Porównanie Blanco Sona 45S 519669 780x500 vs Blanco Rondo Silgranit 511621 450x450

Standardowy sposób montażu zlewozmywaka. Niektóre modele pozwalają na kilka sposobów montażu jednocześnie, według wyboru użytkownika. Konkretne opcje mogą być następujące:

— Wpuszczany. Modele montowane w wycięciu blatu w taki sposób, aby krawędź zlewu była znacznie wyższa niż powierzchnia blatu. Dość prosty sposób montażu, określany także jako „wbudowywany”, jednak w niektórych przypadkach krawędź podniesiona nad blatem okazuje się niewygodna.

— Montowany na równi z blatem. Modele montowane w wycięciu blatu w taki sposób, aby brzeg zlewozmywaka znajdował się na poziomie blatu. Są popularne ze względu na łatwość montażu i łatwość czyszczenia: w razie potrzeby wodę i inne zanieczyszczenia można „odprowadzić” z blatu ściereczką bezpośrednio do zlewu. Co prawda, między blatem a zlewem jest niewielka szpara, w której może gromadzić się brud; ale tę wadę rekompensuje łatwość instalacji.

— Podblatowy. Modele mocowane od spodu blatu - w taki sposób, aby krawędzie wyciętego otworu pod zlew pełniły rolę brzegów. Ten sposób umieszczenia, oznaczany też jako „do podbudowy”, jest wygodny dla maksymalnej wygody w sprzątaniu: ze stołu kuchennego można łatwo zamiatać rozlany płyn lub małe zanieczyszczenia, takie jak okruchy, do zlewu, podczas gdy brud nie będzie gromadził się w szczelinie między zlewem a blatem (w przeciwieństwie do montażu na...równi z blatem, patrz odpowiedni punkt). Jednocześnie sama instalacja takich zlewów jest dość skomplikowana.

— Nakładany. Dość specyficzny sposób montażu: zlewozmywak jest montowany na szafce podłogowej od góry, całkowicie zastępując blat. Do takiego montażu konieczne jest, aby szafka dokładnie pasowała do rozmiaru zlewu, dlatego ta opcja jest dość rzadka.

— Stal nierdzewna. Najpopularniejszy materiał na nowoczesne zlewozmywaki kuchenne. Stal nierdzewna jest bardzo odporna na korozję; ponadto jest bardzo wytrzymała i niezawodna, normalnie toleruje ciepło (można postawić gorącą patelnię), higieniczna (nie ma porów i nie wchłania brudu) i jest stosunkowo niedroga. Wadą jest wysoki poziom hałasu przy spadającym strumieniu wody oraz skłonność do plam.

— Sztuczny kamień. Sztuczny kamień jest bardzo wytrzymały, a jednocześnie jest materiałem absolutnie przyjaznym dla środowiska i higienicznym. Nie blaknie na słońcu, ma doskonałe właściwości antybakteryjne, jest niezawodny, trwały, a przy tym gładki i przyjemny w dotyku. Z reguły podstawą jest kruszywo granitowe, kwarcowe lub marmurowe z dodatkiem żywicy akrylowej. Takie zlewozmywaki wyglądają atrakcyjnie i mają gładką powierzchnię bez porów, dzięki czemu nie mają skłonności do pochłaniania zapachów. Powierzchnie ze sztucznego kamienia są łatwe do czyszczenia i pielęgnacji.

— Kompozyt granitowy. W tym przypadku nie chodzi o naturalny granit, lecz o materiał kompozytowy na bazie kruszywa granitowego z plastikowym wypełniaczem. Takie zlewozmywaki dobrze pochłaniają szum spadającej wody, są bardzo odporne na zabrudzenia i łatwe w czyszczeniu, ponadto mają przyjemny wygląd i mogą być wykonywane w szerokiej...gamie wzorów (dla różnych rodzajów i kolorów kamieni). Ale nie tolerują dobrze wysokich temperatur i mają znaczną wagę - w niektórych modelach do 50 kg. Podobną zasadę produkcji i zalety mają zlewozmywaki z kompozytu marmurowego, w których zamiast kruszywa granitowego stosuje się kruszywo marmurowe. Zlewozmywaki wykonane z kompozytu kwarcowego nieco się od nich różnią (szczegóły poniżej).

— Kompozyt ceramiczny. Zlewozmywaki ceramiczne najczęściej wykonywane są z ceramiki sanitarnej lub porcelany sanitarnej. Pierwszy materiał jest tańszy, jednak ma porowatą strukturę, dlatego ma skłonność do wchłaniania nieusuniętych na czas zanieczyszczeń, a ich usunięcie może być dość trudne; z kolei porcelana sanitarna jest bardziej odporna na zabrudzenia i jest droższa. Cechą wspólną materiałów ceramicznych jest, z jednej strony, przyjemny wygląd, z drugiej — kruchość i wrażliwość na silne wstrząsy (od takiego uderzenia zlew może pęknąć). Zwracamy również uwagę, że zlewozmywaki ceramiczne są dość masywne, jednak ten szczegół można uznać zarówno za wadę, jak i zaletę — duża waga zmniejsza prawdopodobieństwo przesunięcie zainstalowanego produktu z miejsca po przypadkowym uderzeniu w niego.

— Kompozyt kwarcowy. Podstawą zlewozmywaka jest kwarc techniczny otrzymywany w procesie spiekania piasku kwarcowego oraz spoiw polimerowych w proporcjach 80% i 20%. Kwarc techniczny wyróżnia się przede wszystkim najwyższymi właściwościami wytrzymałościowymi i prawie całkowicie nie jest podatny na pęknięcia i odpryski. Powierzchnia zlewozmywaków kwarcowych nie posiada porów i mikropęknięć, dzięki czemu nie wchłania zapachów i nie gromadzi patogennej mikroflory. Ponadto kwarc techniczny wykazuje właściwości obojętne na detergenty, ocet i wszelkie inne substancje żrące. Na materiale nie pozostają żadne plamy z wina i barwników spożywczych.

— Miedź. Materiał designerski spotykany głównie w zlewozmywakach w stylu retro i innym nietypowym wzornictwie. Posiada charakterystyczny żółtawy lub czerwonawy odcień powierzchni, co nadaje zlewozmywakowi niezwykły i stylowy wygląd. Pod względem właściwości praktycznych materiał ten jest podobny do stali nierdzewnej (patrz odpowiedni punkt): w szczególności jest wytrzymały, niezawodny i dobrze znosi korozję i wysokie temperatury. Z drugiej strony przy braku oczywistych zalet miedź jest znacznie droższa, dlatego warto zwrócić uwagę na tę opcję tylko wtedy, gdy szuka się designerskiego modelu o charakterystycznym wyglądzie.

— Mosiądz. Kolejny materiał designerski podobny do opisanej powyżej miedzi. Ma podobne właściwości i różni się jedynie wyglądem: standardowa barwa stopu mosiądzu jest żółta. Jednocześnie z wielu powodów używa się niezwykle rzadko. — Szkło W tym przypadku chodzi o połączenie szkła ze stalą nierdzewną (patrz wyżej); czyste szkło prawie nie jest używane w zlewozmywakach kuchennych ze względu na jego kruchość. Ze szkła jest zwykle wykonana górna część zlewu (bok i ewentualnie skrzydło), a sama komora jest ze stali. Samo szkło z reguły jest barwione, co zapewnia produktowi atrakcyjny wygląd. Warto zauważyć, że koszt takich zlewozmywaków jest bardzo wysoki, dlatego większość modeli szklanych należy do rozwiązań designerskich przeznaczonych do kuchni o oryginalnym designie. Jednak ich cechy praktyczne są również więcej niż przyzwoite.

Ogólny kształt zlewu. Zwróć uwagę, że na parametr ten wskazuje nie kształt komory, ale kształt produktu jako całości (chociaż często te punkty się pokrywają).

Oprócz klasycznych kształtów ( prostokątny, kwadratowy, okrągły, owalny, narożny itp.) produkowane są również wyroby o nietypowym kształcie, które mogą mieć bardzo nietypowe kontury. Na takie zlewozmywaki warto zwrócić uwagę tym, którzy próbują urządzić kuchnię w nietypowym stylu.

Ułożenie komory zlewozmywaka względem całego produktu.

Standardowe, najbardziej tradycyjne opcje to orientacja lewa, prawa lub wyśrodkowana (patrząc z perspektywy użytkownika). Niektóre modele są dostępne zarówno w konfiguracji lewej, jak i prawej; w naszym katalogu są one określane jako „lewa/prawa”. Istnieją również tzw. zlewozmywaki odwracalne: mają symetryczny kształt i mogą być instalowane zarówno w lewo, jak i w prawo, w zależności od wyboru użytkownika.

Wybór według tego parametru zależy przede wszystkim od układu kuchni i tego, jak dokładnie należy w nią wpisać zlewozmywak.

Płaska powierzchnia znajdująca się przy komorze zlewozmywaka. Zgodnie z nazwą może służyć do ociekania naczyń (aby woda mogła z nich spływać), ale nie tylko: na ociekaczu można umieścić np. umyte owoce i warzywa, produkt do rozmrażania. Niektóre zlewozmywaki są dostępne bez ociekacza.

Istnieje wiele narodowych stereotypów: wielu użytkowników uważa niektóre kraje za bardziej atrakcyjne niż inne. Jednak w naszych czasach te stereotypy praktycznie nie mają podstaw. Po pierwsze, w kraju pochodzenia marki często znajduje się tylko siedziba producenta, a produkcja może znajdować się również w innym państwie. Po drugie, pochodzenie z danego kraju nie jest jeszcze gwarancją jakości: wszystko zależy od tego, jak dokładnie dany producent kontroluje swoje produkty. Dlatego, aby ocenić jakość, warto skupić się nie na „narodowości”, ale przede wszystkim na reputacji danej marki i półce cenowej produktu. Reprezentowane są następujące kraje: Niemcy, Włochy, Chiny, Litwa, Holandia, Polska, Rumunia, Serbia, Słowenia, USA, Turcja, Czechy, Szwajcaria, Japonia.