Porównanie Oxelo Yamba vs Oxelo Big Yamba

- Deskorolka. Tradycyjne deskorolki, najbardziej znany i popularny rodzaj deskorolki. Z reguły pokłady w takich modelach są wygięte w górę po obu stronach (przód i tył) i mają symetryczny kształt, zbliżony do owalu. Ta konstrukcja jest wygodny przede wszystkim do wykonywania skoków i innych trików, dlatego klasyczne deskorolki w potocznym języku są często nazywane trikami. Jednocześnie takie deski są w stanie dobrze przyspieszać, jednak pod względem charakterystyki prędkości są zauważalnie gorsze od longboardów (patrz poniżej) i ogólnie są bardziej prawdopodobne w wyposażonych parkach i nie nadają się do długiej jazdy dystansach – zwłaszcza, że klasyczna rolka nie sprawdza się dobrze na drogach o małych nierównościach, a nawet krótka jazda po nierównych nawierzchniach może być nieprzyjemna.

- Longboard. Deskorolka typu „szybkiego” o zwiększonej stabilności i dobrych zdolnościach przyspieszania, ale nie przeznaczona do wykonywania trików. Zewnętrznie „longi” różnią się od klasycznych deskorolek zwiększoną długością (zarówno samej deski, jak i rozstawu osi), a także większymi i bardziej miękkimi kółkami. Zapewnia to stabilność i płynną pracę przy dużych prędkościach. Należy również pamiętać, że longboardy są bardziej zróżnicowane pod względem wielkości i kształtu deski, a także szerokości kół. Mogą mieć różne specjalizacje: downhill (downhill, zakłada dużą wagę deski, charakterystyczny kształt ze zw...ężającymi się w okolicy kół i obniżonym zawieszeniem), freeride (analog downhillu, umożliwiający boczne dryfowanie deski), freestyle ( longboardy z zakrzywionymi ogonami i nosami, pozwalające na osobne elementy jazdy kaskaderskiej) itp. Cruiser jest również uważany za rodzaj longboardu, jednak z wielu powodów takie modele są rozróżniane na osobny typ (patrz poniżej).

- Krążownik. Zwyczajowo krążowniki nazywa się longboardami, które są zaprojektowane głównie z myślą o wygodzie podczas jazdy po mieście i nie oznaczają zbyt ekstremalnego użytkowania. Modele te wyposażone są w nieco szersze i bardziej miękkie koła niż klasyczne longi, dodatkowo mogą mieć zakrzywioną krawędź (kicktail) z tyłu decku. Cruisery mają również dość zróżnicowany kształt, są wykonywane w różnych rozmiarach i z różnymi szerokościami zawieszenia i kształtami pokładu (oprócz symetrycznych, dość popularne są również deski rybne). Plastikowe krążowniki pokładowe są powszechnie określane jako minikrążowniki (patrz poniżej).

- Mini krążownik. Inną popularną nazwą jest „Pennyboard”. Specyficzny typ opisanych powyżej krążowników, różniących się materiałem pokładu - wykonany jest ze specjalnego tworzywa, które łączy w sobie lekkość, wytrzymałość i elastyczność. W porównaniu ze sklejką taki tworzywo sztuczne jest lżejszy i trwalszy, lepiej znosi kontakt z wilgocią i codzienną ekspozycję na zewnątrz, m.in. i w deszczową pogodę; jest to szczególnie ważne w przypadku regularnych wycieczek po mieście. Mini cruisery dostępne są w dwóch standardowych długościach – 22” i 27”; młodsza wersja jest bardziej zwrotna i bez problemu mieści się nawet w plecaku, starsza wersja jest szersza, stabilniejsza i łatwa do nauczenia.

- rolka surfingowa. On jest rozpruwaczem. Deska składająca się z dwóch platform obrotowych (pod każdą nogą), mocowanych za pomocą drążka skrętnego; pozwala to każdej platformie przechylać się w prawo i w lewo (w stosunku do pręta) samodzielnie od drugiej platformy. Kolejną kluczową różnicą między rollersurfem a bardziej tradycyjnymi deskorolkami jest liczba i konstrukcja kół. Są tylko dwa, po jednym na każdą platformę, a każde koło ma mocowanie obrotowe (kółko) i może obracać się o 360°. W efekcie technika jazdy na rolkach znacznie różni się od klasycznej „deskorolki” i generalnie takie deski mogą wydawać się bardzo trudne do opanowania – wszak jeździec musi nieustannie poruszać się w specjalny sposób, aby utrzymać równowagę. Taka jazda nie jest jednak dużo trudniejsza niż jazda na zwykłym dwukołowym rowerze, a specyficzna konstrukcja pozwala rolkarzowi na wykonywanie nietypowych trików, które nie są możliwe na tradycyjnej rolce czterokołowej. Ponadto zwrotność i szybkość tej odmiany również są całkiem przyzwoite, chociaż niektóre z „klasycznych” funkcji (takich jak skakanie) nadal nie są dostępne.

- Oddzielny skatersurf. Oryginalna aparatura, która jest skrzyżowaniem opisanej wyżej rolki surfingowej z wrotkami. Jak zwykły rollersurf, składa się z dwóch platform, z których każda wyposażona jest w obrotowe (360°) kółka. Jednak w tej wersji platformy te nie są niczym połączone, każda z nich porusza się osobno. Dodatkowo rollersurf dzielony ma 4 koła - po 2 na platformę - w przeciwnym razie utrzymanie równowagi byłoby prawie niemożliwe. Ta konstrukcja dodatkowo rozszerza możliwość wykonywania określonych sztuczek, a także może ułatwić przejście wąskich gardeł. Jednak podzielone rolki surfowe są jeszcze bardziej wymagające pod względem umiejętności jazdy niż zwykłe; dlatego odmiana ta nie była zbyt rozpowszechniona.

- Deska surfingowa. Deski surfingowe to skrzyżowanie cruiserów i rollersurfów (patrz wyżej dla obu). W przeciwieństwie do tych ostatnich, tego typu deski mają solidny pokład, najczęściej w kształcie „ryby”; w klasycznej desce surfingowej nie ma jednak czterech kół, a tylko trzy – jedno z przodu i dwa z tyłu. A niektóre modele na ogół mają tylko dwa koła, jak rollersurf. W każdym razie jazda na takiej desce jest trudniejsza niż na cruiserze, wymaga specjalnej techniki przypominającej surfing – stąd nazwa.

- łyżworolka elektryczna. Deskorolka elektryczna wyposażona w silnik elektryczny i akumulator do jej zasilania. Taka deska jest w stanie jeździć samodzielnie, bez wysiłku ze strony jeźdźca; do sterowania zwykle dostarczany jest pilot. Główną wadą deskorolek elektrycznych, oprócz ich wysokich kosztów, jest ich znaczna waga - od 8 kg. Z tego powodu ten typ nadaje się tylko do jazdy po stosunkowo płaskiej, twardej nawierzchni (asfalt, rolowana gleba) - do „przejazdów”, a tym bardziej do jazdy kaskaderskiej, nie nadaje się rolka elektryczna.

- Rower do jazdy na deskorolce. Urządzenia dość oryginalne, pod względem konstrukcji i zasad poruszania się, podobne do opisanych powyżej rolkarzy, ale też mające znaczne różnice. Nazwa pochodzi od Skatecycle, pierwszego tego typu urządzenia. Główną cechą zewnętrzną rolek są koła – są to pierścienie, które nie mają osi środkowych (tzw. „kółka bez środka”). Są dwa takie koła, połączone sztywnym prętem, a wewnątrz każdego z nich znajduje się platforma na stopę. Mocowanie każdej platformy pozwala na jej przechylanie do przodu i do tyłu, a same koła mogą obracać się względem środkowego pręta. Właściwie, dzięki ruchowi „węża”, rowerek jeździ na deskorolce, podczas gdy jeździec nie musi odpychać się od ziemi. Takie modele łączą w sobie kompaktowość, łatwość prowadzenia i dość szerokie możliwości wykonywania wyczynów kaskaderskich.

- Balans. Specyficzny rodzaj desek służących wyłącznie do treningu i wykonywania trików w jednym miejscu i nieprzeznaczonych do jazdy. Deska balansowa składa się z samej deski i walca cylindrycznego, na którym ta deska jest umieszczona; aby wałek poruszał się tylko we właściwych kierunkach (wzdłuż płyty), w konstrukcji przewidziano specjalne prowadnice. Jak sama nazwa wskazuje, deska do balansowania świetnie nadaje się do ćwiczeń równowagi; może być używany zarówno jako samodzielny aparat kaskaderski, jak i jako urządzenie treningowe poza sezonem. Ponadto istnieją dowody na to, że takie deski przyczyniają się do rozwoju mięśni stabilizujących, co jest trudne do osiągnięcia przy regularnej sprawności; dzięki temu balansery znalazły zastosowanie nawet w medycynie sportowej i programach rehabilitacyjnych.

Wymiary decku - a właściwie deskorolki - w długości i szerokości (dla największych wymiarów).

Zarówno małe, jak i duże deski mają swoje wady i zalety. Tak więc krótki i wąski deck przyczynia się do zwrotności, ale stawia dodatkowe wymagania co do umiejętności jeźdźca - poradzenie sobie z małą „zwinną” rolką może być trudne, szczególnie przy dużej prędkości. Przeciwnie, długa i szeroka deska jest bardziej stabilna, ale wykonywanie ostrych manewrów na takiej deskorolce jest trudne. Ponadto optymalna długość dla każdego typu rolek (patrz wyżej) zależy również od kategorii wiekowej jeźdźca: na przykład klasyczne deskorolki w wersji „dla dorosłych” mają deski nie krótsze niż 600 mm, a wszystko, co mniejsze, należy do modeli dziecięcych. Z kolei szerokość można określić wielkością nogi: osoba o dużym wzroście (od 44) może po prostu czuć się niekomfortowo na wąskim pokładzie.

Szczegółowe zalecenia dotyczące optymalnych wymiarów dla każdego typu rolek i planowanej charakterystyki jazdy można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Całkowita waga deskorolki w standardzie.

Waga deski jest bardzo mała w porównaniu do wagi samego jeźdźca. Dlatego warto zwrócić uwagę na parametr ten przede wszystkim, jeśli rolka ma być regularnie noszona przy sobie – w rękach, w plecaku itp. Teoretycznie pożądane jest użycie lżejszych desek do wykonywania skoków, ale w praktyce różnica między tymi samymi typami modeli najczęściej nie jest dość znacząca, aby znacząco wpłynąć na skuteczność skoków (najprawdopodobniej będą one zależeć od charakterystyki pokład i zawieszenie).

Osobno warto wspomnieć o znacznej wadze rolek elektrycznych(patrz „Typ”), ze względu na obecność akumulatorów i silników elektrycznych.