niektórych szczególnych przypadkach.

Rozdzielczość przetwornika cyfrowo-analogowego używanego w urządzeniu.

DAC oznacza w tym przypadku „serce” urządzenia, główny układ, który bezpośrednio przetwarza dźwięk cyfrowy na analogowy. Rozdzielczość jest początkowo jedną z cech charakterystycznych cyfrowego sygnału audio. W tym przypadku jej znaczenie jest następujące: rozdzielczość przetwornika DAC nie może być mniejsza niż rozdzielczość sygnału audio, z którym ma być używany przetwornik, w przeciwnym razie urządzenie nie będzie w stanie skutecznie poradzić sobie z przetwarzaniem.

Częstotliwość próbkowania zastosowanego w urządzeniu przetwornika cyfrowo-analogowego.

DAC oznacza w tym przypadku „serce” urządzenia, główny układ, który bezpośrednio przetwarza dźwięk cyfrowy na analogowy. Częstotliwość próbkowania jest oryginalnie jedną z cech charakterystycznych dźwięku cyfrowego. W tym przypadku jego znaczenie jest następujące: częstotliwość próbkowania DAC nie może być niższa niż odpowiedni wskaźnik w przychodzącym sygnale audio, w przeciwnym razie urządzenie nie będzie w stanie skutecznie poradzić sobie z przetwarzaniem.

Zakres częstotliwości dźwięku obsługiwany przez urządzenie. Najczęściej mówimy o zakresie częstotliwości, jaki urządzenie może wyprowadzić w analogowym sygnale audio na wyjściu.

Ogólnie rzecz biorąc, im szerszy zakres częstotliwości, tym pełniejszy dźwięk, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że przetwornik „obtnie” wysokie lub niskie częstotliwości. Należy jednak pamiętać, że ucho ludzkie jest w stanie słyszeć dźwięki o częstotliwościach od 16 do 22 000 Hz, a górna granica zmniejsza się wraz z wiekiem. Tak więc z praktycznego punktu widzenia nie ma sensu zapewniać szerszego zasięgu w sprzęcie audio. A imponujące liczby występujące w urządzeniach high-end (na przykład 1 - 50 000 Hz) są raczej "efektem ubocznym" zaawansowanych układów elektronicznych i są podawane w charakterystyce głównie w celach reklamowych. Pamiętaj też, że na ogólną jakość dźwięku wpływa wiele czynników innych niż zakres częstotliwości.

Zakres dynamiczny przetwornika jest definiowany jako stosunek maksymalnego poziomu sygnału, jaki może dostarczyć, do poziomu szumów, gdy stosowany jest sygnał o niskiej amplitudzie. Po prostu parametr ten można opisać jako różnicę między najcichszym a najgłośniejszym dźwiękiem, jaki może wytworzyć urządzenie.

Im szerszy zakres dynamiki, im bardziej zaawansowany DAC jest rozważany, tym lepszy dźwięk jest w stanie wyprodukować, przy wszystkich innych rzeczach bez zmian. Minimalna wartość dla nowoczesnych urządzeń wynosi około 90 dB, w topowych modelach wskaźnik ten może osiągnąć 140 dB.

Zauważamy również, że parametr ten ma podobne znaczenie do stosunku sygnału do szumu, ale te cechy są mierzone na różne sposoby; zobacz poniżej szczegóły.

Stosunek sygnału do szumu zapewniany przez konwerter.

Parametr ten opisuje stosunek głośności czystego dźwięku wytwarzanego przez urządzenie do głośności jego własnego szumu (który nieuchronnie tworzy każde urządzenie elektroniczne). Tak więc im wyższy stosunek sygnału do szumu, tym czystszy dźwięk, tym mniejszy wpływ własnego szumu DAC na sygnał audio. Wskaźniki do 80 dB można uznać za dopuszczalne, do 100 dB - niezłe, 100 - 120 dB - dobrze, ponad 120 dB - doskonałe. Warto jednak pamiętać, że nie tylko parametr ten, ale także wiele innych wpływa na ogólną jakość dźwięku.

Należy zauważyć, że charakterystyka, taka jak zakres dynamiczny (patrz powyżej), jest często związana ze stosunkiem sygnału do szumu. Są one podobne w ogólnym znaczeniu, oba opisują różnicę między obcym tłem a użytecznym sygnałem. Jednak poziom szumu w obliczeniach jest traktowany inaczej: dla stosunku sygnału do szumu brane jest pod uwagę tło konwertera „na biegu jałowym”, a dla zakresu dynamicznego - szum wynikający z wyjścia niskiego -poziom sygnału. To jest powód różnicy w liczbach.

Zniekształcenia harmoniczne generowane przez przekształtnik podczas pracy.

Im niższy wskaźnik ten - im czystszy dźwięk wytwarzany przez urządzenie, tym mniej zniekształceń jest wprowadzanych do sygnału audio. Takich zniekształceń nie da się całkowicie uniknąć, ale można je zredukować do poziomu, który nie jest postrzegany przez człowieka. Uważa się, że ucho ludzkie nie słyszy harmonicznych na poziomie 0,5% lub niższym. Jednak w high-endowej technologii audio współczynniki zniekształceń mogą być znacznie niższe - 0,005%, 0,001% lub nawet mniej. Ma to bardzo praktyczny sens: zniekształcenia z poszczególnych elementów systemu są sumowane, a im niższe zniekształcenia harmoniczne każdego elementu, tym mniej zniekształceń będzie ostatecznie w słyszalnym dźwięku.

Regulacja bezpośrednio w urządzeniu.

- Regulacja niskich tonów. Oddzielna regulacja poziomu basów; zwykle w połączeniu z kontrolą wysokich tonów (patrz niżej). Funkcja ta umożliwia zmianę obrazu dźwiękowego poprzez regulację głośności basów w stosunku do reszty zakresu częstotliwości.

- Regulacja wysokich częstotliwości. Oddzielna regulacja poziomu wysokich tonów. Podobnie jak opisana powyżej regulacja niskich tonów, pozwala na dostrojenie obrazu dźwięku – w tym przypadku poprzez zmianę głośności wysokich częstotliwości w stosunku do reszty zakresu.

- Regulacja salda. Dostosowuje balans dźwięku między dwoma kanałami stereo, zwiększając głośność jednego kanału i zmniejszając głośność drugiego. Dzięki temu w odbiorze słuchacza dźwięk „przesuwa się” w kierunku wyższego poziomu głośności. Funkcja ta jest używana głównie do celów korekcyjnych - na przykład, jeśli głośniki znajdują się w różnych odległościach od słuchacza, przesunięcie balansu w kierunku oddalonego głośnika pozwala skompensować różnicę w słyszalnej głośności.

- Regulacja poziomu. Regulacja ogólnego poziomu sygnału wyjściowego, innymi słowy - regulacja głośności. Czasem wygodniej jest regulować głośność za pomocą własnego regulatora w przetworniku cyfrowo-analogowym, niż uzyskać dostęp do ustawień innych elementów systemu audio.

...- Regulacja poziomu słuchawek. Reguluje głośność dźwięku słuchawek. Sterowanie to służy głównie wygodzie użytkownika, pozwala ustawić poziom dźwięku w „uszach” według własnych upodobań. Możliwość ta jest szczególnie istotna w świetle faktu, że słuchawki rzadko są wyposażone we własne regulatory głośności (a zazwyczaj są to niedrogie modele o stosunkowo niskiej jakości dźwięku).

- Regulacja czułości. Regulacja czułości wejściowej przetwornika. Funkcja ta występuje głównie w modelach z wejściami analogowymi: pozwala w razie potrzeby wzmocnić przychodzący sygnał jeszcze przed jego przetworzeniem przez konwerter, jeśli początkowy poziom sygnału jest zbyt niski.

- Wsparcie ASIO. Urządzenie obsługuje standard audio ASIO. Funkcja ta jest istotna po podłączeniu do komputera, gdy urządzenie faktycznie pełni rolę zewnętrznej karty dźwiękowej. Technologia ASIO odpowiada za interakcję między specjalistycznym oprogramowaniem a sprzętem audio; jednocześnie zapewnia transmisję danych z minimalnymi opóźnieniami, co pozwala muzykom i inżynierom dźwięku przetwarzać dźwięk w czasie rzeczywistym. Ten standard jest używany wyłącznie w systemach operacyjnych z rodziny Windows, interakcja z innymi systemami operacyjnymi jest budowana na inne sposoby (patrz w szczególności "Obsługa MAC").

- Wsparcie DSD. Urządzenie obsługuje standard DSD, specyficzny cyfrowy standard sygnału audio wykorzystujący tzw. modulacja gęstości impulsów. Głębia bitowa takiego sygnału wynosi tylko 1 bit, ale częstotliwość próbkowania sięga 2822,4 kHz (64 razy więcej niż w formacie Audio CD). W porównaniu z bardziej popularnymi standardami PCM, ten format zapewnia lepszą jakość dźwięku, lepszą odporność na szumy i błędy oraz mniej szumów. Ogólnie rzecz biorąc, DSD jest uważany za profesjonalny standard, jego obsługa znajduje się głównie w sprzęcie high-end.

- I2S. Obsługuje standardowe urządzenie I2S. Jest to cyfrowy format audio pierwotnie opracowany do „zastosowania wewnętrznego” — do przesyłania sygnału między poszczegó...lnymi modułami w urządzeniach audio. Jednak ostatnio jest również wykorzystywany do komunikacji pomiędzy poszczególnymi komponentami systemów audio. Zwróć uwagę, że ten format nie ma własnego złącza, do odbioru sygnału I2S można wykorzystać różne typy złączy, w tym LAN (RJ-45), BNC, a nawet HDMI. W rzeczywistości takie złącze pełni rolę kolejnego cyfrowego wejścia audio. Konkretnie, standard I2S z jednej strony wyróżnia się dobrą jakością komunikacji i odpornością na zakłócenia, z drugiej zaś jest stosunkowo rzadki.

- Thunderbolt. Uniwersalne złącze cyfrowe, w tym przypadku służące do podłączenia urządzenia do komputera. Takie złącza są najczęściej używane w technologii Apple; w związku z tym prawie wszystkie wyposażone w nie urządzenia są kompatybilne z komputerami Mac (patrz odpowiedni punkt).

- FireWire. Znany również jako IEEE 1394 lub i-Link. Uniwersalne złącze, które jest podobne pod względem funkcjonalności do USB, a nawet przewyższa je niektórymi cechami, ale jest znacznie mniej powszechne. Służy do łączenia z komputerami i niektórymi rodzajami specjalistycznego sprzętu audio.

- Bluetooth. Urządzenie obsługuje technologię bezprzewodową Bluetooth. Głównym zastosowaniem tej technologii w przetworniku cyfrowo-analogowym jest bezprzewodowa transmisja dźwięku z zewnętrznego urządzenia Bluetooth (smartfon, laptop itp.) do konwertera. Początkowo taki transfer wiązał się z utratą jakości dźwięku, ale stosunkowo niedawno pojawił się format aptX, który umożliwia przesyłanie dźwięku bez utraty jakości przez Bluetooth. Wybierając więc konwerter z Bluetooth nie zaszkodzi wyjaśnić, czy obsługuje on aptX (i oczywiście ten standard musi być również obsługiwany przez źródło sygnału).
Oprócz nadawania dźwięku możliwe są również inne opcje korzystania z Bluetooth - na przykład użycie zewnętrznego gadżetu jako pilota. Są jednak znacznie mniej powszechne.

- Wi-Fi. Obsługa urządzeń dla technologii Wi-Fi. Przypomnijmy, że ta technologia jest używana głównie jako metoda bezprzewodowego połączenia z Internetem i sieciami lokalnymi. W związku z tym większość modeli z tą funkcją to w rzeczywistości odtwarzacze sieciowe zdolne do odtwarzania treści z sieci lokalnych i / lub Internetu. Specyficzne możliwości tych urządzeń mogą się różnić, niektóre mogą nawet współpracować z internetowymi stacjami radiowymi i usługami strumieniowego przesyłania dźwięku. Wi-Fi można też wykorzystać do bezpośredniej komunikacji z innymi urządzeniami, takimi jak smartfony czy tablety, ale takiej aplikacji praktycznie nie znajdziemy wśród DAC-ów.

- Podłączenie iPoda / iPhone'a. Obecność w urządzeniu specjalnych narzędzi do pracy z przenośnymi gadżetami firmy Apple - przede wszystkim iPodami i smartfonami iPhone. Z reguły takie modele zapewniają możliwość połączenia przewodowego za pomocą standardowego 8-pinowego złącza Lightning. Ponadto część oprogramowania może zawierać specjalne funkcje do integracji z gadżetem „jabłko”. Ale sposoby wykorzystania takiego połączenia mogą być różne. Tak więc w DAC (patrz „Typ”) iPhone lub iPod służy jako źródło cyfrowego sygnału audio, który jest konwertowany przez konwerter i wyprowadzany na głośniki. A interfejsy audio z tą funkcją są w rzeczywistości adapterami dla różnych instrumentów muzycznych: dźwięk z instrumentu jest przetwarzany przez interfejs i przesyłany cyfrowo do gadżetu w celu nagrywania i późniejszego przetwarzania za pomocą wbudowanego oprogramowania.

- Wsparcie dla komputerów Mac. Kompatybilność urządzenia z komputerami i laptopami firmy Apple z autorskim systemem Mac OS X. Takie komputery mają swoje specyficzne możliwości i wymagania dotyczące urządzeń peryferyjnych, dlatego dla zagwarantowania kompatybilności warto wybrać sprzęt, w którym wstępnie deklarowana jest obsługa Maca.

- Moc fantomowa. Obecność zasilania fantomowego w urządzeniu. Taki zasilacz o napięciu znamionowym 48 V jest niezbędny do pracy niektórych typów mikrofonów - w szczególności pojemnościowych. W związku z tym obecność tej funkcji oznacza kompatybilność z podobnymi typami mikrofonów - ważna cecha, biorąc pod uwagę fakt, że wiele wysokiej klasy mikrofonów studyjnych jest produkowanych specjalnie z pojemnościami. Zasilanie fantomowe znajduje się tylko wśród interfejsów audio (patrz Typ).