Sprawność
Sprawność w tym przypadku to stosunek mocy zasilacza (patrz „Moc”) do jego zużycia energii. Im wyższa sprawność, tym wydajniejszy zasilacz, tym mniej energii pobiera z sieci przy tej samej mocy wyjściowej i tym tańsza jest jego eksploatacja. Sprawność może się różnić w zależności od obciążenia; specyfikacja może wskazywać zarówno minimalną sprawność, jak i jej wartość przy średnim obciążeniu (50%).
Należy zauważyć, że od tego wskaźnika bezpośrednio zależy zgodność z takim lub innym poziomem wydajności 80PLUS (więcej szczegółów w „Certyfikat”).
Średnica wentylatora
Średnica wentylatora (wentylatorów) w układzie chłodzenia zasilacza.
Duża średnica pozwala na dobrą wydajność przy stosunkowo niskich obrotach, co z kolei zmniejsza hałas i zużycie energii. Duże wentylatory są jednak droższe od małych i zajmują dużo miejsca, co wpływa na ogólną wielkość zasilacza. Podkreślamy też, że mały wentylator nie jest jeszcze oznaką taniego zasilacza – taki sprzęt można spotkać również w dość zaawansowanych modelach przez wzgląd na zmniejszenie wymiarów.
Jeśli chodzi o konkretne średnice, najmniejszą wartością, jaką można znaleźć we współczesnych zasilaczach konsumenckich, jest
80 mm. Najpopularniejsza opcja to
120 mm, ten rozmiar daje dobrą wydajność i stosunkowo niski poziom hałasu przy rozsądnej cenie i wymiarach. Nieco rzadziej spotykane są większe średnice –
135 mm i
140 mm.
Rodzaj łożyska
Łożysko jest częścią pomiędzy obrotową osią wentylatora a nieruchomą podstawą, która podtrzymuje oś i zmniejsza tarcie. W nowoczesnych wentylatorach występują następujące typy łożysk:
- Slajdy. Działanie tych łożysk opiera się na bezpośrednim kontakcie dwóch stałych powierzchni, starannie wypolerowanych w celu zmniejszenia tarcia. Takie urządzenia są proste, niezawodne i trwałe, ale ich sprawność jest raczej niska - toczenie, a tym bardziej hydrodynamiczna i magnetyczna zasada działania, zapewniają znacznie mniejsze tarcie.
- Toczenie. Nazywane również „łożyskami kulkowymi”, ponieważ „pośrednikami” między osią obrotu a stałą podstawą są kulki (rzadziej - wałki cylindryczne), zamocowane w specjalnym pierścieniu. Gdy oś się obraca, takie kulki toczą się między nią a podstawą, dzięki czemu siła tarcia jest bardzo niska - zauważalnie mniejsza niż w łożyskach ślizgowych. Z drugiej strony konstrukcja okazuje się droższa i bardziej złożona, a pod względem niezawodności nieco ustępuje zarówno tym samym łożyskom ślizgowym, jak i bardziej zaawansowanym urządzeniom hydrodynamicznym. Dlatego chociaż łożyska toczne są w naszych czasach dość rozpowszechnione, to jednak generalnie są one znacznie mniej powszechne niż wymienione typy.
- Hydrodynamiczny. Łożyska tego typu wypełnione są specjalnym płynem; podczas obracania tworzy warstwę, po której ślizga się ruchoma część łożyska. Pozwala to uniknąć bezpośredniego kontaktu między twardymi powierzchniami i znaczni...e zmniejsza tarcie w porównaniu z poprzednimi typami. Ponadto łożyska te są ciche i bardzo niezawodne. Do ich wad należy stosunkowo wysoki koszt, ale w praktyce ten szczegół jest często niewidoczny na tle ceny całego systemu. Dlatego ta opcja jest obecnie niezwykle popularna, można ją znaleźć w systemach chłodzenia na wszystkich poziomach - od niedrogich po zaawansowane.
- Centrowanie magnetyczne. Łożyska oparte na zasadzie lewitacji magnetycznej: oś obrotu jest „zawieszona” w polu magnetycznym. W ten sposób można (podobnie jak w hydrodynamicznych) uniknąć kontaktu między powierzchniami stałymi i dodatkowo zmniejszyć tarcie. Uważane za najbardziej zaawansowany typ łożysk, są niezawodne i ciche, ale są drogie.
Certyfikat
Posiadanie przez zasilacz certyfikatu 80+ lub jego brak. Ten certyfikat wskazuje na wysoką wydajność energetyczną: aby go uzyskać, sprawność (patrz wyżej) musi wynosić co najmniej 80%, przy czym w różnych trybach (20%, 50% i 100% maksymalnego załadunku). Istnieje kilka stopni 80+:
-
80+. Oryginalna wersja certyfikatu zakładająca sprawność co najmniej 82% (co najmniej 85% przy 50% obciążeniu).
-
80+ White. Druga nazwa oryginalnego certyfikatu 80+ (patrz wyżej).
-
80+ Bronze - sprawność nie mniejsza niż 85% (dla połowy załadunku - 88%).
-
80+ Silver - odpowiednio 87% (90% dla połowy załadunku).
-
80+ Gold - 89% (92% dla połowy załadunku).
-
80+ Platinium - 90% (94% dla połowy załadunku).
-
80+ Titanium - 94% (96% dla połowy załadunku).
Współczynnik mocy (patrz „Rodzaj układu PFC”) musi wynosić co najmniej 0,9 dla niższych poziomów i co najmniej 0,95 dla poziomu Platinum. Należy również zauważyć, że w przypadku nadmiarowego zasilania używanego w systemach serwerowych wymagania dotyczące sprawności są nieco niższe.
PCI-E 6pin
Liczba 6-pinowych (6 pin) złączy zasilania PCI-E przewidzianych w zasilaczu.
Takie złącza służą do dodatkowego zasilania tych typów wewnętrznych urządzeń peryferyjnych, dla których już nie wystarcza 75 W, zasilanych bezpośrednio przez gniazdo PCI-E na płycie głównej (typowym przykładem są karty graficzne). 6-pinowe złącze na zasilaczu zapewnia dodatkowe 75 W, dzięki czemu przy wykorzystaniu tego złącza możliwe jest podłączenie płyt o poborze mocy do 150 W.
Zwróć uwagę, że niektóre karty graficzne mają kilka złączy do dodatkowego zasilania jednocześnie. W związku z tym w zasilaczu może zapewniać się zarówno
jedna wtyczka PCI-E 6 pin, jak i
dwa takie złącza. Jednak generalnie tego typu wtyczka jest używana dość rzadko - wynika to z rozpowszechnienia wygodniejszego i bardziej uniwersalnego złącza 8-pinowego formatu „6+2”, które może być używane zarówno jako sześcio-, tak i ośmiopinowe (zobacz poniżej, aby uzyskać więcej informacji).
PCI-E 8pin (6+2)
Liczba złączy zasilania PCI-E w formacie 8 pin (6+2) przewidziana w konstrukcji zasilacza.
Dodatkowe złącza zasilania PCI-E (wszystkie formaty) służą do dodatkowego zasilania tych typów wewnętrznych urządzeń peryferyjnych, którym już nie wystarcza 75 W, zasilanych bezpośrednio przez gniazdo PCI-E na płycie głównej (typowym przykładem są karty graficzne). W akcesoriach do komputerów osobistych występują dwa rodzaje takich złączy – 6 pin, który zapewnia do 75 W dodatkowej mocy, oraz 8 pin, który zapewnia do 150 W. A wtyczki 8 pin (6+2) stosowane w zasilaczach są uniwersalne: mogą współpracować zarówno ze złączami 6-pinowymi, jak i 8-pinowymi na płycie rozszerzeń. Dlatego ten rodzaj wtyczki jest najpopularniejszy we współczesnych zasilaczach.
Jeśli chodzi o liczbę, w sprzedaży można znaleźć modele
na 1 złącze PCI-E 8 pin (6+2),
na 2 takie złącza,
na 4 złącza, a w niektórych przypadkach
na 6 i więcej. Kilka z tych wtyczek może być przydatnych na przykład podczas podłączania kilku kart graficznych lub w przypadku potężnej karty graficznej o wysokiej wydajności wyposażonej w kilka dodatkowych złączy zasilania PCI-E.