Porównanie Strider ST-4 vs PUKY LR 1L Br

Budowa kół montowanych na rowerze oraz materiały użyte do wykonania opony/felgi.

- Dmuchana gumowe. Koła z pompowanymi gumowymi oponami są takie same jak w pełnowymiarowych rowerach dla dorosłych. Takie koła są dość wymagające w konserwacji: ich stan musi być monitorowany i, jeśli to konieczne, pompowany. Dodatkowo nawet niewielkie przebicie opony powoduje, że nie nadaje się ona do użytku i wymaga naprawy. Z drugiej strony jest to najbardziej zaawansowany typ kół pod względem osiągów: dobrze spisuje się nawet na wyboistych drogach, tłumi drgania, zapewnia dobrą przyczepność i nadaje się do szybkiej, dynamicznej jazdy. A konserwacja opon może być dobrym treningiem dla młodego rowerzysty przed przejściem na rower dla nastolatków. Dlatego dwukołowe modele dla starszych grup wiekowych wyposażone są głównie w pompowane opony. Jednak tę opcję można znaleźć w innych odmianach, w tym rowerach biegowych, a nawet rowerach trójkołowych (patrz „Rodzaj”).

- Gumowe. Koła z oponami z pełnej gumy. W przeciwieństwie do opisanych powyżej pompek, tych opon nie trzeba pompować, a poza tym absolutnie nie boją się zadrapań i przebić. Z drugiej strony koła z pełnej gumy gorzej sprawdzają się na wyboistych drogach i przy dużych obciążeniach. Dlatego spotyka się je głównie wśród rowerów dla najmłodszych, a w grupie wiekowej od 5 do 8 lat takie koła w ogóle nie są używane.

- Poliuretan. Z założenia ta...kie koła są podobne do kół z pełnej gumy (patrz wyżej), różnią się tylko materiałem opony - jest to poliuretan (elastyczny materiał syntetyczny). Poliuretan jest zauważalnie twardszy od gumy, dlatego stosowany jest głównie w rowerach trójkołowych, które nie są przeznaczone do szybkiej jazdy i nierównych dróg.

- Plastikowy. Koła wykonane w całości z tworzywa sztucznego. Główną zaletą tego materiału jest jego niski koszt; ponadto można mu nadać prawie dowolny kolor. Z drugiej strony tworzywo sztuczne jest twardy i niezbyt wytrzymały i nie nadaje się na wyboiste drogi i duże prędkości. Dlatego takie koła są używane tylko w rowerkach trójkołowych i niektórych rowerach biegowych (patrz "Typ").

- Tworzywo sztuczne z gumą. Nieco ulepszona wersja plastikowych kółek opisanych powyżej. W tym przypadku twardy tworzywo sztuczne jest uzupełniony swego rodzaju analogiem opony - wąskim gumowym paskiem na obwodzie felgi, gdzie koło podczas jazdy styka się z podłożem. Pozwala to nieco złagodzić drgania, które nieuchronnie powstają nawet podczas jazdy po płaskim asfalcie, jednak są to w istocie różnice między takimi kołami a czysto plastikowymi – tworzywo sztuczne z gumą stosuje się również tylko w trójkołowcach, gdzie koła nie są projektowane dla znacznych obciążeń.

W kontekście rowerów dziecięcych felgi aluminiowe oznaczają koła monolityczne wykonane metodą formowania wtryskowego. Tym właśnie różnią się od tradycyjnych kół, gdzie obręcz i piasta są połączone szprychami. Felgi aluminiowe są zazwyczaj mocniejsze i bardziej odporne na uszkodzenia, a dzięki mniejszej liczbie ruchomych części są łatwiejsze w utrzymaniu.

- Pedał. Opcja stosowana głównie w modelach dwukołowych (patrz Typ). Aby zahamować, musisz nacisnąć pedały w przeciwnym kierunku; samo hamowanie zapewniają klocki wewnątrz tylnej piasty. Hamulce pedałowe są proste, niedrogie, bezobsługowe i dość niezawodne, że są niezwykle popularne w rowerach dziecięcych. Ich główną wadą jest to, że gdy łańcuch spada, rower traci tylny hamulec; jednak prawdopodobieństwo tego nie jest tak duże, aby ten szczegół był krytyczny.

- Obręcz mechaniczna. Hamulec w postaci pary klocków, które dociskane są do obręczy koła poprzez naciśnięcie uchwytu (hamulec ręczny); wysiłek z uchwytu przenoszony jest przez trakcję mechaniczną w postaci kabla (stąd nazwa). Takie hamulce, w przeciwieństwie do opisanych powyżej pedałów, działają nawet przy luźnym łańcuchu. Jednocześnie są bardziej skomplikowane, droższe i wymagają okresowej konserwacji, przez co są rzadkością, głównie w dość zaawansowanych modelach starszej kategorii wiekowej.

- Dysk. Hamulec ma postać pary klocków, które poprzez naciśnięcie uchwytu dociskane są do specjalnej tarczy przymocowanej do piasty koła. W tym przypadku siła z rączki na klocki jest przenoszona przez trakcję mechaniczną, jak w przypadku felg mechanicznych. Jednak hamulce tarczowe uważane są za bardziej zaawansowane – są mocniejsze, wydajniejsze, mniej wrażliwe na zabrudzenia i zniekształcenia obręczy. Z dru...giej strony takie systemy są bardziej skomplikowane i droższe niż systemy obręczy, przez co stosuje się je niezwykle rzadko – głównie w wysokiej jakości dwukołowych rowerach starszej kategorii wiekowej.

- Rękaw spustowy. Rodzaj hamulców, które łączą w sobie cechy dwóch opisanych wyżej typów: klocki znajdują się wewnątrz bębna w tylnej piaście (jak w pedałach), jednak siła hamowania jest na nie przekazywana nie z pedałów poprzez łańcuch, ale z uchwytu na kierownicy przez linkę (jak w felgach mechanicznych). Dzięki temu takie hamulce mogą być montowane na rowerach biegowych (patrz „Rodzaj”), gdzie z definicji nie ma pedałów; są w rzeczywistości systemami tulei spustowych i zostały stworzone specjalnie dla rowerów biegowych.

- Pedał i obręcz. Rowery wyposażone w tylne hamulce pedałowe i obręczowe. Szczegółowe informacje na temat każdej z tych odmian można znaleźć powyżej; a ich kombinacja jest stosowana w celu poprawy skuteczności i bezpieczeństwa hamowania. Tak więc rower z takim wyposażeniem nie boi się latającego łańcucha: hamulec pedału zawiedzie, ale hamulec szczękowy pozostanie sprawny. Jednoczesne użycie dwóch hamulców może być przydatne do zatrzymania awaryjnego. Z drugiej strony takie połączenie znacząco wpływa na cenę roweru, choć w praktyce nie jest tak często konieczne. Dlatego ta opcja nie zyskała dużego rozpowszechnienia.

- Hamulec ręczny. Typ hamulca stosowany wyłącznie w pojazdach trójkołowych. Ma formę dźwigni, zwykle montowaną z boku siedziska; gdy ta dźwignia jest podniesiona, specjalne stopery są opuszczane na tylne koła. Zwróć uwagę, że trójkołowce nie są przeznaczone do dużych prędkości, a do hamowania w nich wystarczy spowolnić ruch nóg na pedałach. W związku z tym hamulec ręczny jest dostarczany „na wszelki wypadek”, a nie do regularnego użytku; w niektórych modelach może służyć jako parking.

- Rodzicielska. Wariant stosowany w najmłodszej grupie wiekowej trójkołowców wyposażonych w uchwyt dla rodziców (patrz niżej). Jak sama nazwa wskazuje, w takich modelach rodzic kierujący rowerem steruje hamulcami - np. wciskając specjalną dźwignię na rączce rodzica.

Specjalny stojak, na którym dziecko może postawić stopy siedząc na rowerze. Występuje wyłącznie w modelach trójkołowych (patrz „Typ”) wyposażonych w uchwyt rodzicielski (patrz wyżej) i jest kolejną funkcją „wózka inwalidzkiego”: gdy rodzic pcha samochód, jest niewygodne, a czasem niebezpieczne dla dziecka stopy na pedałach. Nie myl tej funkcji z podnóżkiem rowerowym, który pozwala samodzielnie postawić rower bez podparcia.